Τάιλερ Ντόρσεϊ: Ο παίκτης που μπορεί να «ανάψει» την επιθετική σπίθα (vids)
- Σουτέρ ημέρας και ψυχολογίας
- Η βραδιά καριέρας κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης
- Στοιχεία που δεν έχει άλλος γκαρντ του Ολυμπιακού
- Δεν επηρεάζεται αν έρθει από τον πάγκο
Ο πρώην παίκτης της Μακάμπι Τελ Αβίβ άφησε ένα μεγάλο δείγμα πίσω του στην διετία του στην EuroLeague, προτού εισέλθει στη φετινή αγορά ως free agent. Κυνήγησε τις πιθανότητες του "comeback" στο ΝΒΑ, αλλά εν τέλει θα επιστρέψει για την τρίτη του χρονιά στην Γηραιά Ήπειρο.
Είναι το ιδανικό fit στα πλάνα του Γιώργου Μπαρτζώκα για τον νέο Ολυμπιακό που σχεδιάζει;
Μένει φυσικά να απαντηθεί εντός του παρκέ ένα τέτοιο φιλολογικό ερώτημα, αλλά εκ προοιμίου ο Ντόρσεϊ (1.96μ.) διαθέτει ένα αρκετά ενδιαφέρον αγωνιστικό πακέτο.
Σουτέρ ημέρας και ψυχολογίας
Ο Ντόρσεϊ διακρίνεται για την ικανότητα του στο περιφερειακό σουτ. Σε δύο σεζόν και σύνολο 62 αγώνων στην EuroLeague το ποσοστό καριέρας του βρίσκεται στο 39%. Είναι δεδομένο πως έχει τον τρόπο να βάλει την μπάλα στο καλάθι και ειδικότερα, νιώθει άνετα πίσω από τα 6.75 μέτρα. Κάτι που αναμφίβολα έχει μεγάλη ανάγκη ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα που θέλει να τονώσει το επιθετικό του ταλέντο και να βρει νέα σημεία αναφοράς στο σκοράρισμα.
Εντούτοις, ο Ντόρσεϊ είναι κατά βάση ένας σουτέρ ημέρας. Η απόδοση του στο περιφερειακό σουτ θα εξαρτηθεί από το πως θα του πάνε οι πρώτες του προσπάθειες, τι ψυχολογία θα χτίσει και ποια θα είναι γενικώς η ροή των πραγμάτων μέσα στο ματς. Είδαμε πέρσι, για παράδειγμα, πως την 5η αγωνιστική κόντρα στη Χίμκι είχε βάλει τη σφραγίδα του στο διπλό της Μακάμπι στη Μόσχα, έχοντας 8 εύστοχα τρίποντα σε 13 προσπάθειες, σε 32 λεπτά παρουσίας.
Στον αντίποδα, μόλις έξι μέρες αργότερα, με αντίπαλο τη Φενέρμπαχτσε στο Τελ Αβίβ, ο Ντόρσεϊ κατέγραψε 0/7 τρίποντα σε κάτι λιγότερο από 24 λεπτά. Τι από τα δύο βρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα; Η αλήθεια στην προκειμένη περίπτωση κρύβεται κάπου στην μέση, αφού ο ύψους 1.96 μέτρων περιφερειακός ούτε μπορεί σε κάθε αγώνα να σκοράρει κατά ριπάς «γράφοντας»... εικοσάρες, αλλά ούτε και να μένει εντελώς... άσφαιρος.
Η λογική υπαγορεύει πως με την κατάλληλη αξιοποίηση από τον προπονητή του κι εφόσον ταιριάξει με τους συμπαίκτες του και προσαρμοστεί δίχως προβλήματα στα νέα δεδομένα, ο Ντόρσεϊ θα παραμείνει ένας εκτελεστής με ποσοστό πλησίον του 40%. Μια σταθερά για την παραγωγή πόντων του Ολυμπιακού. Θα υπάρξουν βραδιές όπου θα είναι σε θέση να «ξεκλειδώσει» ένα ματς μόνος του, ενώ σίγουρα δεν θα λείψουν κι αυτές όπου δεν θα διακριθεί. Το ζήτημα είναι να βρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερη σταθερότητα κι η απόκλιση της καλής από την κακή του εκτελεστικά βραδιά να μην είναι καταδικαστική για τους ερυθρολεύκους.
Η βραδιά καριέρας κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης
Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, η Μακάμπι υποδέχθηκε στην "Menora Mivtachim Arena" την Ρεάλ Μαδρίτης. Η επικράτηση των γηπεδούχων ήταν οριακή, με τους παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου να ανατρέπουν εις βάρος τους σκορ στην καθοριστική περίοδο, σε ένα χρονικό σημείο της σεζόν μάλιστα όπου ακόμη τα πράγματα ήταν ρευστά από βαθμολογικής άποψης.
Ο Ντόρσεϊ έκανε το παιχνίδι της ζωής του εκείνο το βράδυ σε επίπεδο EuroLeague, ολοκληρώνοντας την αναμέτρηση με 30 πόντους (7/9 δίποντα, 4/5 τρίποντα, 4/4 βολές) και 78% εντός πεδιάς. Είχε ακόμη τέσσερα ριμπάουντ, τρεις τελικές πάσες, ένα κόψιμο και 36 ranking σε 27:15 λεπτά, κάνοντας ρεκόρ καριέρας σε πόντους κι αξιολόγηση. Απέδειξε πως όταν νιώθει ζεστός και γεμίζει αυτοπεποίθηση, μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στην αντίπαλη άμυνα.
Δύο εβδομάδες πριν από αυτή του την εμφάνιση, ο 25χρονος γκαρντ είχε «υπογράψει» ακόμη μια σημαντική νίκη της «ομάδας του λαού», στο Βερολίνο επί της Άλμπα, με 25 πόντους (3/3 δίποντα, 5/7 τρίποντα, 4/6 βολές), τρία ριμπάουντ και δύο ασίστ σε κάτι λιγότερο από 22 λεπτά δράσης. Από το ενεργητικό του δεν λείπουν τέτοιες εμφανίσεις - ξεσπάσματα. Είναι κάτι που ενδεχομένως θα το δούμε να συμβαίνει και με τη νέα του ομάδα, τον Ολυμπιακό.
Στοιχεία που δεν έχει άλλος γκαρντ του Ολυμπιακού
Ο Γουόκαπ είναι ένας σοβαρός και συνεπής υποστηρικτικός περιφερειακός με αμυντικές και δημιουργικές ικανότητες. Ο Σλούκας είναι ο combo με τα ηγετικά χαρακτηριστικά που θα σηκώσει στην πλάτη του την ομάδα του Πειραιά. Ο Λαρεντζάκης «σκίζεται» μέσα στο παρκέ και μπορεί να κάνει αρκετές χρήσιμες δουλειές, ανάλογα πάντα και με τον εκάστοτε αντίπαλο.
Τι διαφορετικό μπορεί να προσφέρει συγκριτικά με τους παραπάνω ο Ντόρσεϊ; Instant score, δηλαδή γρήγορες, άμεσες εκτελέσεις που θα φέρουν πόντους σε χρονικά σημεία που οι ερυθρόλευκοι θα το έχουν ανάγκη. Αυτομάτως ο ομογενής γκαρντ θα θεωρείται ο κορυφαίος σουτέρ του Ολυμπιακού μαζί με τον Σάσα Βεζένκοφ. Είναι βέβαιο πως από πλευράς ταλέντου στο επιθετικό σκέλος θα είναι ο πιο προικισμένος γκαρντ, μαζί με τον Κώστα Σλούκα.
Άρα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός εντάσσει στην μηχανή του έναν ακόμη βασικό πόλο στο σκορ, στο πλευρό των πρωτοκλασσάτων Σλούκα και Βεζένκοφ, που όπως φάνηκε πέρσι, έχουν την ποιότητα να «κουβαλήσουν» με διάρκεια το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο Ντόρσεϊ, με ύψος που προσεγγίζει τα δύο μέτρα, έχει καλό μέγεθος για την θέση «2», παρόμοιο με εκείνο του Σακ ΜακΚίσικ, αν κι οι δυό τους έχουν περισσότερες διαφορές παρά κοινά σημεία.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός ήταν γνωστό τοις πάσι πως χρειαζόταν οπωσδήποτε έναν παίκτη με έφεση στο σκοράρισμα. Ο Ντόρσεϊ έχει αγωνιστικό προφίλ που ταιριάζει στη φιλοσοφία του προπονητή, μπορεί να εξυπηρετήσει το γρήγορο παιχνίδι, είναι σε εξαιρετική ηλικία, με την εμπειρία του παράλληλα στην EuroLeague να μην είναι αμελητέα πλέον, ενώ στο «πακέτο» του δεν μπορεί να μην προσμετρηθεί κι ως bonus το ελληνικό διαβατήριο που πάντοτε είναι ικανό να διευκολύνει συνολικά τον περεταίρω σχεδιασμό μιας ομάδας.
Δεν επηρεάζεται αν έρθει από τον πάγκο
Τις δύο σεζόν του στην Μακάμπι, ο Ντόρσεϊ συνήθισε να έρχεται κατά βάση από τον πάγκο. Ο starter στην θέση «2» ήταν ο Ελάιτζα Μπράιαντ, με τον ομογενή γκαρντ να περνά στο παρκέ τις περισσότερες φορές μερικά λεπτά μετά το πρώτο τζάμπολ. Γενικώς ο Ντόρσεϊ είναι μια περίπτωση παίκτη που δεν χρειάζεται ιδιαίτερο χρόνο για να «μπει» στις συνθήκες της αναμέτρησης, μπορεί να προσφέρει από την πρώτη κιόλας κατοχή του.
Έχει αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα μέσα στο ματς, ανεξαρτήτως αντιπάλου, προσωπικού κι ομαδικού. Κάτι που πέρσι στον Ολυμπιακό δεν κατάφερε να δείξει ο Άαρον Χάρισον, ο οποίος συνήθως αργούσε να βρει τα πατήματα του μέσα στο παιχνίδι. Για αρκετά λεπτά «ψαχνόταν» κι εάν δεν έβρισκε ρυθμό από νωρίς, το επικρατέστερο ήταν να πιάσει χαμηλά στάνταρ απόδοσης. Ο rookie Αμερικανός έφυγε από το Ειρήνης και Φιλίας ως μια ορθή βάση σκεπτικού και άξια δοκιμής, αλλά στην πράξη πλήρως αποτυχημένη επιλογή.
Οι πιθανότητες του Ντόρσεϊ είναι να πετύχει ως κάτοικος του φαληρικού σταδίου είναι περισσότερες και σε αυτόν τον ισχυρισμό συνηγορεί η εμπειρία του συγχρόνως με την μεγάλη ανάγκη των ερυθρολεύκων για παίκτη με έφεση στο μακρινό σουτ και κατ' επέκταση σε μια κομβική περιφερειακή οντότητα που θα γίνει συνώνυμη των εύκολων πόντων.
Ας μην περιοριστούμε, ωστόσο, μόνο στους λεγόμενους εύκολους πόντους, καθώς τα τελευταία χρόνια ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού έδειξε πως και σε καταστάσεις crunch time, υψηλής πίεσης κι έντασης, διαθέτει προσωπικότητα, δεν θα φοβηθεί να πάρει πάνω του μια κρίσιμη φάση και γενικώς επιθετικά δηλώνει «παρών» ακόμη κι όταν... καίει η μπάλα.
Κάτι άκρως απαραίτητο, ειδικά στην μετά-Σπανούλη εποχή των Πειραιωτών.
