Ολυμπιακός: Το μπάσκετ είναι συνήθεια

• Στους τελικούς χρειάζεται προσοχή

Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι επανάληψης. Η προπόνηση παίζει τεράστιο ρόλο και ουσιαστικά μέσα από αυτή τη διαδικασία κάθε ομάδα δημιουργεί χαρακτήρα και αγωνιστικά φυσικά, οφέλη. Ο Ολυμπιακός σε μία χρονιά 70 παιχνιδιών εκ των οποίων στα μισά έπρεπε να παίξει στο... κόκκινο για να διεκδικήσει τη νίκη, παρουσιάζει στα ελληνικά playoffs μία ενθαρρυντική εικόνα.

Ο Προμηθέας διαθέτει το τρίτο πιο ποιοτικό ρόστερ της Basket League. Δεν ξέρω αν είναι η τρίτη καλύτερη ομάδα, αλλά σε ατομικά χαρακτηριστικά οι παίκτες του ξεχωρίζουν. Κι όμως ο Ολυμπιακός τον έχει κάνει να μοιάζει με ομάδα πολύ κατώτερου επιπέδου.

Αγωνιστικά δεν γίνεται να κρίνουμε τους δύο πρώτους ημιτελικούς. Το πρώτο παιχνίδι έληξε με 43 πόντους διαφορά και το δεύτερο με 30. Θα σας κορόιδευα αν αναφερόμουν σε συστήματα και τακτικές.

Αυτό όμως δεν απαγορεύει να αποθεώσω τη νοοτροπία των «ερυθρόλευκων» και την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τους αγώνες αυτούς μέχρι και την κόρνα της λήξης. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει εμφυσήσει στους παίκτες του την ανάγκη να παίζουν κάθε κατοχή στο 100%. Από την άλλη όμως και οι παίκτες έχουν κατανοήσει πως αυτός είναι μάλλον ο μοναδικός δρόμος για να ξεχωρίσουν.

Να βλέπεις σε παιχνίδι 35 πόντων παίκτες να πιέζουν την μπάλα, να στεναχωριούνται για ένα λάθος, να τσαντίζονται με ένα σφύριγμα. Εναν προπονητή να πηγαίνει πάνω κάτω στον πάγκο, να διορθώνει τους παίκτες του και να ζητά καλύτερες αποφάσεις από αυτούς.

Το μπάσκετ είναι συνήθεια. Θα παίξεις όπως θα προπονηθείς. Θα παίξεις το ίδιο είτε προηγείσαι 25 πόντους είτε χάνεις έναν πόντο και θέλει 30 δευτερόλεπτα. Θα βάλεις την ίδια ένταση, την ίδια ενέργεια είτε δίνεις ημιτελικό Final 4 είτε συμμετέχεις σε αγώνα πρωταθλήματος. Αυτός είναι ο σωστός δρόμος.

Στους τελικούς χρειάζεται προσοχή

Ο Ολυμπιακός δεν αφήνει το πόδι από το γκάζι, δεν «σβήνει» στα παιχνίδια με τον Προμηθέα και περιμένει τον Παναθηναϊκό στους τελικούς του πρωταθλήματος. Οι «πράσινοι» σε καμία περίπτωση δεν βγάζουν παρόμοια με του Ολυμπιακού, εικόνα στη σειρά με την Λάρισα. Το ίδιο θα έλεγα ακόμη και αν δεν ήταν στο 1-1. ΩΣΤΟΣΟ οι τελικοί είναι μία εντελώς διαφορετική κατάσταση. Ξεκινούν από το 0-0 και σε καμία περίπτωση δεν θα δούμε «σκούπες» και «20άρες».

Σίγουρα ο Ολυμπιακός είναι φαβορί και σίγουρα η σειρά θα εξελιχθεί και θα κριθεί από την δική του απόδοση κι όχι του αντιπάλου του. Αν δηλαδή ο Ολυμπιακός παίξει στα δικά του στάνταρ τότε δεν γίνεται να χάσει τρία παιχνίδια. Αν τώρα, δεν παίξει τόσο καλά ή πατήσει καμία μπανανόφλουδα από αυτές που ενδεχομένως να πέσουν εκτός παρκέ, η κατάσταση θα διαφοροποιηθεί.

ΥΓ: Η αγάπη μου για το Ψυχικό κρατάει πολλά χρόνια. Από το 2004 όταν και φόρεσα τη φανέλα του. Η άνοδος στην Basket League δεν ήταν καν όνειρο. Όταν έφτιαξε την ομάδα και το γήπεδο ο Χουλιαράκης ήθελε απλά να δημιουργήσει μία εστία συγκέντρωσης των παιδιών. Δεν ζει για να δει τα μεγαλεία του «σκίουρου», αλλά ο Ρεμεντέλας τον έχει κάθε μέρα στο μυαλό του κι αυτό καλύπτει μία μικρή ανάγκη.

ΥΓ 2: Το Gazzetta σβήνει 14 κεράκια σήμερα. Το καλύτερο δώρο του το έκαναν οι αναγνώστες με το ιστορικό ρεκόρ επισκεψιμότητας. 6.687.385. Θα το χαρακτήριζα αδιανόητο, αλλά δεν είναι. Θα έχει κι άλλο με στόχο να πιάσουμε το μαγικό «7».

Σε ευχαριστώ Gazzetaρα μου!