«Πράσινη» σιγουριά, «κιτρινόμαυρα» ερωτηματικά!

Επιστροφή στοιχήματος* στον αγώνα Ουκρανία - Πορτογαλία και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Δεν χρειάστηκε παρά να συμπληρωθεί ούτε το 1/5 της κανονικής περιόδου πλέον δε νομίζω να αμφιβάλλει κανείς ότι το πρωτάθλημα έχει κριθεί ήδη και απλά θα το παρακολουθήσουμε, για να δούμε ποιες ομάδες θα τερματίσουν από την 2η έως και την 6η θέση, αλλά και ποιες θα πάρουν τον δρόμο για την Α2 Κατηγορία.

Ελλείψει του «αιωνίου αντιπάλου» και ειδικότερα μετά τον απρόσμενο τρόπο που έχασε από την Βιλερμπάν, ο Παναθηναϊκός (3-0) φρόντισε να «διαλύσει» (99-68) τον περυσινό δευτεραθλητή, τη μοναδική ομάδα δηλαδή, που έως τώρα (αφότου είχε προηγηθεί και η 20άρα στην «συγκάτοικο» ΑΕΚ), φαινόταν ότι μπορεί να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό «ανάστημα» εναντίον του!

Προς επιβεβαίωση του Αργύρη Πεδουλάκη, που είχε ευθαρσώς προαναγγείλει ότι το ελληνικό πρωτάθλημα θα χρησιμεύσει για την απόκτηση ρυθμού και την διόρθωση των κακώς καμωμένων στην Euroleague, μέσω δυνατών προπονήσεων υπό κανονικές συνθήκες, οι «πράσινοι» έβγαλαν την αδιαμφισβήτητη ποιότητά τους και παράλληλα τα «σπασμένα» για την «ανορθογραφία» στο προάστιο της Λιόν, κάνοντας «ζέσταμα» για το πολύ σημαντικό παιχνίδι της Πέμπτης (17/10, 21.00) με την Αρμάνι.

Κερδισμένοι της βραδιάς, ο Μήτογλου (15π., 9ρ. & 2κοψ. σε 15') και ο Ουάϊλι (12π., 4ρ. & 2κλ.), που μάζεψαν τα 10 από τα 18 συνολικά επιθετικά ριμπάουντ του «τριφυλλιού», ο σταθερά βελτιούμενος Παππάς (10π. σε 16') και ο νεαρός Παπαδάκης, που στην 2η ευκαιρία που πήρε μετά το Λαύριο, έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει στην Ελλάδα σε ρόλο 3ου point-guard.

Στο "limit-down" οι «μετοχές» του Γιώργου Παπαγιάννη (11π. & 4ρ. με 5/7 σουτ) , όχι για την επιθετική του εικόνα (δεν είχε αντίπαλο στα μέτρα του), αλλά για την ολιγωρία που τον χαρακτήρισε στην άμυνα και τα ριμπάουντ, του Ουέσλι Τζόνσον (5π. & 4ρ.), που ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματά του και του Ιωάννη Παπαπέτρου (2π. & 6ρ. με 1/4 σουτ), που δείχνει μακριά από τον καλό του εαυτό.

Για τους Πατρινούς, το «κακό φεγγάρι» που είχε διαφανεί από το προηγούμενο ματς πρωταθλήματος με τον Ιωνικό, επιβεβαιώθηκε μεσοβδόμαδα με τη Μονακό και ήρθε κι έδεσε στο ΟΑΚΑ με την 3η μεγαλύτερη ήττα (68-99) στην ιστορία της συμμετοχής τους στην Α1 Κατηγορία.

Ο σταματημός του transition game και ο περιορισμός των ελεύθερων περιφερειακών σουτ, κατεβάζουν αισθητά την αποτελεσματικότητα της ομάδας του Μάκη Γιατρά, που εν προκειμένω είχε να αντιμετωπίσει κι έναν αντίπαλο με πολλή μεγαλύτερη ποιότητα αλλά και περισσότερες λύσεις.

Ο Προμηθέας (2-1) που διανύει την πρώτη αγωνιστική κρίση της σεζόν και καλείται να βρει την ολική επαναφορά με "διπλό" στη Γερμανία απέναντι στην Ουλμ, κρατάει την καλή εφετινή εμφάνιση του Τσέϊς Φίλερ (15π. & 4ασ. με 3/5 τριπ.) και την σοβαρότητα του Κατσίβελη (13π., 4ρ. & 4ασ.) κι ελπίζει σε restart νικών.

Στο κλειστό «Νίκος Σαμαράς», ο Ήφαιστος (3-0) δεν πέτυχε την απλά την έκπληξη της αγωνιστικής, αλλά κατέγραψε την μεγαλύτερη νίκη (72-68) στην σύντομη ιστορία του. Ένα αποτέλεσμα που παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν την ανατροπή του τελευταίου διλέπτου, είχε προηγηθεί μόλις μία φορά (25-23 στο 12') κι αυτή μόλις για 34 δευτερόλεπτα.

Η «Ένωση» ήταν μπροστά σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και μάλιστα δύο φορές ξέφυγε με διψήφια διαφορά (-12 στο 27' και -11 στο 31'), οι γηπεδούχοι όμως, είχαν το καθαρό μυαλό να πιέσουν τους κοντούς των «κιτρινόμαυρων» και να τους αποδιοργανώσουν πλήρως στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα.

Με 2 ασίστ και 9 πόντους (από τους συνολικά 11 που πέτυχε) στα τελευταία 4 λεπτά του αγώνα, ο "μικρός" Μάριο Λιτλ (11π. & 4ασ.) έγινε "μεγάλος", σκοράροντας περισσότερους από τους μισούς πόντους που έβαλαν οι νησιώτες από το 36ο λεπτό και μετά. Μεγάλο credit, όμως, ανήκει στον Έβανς (έκανε το πρώτο του πραγματικό καλό ματς με 14π. & 13ρ.) και τον Μολντοβεάνου (15π. με 4/5 τριπ.), αλλά και στους έμπειρους Έλληνες (Χαριτόπουλο, Μούρτο και Τσαϊρέλη) που κράτησαν την ομάδα «ζωντανή» στο ματς, πριν την τελική αντεπίθεση.

Το μεγαλύτερο μερίδιο, όμως, ανήκει στον Σωτήρη Μανωλόπουλο, που διέγνωσε σωστά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η «βασίλισσα» στην θέση του point-guard (δεν έχει κανέναν καθαρόαιμο οργανωτή) κι έδωσε εντολή για συνεχή πίεση, ειδικότερα στην 4η περιόδο.

Στο δεύτερο απαιτητικό ματς της εφετινής σεζόν, η ΑΕΚ (1-2) παρουσίασε και πάλι εικόνα ομάδας με λιγότερες δυνατότητες από πέρυσι και μοιραία έχασε ένα δικό της παιχνίδι, από έναν σαφώς λιγότερο ποιοτικό αντίπαλο. Πέραν του προβλήματος στον "άσο" (έλλειψε ο Γκίκας), που αποτυπώνεται και από την χαμηλή δημιουργία (μαζί με το Λαύριο έχει την 2η χειρότερη στην Α1 Κατηγορία με μ.ο. 11,6 τελικές ανά παιχνίδι, μπροστά μόνο από το Ρέθυμνο), η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου δείχνει για την ώρα αρκετά υποδεέστερη και μέσα στη ρακέτα.

Ο Σλότερ δεν έχει την ποιότητα του Χάντερ, ο Μαυροειδής παίζει από λίγο έως καθόλου, ενώ μέχρι στιγμής ο πιο αποτελεσματικός ψηλός της ομάδας είναι ο Κακλαμανάκης, ενώ μεγάλο χρόνο στο "4" παίρνει και ο Σαντ-Ροος, που δεν έχει μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα. Κοινώς μέχρι τώρα, η ΑΕΚ εξαρτάται από τον 36χρονο Λάνγκφορντ (3/12 τριπ. σε 3 αγ.) και τον 34χρονο Ματσιούλις (1/10 τριπ. σε 3 αγ.), με αστερίσκο τον Ρέϊ, που ναι μεν μπορεί να σκοράρει και το κάνει, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να δημιουργήσει επαρκώς.

Η έναρξη των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων θα προσδώσει σίγουρα καλύτερο ρυθμό και θα δώσει παιχνίδια στα πόδια ειδικότερα των παικτών, που ακόμη δεν δείχνουν έτοιμοι (Τολιόπουλος και Σλότερ).

Στις δυτικές συνοικίες, το Περιστέρι (3-0) συνέχισε το νικηφόρο σερί και παρέμεινε στην κορυφή της βαθμολογίας, λίγες μέρες πριν η ευρωπαϊκή του «περιπέτεια», από την οποία και θα κριθεί η ανθεκτικότητα της ομάδας στις αυξημένες υποχρεώσεις, τα δύσκολα ταξίδια και τους δύο αγώνες την εβδομάδα. Έως τώρα, πάντως, η ομάδα του Ηλία Ζούρου έχει αγγίξει το άριστα στην απόδοσή της, έστω κι αν κόντρα στον πολύ πιο αδύναμο Πανιώνιο, δυσκολεύτηκε περισσότερο απ' ό,τι δείχνει η τελική διαφορά των 26 πόντων (95-69).

Οι «κυανοκίτρινοι» (Σκ.Σμιθ 16π. & 2κλ. με 4/4 τριπ.) «καθάρισαν» το ματς στην 4η περίοδο χάρη σε ένα σερί 23-2, καθώς μέχρι το 30', είχαν επιτρέψει (58π.) σχεδόν όσους πόντους δέχονταν, ανά ματς, στις δύο πρώτες αγωνιστικές (μ.ο. 59,5π.). Όπως εξήγησε ο 53χρονος τεχνικός, όμως, οι προπονήσεις της εβδομάδας βγήκαν δύσκολα λόγω απουσιών κι έτσι κρατάει τα 12 κλεψίματα (το Περιστέρι είναι 1ο στην σχετική κατηγορία με μ.ο. 11,6), αλλά και τα 14/31 τρίποντα (45,1%), που έχουν μεγαλύτερη αξία από την στιγμή που ο καλύτερος σουτέρ της ομάδας, (Στίβεν Γκρέϊ 3π. & 8ασ.), ήταν άστοχος (1/6)!

Στο κλειστό της οδού Τζον Κένεντι, το εύρος της 3ης διαδοχικής ήττας (69-95) αδικεί τη συνολική προσπάθεια του Πανιωνίου (0-3), που παρά το φτωχό ποιοτικά ρόστερ, πάλεψε σκληρά στα 3/4 της αναμέτρησης και είχε καλύτερη εικόνα από τα δύο προηγούμενα ματς. Μέχρι το 30', η διαφορά ήταν σταθερά σε μονοψήφιο νούμερο κα οι «κυανέρυθροι» (Πάσαλιτς 15π., 5ασ. & 5λ. με 3/4 τριπ.) «απειλούσαν» τους γηπεδούχους, αλλά στην 4η περίοδο έμειναν για 7'38" χωρίς καλάθι εντός πεδιάς και ουσιαστικά κατέρρευσαν.

Σ' αυτό το επίπεδο τα 21 λάθη και το 54,8% στις βολές (17/31), αποτελούν «απαγορευτικά» νούμερα και ο απογοητευμένος Γιάννης Λίβανος, περιμένει ενίσχυση, ιδανικά πριν από το ματς-ορόσημο του επόμενου Σαββάτου (19/12, 15.45) με το Ρέθυμνο.

Στην, κατά τον Άλεξ Ντέϊβις (8π., 11ρ. & 4κλ.) «μοναδική ατμόσφαιρα» του Ιβανοφείου, ο Ηρακλής (2-1) επιβεβαίωσε τις αρχικές προβλέψεις όλων όσοι τον είχαν δει στα φιλικά προετοιμασίας και αφού προσαρμόστηκε στο "zone-press" που μάλλον δεν περίμενε στην 1η περίοδο (βρέθηκε να χάνει με 18-23, αλλά απάντησε με σερί 14-0), έπαιξε όσο χρειαζόταν για να πετύχει μία ακόμη επαγγελματική νίκη (74-56) επί του Ρεθύμνου, φτάνοντας την διαφορά ακόμη και στο +21.

Βαρόμετρο για την ομάδα του Γιάννη Καστρίτη, που παρέμεινε αήττητη για 25 αγώνες και 597 μέρες εντός έδρας και πήρε βοήθεια από πολλούς παίκτες, ήταν και φαίνεται ότι θα είναι ο Ολιβιέ Χάνλαν (13π. & 5ρ.), ενώ η επιστροφή του Καββαδά (3π. & 2ρ. σε 6') στην ενεργό δράση μετά από σχεδόν έναν χρόνο και το φόρτωμα με φάουλ του Γκάρετ (3π. & 3ρ. με 3/4 βολ.), ήταν οι αιτίες που ο co-MVP της 2ης αγωνιστικής έμεινε στο παρκέ μόλις 8'33" χωρίς να επιχειρήσει ούτε μία προσπάθεια.

Για το Ρέθυμνο (0-3) τα λέει όλα το ότι, μετά από τρεις αγωνιστικές, δεν έχει ακόμη καταφέρει να σκοράρει περισσότερους από 60 πόντους και έχει μακράν την χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος (μ.ο. 55,3π.). Μοναδικό θετικό στοιχείο για την ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου, η διάθεση στα ριμπάουντ (37-35) και η ποιότητα του αντιτουριστικού στην εμφάνιση, Κόνερ Φρανκαμπ (23π. & 5ρ. με 4/7 τριπ.), ο οποίος ξεχωρίζει «σαν τη μύγα μέσα στο γάλα» σε ένα πολύ φτωχό ρόστερ.

Κατά τα άλλα, με 17/53 σουτ (32%), 57,1% στις βολές (16/28) και μόλις 7 ασίστ έναντι 15 λαθών, η διαφορά των 18 πόντων στην Θεσσαλονίκη, μάλλον τιμητική μπορεί να χαρακτηριστεί.

Στη Ρόδο, το Λαύριο (2-1) «κατέβασε» κατά 28 πόντους το μέσο παθητικό που είχε πριν το τζάμπολ (μ.ο. 101,0π.) και βελτιώνοντας σε εντυπωσιακό βαθμό την άμυνα του, «χάλασε» με το καλησπέρα το παιχνίδι των γηπεδούχων και για σχεδόν ένα ημίχρονο, ήταν το απόλυτο «αφεντικό» (προηγήθηκε με 25-35 στο 12') της αναμέτρησης.

Το ότι στο 2ο μέρος έχασε την συγκέντρωσή του και βρέθηκε πίσω στο σκορ (52-46 στο 24'), δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην 2η διαδοχική εκτός έδρας νίκη του (74-73), που ήρθε χάρη σε ένα ψυχρό τρίποντο του Γκλιν Ουότσον (13π. με 2/4 τριπ.) στα 3,7 δευτερόλεπτα.

Ο 22χρονος Αμερικανός απόφοιτος του Νεμπράσκα, που είναι αποκάλυψη του Χρήστου Σερέλη και είχε «χτυπήσει» με τον ίδιο τρόπο και στη λήξη της 3ης περιόδου, είναι πρώτος σκόρερ (μ.ο. 16,3π.) και πιο εύστοχος παίκτης της ομάδας του στα τρίποντα και με την μέχρι τώρα απόδοσή του, αποδεικνύει την ικανότητα του προπονητή του να βρίσκει φθηνούς και άγνωστους Αμερικανούς που να κάνουν την διαφορά.

Στον αντίποδα, ο Κολοσσός (1-2) δεν δικαιολόγησε την φαινομενικά μεγαλύτερη ποιότητα που διαθέτει από το Λαύριο και χάνοντας για πρώτη φορά μέσα στο νέο του γήπεδο, έκανε ένα βήμα προς τα πίσω, ως προς τους στόχους που έχει θέσει στην εφετινή σεζόν.

Στο ξεκίνημα του αγώνα, οι Ροδίτες «πλήρωσαν» τις αλλαγές που έκανε ο Άρης Λυκογιάννης στο βασικό σχήμα και παρ' ότι στη συνέχεια ισορρόπησαν το ματς, δεν κεφαλαιοποίησαν την καλή απόδοση του Αγκμπελέσε (16π. & 5ρ.) και Τζάκσον (18π.) κι άφησαν το ματς να πάει στην ρώσικη ρουλέτα του τελευταίου σουτ, δίνοντας την ευκαιρία στους φιλοξενούμενους να «κλέψουν» τη νίκη (73-74). Οι δύο ομάδες θα ξανασυναντηθούν σήμερα στο ίδιο γήπεδο με έπαθλο την πρόκριση στους "8" του Κυπέλλου.

Στο κλειστό της Νεάπολης, η Λάρισα (1-2) αξιοποίησε στο έπακρο την έλλειψη αθλητικότητας του Άρη και βρίσκοντας όλες τις «τρύπες» στην άμυνά του, «άνοιξε λογαριασμό», παίρνοντας μία πειστική νίκη (92-78), που θα βοηθήσει την ομάδα του Βασίλη Φραγκιά να ανασάνει ψυχολογικά.

Το πρώτο ροζ φύλλο αγώνα των νεοφώτιστων Θεσσαλών είχε μεν την υπογραφή του επιβλητικού Τερέλ Παρκς (16π. & 15ρ.) που δεν είχε αντίπαλο μέσα στην ρακέτα, στηρίχθηκε δε στην εντυπωσιακή δημιουργία από το δίδυμο Παπαντωνίου (16π. & 8ασ.)-Ρέϊνολντς (17π. & 13ασ.) και «διαφυλάχθηκε» από τον εξαιρετικό Καναδό σουτέρ, Τζόνι Μπερχανεμέσκελ (13π. & 3ασ. με 3/4 τριπ.), ο οποίος σουτάρει με 53,3% έξω από τα 6,75 (8/15 τριπ.).

Ο Άρης (1-2) ήταν μέσα στο ματς μέχρι τις αρχές του 2ου μέρους, αλλά ατύχησε με τον τραυματισμό του μοναδικού αθλητικού παίκτη του (Μόρις) και μοιραία έχασε καθαρά, παρά τη συγκινητική προσπάθεια του Μίλαν Μιλόσεβιτς (23π. & 10ρ.) κατά πρώτο λόγο και του Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους (16π. & 8ασ. με 4/8 τριπ.) κατά δεύτερο. Ο Σούλης Μαρκόπουλος άναψε το «πράσινο φως» για την αντικατάσταση του Γκάρι Τάλτον (2/13 τριπ. σε 3 αγ.), ωστόσο είναι προφανές ότι χρειάζεται κι ένα αθλητικό ψηλό.

Ο τραυματισμός του Μποχωρίδη, άλλωστε, που χειρουργήθηκε και θα απουσιάσει για σχεδόν δύο μήνες, έχει δημιουργήσει μεγάλο έλλειμμα προσωπικότητας και γι' αυτό οι «κιτρινόμαυροι» θέλουν παίκτη που να μπορεί να πάρει αποφάσεις και να δώσει άμεσες λύσεις. Η σαββατιάτικη (19/10, 15.45) μάχη με τον Ιωνικό αποκτά αίφνης χαρακτήρα πρώιμου «τελικού».

Η ιστορική ομάδας της Νίκαιας, θα προέρχεται από την πρώτη εφετινή της νίκη (83-66), που στην 4η περίοδο πήρε διαστάσεις θριάμβου και η οποία αποτέλεσε ένα πρώτης τάξεως δείγμα της ποιότητας των παικτών της. Με πανταχού παρόντα τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο (16π., 5ρ. & 3ασ.) που έκανε τρομερή δουλειά στην κορυφή της ζώνης 3-2 που βραχυκύκλωσε τον «δικέφαλο του Βορρά», ο Ιωνικός (1-2) περιόρισε τους φιλοξενούμενους σε μόλις 4 πόντους στην 4η περίοδο και σε μηδέν εις το πηλίκο στα τελευταία 6 λεπτά.

Το σημαντικότερο απ' όλα για τους Νικαιώτες (είχαν ως κορυφαίους τρεις πρώην παίκτες του ΠΑΟΚ), ήταν η σταθερή βελτίωση που παρουσίασαν από το παιχνίδι της Πάτρας και η πεντακάθαρη επικράτηση επί ενός αντιπάλου, με άκρως ορθολογιστικό παιχνίδι (21ασ./6λ.) και την συμβολή δύο παικτών που συνθέτουν ένα από τα πιο παραγωγικά δίδυμα στις θέσεις "4" και "5" (τον MVP της αγωνιστικής Μαυροκεφαλίδη με 22π., 7ρ. & 4/7 τριπ. και τον Τζ.Τζόουνς με 15π., 6ρ., 6ασ. & 2κλ.) σε όλο το πρωτάθλημα. Η εμπειρία του Νίκου Βετούλα και η πολυαναμενόμενη άνοδος των Μπαρτ και Λόρενς, μόνο καλύτερες μέρες μπορούν να φέρουν στους νεοφώτιστους.

Με το «βαρόμετρο» της ομάδας, Δημήτρη Μαργαρίτη (1π., 3ρ. & 2κλ. με 0/6 σουτ) να βγαίνει off από την εξαιρετική αμυντική δουλειά των γηπεδούχων, ο ΠΑΟΚ (1-2) αυτομάτως δεν μπορούσε να περιμένει περισσότερα από τη στιγμή, που ήταν πολύ άστοχος (21,8% με 7/32 τριπ.), ενώ παράλληλα είχε πολύ κακές επιλογές στην τελευταία περίοδο (2/18 σουτ).

Ο Κώστας Φλεβαράκης, που στάθηκε στον ελάχιστο χρόνο που είχε στην διάθεσή του τους παίκτες για προετοιμασία γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η έναρξη του BCL θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, ειδικότερα σε μία ομάδα που δεν φαίνεται να έχει τον συνδυασμό ποιότητας και βάθους για να ανταπεξέλθει ταυτόχρονα σε δύο διοργανώσεις.

Υγ.1: Ο Νικ Καλάθης (6π., 5ρ. & 11ασ.) μπορεί να μην βρέθηκε σε σπουδαία επιθετική βραδιά, με τους 6 πόντους που πέτυχε όμως, έσπασε το φράγμα των 2.000 πόντων στην Basket League!

Yγ.2: Η «αναρρίχηση» του Βασίλη Ξανθόπουλου στην 3η θέση των κορυφαίων πασέρ όλων των εποχών του πρωταθλήματος, καταδεικνύει τη συνέπεια ενός point-guard, που αγωνίζεται για 16ο χρόνο στην Α1 Κατηγορία και o οποίος, χωρίς να είναι ποτέ το πρώτο όνομα, θα ολοκληρώσει την καριέρα του έχοντας αφήσει μία σημαντική παρακαταθήκη σε πολύ χαμηλούς τόνους.