ΠΑΟΚ: Επιστροφές (και όχι πάντα) … καταστροφές!
Για τον Αμρ Ουάρντα η (τέταρτη) επιστροφή στον ΠΑΟΚ, μπορεί να συνοδεύτηκε με γκολ στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο, αλλά όπως και να το κάνουμε αυτή μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία του για να κάνει καριέρα με την «ασπρόμαυρη» φανέλα.
Δεν ξέρουμε αν στην περίπτωση του επιβεβαιωθεί η άποψη ότι ο δολοφόνος γυρίζει πάντοτε στον τόπο του εγκλήματος του, ο Νταμίρ Κάναντι, που τον γνωρίζει καλά από το κοινό διάστημα της παρουσίας τους στο Περιστέρι, το είπε όσο πιο κομψά γίνεται («ο Ουάρντα, είναι ο… Ουάρντα») στην αναφορά του για τον 27χρονο μεσοεπιθετικό από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, που είχε κάνει τις επιστροφές του να μοιάζουν σαν το δρομολόγιο Άνω Τούμπα – Κάτω Τούμπα, θα επιμείνουμε σ’ αυτό που γράψαμε στο gazzetta.gr, ότι δηλαδή, «μπορεί να κάνει τη διαφορά, αρκεί να καταλάβει ότι αδικεί τον εαυτό του».
Η Ιστορία έχει δείξει πως τις περισσότερες φορές το ξαναζεσταμένο φαγητό δεν έχει την ίδια νοστιμιά και γεύση με το φαγητό της ημέρας. Τρανή απόδειξη αποτελεί ο Μίροσλαβ Στοχ. Πρωτοήρθε το καλοκαίρι του 2013, δανεικός από τη Φενέρμπαχτσε, έκανε μια γεμάτη σεζόν, με δέκα γκολ και οχτώ ασίστ, καμία σχέση με την συνολική παρουσία του στο δεύτερο πέρασμα των μόλις δύο ασίστ πριν από ένα χρόνο. Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε (ακριβά) τον Σλοβάκο, που όντως ήταν μια επιστροφή… καταστροφή.
Μιας και πιάσαμε τους Σλοβάκους, στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που πήγαν κι ήρθαν στην Τούμπα, ανήκει και ο Ρόμπερτ Μακ. Για δύο χρόνια υπήρξε βασικός και αναντικατάστατος, έφταναν τα 28 γκολ και η συμμετοχή στο Euro 2016 με την εθνική ομάδα της χώρας του για να δώσει η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης 3,5 εκ. ευρώ και να τον αποκτήσει το καλοκαίρι του 2016. Ο «Ρόμπι» δεν κόλλησε με τη ρωσική ομάδα κι ένα χρόνο αργότερα ζήτησε να επιστρέψει ως δανεικός στον ΠΑΟΚ. Ωστόσο, ο δεύτερος κύκλος παρουσίας με την «ασπρόμαυρη» φανέλα δεν αποδείχθηκε το ίδιο αποδοτικός και δεν έπεισε ποτέ τους ανθρώπους του «Δικεφάλου» να μπουν στη διαδικασία να τον αποκτήσουν με κανονική μεταγραφή.
Μία κατηγορία μόνος του…
Τέτοιον καιρό πριν από εννιά χρόνια ο Αντρέ Βιεϊρίνια έκλεινε τον πρώτο κύκλο του στην Τούμπα, μάζευε τα μπογαλάκια του και ταξίδευε για το μουντό Βόλφσμπουργκ. Στη Γερμανία έμεινε 5,5 χρόνια, γέμισε εμπειρίες, παραστάσεις, κέρδισε τίτλους και επέστρεψε στον ΠΑΟΚ ως πρωταθλητής Ευρώπης με την Πορτογαλία.
Ο 35αρης (σε λίγες μέρες…) ποδοσφαιριστής αναδείχθηκε από την πρώτη μέρα της επιστροφής του σε ηγετική φυσιογνωμία, είχε καταλυτική παρουσία και συμμετοχή στην κατάκτηση του νταμπλ την σεζόν 2018-19 και του κυπέλλου ένα χρόνο νωρίτερα. Κι όμως, η παραμονή του πέρασε από χίλια κύματα, βγήκαν αποχαιρετιστήριες ανακοινώσεις μέχρι τελικά να υπογράψει το νέο συμβόλαιο τον περασμένο Οκτώβριο και να επιστρέψει στην αγαπημένη του ομάδα.
Εφυγε παίκτης, επέστρεψε… πρόεδρος!
Το καλοκαίρι του 1980 ο Σταύρος Νταϊφάς έφτασε μια ανάσα από το να αποκτήσει ο Ολυμπιακός τον Γιώργο Κούδα. Τελικά πείστηκε από τον Γιώργο Παντελάκη να κάνει στην άκρη και αντί της σημαίας του «Δικεφάλου» να πάρει έναν νεαρό διεθνή επιθετικό. Κάπως έτσι ο Κώστας Ορφανός βρέθηκε από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά, φόρεσε για πέντε χρόνια την «ερυθρόλευκη» φανέλα, έγινε… κόκκινο πανί για μια μερίδα του κόσμου του ΠΑΟΚ, μετά τον τελικά του 1981, επέστρεψε και αγωνίστηκε για ενάμιση χρόνο στην Τούμπα χωρίς να έχει την ίδια αποτελεσματικότητα. Στο πρώτο πέρασμά του (1975-1980) είχε σημειώσει 53 γκολ και στο δεύτερο έμεινε στο ένα γκολ.
Τα επόμενα χρόνια υπήρξαν κι άλλες πολλές επιστροφές ποδοσφαιριστών (Άρις Καρασαββίδης, Σπύρος Μαραγκός, Κώστας Λαγωνίδης, Παντελής Κωνσταντινίδης Στέλιος Μαλεζάς, Γιώργος Τουρσουνίδης), ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας, που έχει πραγματοποιήσει δύο θητείες στον ΠΑΟΚ, ενώ κι ο Γιώργος Γεωργιάδης ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Ο «Γου Χου» αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 1999 από τη Νιουκάστλ, κατέκτησε δύο κύπελλα (2001, 2003) στο πρώτο πέρασμά του, έφυγε για μια τετραετία για να παίξει σε Ολυμπιακό και Ηρακλή πριν γυρίσει τον χειμώνα του 2007 για να κλείσει ενάμιση χρόνο μετά την καριέρα του στα «ασπρόμαυρα».
Κάπως έτσι ήταν και η διαδρομή του Θόδωρου Ζαγοράκη, ο οποίος αποκτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1992 από τον ΑΟ Καβάλας, έφυγε μετά από μια γεμάτη πενταετία (179 συμ., 16 γκολ) για την Αγγλία και τη Λέστερ και επέστρεψε ως πρωταθλητής Ευρώπης, αφού πρώτα αγωνίστηκε σε ΑΕΚ και Μπολόνια.
Μετά από 54 συμμετοχές τη διετία 2005-2007 κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του και αμέσως ανέλαβε τα ηνία της ομάδας παραμένοντας στην προεδρία της μέχρι τον Ιανουάριο του 2012. Το πέρασμά του από τον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ «σημαδεύτηκε» από δύο επιστροφές. Ειδικά, η μία του Δημήτρη Σαλπιγγίδη προκάλεσε τριγμούς και έφερε ένα κομμάτι της εξέδρας απέναντι του, με τον πρώην διεθνή επιθετικό να μετράει 136 συμμετοχές και 62 γκολ στο πρώτο πέρασμα του (2002-2006) από την Τούμπα και 222 συμμετοχές, 51 γκολ στη δεύτερη και πολυτάραχη παρουσία του (2010-2016), ενώ ο Ζαγοράκης ήταν εκείνος που έδωσε τη δυνατότητα στον Ζήση Βρύζα (166 συμ. 26 γκολ) να επιστρέψει να παίξει για κάποιους μήνες σε14 ματς και στη συνέχεια να αναλάβει χρέη τεχνικού διευθυντή.
