Εάν δεν έχετε παρακολουθήσει τους δύο αγώνες της Κροατίας στη διοργάνωση αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να πάρετε μια γεύση για το τι θα βρουν απέναντι τους οι παίκτες του Φώτη Κατσικάρη. Τα τελευταία χρόνια η Εθνική έχει πάρει τον αέρα της Κροατίας αλλά από τη στιγμή που είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που θα βρεθεί απέναντι της έως τώρα θα πρέπει να προσέξει και να εκμεταλλευτεί κάθε λεπτομέρεια.

Από τα χέρια του Μπογκντάνοβιτς

Αυτή είναι η διαδρομή για να καταλήξει η μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Εάν δεν περάσει από τα χέρια του φόργουορντ των Μπρούκλιν Νετς η ομάδα δύσκολα σκοράρει. Ο Μπογκντάνοβιτς λοιπόν όπως επεσήμανε και ο Βαγγέλης Μάντζαρης αποτελεί την νούμερο ένα απειλή για την άμυνα της Εθνικής και θα πρέπει να περιοριστεί πάση θυσία.

Αυτός είναι ο στόχος αλλά ενδεχομένως να μην είναι απαραίτητο για να φτάσει στη νίκη το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Οι συμπαίκτες του δεν τον βοηθάνε ιδιαίτερα και έτσι ακόμα και μία από τις συνηθισμένες του εμφανίσεις μπορεί να μην είναι αρκετή για τους Κροάτες. Για παράδειγμα απέναντι στην Ιταλία πέτυχε μεν 26 πόντους αλλά ηττήθηκαν 67-60. Φυσικά στο εύκολο 72-52 επί της Τυνησίας δεν πήγε πίσω και σταμάτησε στους 25 πόντους.

Σάριτς για όλα

Ο παίκτης που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα στην φροντ λάιν της Κροατίας. Είναι ο πρώτος ριμπάουντερ (έχει μέσο όρο 9.5) της ομάδας του και η μόνη αξιόπιστη λύση που διαθέτει επιθετικά μετά τον Μπογκντάνοβιτς, καθώς σκοράρει 11 πόντους ανά αγώνα. Μάλιστα οι δύο τους είναι οι μόνοι Κροάτες που έχουν πετύχει διψήφιο αριθμό πόντων στο Προολυμπιακό μέχρι τώρα.

Από εκεί και πέρα εφόσον η ομάδα του υστερεί ποιοτικά σε πολλές θέσεις ο Σάριτς προσπαθεί να τα κάνει όλα στο παρκέ. Μαζί με τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού Ρόκο Λένι Ούκιτς έχουν μοιράσει τις περισσότερες ασίστ, ενώ έχει κάνει πιο πολλά κοψίματα από κάθε άλλο συμπαίκτη του.

Δεν έχουμε δει ακόμα τον Χεζόνια

Τα επόμενα χρόνια ίσως να είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Προς το παρόν ο 21χρονος γκαρντ των Ορλάντο Μάτζικ έχει σχετικά περιορισμένο ρόλο και δεν έχει προλάβει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Παίζει 21 λεπτά ανά αγώνα και είτε είναι άστοχος (με την Τυνησία είχε 1/6 σουτ) είτε εύστοχος (με την Ιταλία είχε 3/4 σουτ με 2/2 τρίποντα) ο χρόνος συμμετοχής του είναι μόνιμα ο ίδιος.

«Πονάει» στον άσο

Από τότε που αποσύρθηκε ο Νταμίρ Μουλαομέροβιτς και έπαψαν να υπάρχουν ποιοτικές λύσεις όπως ο Μάρκ Πόποβιτς το κενό στη θέση του πλέι μέικερ αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της Κροατίας. Γι' αυτό δοκίμασε να το καλύψει με νατουραλιζέ παίκτες όπως ο Όλιβερ Λαφαγιέτ και ο Ντόντεϊ Ντρέιπερ. Εφόσον όμως δεν είδαν προκοπή σταμάτησαν αυτό το «πείραμα» και φέτος αποφάσισαν να στηριχτούν αποκλειστικά στον Ούκιτς. Μόνος του βέβαια δεν τα βγάζει πέρα. Δεν βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του αλλά και να είναι δεν είναι καθαρόαιμος άσος.

Σαφής υπεροχή (της Ελλάδας) στους ψηλούς

Η σύγκριση της φροντ λάιν της Εθνικής με αυτή των Κροατών είναι μάλλον άδικη. Η Κροατία δεν διαθέτει κανέναν ψηλό που να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Γιάννη Μπουρούση και τον Κώστα Κουφό. Από τη στιγμή δε που δεν υπάρχει ο Άντε Τόμιτς της Μπαρτσελόνα στην 12άδα της οι σέντερ του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος θα έχουν ήσυχο το κεφάλι τους στην άμυνα.

Ο Σάριτς σίγουρα μπορεί να αποτελέσει «πονοκέφαλο» στη θέση «4» αλλά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι έτοιμος να τον περιλάβει και θα έχει και τη βοήθεια του Ιώαννη Παπαπέτρου εάν χρειαστεί.