Ο καταστροφικός Γενάρης

• ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ
• «ΑΔΕΙΑΣΕ» ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;
• ΒΑΛΕ ΓΚΟΛ

Ο Γενάρης κάθισε βαρύς και ασήκωτος καθώς ο απολογισμός των δύο νικών σε σύνολο έξι αγώνων και μόλις επτά βαθμών από τους προσδοκώμενους 18, εκτροχίασε τον Άρη και σίγουρα δεν συνάδει σε ομάδα που θέλει να είναι στην τριάδα. Το… κρίμα είναι ακόμη μεγαλύτερο αν συνυπολογίσει κανείς το πρόγραμμα των αγώνων και ρίξει μια ματιά σ’ αυτό που ακολουθεί. Αν ο στόχος ήταν η δημιουργία προϋποθέσεων για την απομάκρυνση από τις ομάδες που έχουν τον ίδιο στόχο για την όσο το δυνατόν πιο ήρεμη διαχείριση των αγώνων που ακολουθούν, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Τώρα θα πορευτεί με συνοδοιπόρο την πίεση.

Στην Τρίπολη, ο Άρης απέδειξε ότι έχει την ικανότητα να ξυπνά κάθε λογής συναισθήματα. Από το χάρμα οφθαλμού στο πρώτο ημίχρονο όπου αν είχε τη στοιχειώδη αποτελεσματικότητα θα περνούσε ένα όμορφο απόγευμα, στο τραγικό δεύτερο ημίχρονο που ήταν χαμένος στο διάστημα και είδε… αστεράκια. Και το κακό είναι ότι δεν συνέβη για πρώτη φορά (τουλάχιστον τον Γενάρη), απλά η διαφορά ήταν ότι δεν είχε απέναντί του ομάδες περιορισμένης ικανότητας όπως ο Απόλλων Σμύρνης και η ΑΕΛ, αλλά μια σαφώς πιο ποιοτική ομάδα όπως ο Αστέρας Τρίπολης. Ανεξαρτήτως του ότι, αν ο τελευταίος άξιζε να πάρει 10 πράγματα βάσει της απόδοσής του, πήρε 12 γιατί εκμεταλλεύτηκε τις στιγμές του. Ο Μίλαν Ράσταβατς θεώρησε ότι η ομάδα του επιβραβεύτηκε για την υπομονή της, θαρρώ όμως ότι τούτο δεν ισχύει γιατί θα μπορούσε να είχε «τελειώσει» το παιχνίδι από το πρώτο 45πτο. Εκτός κι αν επένδυσε στο γεγονός ότι ο Άρης δεν είναι κυνική ομάδα.

ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ

Αυτό έδειξε ο Άρης του δεύτερου ημιχρόνου. Δεν είμαι υπέρμαχος της άποψης περί black out, ασχέτως του ότι όλα έγιναν σε τέσσερα λεπτά όπως είπε και ο Άκης Μάντζιος, γιατί αυτό που συνέβη στην Τρίπολη, είχε γίνει και στη Ριζούπολη αλλά και στον πρόσφατο αγώνα με την ΑΕΛ στο «Κλ. Βικελίδης», δείχνοντας ότι πλησιάζει τα όρια της παθογένειας. Εκεί, η χαμηλή ποιότητα των αντιπάλων μάλλον έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να μην νιώσει απειλή, αποφεύχθηκαν επίσης και τα σοβαρά αμυντικά λάθη σαν αυτά που έγιναν στην Τρίπολη με «κορυφαίο» αυτό του Γιοχάν Μπεναλουάν στο δεύτερο γκολ.

Σοβαρό προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι ο Άρης μοιάζει να εξαφανίζεται στα δεύτερα ημίχρονα των αγώνων (σ. σ. με εξαίρεση αυτόν κόντρα στον Παναθηναϊκό), σε σημείο να αναρωτιέται κανείς ποιο είναι το σχέδιό του. Ακόμη κι αν στοχεύει να χτυπήσει στην κόντρα επίθεση και να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα της μεσοεπιθετικής γραμμής δεν δικαιολογείται α) το ότι έχει ελάχιστα λεπτά την μπάλα στα πόδια του με συνέπεια να είναι συνεχώς σε καθεστώς πίεσης β) η παραχώρηση συντριπτικών ποσοστών κατοχής μπάλας στον αντίπαλο γ) να παίζει συνεχώς σε απόσταση 35-40 μέτρων από την εστία του. Κάποια στιγμή το λάθος θα γίνει και στον αγώνα με την Τρίπολη έγιναν δύο με οδυνηρές συνέπειες.

«ΑΔΕΙΑΣΕ» ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;

Η απόδοση του Άρη στην Τρίπολη θύμισε καρδιογράφημα γιατί ήταν τρομερά ασταθής, ομοίως και η συμπεριφορά του. Από την ομάδα που δεν άφηνε τίποτε να πέσει κάτω στο πρώτο ημίχρονο, κέρδιζε όλες τις μάχες στον χώρο της μεσαίας γραμμής, ντούμπλαρε τον αντίπαλο στα άκρα κι έβγαινε με προϋποθέσεις γκολ στην επίθεση, στο δεύτερο ημίχρονο εμφανίστηκε μια άλλη. Σωστά το είπε ο Εμάνουελ Σάκιτς. Δεν υπάρχει εξήγηση. Οι ίδιοι παίκτες μπήκαν στο γήπεδο, αυτοί που κυριάρχησαν στο πρώτο ημίχρονο. Πριν καλά-καλά ανοίξει ο κύκλος των παρεμβάσεων από τους προπονητές, ο Άρης έδειχνε ότι δεν ήξερε πού πατούσε.

Γίνεται πολύς λόγος για την αντικατάσταση του Φακούντο Μπερτόγλιο με τον Χαβιέρ Ματίγια στο 65^ο λεπτό. Δηλαδή, ότι ο Άκης Μάντζιος έδειξε πόσο αμυντικογενής προπονητής είναι και προσπάθησε να διασφαλίσει τον βαθμό της ισοπαλίας. Προσωπικά, διαφωνώ μόνο με το λεπτό της αντικατάστασης, υπό την έννοια ότι θα έπρεπε να είχε γίνει 5-6 λεπτά νωρίτερα. Γενικώς χρειαζόταν το φρεσκάρισμα πριν 60^ο λεπτό καθώς είχε πρόβλημα στη διαχείριση του παιχνιδιού από την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου. Ενδεχομένως η αδυναμία του Αστέρα στη δημιουργία ουσιαστικής ευκαιρίας να λειτούργησε παραπλανητικά. Ο Αστέρας έκανε την ολική ανατροπή με τη συμπλήρωση 11 λεπτών από τις καταλυτικές παρεμβάσεις του Ράσταβατς στο παιχνίδι με την είσοδο του Ιγκλέσιας που τον κατέστησε κυρίαρχο στο κέντρο και του Ριέρα που του έδωσε ταχύτητα στην επίθεση.

ΒΑΛΕ ΓΚΟΛ

Ανεξαρτήτως της εικόνας πλήρους αποδιοργάνωσης που χαρακτήρισε τον Άρη του δεύτερου μέρους, το βασικό πρόβλημα της ομάδας παραμένει η αναποτελεσματικότητα σε βαθμό ανικανότητας στην τελική προσπάθεια. Ο Κώστας Μήτρογλου επέστρεψε στα ελληνικά γήπεδα έπειτα από 2.092 ημέρες, στοιχειοθετεί την υπέρβαση του Άρη προς την κατεύθυνση επίλυσης αυτού του προβλήματος, αλλά εικόνα για την πραγματική κατάστασή του δεν έχουμε. Δεν συνθέτουν κριτήριο τα δέκα αγωνιστικά λεπτά που πήρε στην Τρίπολη. Το ερώτημα για τον Μήτρογλου βρίσκεται αλλού. Στον Άρη του πρώτου ημιχρόνου, την ομάδα που έχει την κατοχή της μπάλας, δημιουργεί φάσεις και χρειάζεται τον killer εντός της περιοχής, ο 32χρονος φορ ταιριάζει απόλυτα. Ισχύει όμως το αντίθετο στον Άρη που δίνει γήπεδο στον αντίπαλο και ψάχνει τις κόντρα επιθέσεις. Το ερώτημα είναι, ποιον Άρη θα δούμε στα επόμενα παιχνίδια;