Αλύγιστος στον δρόμο με τις λεύκες
Αν σ’ ένα αγωνιστικό μαραθώνιο υπάρχουν μερικά παιχνίδια τα οποία στιγματίζουν την πορεία μιας ομάδας, εκεί μπήκε ο αγώνας στο Περιστέρι για τον Άρη. Δεν μπορώ να γνωρίζω την αίσθηση της κοινής γνώμης για το επίπεδο αντοχής αυτής της ομάδας, δηλαδή, πόσο διάστημα θα ανταποκρίνεται σε πορεία Πρωταθλητισμού, μετά το σημερινό όμως στο Περιστέρι, προφανώς απέκτησε περισσότερους υποστηρικτές. Για έναν άλλον Άρη, το παιχνίδι θα είχε τελειώσει στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, με 2-0 και αριθμητικό μειονέκτημα, όλοι μαζί θα περιμέναμε να περάσει ο χρόνος. Πιθανότατα, η κατάσταση να εξελισσόταν ακόμη χειρότερα.
Αυτός ο Άρης δεν έδειξε απλά χαρακτήρα, αλλά άρνηση συμβιβασμού με ό,τι είχε προηγηθεί. Πρώτη παρένθεση: Δεν θα προσπαθήσω να κοροϊδέψω κανέναν ούτε να κάνω μικροπολιτική. Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν η μπάλα χτύπησε στο χέρι του Λίντσεϊ Ροζ καθώς δεν βοήθησε στην κρίση μου ούτε η θολή εικόνα που είδα για replay. Δεν γνωρίζω αν ο διαιτητής Ευαγγέλου ένιωσε τόσο σίγουρος για μια απόφαση η οποία ήταν καταλυτική για την εξέλιξη του αγώνα, σε σημείο να μην πάει καν στην οθόνη του γηπέδου για να βεβαιωθεί (διάβολε) γι’ αυτή. Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε στην ενδοεπικοινωνία με τον Μανούχο που ήταν στο VAR. Ξέρω ότι είδα ένα replay, κάτι περισσότερο δηλαδή από τον διαιτητή ο οποίος δεν πήγε καν να δει τη φάση ο ίδιος, αλλά άκρη δεν έβγαλα.
Αυτή η απόφαση διαμόρφωσε τις συνθήκες του αγώνα γιατί ο Άκης Μάντζιος υποχρεώθηκε να θυσιάσει τον ποιοτικότερο παίκτη του (σ. σ. Μπρούνο Γκάμα) για να βάλει δεύτερο στόπερ (σ. σ. Μπεναλουάν). Στο ερώτημα – γιατί βγήκε ο Γκάμα; - η απάντηση είναι πολύ απλή. Με αριθμητικό μειονέκτημα και δεδομένου ότι θα χρειαζόταν να ρισκάρει, θα έπρεπε και οι εννιά να τρέχουν ακατάπαυστα. Ο Πορτογάλος βγάζει αξιοζήλευτη ποιότητα, αλλά δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις (έξτρα) ευθύνες στον ανασταλτικό τομέα.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ;
Κρίνοντας από την ταχύτητα της κίνησης του Άκη Μάντζιου στη φάση της αποβολής του Ροζ, ενδεχομένως αυτή η σκέψη να μην πέρασε ποτέ από το μυαλό του. Η πρώτη αντίδραση κάθε προπονητή έπειτα από ένα απρόσμενο γεγονός είναι να αποφασίσει βάσει των συνθηκών που επικρατούν στο γήπεδο. Αυτές έδειξαν ότι ο Κριστιάν Γκάνεα παραμένει εκτός ρυθμού. Ο Ρουμάνος οφείλει να παρουσιαστεί καλύτερος και να μην επαναλάβει αυτό που έγινε στο δεύτερο γκολ όπου για να τον εντοπίσει κανείς στο γήπεδο, θα πρέπει να μεγαλώσει την οθόνη, παρότι όλα έγιναν στην πτέρυγα την οποία (υποτίθεται) ότι καλύπτει. Για να καταλήξω στη σκέψη μου, με τον Γκάνεα τόσο κακό, ήταν λογικό να μην περάσει από το μυαλό του Μάντζιου μια κίνηση η οποία δεν θα ισοδυναμούσε με ρίσκο, αλλά με αυτοκτονία.
REFUSE TO LOSE
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Άρης αρνήθηκε να φύγει ηττημένος από το γήπεδο, ανατροπή κατέγραψε και στην πρεμιέρα με τη Λαμία. Εδώ όμως οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Δεύτερη παρένθεση: Δεν θα σταθώ σε κίτρινες κάρτες που έπρεπε να είχαν δοθεί (ειδικά στον Μανούσο για το εκτός φάσης χτύπημα στον Ματίγια το οποίο το VAR όφειλε να το δει), αλλά στη φάση του Δημήτρη Μάνου υπάρχει ξεκάθαρη παράβαση. Και πάλι δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι ειπώθηκε μεταξύ διαιτητή Ευαγγέλου και Μανούχου, ωστόσο, δεν διαπίστωσα πρόθεση απονομής δικαιοσύνης.
Για να γίνει μια ανατροπή από ομάδα η οποία αγωνίζεται με αριθμητικό μειονέκτημα θα πρέπει δύο πράγματα να συμβούν. Η ίδια να πιστέψει στον εαυτό της και αυτή που έχει το ισχυρό πλεονέκτημα να πέσει στην ψυχολογική παγίδα. Την ώρα που ο Άρης έπαιξε τα ρέστα του με τις ευεργετικές αλλαγές στις οποίες προχώρησε ο Άκης Μάντζιος, ο Ατρόμητος απέπνεε φόβο. Προσπάθησε να κάνει διαχείριση του αποτελέσματος, σα να πίστευε ότι ακόμη και με παίκτη λιγότερο, ο Άρης ήταν ανώτερος από αυτόν. Και όντως ήταν. Αυτό έχουν καταφέρει οι «κίτρινοι» σ’ αυτές τις 9-10 πρώτες αγωνιστικές.
Ο δεύτερος κύκλος των αποφάσεων του 51χρονου τεχνικού του Άρη εμπεριείχε τρεις ολόσωστες κινήσεις. Αυτό μαρτυρά εξάλλου και το αποτέλεσμα. Ο Σιάντε Σίλβα δημιούργησε το γκολ του Εργκούς Κάτσε και ο Ντάνιελ Μαντσίνι έπραξε το ίδιο γι’ αυτό του Λούκας Σάσα. Το επιπλέον στοιχείο του Κάτσε σε σχέση με τα υπόλοιπα αμυντικά χαφ είναι ότι πατάει περιοχή κι αυτό αποδείχθηκε στη φάση του πρώτου γκολ. Ο δε Μαντσίνι είναι ο καλύτερος (ανασταλτικά) μεσοεπιθετικός που διαθέτει ο Άρης, ενώ ο Σίλβα έχει αποδείξει ότι μπορεί με 1-2 ενέργειες να αλλάξει την ιστορία ενός αγώνα.
ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ…
Όπως υπάρχει η τρομερή αντίδραση της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο, το γεγονός ότι αποδείχθηκε αλύγιστος στον δρόμο με τις λεύκες (σ.σ. οι παλιότεροι θα θυμούνται το θρίλερ «ο εφιάλτης στον δρόμο με τις λεύκες») και τα χίλια καλά που παρουσίασε, υφίσταται κι αυτή του πρώτου ημιχρόνου. Ο Άρης οφείλει να βρει τρόπο κάλυψης αυτής της αδυναμίας γιατί ήδη πλήρωσε βαρύ τίμημα. Ήταν κακός στο μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου μέρους με τον Ολυμπιακό, ελαχίστως δημιουργικός κόντρα στη Λάρισα και σχεδόν ακίνδυνος στο Περιστέρι. Κι από τη στιγμή που συμβαίνει για τρίτο διαδοχικό παιχνίδι, δεν είναι σύμπτωση.
ΥΓ: Πέραν της αντίδρασης στο δεύτερο ημίχρονο σημαντικο είναι ότι Δεληζήσης και Μπεναλουάν κατέγραψαν 60-65 αγωνιστικά λεπτά συνεργασίας, τα οποία ενδεχομένως να φανούν χρήσιμα την ερχόμενη εβδομάδα καθώς ο Λίντσεϊ Ροζ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr
Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!
