Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του Μάσιμο Καρέρα, κάτι που είχε επισημάνει ο Ιταλός κόουτς από την πρώτη του μέρα στην ΑΕΚ μεταξύ άλλων, είναι η συγκέντρωση και η προσήλωση των παικτών του από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Ήταν ένα από τα «κλειδιά» του Καρέρα που τον βοήθησε να συμμαζέψει την κατάσταση που είχε παραλάβει στα χέρια του.

Όμως η έλλειψη προσήλωσης κατά τη διάρκεια των αγώνων που παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες είναι ένας από τους διάφορους λόγους στους οποίους μπορεί να σταθεί κανείς για τα αποτελέσματα στα τελευταία παιχνίδια. Είναι ένα από τα ζητήματα που προφανώς πρέπει να λυθούν μεταξύ του Καρέρα και των ποδοσφαιριστών του και άμεσα αν οι κιτρινόμαυροι θέλουν να βρουν τη νίκη που ψάχνουν για να πάρουν ψυχολογική ώθηση για τη δύσκολη συνέχεια με συνεχόμενα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Η χθεσινή ήττα από την Μπράγκα πήρε έκταση και λόγω της συγκέντρωσης που δεν υπήρχε αρχής γενομένης από τη στιγμή του 1-0 και μετά. Σε μια φάση φοβερής αμυντικής αδράνειας με τον Λόπες να αφήνει ανενόχλητο τον Εσγκάιο να σεντράρει και τον Βασιλαντωνόπουλο να κερδίζεται κατά κράτος από τον Γκαλένο στον αέρα χάνοντας τελείως το μαρκάρισμά του για να πιάσει την κεφαλιά.

Η ΑΕΚ μέχρι εκείνη τη στιγμή αμυνόταν με συνοχή, κλείνοντας τους χώρους και περιορίζοντας την Μπράγκα να απειλεί κυρίως με μακρινά σουτ που δεν έβαζαν σε δύσκολη θέση των Τσιντώτα. Η έλλειψη συγκέντρωσης κορυφώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο με αρνητικό πρωταγωνιστή τον Μάρκο Λιβάια, ο οποίος με δύο απερίγραπτα λάθη στον χώρο του κέντρου «δώρισε» δύο γκολ στην Μπράγκα που έφεραν την ήττα στα επίπεδα του 3-0. Και στη συνέχεια οδήγησαν βέβαια στην αλλαγή του από τον Καρέρα, ενώ βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο για 27 λεπτά.

Η έλλειψη συγκέντρωσης, όμως, δεν αφορά μόνο τα ανασταλτικά καθήκοντα της ΑΕΚ στην Πορτογαλία. Διότι το ίδιο πράγμα στοίχισε και επιθετικά με τον Νέλσον Ολιβέιρα να μην κάνει γκολ μία από τρεις μεγάλες ευκαιρίες που είχε κατά τη διάρκεια του ματς πριν το σκορ πάρει έκταση. Από έναν επιθετικό της κλάσης του Πορτογάλου επιβάλλεται να κάνει γκολ τουλάχιστον μία από αυτές τις φάσεις και ο Ολιβέιρα δεν είχε καθαρό μυαλό για να το πετύχει.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της δεύτερης ευκαιρίας, όταν αντί να αφήσει στον Λόπες και να μπει στην περιοχή για να υποδεχθεί ενδεχομένως την μπάλα, προτίμησε να πάρει τη φάση πάνω του λες και ήθελε να σκοράρει απεγνωσμένα, ενώ κάτι αντίστοιχο έγινε και στην τρίτη ευκαιρία του όπου έψαξε το γκολ με ένα απρόσεκτο πλασέ που δεν βρήκε στόχο, ενώ θα μπορούσε να είχε σημαδέψει εστία ή ακόμα και να ψάξει την πάσα αν δεν ήταν σίγουρος για το τελείωμα της φάσης.

Πριν όμως η έλλειψη συγκέντρωσης στοιχίσει στην ΑΕΚ στην Πορτογαλία, κάτι ανάλογο είχε γίνει και στα παιχνίδια που προηγήθηκαν. Στην ήττα από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι μετά την υπέρβαση και την πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ και στην ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, ένα ματς το οποίο ψυχολογικά επηρέασε σαν ήττα με τον τρόπο που ήρθε.

Στο Περιστέρι η κάκιστη συγκέντρωση των παικτών της ΑΕΚ, πέρα από την όποια κόπωση που υπήρχε από τον αγώνα της Βόλφσμπουργκ, άφησε τους κιτρινόμαυρους αρχικά με δέκα παίκτες όταν ο Μάνταλος άπλωσε απρόσεκτα το πόδι του με συνέπεια να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα. Και έπειτα ήρθε και... έδεσε με το γκολ που δέχεται η Ένωση από εκτέλεση κόρνερ, όταν ο Σβάρνας μένει «καρφωμένος» στο έδαφος στην κεφαλιά του Γούτα, η οποία έκρινε και την αναμέτρηση.

Κάτι ανάλογο συνέβη και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Ένα ματς στο οποίο με τον τρόπο που κύλησε, ήταν απαγορευτικό το οποιοδήποτε λάθος γινόταν στα μετόπισθεν, από τη στιγμή που η ΑΕΚ με την εικόνα της δεν φαινόταν ικανή να απειλήσει ξανά μετά το 1-0 του Ανσαριφάρντ. Και μπορεί στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης η αμυντική γραμμή της Ένωσης να απομάκρυνε με συνέπεια κάθε μπαλιά προς την περιοχής της, δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τη φάση του 89ου λεπτού. Μια στιγμή αδράνειας, με αρκετές απροσεξίες από την πλευρά των κιτρινόμαυρων στέρησε στην ΑΕΚ δύο βαθμούς. Αρχικά από την άνεση με την οποία ο Μπίσεσβαρ σεντράρει μπροστά από τους Βασιλαντωνόπουλο και Σαμπανάτζοβιτς, έπειτα με τη μη αντίδραση των Χνιντ και Νεντελτσιάρου πάνω στον Σφιντέρσκι και τελικά με αποκορύφωμα τον Λόπες που «παγώνει» στη φάση χάνοντας τελείως τον Μουργκ στο πίσω δοκάρι που ισοφαρίζει...