Ο Άρης έγινε μια κουραστική ομάδα

• Η αλλαγή σχεδίου δεν έφερε ζωντάνια
• Μπορούν να το αλλάξουν οι υπάρχοντες;

Αν η κακή αγωνιστική χρονιά που πραγματοποιεί το σύνολο των ποδοσφαιριστών που τον καθοδήγησαν την περασμένη σεζόν στοιχειοθετεί το ένα δεδομένο, το δεύτερο βρίσκεται στη νοοτροπία της φετινής ομάδας. Δεν έχει την ένταση, τον αθλητικό εγωισμό, την αχαλίνωτη επιθυμία απόδειξης της ανωτερότητάς της. Ίσως γιατί έχει πάψει να είναι ανώτερη στην πράξη κι ας λένε ότι θέλουν τα χαρτιά. Έχει πάψει να εμφανίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που ήταν το περσινό σήμα κατατεθέν της, γι’ αυτό τα περισσότερα απογεύματα της φετινής Superleague εξελίσσονται τρομερά κουραστικά, επώδυνα θα έγραφα, για την ψυχολογία όλων. Έχει πάψει να παίρνει καλά παιχνίδια αλλά εισπράττει μια… χρυσή μετριότητα. Αυτό φάνηκε και στη Ριζούπολη γιατί ο Άρης δεν άξιζε να κερδίσει. Μάλιστα, τον κράτησε ο Χουλιάν Κουέστα ούτως ώστε να πάρει έναν βαθμό.

Ο Άρης έχει γίνει τρομερά προβλέψιμος στο παιχνίδι του. Στη Ριζούπολη ήταν και αργός. Το σχέδιο της τοποθέτησης του Χαβιέρ Ματίγια στο αρχικό σχήμα με την προοπτική ελέγχου της κατοχής της μπάλας και της καλύτερης λειτουργίας της μεσαίας γραμμής είχε λογική, αλλά χαμήλωσε αρκετά την ταχύτητα εκτέλεσης και σκέψης. Γιατί ο Φακούντο Μπερτόγλιο πραγματοποιεί κακή σεζόν. Το δικό του highlight ήταν η φάση του 52ου λεπτού όπου δεν είχε την ψυχολογία να εκτελέσει από μία θέση που λίγο αργότερα εκτέλεσε ο Ιωαννίδης του Απόλλωνα. Δεν βγήκε γιατί ο Ματέο Γκαρσία τείνει να μπει στα χαμένα αγωνιστικά στοιχήματα. Οι καλές εμφανίσεις του για μικρό διάστημα αποδείχθηκαν αναλαμπή στη μετριότατη και άνευ ουσίας συνολική εμφάνισή του. Γιατί ο Μπρούνο Γκάμα έχει βαρύνει αρκετά, δεν έχει τη φρεσκάδα και την ταχύτητα που διέθετε τα περασμένα χρόνια. Γιατί επίσης η παρουσία του Αμπουπακάρ Καμαρά είναι χρησιμότατη κι ας μη βάζει γκολ. Καλός και φιλότιμος ο Ντάνιελ Μαντσίνι αλλά κανείς δεν φρόντισε να ιδρώσει ο 40χρονος Μπρούνο Άλβες. Προς αυτήν την κατεύθυνση λειτούργησαν βέβαια και οι εξαιρετικοί κεντρικοί χαφ του Απόλλωνα. Δεν έδωσαν χώρους, τα τρεξίματά τους ήταν πιο ποιοτικά και ουσιαστικά δεν έδωσαν κανένα δικαίωμα εφαρμογής του συνδυαστικού ποδοσφαίρου που κάποτε αποτέλεσε το κύριο χαρακτηριστικό του Άρη.

Η αλλαγή σχεδίου δεν έφερε ζωντάνια

Εδώ και μήνες, ο Άκης Μάντζιος προσπαθεί να καμουφλάρει καταστάσεις με την ελπίδα απόκρυψης του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ομάδα του στη δημιουργία αλλά εξελίσσεται σε μάταιος κόπος. Όχι μόνο δεν κρύβεται αλλά βγάζει μάτι. Αυτό έκανε και στη Ριζούπολη όταν άλλαξε τον άξονα κι έριξε στο παιχνίδι τον Μπαντού Ντιαγέ με την προσδοκία δημιουργίας από τον άξονα. Οι κινήσεις του έβγαζαν απελπισία, σαν αυτή που κυριαρχεί στον Άρη εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς δεν μπορεί να βάλει γκολ. Βγάζοντας από την εξίσωση τον εντός έδρας αγώνα με τον Παναιτωλικό γιατί αποδείχθηκε μια ευχάριστη παρένθεση, ο Άρης έχει 12 γκολ σε 16 αγώνες. Είναι λιγότερα αυτά που βρήκε σε ροή παιχνιδιού. Γιατί, για να βάλεις γκολ, θα πρέπει να δημιουργήσεις.
Ο Άρης δεν δημιούργησε ούτε στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα. Μια κατά λάθος επαφή του Ιζέτ Χαΐροβιτς και η κεφαλιά του Γιάκουμπ Μπράμπετς από την εκτέλεση κόρνερ στο 93’. Ο Τσέχος αμυντικός είπε ότι είναι ντροπιαστική για την ομάδα του η απώλεια τεσσάρων βαθμών στους αγώνες με τον Απόλλωνα. Ντροπιαστικές είναι οι εμφανίσεις και το γεγονός ότι ο Άρης δεν άξιζε να πάρει περισσότερους βαθμούς. Να βλέπουμε την αλήθεια.

Μπορούν να το αλλάξουν οι υπάρχοντες;

Προσωπικά έχω αμφιβολίες. Ο Άκης Μάντζιος λειτούργησε έτσι όπως λειτουργούν όλοι οι προπονητές, δηλαδή, προσπάθησε να προστατεύσει τους ποδοσφαιριστές του και περιμένει να βρουν αγωνιστικό ρυθμό. Και καλά έκανε. Προφανώς όμως, ζήτημα δεν είναι μόνο η βελτίωση με τους υπάρχοντες. Από την αρχή της σεζόν «συζητάμε» τα ίδια πράγματα. Την κακή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ μεσαίας γραμμής και επίθεσης, την έλλειψη ποδοσφαιριστή ο οποίος θα προβληματίζει τις αντίπαλες άμυνες και θα έχει το γκολ, τα περιορισμένα ανεβάσματα των ακραίων μπακ.

Όσο κουραστική είναι (ως επί των πλείστων) η εικόνα του Άρη, άλλο τόσο είναι και η κουβέντα όλων όσοι είναι στα πέριξ του οργανισμού. Γιατί το τέλος της κανονικής διάρκειας πλησιάζει και ο Άρης χάνει έδαφος από την 6αδα που οδηγεί στα Playoffs. Κι αν μέχρι πρότινος επικρατούσε η αίσθηση ότι πιθανή δικαίωση στο CAS (και επιστροφή των έξι βαθμών) θα λειτουργούσε υποστηρικτικά στη βαθμολογική θέση της ομάδας, πλέον πάμε στην ευεργετική επίδραση για τη συμμετοχή της ομάδας στα Playoffs. Αυτό το γεγονός είναι ντροπιαστικό για μια ομάδα με τόσο μεγάλο αγωνιστικό προϋπολογισμό.