Δουλειά που έδωσε 3 βαθμούς

Η ιστορία του γκολ που πέτυχε η ΑΕΚ στη Νίκαια επί του Ιωνικού είναι ένα τυπικό παράδειγμα δουλειάς της προπόνησης που “βγήκε” στον αγώνα. Όπως μας είπαν μετά το τέλος του ματς ο Κλεμέντ Μισελέν και ο Αργύρης Γιαννίκης, στην τελευταία προπόνηση ο προπονητής είχε δουλέψει με τους ποδοσφαιριστές πάνω στις τακτικές ενέργειες που θα έπρεπε να δοκιμάσουν στον αγώνα για την ανάπτυξη επιθέσεων από τις πτέρυγες. “Το κάναμε στην προπόνηση και είμαι χαρούμενος που μας βγήκε στον αγώνα και έφερε το γκολ”, είπε χαμογελαστός στην CosmoteTV ο Γάλλος ακραίος αμυντικός. Αυτή η overlap κίνηση είναι πιθανόν η καλύτερη ολοκληρωμένη επιθετική προσπάθειά του. Κι αν κανείς αναζητήσει το παρελθόν του, θα διαπιστώσει ότι ο Μισελέν έχει αυτή την κίνηση, και αυτή τη σέντρα στο ρεπερτόριό του από το παρελθόν.

Αυτή είναι μια τυπική ιστορία που στηρίζει τον τίτλο “οι ποδοσφαιριστές κάνουν τον προπονητή να δείχνει μάγκας”. Ας διηγηθώ τώρα και μια άλλη ιστορία που μου ήρθε στο μυαλό, που στηρίζει τον τίτλο “οι ποδοσφαιριστές κάνουν τον προπονητή να δείχνει “κακός”".

Στην τελευταία προπόνηση πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Αργύρης Γιαννίκης επιχείρησε να εισάγει τα τελευταία στοιχεία που ήθελε να δει στην συμπεριφορά της ΑΕΚ την επόμενη ημέρα. Και μια από τις υποδείξεις του προς τους ποδοσφαιριστές ήταν το “no back pass”. Τους ζητούσε να μην επιστρέφουν την μπάλα στον τερματοφύλακά τους διότι μέσα από την μελέτη - ανάλυση του αντιπάλου του είχε αντιληφθεί ότι ανάμεσα στα δυνατά σημεία του Ολυμπιακού είναι η ικανότητά του να “κλέβει” την μπάλα στις πάσες των αμυντικών προς τον τερματοφύλακα, κυρίως χάρη στην οξυδέρκεια του Ελ Αραμπί και του Αγκιμπού Καμαρά όταν ο Ολυμπιακός μένει ψηλά στο τερέν για να πιέσει τον αντίπαλό του που βρίσκεται στο πρώτο στάδιο ανάπτυξης μιας επίθεσης.

Μάλιστα προκειμένου να δώσει έμφαση σε αυτή την υπόδειξη και να εκπαιδεύσει τους ποδοσφαιριστές του ώστε αυτοί να οδηγούνται σε άλλη απόφαση και όχι στην πίσω πάσα ο Γιαννίκης έβαλε τους Κιτρινόμαυρους να παίξουν δίτερμα χωρίς τερματοφύλακες. Προσέξτε, την παραμονή του παιχνιδιού ο προπονητής επέμεινε τόσο σε μια οδηγία που έφτασε να παραμετροποιήσει την άσκηση των ποδοσφαιριστών του για να τους δημιουργήσει το “no back pass” ένστικτο, δηλαδή να τους αναγκάσει να αναζητήσουν άλλη λύση και όχι την πάσα στον τερματοφύλακα.

Την επόμενη ημέρα στο 70’ο λεπτό του παιχνιδιού ο Μοχαμάντι έκανε back pass. Επέλεξε να παίξει την “απαγορευμένη” πάσα στον Στάνκοβιτς. Ο Ελ Αραμπί διάβασε το λάθος και το εκμεταλλεύτηκε, και ο Ολυμπιακός πέτυχε το τρίτο γκολ - αυτό που τελικώς του έδωσε τη νίκη.

Τι ιστορία λένε οι εντυπώσεις των δύο αγώνων σχετικά με την δουλειά του προπονητή; Στο ματς με τον Ολυμπιακό δεν έκανε καλή δουλειά. Στο ματς με τον Ιωνικό έκανε καλή δουλειά. Αυτή είναι μια πολύ διδακτική ιστορία σχετικά με την φύση της δουλειάς του προπονητή, και γενικότερα τη φύση του ποδοσφαίρου. Μια στιγμή, μια απόφαση, ένα άγγιγμα της μπάλας κάνει επαγγελματίες να δείχνουν σπουδαίοι ή “άμπαλοι”. Μια απόφαση, μια επαφή, ένα άγγιγμα της μπάλας κάνει έναν προπονητή να δείχνει πολύ καλός ή κακός. Επιλογές ποδοσφαιριστών, δουλειά στις προπονήσεις, δουλειά στη φυσική κατάσταση και στο τακτικό κομμάτι, δουλειά στην διαχείριση των προσωπικοτήτων και τη νοοτροπία, δουλειά στην ανάλυση του αντιπάλου και την προετοιμασία ενός αγωνιστικού πλάνου, όλα αυτά και τόσα άλλα κρίνονται σε μια στιγμή ή από μια στιγμή, και κάπως έτσι ένας προπονητής δείχνει επιτυχημένος ή αποτυχημένος. Διότι συχνά οι προπονητές φτάνουν να κρίνονται περισσότερο από τις εντυπώσεις και λιγότερο από την ουσία.