• Το ταξίδι των ιδαλγών
• Δεν έχουν φθαρμένη στολή

Ας μπούμε αμέσως στο θέμα. Πόσο ρομαντισμό αντέχει το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Εν έτει 2021 ελάχιστο έως καθόλου. Μήπως, όμως, σε αυτό το διάστημα χωρά κάτι αξιοπρόσεκτα όμορφο, έστω κι αν μπορεί να χαθεί απότομα; Η απάντηση είναι καταφατική και ο ήχος της έρχεται από τον Βόλο και φτάνει μέχρι την πατρίδα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες! Το διαχρονικό αριστούργημα του, «Ο Δον Κιχώτης», δεν γνωρίζει σύνορα και πεδία και μπορεί να γεμίσει ακόμη και αυτό της Superleague! Στην ουσία είναι η ομάδα που βρίσκει τον μύθο και πορεύονται. Για λίγο; Ποιος ξέρει; Αλλά είναι αυτή η αναπάντεχη ερώτηση που σε κάνει να ασχοληθείς με τον ποδοσφαιρικό σύλλογο Βόλος. Σε κάνει να σκέφτεσαι «λες;». Αμέσως χαμογελάς, ακυρώνεις τον εαυτό σου και συνεχίζεις. Ξέρεις τι θα γίνει στη συνέχεια, αλλά αυτή η τόση δα μικρή έκπληξη σε κάνει να κρατάς την απορία. Αυτό ακριβώς γίνεται και στο διασημότερο έργο του Θερβάντες. Αυτή η επίμονη υπόθεση που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις και να μην ακολουθήσεις τη ρομαντική πορεία του άγνωστου ιππότη. Ο Βόλος αυτή τη στιγμή είναι κάτι όμορφα γνωστό και κάτι προκλητικά άγνωστο. Καλπάζει για το δικό του Ελ Ντοράντο κι ας ξέρει ότι ο χρυσός που ψάχνει είναι ένας ανίκητος ανεμόμυλος!

Το ταξίδι των ιδαλγών

Η ομάδα του Βόλου κίνησε το ενδιαφέρον του κοινού από την αρχή. Κάποιοι -εκτός πόλης- έδωσαν σημασία. Ήρθε το στραπάτσο από τον Παναθηναϊκό και οι ψίθυροι έγιναν σιωπές. Μετά και την 5η αγωνιστική όμως ο βαθμολογικός πίνακας γράφει: ΠΑΟΚ και Βόλος στην κορυφή με 12 βαθμούς! Ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης είναι στην πρώτη θέση λόγω διαφοράς τερμάτων, εντούτοις το απρόσμενο παραμένει και συνοδεύει τους Bολιώτες. Αυτό δεν ακολουθεί και τον αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα του Θερβάντες; Τα αμετακίνητα ερωτήματα λειτουργούν ενισχυτικά και ο αναγνώστης σκέφτεται θα καταφέρει να εκπληρώσει τους σκοπούς του; Θα μπορέσει να σώσει τη Δουλτσινέα του; Θα εξουδετερώσει τους γίγαντες που τον περιμένουν; Συνεπώς, οι παίκτες του Γκιγέρμο Αμπασκάλ θα αντέξουν τη θέα της κορυφής, το ύψος της; Αν βρισκόμασταν στον κόσμο του Δον Κιχώτη θα μπορούσαμε να εκστομίσουμε την ερώτηση «μπορεί να τερματίσει πρώτος ο Βόλος;» Επειδή δεν βρισκόμαστε, τουλάχιστον ας χαθούμε στις δύο κοινές πορείες, αυτές που δημιουργεί το ταξίδι των ιδαλγών. Ευγενείς που δεν κατέχουν υψηλόβαθμα αξιώματα, ούτε έχουν αριστοκρατική καταγωγή, όμως διαθέτουν υψηλά ιδανικά. Κι αν για τον Δον Κιχώτη αυτό βρίσκεται στην ιπποσύνη, στην ομάδα του Βόλου αυτό κατοικεί στον υψηλό στόχο της καταξίωσης και στο μακρινό ταξίδι της πρωτιάς.

Δεν έχουν φθαρμένη στολή

Ο Αλόνσο Κιχάδα είναι απλός αγρότης και έχει διαβάσει πάρα πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό. Πιστεύει ότι είναι ιππότης και παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης. Οι παίκτες του Βόλου δεν ξέρουμε τι πιστεύουν, σίγουρα όμως θα ήθελαν να είναι στη θέση των ακλόνητων νικητών, στη θέση αυτών που κάθονται στον θρόνο. Το ποδόσφαιρο δεν προσφέρεται, βέβαια, για ευγένειες, ωστόσο οι προθέσεις -των παικτών τουλάχιστον- είναι πάντα τέτοιες. Ο Δον Κιχώτης ξεκινά το ταξίδι, την περιπέτεια του, μόνος του. Με ένα κοκαλιάρικο άλογο, τον Ροσινάντε, ξεχύνεται στο άγνωστο φορώντας παλιά μεταλλική στολή. Τραυματίζεται, επιστρέφει και χάνει τη στολή. Η οικογένεια του τον φροντίζει και αφού γίνει καλά συνεχίζει. Αυτή τη φορά με τον γείτονα του Σάντσο Πάντσα. Οι πρωτοπόροι Βολιώτες δεν έχουν φθαρμένη στολή, ούτε μετακινούνται με κοκαλιάρικο άλογο. Η μοναξιά όμως δεν τους εγκαταλείπει. Αυτοί και ο κόσμος τους προχωρούν και πιστεύουν στο ποδοσφαιρικό θαύμα. Ο Δον Κιχώτης βρίσκει τα λογικά του και επιστρέφει σπίτι του, ενώ οι ποδοσφαιριστές του Βόλου επιστρέφουν κάθε μέρα. Και δεν έχουν να κάνουν με ανεμόμυλους, αλλά με «γίγαντες» της ελληνικής, ποδοσφαιρικής, πραγματικότητας. Η ποδοσφαιρική, ρομαντική, ιστορία έχει αξία γιατί κρατά ζωντανή την ελπίδα των «μικρών», θρέφει το θράσος τους και απαλύνει τον πόνο της παγιωμένης κατάπτωσης του ποδοσφαίρου μας.