Η αιχμηρή ματιά, το Νο 1 πρόβλημα και το ρίσκο του Ιβάν

Πέρασαν σχεδόν έξι εβδομάδες από 23η του Μάη. Από την ημέρα που ο Παναθηναϊκός συμφώνησε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τη Δευτέρα άρχισε η προετοιμασία. Ο Σέρβος θέλει απαραίτητα αριστεροπόδαρο στόπερ, χαφ και εξτρέμ. Σε πρώτη φάση. Και εν συνεχεία δεύτερο χαφ, ίσως και δεύτερο εξτρέμ, ανάλογα με το ποιοι από τους ακραίους (Σαβιέρ, Αϊτόρ, Ενγκμπακοτό) θα έχουν φύγει. Μπόλικες μεταγραφές δηλαδή. Διότι στην πραγματικότητα ο Γιοβάνοβιτς θέλει πολλές αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού. Και ξέρει καλά πως «αυτό» που θέλει να παίξει δεν μπορούν να το υπηρετήσουν πολλοί από τους τωρινούς παίκτες της ομάδας! Ο Κώτσιρας, προφανώς, ταιριάζει στα χαρακτηριστικά που ήθελε για τον βασικό δεξιό μπακ του. Γι' αυτό και – δεδομένης του ελάχιστου κόστους – αποκτήθηκε στο «άψε – σβήσε». Οι υπόλοιποι;

Ο Ιβάν έως τώρα δεν πιεζόταν. Δεν βιαζόταν. Εκείνος και το τιμ του (Κόντης, Ερακ, Κολομπούρδας) περνούν ώρες και ώρες μελετώντας παίκτες. Προτεινόμενους ή και δικές τους ιδέες. Εχουν καταλήξει σε short list για στόπερ και για χαφ, κοιτάζουν ξανά και περιπτώσεις λίγο «παλαιότερες», μέχρι σήμερα ο Παναθηναϊκός δεν έχει φτάσει σε υπογραφές με κανέναν πλην Κώτσιρα. Δεν θα αργήσει πολύ για τις 1-2 επόμενες κινήσεις του. Και έως τώρα σωστά ο Γιοβάνοβιτς απέρριπτε, δίσταζε, ξανακοίταζε, ξεψάχνιζε. Θέλει να περιορίσει το περιθώριο λάθους. Να πάρει παίκτες πραγματικά καλύτερους από τους υπάρχοντες. Παίκτες που λίγο ή περισσότερο ο καθένας θα βοηθήσουν για να παρουσιάσει την επόμενη σεζόν έναν πιο ανταγωνιστικό, πιο θελκτικό Παναθηναϊκό, μια ομάδα που θα μπορέσει να προοδεύσει τόσο ώστε να μειώσει την απόσταση που τον χωρίζει από την κορυφή. Διότι πάντα πρέπει να κοιτάζεις τον καλύτερο όταν είσαι πιο χαμηλά. Και ο καλύτερος τα δύο τελευταία χρόνια είναι ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς. Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ είχαν πέρυσι πολύ ακριβότερο ρόστερ από του Τριφυλλιού, αλλά... κατάφεραν να παρουσιάσουν καλύτερη εικόνα από τους Πράσινους (που ήταν αήττητοι από τους Δικέφαλους στη regular season) μόνο στα play offs.

Καλό είναι να μην ξεχνάμε την απάντηση που έδωσε ο Γιοβάνοβιτς στην κλασική, «ενοχλητική» για κάποιους προπονητές, αλλά πάντα ενδιαφέρουσα ερώτηση, κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του: «Με τι θα είστε ευχαριστημένος στο τέλος της επόμενης σεζόν;». Η απάντηση του εμπεριείχε ντρίμπλα αυθεντικού σέρβικου δεκαριού, διανθισμένη με μια αλήθεια: «Θα είμαι ικανοποιημένος αν οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι ικανοποιημένοι απ' αυτό που θα δουν. Οτιδήποτε άλλο θα είναι αποτυχία. Αυτό εξαρτάται από τη δουλειά μας στον αγωνιστικό χώρο. Από τις συνθήκες, από το πόσο μπορούμε να πείσουμε τον φίλαθλο κόσμο του Παναθηναϊκού να μας βοηθήσει. Αυτό είναι το δικό μου το στοίχημα".

Για να πετύχει το στόχο του, χρειάζεται τα κατάλληλα «εργαλεία». Ολα δεν γίνονται σ' ένα καλοκαίρι (στο οποίο όμως, δεν έχει το βάρος και την έξτρα πίεση των ευρωπαϊκών αγώνων, όπως άλλοι...). Ολα δεν γίνονται χωρίς τεχνικό διευθυντή που θα μπορούσε πιο εύκολα να «αποφορτίσει» το ρόστερ και - κυρίως – το μπάτζετ. Ολα δεν γίνονται σ' ένα καλοκαίρι όταν από όλους τους μέσους μιας ομάδας υπάρχει μόνο ένας (!!!) που μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Κι αυτός νεαρός, άγουρος, άπειρος ακόμα, ο 20χρονος Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος με... μιάμιση σεζόν στο κοντέρ του.

Ο Νιάς επέστρεψε στη Λιλ (μάλλον για να δοθεί κάπου αλλού ως δανεικός). Ο Κουρμπέλης ουδείς γνωρίζει αν και πότε θα βρεθεί στο επίπεδο που βρισκόταν πριν από την επέμβαση για κοιλιακούς – προσαγωγούς. Ο Αγιούμπ και ο Σανκαρέ θα «κοπούν», λογικό. Οι νεαροί Αθανασακόπουλος – Σερπέζης τουλάχιστον σ' αυτό το timing δεν μπορούν να συμβάλλουν σε ποιοτική αναβάθμιση της ομάδας. Ο Μαουρίσιο στα 33 και ποδοσφαιρικά «κακοποιημένος» πέρυσι, μπορεί να κάνει 20-25 καλά ματς, ως οκτάρι παλαιάς κοπής. Ο Βιγιαφάνιες και ο Μπουζούκης είναι «δεκάρια» που θέλουν τη μπάλα στα πόδια.

Συμπέρασμα: ο Παναθηναϊκός έχει πολλά προβλήματα ν' αντιμετωπίσει, αλλά πρέπει να τα βάλει στη σειρά και το πρωτεύον/θεμελιώδες είναι η μεσαία γραμμή του. Η αιχμηρή και εύστοχη ματιά του Ιβάν το έχει εντοπίσει το πρόβλημα. Το ζητούμενο είναι αν και σε ποιο βαθμό θα το λύσει. Διότι η υπομονή και οι σερί απορρίψεις παικτών στη μεταγραφική περίοδο εμπεριέχoυν ρίσκο. Μέχρι τώρα, είναι λελογισμένο, χρόνος υπάρχει. Αλλά σε δύο εβδομάδες, όταν ο Παναθηναϊκός θα ταξιδέψει στην Ολλανδία, η κλεψύδρα θα γυρίσει ανάποδα...