• Μία ώρα δρόμος για προπόνηση, επιστροφή χωρίς χρήματα για φαγητό
• Στα χνάρια του Τόμας Πάρτεϊ
• Μέσος που δημιουργεί και δοκιμάζει το σουτ
• Βρήκε την Ιθάκη του στην Bundesliga
• Ύψωσε το ανάστημά του στο ρατσισμό
• Με ίνδαλμα τον Ετό

Η μεταγραφή που δεν ολοκληρώθηκε το 2018, πιθανότατα θα γίνει ύστερα από τρία χρόνια. Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, άλλωστε. Ο 26χρονος Καμερουνέζος μέσος, Πιέρ Κουντέ, έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και ευελπιστεί πως το ίδιο θα γίνει άμεσα ανάμεσα στους «ερυθρόλευκους» και τη Μάιντς καθώς οι δύο ομάδες βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για να πάρει ο 26χρονος το αεροπλάνο με προορισμό την Ελλάδα. Ο Πιέρ από μικρός έμαθε να σκοτώνει τους δράκους του παραμυθιού της ζωής του και να προσπερνά όλα τα εμπόδια που βρέθηκαν στο δρόμο του.

Μία ώρα δρόμος για προπόνηση, επιστροφή χωρίς χρήματα για φαγητό

Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1995 στο νοτιοδυτικό Καμερούν, στην πόλη που άλλαξε ονομασία πριν τρία χρόνια πριν δει ο ίδιος το πρώτο φως (1982). Η Βικτόρια - ένα από τα τέσσερα μεγάλα εμπορικά λιμάνια της αφρικανικής χώρας - με προεδρικό διάταγμα μετονομάστηκε σε Λιμπέ, προς τιμήν του Γερμανού μηχανικού, Λίμπουρχ (οι Καμερουνέζοι δεν μπορούσαν να προφέρουν το όνομά του), που κατασκεύασε τη γέφυρα στο ποτάμι που την διασχίζει.

Ο πατέρας του αρχιτέκτονας και κύριος υπεύθυνος για τη μετάδοση του «ποδοσφαιρικού μικροβίου» στο μικρό Πιέρ. Η μητέρα του νοικοκυρά σε μια ζωή που είχε ως επίκεντρο τον ίδιον και τα τέσσερα αδέρφια του. Οι ανέσεις ελάχιστες. Οι αντιξοότητες υπερβολικές. Άλλος στη θέση του, θα τα παρατούσε. Ο ίδιος όμως ήταν αποφασισμένος να διαβεί τον Ρουβίκωνα και να πετύχει.

Έπρεπε να περπατήσει μία ώρα για να κάνει προπόνηση, αλλά η επιστροφή ήταν μαρτύριο. Δεν υπήρχε ούτε μέσο, ούτε χρήματα για να φάει κάτι. «Δεν ήταν εύκολα. Έπρεπε να περπατάω μία ώρα για να κάνω προπόνηση. Δεν είχα μετά με τι να επιστρέψω, ούτε φυσικά χρήματα για ν' αγοράσω κάτι να φάω. Αλλά, μέσα σε αυτά σκληραγωγήθηκα. Είχα αυτό το στόχο, ήμουν προσηλωμένος σε αυτόν από παιδί».

Στα 16 του πέρασε από την Αφρική στην Ευρώπη. Με ένα όνειρο τρελό, το όνειρο να παλέψει για τους στόχους, να καθιερωθεί. Τον εντόπισε η ακαδημία Intersoccer και του έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσει. Ο ίδιος όμως πήγε στην Ισπανία για να μείνει. Και έμεινε!

Η πρώτη στάση δεν ήταν όπως ενδεχομένως είχε φανταστεί. Ο δρόμος προς την Ατλέτικο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Εγκαταστάθηκε στο χωριό Αλαλπάρδο με πληθυσμό που μετά βίας ξεπερνά τους 4.000 κατοίκους, κοντά στη Μαδρίτη.

Η περιπέτεια ξεκίνησε από το τοπικό πρωτάθλημα και η πρώτη του θέση ήταν κεντρικός αμυντικός σε ένα... εντελώς ασυνήθιστο δίδυμο στην Αλκομπένδας. Ο ίδιος μόλις 16 ετών, ούτε καν ενήλικος. Ο παρτενέρ του 39! Ηλικιακή απόσταση 23 ετών.

«Έπαιζα με έναν άλλον κεντρικό αμυντικό που ήταν 39 ετών. Έμαθα τόσα πολλά, σε τόσο μικρή ηλικία. Έβγαινε όμως πολλές φορές μπροστά και ξεχνούσα να γυρίσω πίσω για την άμυνα. Από τότε μού άρεσε να ανεβαίνω, να πατώ στην αντίπαλη περιοχή και να προσπαθώ να σκοράρω. Πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω».

Στα χνάρια του Τόμας Πάρτεϊ

Τα «λαγωνικά» της Ατλέτικο δεν άργησαν να εντοπίσουν τον νεαρό Αφρικανό που έκανε τη διαφορά σε τόσο νεαρή ηλικία. Ο ίδιος φυσικά δεν δυσκολεύτηκε να αποδεχθεί την πρόταση και να ενταχθεί στις ακαδημίες (cantera) των Κολτσονέρος.

Εκεί συνάντησε τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερό του, Τόμας Πάρτεϊ. Τέθηκε υπό την προστασία του. Αφρικανοί και οι δύο, Γκανέζος ο ένας, Καμερουνέζος ο άλλος. Μέσοι αμφότεροι.

Δεν ήταν λίγοι εκείνου που στη Μαχανταόντα (προπονητικό κέντρο της Ατλέτικο και έδρα για τη δεύτερη ομάδα) έβλεπαν το δίδυμο Πάρτεϊ - Κουντε, ως δίδυμο του μέλλοντος στη μεσαία γραμμή.

Άλλωστε, έμοιαζαν να έχουν όλα τα στοιχεία για το στυλ... του Ντιέγκο Σιμεόνε. Ταχύτητα, μάχη, αυτοθυσία, «μηχανάκια» που δήλωναν «πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρόντες».

«Όταν ήμουν στην ακαδημία, πάντα σκεφτόμουν ότι για να μπορούν οι άλλοι, θα μπορώ και εγώ. Μού έδινε κίνητρο ότι o Τόμας προχωρούσε και όταν μου έδινε ο Σιμεόνε την ευκαιρία να προπονηθώ με την πρώτη ομάδα, ήθελα ν' αποδείξω ότι άξιζα να είμαι εκεί».

Ο ένας προχώρησε, όχι όμως και ο άλλος. Ο Τόμας κέρδισε την εμπιστοσύνη του Τσόλο, αν και από τον περασμένο Οκτώβριο ανήκει στην Άρσεναλ, η οποία τον απέκτησε αντί 50 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο Κουντέ πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στο Youth League, ακολούθησε η Ατλέτικο Β'. Καθώς δεν ήταν στα πλάνα του Αργεντινού προπονητή για την πρώτη ομάδα, παραχωρήθηκε δανεικός το 2016 στην Εξτρεμαδούρα.

Αυτή ήταν και η πρώτη... έμμεση επαφή με την Ελλάδα. Προπονητής του στους Αθουλγράνας ο Χουάν Βελάσκο, παλιός παίκτης της Ατλέτικο και της Σεβίλλης που κόλλησε τα τελευταία ένσημα της καριέρας του στην Κομοτηνή (Πανθρακικός) και τη Λάρισα (ΑΕΛ).

Νέα σεζόν (2017-2018), νέο φύλλο πορείας. Προορισμός η Ανδαλουσία και η Γρανάδα με αυξημένες απαιτήσεις, καθώς πλέον ο Κουντέ ήταν παίκτης της δεύτερης κατηγορίας.

Μέσος που δημιουργεί και δοκιμάζει το σουτ

Ποια είναι όμως η ακριβής του θέση στον αγωνιστικό χώρο; Το Gazzeta απευθύνθηκε στον ρεπόρτερ της Ατλέτικο στην κορυφαία ισπανική εφημερίδα, AS. «Δεν είναι ο παραδοσιακός κόφτης, αλλά ούτε και box to box. Είναι ένας μέσος που του αρέσει αρκετά ν' ανεβαίνει και να παίρνει την μπάλα στη μεσαία γραμμή. Δοκιμάζει το σουτ του, το οποίο είναι αλήθεια το έχει βελτιώσει πάρα πολύ.

Αν η ομάδα του παίζει με δύο αμυντικούς μέσους, τότε ο Πιέρ θα πάρει την μπάλα από την άμυνα και θα την μεταφέρει. Το δυνατό του στοιχεία είναι η φυσική κατάσταση, το αδύναμο το ψηλό παιχνίδι. Έχει παίξει και πιο μπροστά, ειδικά στη Γρανάδα, αλλά η ιδανική του θέση θα έλεγα ότι είναι ένας δημιουργικός αμυντικός μέσος. Αμυντικά είναι... τείχος, δύσκολα τον περνάς στο ένας εναντίον ενός», τονίζει ο Χόρχε Γκαρθία.

Βρήκε την Ιθάκη του στην Bundesliga

Τα πέντε γκολ σε μια γεμάτη χρονιά - όπως αποδεικνύεται από τις 37 συμμετοχές - και το «αγροτικό» του σε παίκτες της ομάδας που εξέπληξε την Ισπανία την προπέρσινη και την Ευρώπη την περσινή σεζόν (Ματσίς, Μοντόρο, Ντίαθ, Πουέρτας, Κίνι, Ρουί Σίλβα) δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν στο «Λος Κάρμενες», αλλά ούτε και στην Ατλέτικο.

Το καλοκαίρι του 2018 ενδιαφέρθηκε για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός. Δεν έπιασε όμως λιμάνι. Οι Μαδριλένοι δεν μπορούσαν να τον δίνουν ξανά δανεικό και η Μάιντς τον αγόρασε αντί 7.500.000 ευρώ.

Στην Bundesliga βρήκε την Ιθάκη που έψαχνε. Τρεις σεζόν με τη γερμανική ομάδα, η οποία τερμάτισε τις σεζόν κάπου λίγο κάτω κάτω από τη μέση της βαθμολογίας. Οι δύο πρώτες εξελίχθηκαν περίφημα για τον ίδιο σε ένα μέρος που η... πίεση αγνοείται.

Την πρώτη (2018/19) κατέγραψε 29 συμμετοχές, εκείνη που ακολούθησε (2019/20) - ιδιαίτερη εκ των πραγμάτων λόγω του ξεσπάσματος της πανδημίας - μία λιγότερη (28), αλλά με τα στατιστικά του αισθητά βελτιωμένα. Σκόραρε τέσσερις φορές και μοίρασε μία ασίστ.

Ομοίως κύλησε και το πρώτο μισό της σεζόν, η οποία ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες. Μέχρι το Δεκέμβριο κατέγραψε και τις 11 συμμετοχές. Ύστερα ο Μπο Σβένσον διαδέχθηκε τον Γιαν Ζίβερτ και ήταν φανερό ότι ο Δανός αναμορφωτής της ομάδας δεν υπολόγιζε στον Κουντέ. Πότε στον πάγκο, πότε εκτός αποστολής, ποτέ όμως στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Σβένσον συνεχίζει, ο Κουντέ συνεχίζει να μην αποτελεί μέρος των επιλογών του και έτσι δικαιολογείται το γεγονός ότι δεν θα εξαντλήσει το συμβόλαιό του, το οποίο εκπνέει το καλοκαίρι του 2022.

Ύψωσε το ανάστημά του στο ρατσισμό

Είναι από εκείνους τους αθλητές που δεν κρατούν ίσες αποστάσεις. Που θα βγουν και θα φωνάζουν κατά των διακρίσεων. Μόλις το κίνημα του Black lives matter εξαπλώθηκε σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο, ήταν από τους πρώτους που ύψωσαν το ανάστημά τους.

«Είμαι τυχερός που δεν έπεσα θύμα ρατσισμού. Δεν είχα ποτέ σχέσεις με ρατσιστές. Όλοι οι συμπαίκτες μου ήταν λευκοί και ποτέ δεν μου δημιούργησαν πρόβλημα. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και για μπροστά στην οποία δεν πρέπει να κωφεύουμε. Είδαμε τι συμβαίνει ακόμη και σε αθλητές όπως ο Μπαλοτέλι. Δεν συνέβη σε μένα, αλλά ο ρατσισμός υπάρχει».

Όταν ένας «φίλαθλος» της Μάιντς ξεκαθάρισε ότι δεν θα υποστήριζε πλέον την ομάδα γιατί έχει πολλούς μαύρους παίκτες, η απάντηση του Κουντέ ήταν αποστομωτική. «Απάντησα ότι ούτε εγώ τον ήθελα ως φίλαθλο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν θέση στο ποδόσφαιρο. Όσο μακρύτερα, τόσο καλύτερα».

Με ίνδαλμα τον Ετό

Αφού ονειρεύεται τίτλου με την εθνική ομάδα του Καμερούν, το ίνδαλμά του δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Σαμουέλ Ετό. Τον μεγαλύτερο παίκτη που έβγαλε το ποδόσφαιρο της χώρας.

«Τον γνωρίζω, διέσχισε όλο το δρόμο για την επιτυχία μόνος του. Πέρασε όλα τα εμπόδια. Είναι ίνδαλμα, τον θεωρώ σημείο αναφοράς».