• Το κέρδος των 1.8 εκατομμυρίων ευρώ
• Ο Ροζ και η άρνηση του Άρη

Η μεταγραφή του Τόνι Ντάτκοβιτς στη Ρεάλ Σολτ Λέικ είναι η 4η κατά σειρά (εφόσον συμπεριληφθεί στην ίδια κατηγορία κι αυτή του Μεργκίμ Μάβραϊ στην Ίνγκολσταντ) για τον Άρη σε διάστημα περίπου δύο χρόνων. Από την περίπτωση του Κροάτη κεντρικού αμυντικού βγήκε… κέρδος από τη ζημία υπό την έννοια ότι δεν υπολογίζονταν από τον Άκη Μάντζιο, με συνέπεια να «κάθονται» σαν αγκάθια τα επιπλέον δύο χρόνια συνεργασίας που προέβλεπε το συμβόλαιό του. Πολύ περισσότερο τα 400.000 ευρώ που θα έπρεπε να εισπράξει. Σε αυτά, προσθέστε και τα (περίπου) 120.000 ευρώ που είχε καταβάλλει ο Άρης στην ομάδα του για την αγορά των δικαιωμάτων του καθώς αυτό είναι το ποσό και όχι 700.000 ευρώ όπως έγραψαν τα αμερικανικά ΜΜΕ.

Η περίπτωση του Ντάτκοβιτς στοιχειοθετούσε πρόβλημα επειδή εκτιμήθηκε ότι δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις της θέσης και κατά συνέπεια, ήταν εκτός αγωνιστικού πλάνου. Η Καρταχένα είχε την πρόθεση αγοράς των δικαιωμάτων του, κανείς όμως δεν ήταν σίγουρος για το αν θα ήταν διατεθειμένη να καλύψει το συνολικό κομμάτι της ρήτρας και κυρίως, αν θα έδινε στον ποδοσφαιριστή το συμβόλαιο που είχε στον Άρη. Γι’ αυτόν τον λόγο, με τη μεταγραφή του στο MLS ουσιαστικά καλύφθηκε μια «τρύπα» μισού εκατομμυρίου ευρώ. Ο Άρης πήρε πίσω σχεδόν όλο το ποσό της αγοράς και ταυτοχρόνως αποδεσμεύτηκαν 400.000 ευρώ που προέβλεπε να εισπράξει ο παίκτης σε βάθος διετίας. Μένει να φανεί αν η αγωνιστική εκτίμηση ήταν η σωστή. Αν δηλαδή δικαίως δεν είχε θέση στο αγωνιστικό πλάνο καθώς παρουσίασε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες σε Άρη και Καρταχένα.

Το κέρδος των 1.8 εκατομμυρίων ευρώ

Αυτό αναδεικνύεται μέσα από τις πωλήσεις των δύο τελευταίων χρόνων. Η αρχή έγινε με τον Μανώλη Σιώπη ο οποίος παραχωρήθηκε στην Αλάνιασπορ έναντι του ποσού των 550.000 ευρώ το καλοκαίρι του 2019. Η αλήθεια είναι ότι οι «κίτρινοι» δεν ήταν απολύτως θετικοί σ’ αυτή τη μετακίνηση υπό την έννοια ότι ήθελαν να κρατήσουν τον διεθνή μέσος γι’ ακόμη έναν χρόνο κατευθυνόμενοι από τη βεβαιότητα εκτόξευσης της αγοραστικής αξίας του και πώλησής του (έναν χρόνο μετά) με ποσό άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Ωστόσο, η τουρκική ομάδα έδωσε ισχυρό συμβόλαιο στον ποδοσφαιριστή ο οποίος έβαλε στη ζυγαριά και το όνειρο της (εκτός Ελλάδας) καριέρας.

Το συντριπτικό μέρος από το συνολικό κέρδος των 1.8 εκατομμυρίων ευρώ ήρθε από την πώληση του Γιάννη Φετφατζίδη. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Έλληνας επιθετικός παραχωρήθηκε στην Αλ Κορ έναντι 1.1 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Άρης προσδοκούσε στην εξασφάλιση μεγαλύτερου ποσού καθώς (περίπου) τρεις μήνες νωρίτερα είχε επιτευχθεί συμφωνία με την Αλ Αΐν έναντι 1.7 εκατομμυρίων ευρώ. Τότε ο Φετφατζίδης στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις και να υπογράψει το πολυετές συμβόλαιό του, αλλά η «δουλειά» χάλασε στις λεπτομέρειες. Τελικώς, ο 31χρονος επιθετικός – ο οποίος σε συνέντευξή του στο Gazzetta μίλησε για τον Άρη, τη μεταγραφή του αλλά και τη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό – παραχωρήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020.

Στην ίδια συνομοταξία μπαίνει και η περίπτωση του Μέργκιμ Μάβραϊ αν και πρόκειται για πενταψήφιο ποσό μεταγραφής του στην Ίνγκολσταντ. Το μεγαλύτερο κέρδος από την περίπτωση του Αλβανού κεντρικού αμυντικού ήταν η αποδέσμευση από το ισχυρό συμβόλαιό του.

Ο Ροζ και η άρνηση του Άρη

Στο διάστημα της ίδιας διετίας, ο Άρης θα μπορούσε να είχε προχωρήσει και σε άλλες πωλήσεις αλλά απέρριψε προτάσεις είτε γιατί θεώρησε ότι δεν ήταν αντιπροσωπευτικές της αξίας του παίκτη είτε γιατί εκτίμησε ότι θα έφεραν σοβαρό αγωνιστικό πλήγμα. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Λίντσεϊ Ροζ για τον οποίον ο Άρης είχε στα χέρια του πρόταση από τον Ερυθρό Αστέρα, αλλά αυτά τα 600.000 ευρώ που έδινε ο σύλλογος του Βελιγραδίου ήταν πολύ λιγότερα σε σχέση με αυτά που ζητούσαν οι Θεσσαλονικείς.