• Ένας «σεισμός» και μια συνομωσία του σύμπαντος
• Η κληρονομιά που κουβαλά στο Βορρά
• Η ευχή και κατάρα της Contedipendenza
• Ο «πύργος» έμεινε στη σκακιέρα
• Χτυπάει σε όλα τα «μέτωπα»

Ήταν πάντα στη σκιά του μεγαλύτερου αδερφού. Έπαιζαν ίδια θέση, αλλά όλα τα φώτα έπεφταν στον Φίλιπο. Αυτό το όνομα συνόδευε τις περισσότερες φορές την αναζήτηση στο επώνυμο Ιντζάγκι. Ο Πίπο ήταν ο σταρ της Γιουβέντους (1997-2001) ή της Μίλαν (2001-2012). Ο δύο χρόνια μικρότερός του, Σιμόνε, ήταν o λιγότερο (εκ των δυο) ταλαντούχος φορ που πέρασε όλη του τη ζωή (ποδοσφαιρική και προπονητική) από το 1999 μέχρι και σήμερα - με εξαίρεση τα σύντομα διαστήματα σε Γένοβα και Μπέργκαμο όπου αγωνίστηκε δανεικός σε Σαμπντόρια και Αταλάντα αντίστοιχα- στη Λάτσιο. Η προπονητική διαδρομή, ωστόσο, αντιστρόφως ανάλογη για δύο αδέρφια.

Άλλωστε, δεν υπάρχει κάποιος νόμος (άγραφος ή γραμμένος) που να εγγυάται ότι οι επιτυχίες με το σόρτς, θα συνεχίζονται στο διηνεκές και με τη φόρμα ή το κοστούμι. Η σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε βρήκε τον Πίπο να πίνει το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού από τη Serie A στην Β ως προπονητής της Μπενεβέντο.

Και τον Σιμόνε να βγάζει ξανά τη Λάτσιο στην Ευρώπη. Όχι στο Champions League (μετά τη νίκη επί της Μίλαν βρέθηκε θεωρητικά στο κόλπο της τετράδας), αλλά στο Europa League. Η ομάδα της Αιώνιας Πόλης τερμάτισε στην έκτη θέση, μία πιο πάνω από τη Ρόμα - έχει και αυτό την έντονη σημειολογία του για τους οπαδούς των δύο ομάδων - αλλά ο Σιμόνε δεν είναι πλέον στο τιμόνι της. «Εξαργύρωσε» την τετραετία της εξέλιξης με τους Αετούς και έκανε το μεγάλο βήμα. Διαδέχθηκε τον Αντόνιο Κόντε στο τιμόνι της πρωταθλήτριας Ιταλίας, Ίντερ.

Ένας «σεισμός» και μια συνομωσία του σύμπαντος

Για να πάρει το «φύλλο πορείας» από τη Ρώμη για το Μιλάνο έπρεπε να γίνει ένας σεισμός με Νερατζούρα απόχρωση. Η Ίντερ επέστρεψε στο Σκουντέτο μετά από 11 χρόνια, αλλά η κρίση υπόβοσκε στις τάξεις της. Τα οικονομικά προβλήματα κρύφτηκαν κάτω από το χαλί σε όλη τη διάρκεια της σεζόν καθώς ο σκοπός του τίτλου και τη πτώσης της δυναστείας της Γιουβέντους άγιασε τα μέσα.

Τα χρέη, η γκρίνια (το ποδόσφαιρο δεν ενθουσίασε με τον Αντόνιο Καζάνο σε κάθε ευκαιρία να... «λιθοβολεί» παίκτες και προπονητή) και τα συσσωρευμένα προβλήματα με καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών οδήγησαν την κατάσταση στο σημείο βρασμού. Κάπως έτσι, λίγο αφότου ήπιε το νέκταρ της επιτυχίας ο Αντόνιο Κόντε αποχώρησε.

Ο σεισμός τάραξε τα θεμέλια της ομάδας, αλλά δεν τα διέλυσε. Έκανε χώρο και ανάγκασε τον Μπέπε Μαρότα ν' αναζητήσει νέο προπονητή. Εξίσου φιλόδοξο, ικανό, αλλά σίγουρα πιο φθηνό.

Η ιταλική «αλεπού» των ποδοσφαιρικών CEO ήταν βέβαιο πως θα τα κατάφερνε. Από τα 13 εκατομμύρια ευρώ των ετησίων απολαβών του Κόντε, έπεσε στα 4,5 εκατομμύρια ευρώ του Ιντζάγκι. Αυτό προβλέπεται από το διετές συμβόλαιο που υπέγραψε. Το σύμπαν συνωμότησε και ο 45χρονος ανηφόρισε για το Μιλάνο.

Η κληρονομιά που κουβαλά στο Βορρά

Δεν πηγαίνει στον ιταλικό Βορρά ως μαθητευόμενος μάγος. Γνωρίζει από πίεση, έστω κι αν αυτή δεν ασκείται στον ίδιο βαθμό σε Ίντερ και Λάτσιο. Το βασικό; Δεν πηγαίνει... άτιτλος!

Με την ομάδα της πρωτεύουσας κατέκτησε ένα Κύπελλο και δύο Super Cup Ιταλίας. Κατάφερε να την βάλει και πάλι στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη. Τουτέστιν, ήταν εκείνος που την οδήγησε στην επιστροφή στο Champions League μετά από 13 χρόνια.

Το 2010, αμέσως μόλις κρέμασε τα παπούτσια του, ανέλαβε την Primavera (ομάδα Νέων). Τον Απρίλιο του 2016 αντικατέστησε ως... υπηρεσιακός τον Στέφανο Πιόλι. Ουδείς μονιμότερος του... προσωρινού, ωστόσο.

Αφού ξανά οι Θεοί της Ρώμης τον ευνόησαν - ο Μαρσέλο Μπιέλσα συμφώνησε, αλλά ουδέποτε ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας το καλοκαίρι του ίδιου έτους - αυτός εκμεταλλεύτηκε ότι ο άνεμος ήταν μαζί του και συνέχισε να σαλπάρει.

Με σημαντικά υποδεέστερο μπάτζετ από τη Γιουβέντους, τη Νάπολι, τη Ρόμα και την Ίντερ καθιερώθηκε στην πρώτη εξάδα. Πέμπτη θέση τη σεζόν 2016-17, ίδια την επόμενη (2017-18). Όγδοη τη σεζόν 2018-19, τέταρτη και «σεντόνι» την περσινή, έκτη αυτήν που μόλις ολοκληρώθηκε.

«Πέντε σεζόν, η μία καλύτερη από την άλλη. Πήρα μια ομάδα στην όγδοη θέση, με τη ψυχολογία στο ναδίρ και την αφήνω στην Ευρώπη», υποστήριξε στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου.

Η ευχή και κατάρα της Contedipendenza

Αναλαμβάνει την πρωταθλήτρια Ιταλίας, μια ομάδα που φέρει στο 100% την υπογραφή και τη σφραγίδα του Αντόνιο Κόντε. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά; Ο Κόντε την «έχτισε», την έκανε οικογένεια και πάλι, εκείνος λειτούργησε ως ασπίδα, μπήκε μπροστά.

Την ώρα που ο 51χρονος αναζητά τον επόμενο σταθμό της καριέρας του - οι διαπραγματεύσεις με την Τότεναμ οδηγήθηκαν σε... ναυάγιο - οι παίκτες θα επιχειρήσουν ν' απαλλαχθούν από την Contedipendenza (εξάρτηση από τον Κόντε).

Ευχή και κατάρα για κάθε προπονητή που αναλαμβάνει μια ομάδα που πέτυχε μόλις το στόχο της. Θα διατηρήσει ο Ιντζάγκι τη διάταξη του Κόντε; Άλλωστε το 3-5-2 είναι αγαπημένο αμφοτέρων. Θα αλλάξει πρόσωπα; Ή θα προτιμήσει να διαβεί τον δικό του Ρουβίκωνα με τη δοκιμασμένη συνταγή;

Ο «πύργος» έμεινε στη σκακιέρα

Η θερινή μεταγραφική περίοδος δεν μοιάζει με καμία άλλη σε επίπεδο προπονητικών αλλαγών. Τα νέα ήθη και έθιμα που επέβαλε η πανδημία είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσουν και την ποδοσφαιρική αγορά.

Η Ίντερ χάνει ένα βασικό της παίκτη, τον καλύτερο με διαφορά μπακ-χαφ της Serie A για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Ο Ασράφ Χακίμι δεν θα παραμείνει Μιλανέζος. Η Παρί Σεν-Ζερμέν έχει κάνει ήδη πρόταση να τον αποκτήσει, αν και τις τελευταίες ώρες στο κόλπο έχει μπει δυναμικά και η Τσέλσι.

Οι απώλειες αναπόφευκτες. Ο πύργος, όμως, έμεινε. Ο Ρομελού Λουκακού είπε το «si» και αυτό ήταν το πιο σημαντικό νέο. Έβαλε το λιθαράκι του και ο Ιντζάγκι, καθώς όπως αποκάλυψε ο Βέλγος τον πήρε τηλέφωνο μόλις έμεινε.

Χτυπάει σε όλα τα «μέτωπα»

Οι κινεζικές «τρέλες» ανήκουν στο παρελθόν και πλέον αναζητούνται οι... έξυπνες βόμβες. Γι' αυτό και στις διάφορες διαπραγματεύσεις της, η Ίντερ κοιτάζει να ικανοποιηθεί όχι μόνον οικονομικά, αλλά και μέσω έμψυχων ανταλλαγμάτων.

Με την Τσέλσι συζητά όχι μόνο για τον Χακίμι, αλλά και για το πώς θα πάρει τον Έμερσον Παλμιέρι, ο οποίος δεν υπολογίζεται από τον Τόμας Τούχελ. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Παρί για τον Μαροκινό έχει πέσει και το όνομα του Παρέδες.

Διακαής πόθος του Ιντζάγκι είναι η αποκάλυψη της... αποκάλυψης. Ο 21χρονος φορ της Σασουόλο - συμπαίκτες του Γιώργου Κυριακόπουλου στους Νεροβέρντι - Τζάκομο Ρασπαντόρι αποτελεί μήλον της έριδος για τις δύο ομάδες του Μιλάνο και επίκειται μεταγραφικό ντέρμπι!

Το Εuro ξεκινά και η Ίντερ θα έχει το βλέμμα της στους Έρικσεν (Δανία), Μπρόζοβιτς, Πέρισιτς (Κροατία), Σκρίνιαρ (Σλοβακία), Ντε Φράι (Ολλανδία). Όχι μόνο η Ίντερ φυσικά. Τέτοιες διοργανώσεις απογειώνουν καριέρες και φέρνουν λεφτά στα ταμεία...

Κανείς δεν γνωρίζει αν θα καταφέρει να κρατήσει την Ίντερ στο θρόνο. Η Γιουβέντους με την επιστροφή Μαξ Αλέγκρι είναι πεινασμένη για επιστροφή, η Μίλαν θέλει να τελειώσει τη δουλειά που άφησε φέτος στη μέση, η Ρόμα με τον Ζοζέ Μουρίνιο ονειρεύεται, η Νάπολι με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι πάει για την έκπληξη, η Αταλάντα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι θα επιχειρήσει το επόμενο σκοράροντας κατά ριπάς, ακόμη και η Λάτσιο με τον Μαουρίτσιο Σάρι (εκτός απροόπτου) θα διεκδικήσει τις πιθανότητές της για τη δική της έκπληξη.

Ο Σιμόνε Ιντζάγκι πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή με το «my way». Αυτό θα κάνει και τώρα. Αναλαμβάνοντας ακόμη και το ρίσκο να έρθει σε ρήξη με την επιτυχημένη συνταγή του Κόντε. Και με τα όνειρά του να μην περιορίζονται στην Ιταλία. Η Ίντερ μοιάζει να είναι η ευκαιρία που άξιζε με στόχο να (την) περάσει στην επόμενη πίστα...