Ετσι ήρθε το 0-5, έτσι θα έρθει ο επόμενος…

«Με δίδυμο στόπερ τους Μαγκουάιρ Λίντελοφ και την γραμμή άμυνας, όχι απλά ψηλά, αλλά σχεδόν στην σέντρα, κόντρα στη Λίβερπουλ του Κλοπ και του Σαλάχ;». Αυτή ήταν η απορία που μου καρφώθηκε στο μυαλό από το 5^ο λεπτό του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Λιβερπουλ. Ηταν ντέρμπι και δεν τόλμησα να το πω εκείνη την ώρα της περιγραφής του αγώνα για την Cosmote TV, αλλά αυτό που σκεφτόμουν ήταν, ότι αν δεν συμβεί κάτι κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική, το βράδυ θα είναι εφιάλτης για τον Σόλσκιερ και το κοντέρ θα γράψει πολλά…

Πριν το ματς και στην δουλειά που έκανα από το σπίτι, έψαχνα μετά μανίας να βρω τον τελευταίο παίκτη της Λίβερπουλ που είχε κάνει χατ τρικ στο «Ολντ Τράφορντ», διότι όποιος είχε δει το Λέστερ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο οποίο η ομάδα του Σόλσκιερ είχε δεχτεί 11 τελικές εντός εστίας, όταν ανέβασε ψηλά την άμυνά της και όποιος είχε δει το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Αταλάντα, δεν ήθελε και πολύ για να φανταστεί τι θα μπορούσε να συμβεί με τη Λίβερπουλ και τον δαιμονισμένο αυτή την εποχή Σαλάχ…

Εντάξει 0-4 στο ημίχρονο, δεν είχα φανταστεί, όπως ο Σκόουλς, αλλά με τον τρόπο που έπαιζε τελευταία η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χατ τρικ του Σαλάχ είχα φανταστεί. Κάπως έτσι ήξερα κιόλας και όχι φυσικά από μνήμης, αλλά από ψάξιμο πριν από το ματς, ότι η τελευταία φορά που παίκτης της Λίβερπουλ είχε κάνει χατ τρικ στο «Ολντ Τράφορντ», ήταν το 1936! Το έβλεπα να συμβαίνει και είχα προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο.

Εγώ που θα περιέγραφα το ματς στην Ελλάδα ή ο Σκόουλς που σχολιάζει στην Αγγλία… Είναι δυνατόν να μην το είδε ο Σόλσκιερ, ο Φίλαν, ο Κάρικ, κάποιος τέλος πάντων. Είναι δυνατόν ο Μαγκουάιρ να μην είπε στον Σόλσκιερ «κόουτς είσαι σίγουρος ότι θέλεις να ανεβάσουμε την άμυνα στη σέντρα εγώ και ο Λίντελοφ, κόντρα στον Σαλάχ…»

Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν ξέρω ποιες είναι οι σχέσεις Σόλσκιερ και παικτών, αμφιβάλλω αν ο Κριστιάνο πάει στη διοίκηση και λέει «πάρτε τον Ζιντάν, δεν κάνει ο Νορβηγός» ή αν ο Πογκμπά υποστηρίζει ότι «με προπονητή Σόλσκιερ δεν ανανεώνω, πάρτε τον επόμενο για να υπογράψω νέο συμβόλαιο…», αλλά νομίζω ότι ο Σόλσκιερ, μετά από τόσο μεγάλο διάστημα που κάθεται στον πάγκο της Γιουνάιτεντ, συμπεριφέρεται σαν να μην ξέρει τους παίκτες και την ομάδα του…

Ο Σόλσκιερ ακούει στα αυτιά του, όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, ότι δεν είναι Πεπ, δεν είναι Κλοπ, και φέτος προσπαθεί να παίξει το ποδόσφαιρό τους. Πρώτον δεν το ξέρει να το διδάξει, δεύτερον δεν νομίζω ότι το πιστεύει και τον εκφράζει αυτό το ποδόσφαιρο και τρίτον συμπεριφέρεται σαν να μην ξέρει τι παίκτες έχει στη διάθεσή του κι’ αν μπορούν να το κάνουν. Ποιος προπονητής θα έπαιρνε τον Μαγκουάιρ και τον Λίντελοφ και μπροστά τους τον Φρεντ και θα ζήταγε από την ομάδα να ανέβει στη σέντρα και να πιέσει ψηλά την Λίβερπουλ; Κανείς.

Ο Σόλσκιερ συμπεριφέρθηκε με εγκληματική αφέλεια και στο 13’ του ντέρμπι κυνηγούσε φαντάσματα και υπερβάσεις. Άλλο να επιστρέφεις από 0-2 με την Αταλάντα και άλλο με τη Λίβερπουλ του Κλοπ και του Σαλάχ. Με αυτήν μάλλον δεν θα επιστρέψεις αλλά θα δεχτείς πολλά και τελικά δέχτηκε πέντε…

Η Λίβερπουλ δεν έκανε πολλά. Μάλλον δεν έκανε πολλά περισσότερο από ότι κάνει σε κάθε φετινό ματς της. Οπου βρίσκει χώρους διαλύει ομάδες και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν τις έδωσε χώρους άλλα ένα εντελώς άδειο μισό γήπεδο. Νομίζω η έκπληξη του Κλοπ, όταν είδε τι κάνει ο Σόσκιερ, πρέπει να ήταν μεγαλύτερη και από την έκπληξη που προκάλεσε στον πλανήτη ποδόσφαιρο αυτό το 0-5!

Η έκπληξή του Γερμανού λογικά θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη, όταν έβλεπε ότι αυτό συνεχίζεται και μετά το 0-2 στο 13’ και μετά το 0-4 στο ημίχρονο. Ξανά πάσα στην πλάτη της άμυνας, του Μαγκουάιρ που έπαιζε 20 μέτρα από την μεγάλη περιοχή του Ντε Χέα, για τον Σαλάχ στο 50’ και 0-5! Ευτυχώς για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που αποβλήθηκε ο Πογκμπά στο 58’, διότι και η Λίβερπουλ με το σκορ στο 0-5 και τον Πογκμπά με κόκκινη, έσβησε τη μηχανή και κυρίως ο Σόλσκιερ κατάλαβε (!!!) ότι το σκορ δεν θα σταματήσει ποτέ και πουθενά, και πέρασε τρίτο στόπερ στο ματς και έβαλε 9 παίκτες πίσω από την μπάλα.

Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Λάθος εκτίμηση, έστω και τόσο λάθος εκτίμηση, θα μπορούσε σε ένα ματς να κάνει οποιοσδήποτε προπονητής. Αν όμως αυτός ο προπονητής μετά από 2,5 χρόνια δεν έχει μπορέσει να δώσει μία ταυτότητα στην ομάδα του, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο και μάλλον δεν μπορεί να το λύσει. Ποια είναι η ταυτότητα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ; Θέλει τη μπάλα στα πόδια της και να παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο ή μήπως θέλει να περιμένει και να πηγαίνει σε γρήγορη μετάβαση παιχνιδιού με Μπρούνο να δημιουργεί πάνω στην ταχύτητα του Γκρίνγουντ, του Ράσφορντ, του Κριστιάνο. Θέλει να πιέζει ψηλά κι’ αν ναι μπορεί και με ποιες ομάδες. Θέλει γρήγορες μεταβάσεις, θέλει πίεση στη μπάλα σε όλο το γήπεδο, κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν βλέπει να συμβαίνει κάτι με συνέπεια.

Αν θέλετε την άποψη μου αυτή η Γιουνάιτεντ με αυτόν τον προπονητή στον πάγκο θα έπρεπε να μην ενδιαφέρεται και τόσο για το αν έχει την μπάλα στα πόδια της, θα πρέπει να βάζει πίεση στον αντίπαλο, αλλά όχι ψηλά (τουλάχιστον όχι στα δύσκολα ματς και τέτοιο στην Αγγλία είναι και με την Λέστερ) και θα πρέπει να στηρίζεται στη γρήγορες μεταβάσεις από την άμυνα στην επίθεση. Αυτό βεβαίως είναι προβληματικό σε κάποιες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα όταν η Αστον Βίλα εμφανίζεται στο «Ολντ Τράφορντ» με πέντε στην άμυνα και δέκα παίκτες πίσω από την μπάλα.

Όλα αυτά όμως μικρή σημασία έχουν. Ο Σόλσκιερ δύσκολα θα επιβιώσει και νομίζω αργά ή γρήγορα η Γιουνάιτεντ θα αναζητήσει τον αντικαταστάτη του; Και εδώ τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Να είναι ο Ζιντάν ο επόμενος; Είναι ασφαλώς μία λύση, η οποία πέρα όλων των άλλων θα κάνει χαρούμενους με το καλημέρα Κριστιάνο και Πογκμπά. Δεν είναι μικρό κέρδος αυτό για να μην το υπολογίσεις. Ταιριάζει όμως ο Ζιντάν σε αυτήν την ομάδα, σε αυτό το κοινό, σε αυτό το πρωτάθλημα, σε αυτά τα media… Δεν φτάνει μόνο το ποδόσφαιρο και το πόσο καλός τεχνικός είσαι για να διαχειριστείς και να κουμαντάρεις το καράβι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Αλλώστε πλέον η πίεση είναι ακόμη μεγαλύτερη, τα χρόνια περνάνε και το club μένει χωρίς τίτλους, με την υπομονή των οπαδών να εξαντλείται. Από την άλλη, υπάρχει κανένας καλύτερος από τον Ζιντάν που να είναι θεωρητικά διαθέσιμος;

Ο Κόντε; Δεν νομίζω ότι το ποδόσφαιρο του Κόντε ταιριάζει με το ρόστερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Ιταλός παίζει 3-4-1-2 σχεδόν μονοδιάστατα και για να το παίξει θέλει δύο βασικούς μπακ χαφ (Λουκ Σο και Μπισάκα θα παίζουν επί της ουσίας στην τριάδα των στόπερ), βασικό εξάρι και σέντερ φορ τύπου Λουκάκου. Επιπλέον στο ποδόσφαιρο του Κόντε δεν έχουν θέση παίκτες όπως ο Σάντσο, ο Μαρσιάλ, ο Λίνγκαρντ, γιατί το ποδόσφαιρο του Κόντε δεν έχει εξτρέμ.

Το ακόμη χειρότερο είναι ότι στο ποδόσφαιρο του Κόντε και Πογκμπά και Μπρούνο με δυσκολία χωράνε στη βασική ενδεκάδα και φυσικά για το επιθετικό δίδυμο υπάρχουν ο Κριστιάνο και ο Καβάνι και μένουν εκτός ενδεκάδας οι Ράσφορντ, Γκρίνγουντ. Ας μην το κουράζω κι’ ας τα πω απλά. Το ρόστερ της Γιουνάιτεντ απέχει πολύ από τα γούστα και τα θέλω του Κόντε για το δικό του 3-4-1-2.

Άλλη περίπτωση προπονητή δεν βλέπω στον ορίζοντα, ούτε μπορώ να φανταστώ ότι η Μάντσεστερ θα πλήρωνε πολλά για να πάρει τον Ποτσετίνο από την Παρί, ακόμη κι’ αν αυτός έφευγε, εκτός κι’ αν αυτήν την καραμπόλα την ήθελαν όλοι… Και γαμπρός και νύφη και η «πεθερά» Παρί…