Ένα βράδυ που η πρόκριση ξέφυγε μέσα από τα χέρια του ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ πάλεψε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο στη «Ludogorets Arena» του Ράζγκραντ, όπου οι 1.000 και πλέον οπαδοί του φρόντισαν και τη μετέγραψαν σε… Τούμπα, τραγουδώντας ασταμάτητα από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό.

Στο τέλος πίστεψε ότι θα φύγει νικητής. Όμως, η μπάλα πήγε παντού εκτός από τα δίχτυα και μια βραδιά που έμοιαζε δική του, έμεινε στη μέση. Τρεις μεγάλες ευκαιρίες, μια εκπληκτική έμπνευση του Κωνσταντέλια και μια νύχτα που κύλησε κόντρα στη λογική άφησαν την ομάδα του Λουτσέσκου μόνο με τον βαθμό.

Ο «Δικέφαλος» πάλεψε με τον τρόπο που έχει κάνει φέτος όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά του βράδια (εξαίρεση το ματς στο Βίγκο) ξεχωριστά: με ένταση, αντίδραση, αποφασιστικότητα. Και για μια στιγμή, στο εκπληκτικό «βολ πλανέ» του Γιάννη Κωνσταντέλια, όλα έδειχναν πως θα έφευγε από τη Βουλγαρία με μια νίκη που θα άλλαζε τον χάρτη της League Phase. Ο Μπόνμαν όμως είχε άλλη άποψη. Όπως είχε και λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα, στις άλλες δύο μεγάλες στιγμές, με Μύθου και Καμαρά-Κένι, που θα μπορούσαν να είχαν γράψει το τελικό 3-4.

Τι πήγε να βάλει ο μάγος... #PAOK #paokfc #ludpaok #Konstantelias pic.twitter.com/GuYU8MAeCe

— Stavros Sountoulidis (@sts71) December 12, 2025

Το 3-3 είναι ένα αποτέλεσμα που αφήνει γεύση χαμένης ευκαιρίας. Όχι μόνο για τον τρόπο που εξελίχθηκε το τελευταίο κομμάτι του αγώνα, αλλά γιατί ο ΠΑΟΚ βρέθηκε πολλές φορές σε θέση να τελειώσει το παιχνίδι. Το παραδέχθηκε και ο Νορβηγός προπονητής της Λουντογκόρετς, υπήρχαν διαστήματα όπου η ελληνική ομάδα είχε καθαρές δημιουργίες, αλλά με όχι και τόσο πολύ καθαρό μυαλό και σίγουρα όχι με αμυντική ηρεμία.

Γιατί όσο παραγωγικός ήταν μπροστά, άλλο τόσο εύθραυστος ήταν πίσω. Ο Κεντζιόρα δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να σταθεί στο απαιτούμενο επίπεδο, χάνοντας μονομαχίες και βγάζοντας ανασφάλεια που μεταφέρθηκε σε ολόκληρη τη γραμμή. Το ίδιο και ο Μπάμπα. Με τόσες απουσίες (αυτή του Μιχαηλίδη μοιάζει κομβική για το κέντρο της άμυνας), τόση κούραση και τόση πίεση, η άμυνα δεν είχε τρόπο να κρύψει τις αδυναμίες της.

Το 3-2 που ακολούθησε ήταν προϊόν αδύναμης εκκαθάρισης από τον Καμαρά, ο οποίος φέτος δυσκολεύεται να δώσει ρυθμό και σταθερότητα στο κέντρο. Δεν βρέθηκε ποτέ στην αγωνιστική κατάσταση που τον έκανε πριν από χρόνια κομβική μονάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη, μιλάμε για τον περσινό MVP του ΠΑΟΚ. Και το χαμένο του πλασέ στις καθυστερήσεις απλώς συμπλήρωσε μια βραδιά που θα μπορούσε να είχε τελείως διαφορετικό τέλος.

Από την άλλη, ο «Δικεφάλου» βρήκε και πάλι τρόπους να αντιδράσει. Η είσοδος του Μπιάνκο – καθυστερημένη για τον τρόπο που εξελισσόταν το παιχνίδι και αυτό είναι ευθύνη του Λουτσέσκου – έδωσε ρυθμό, συνέδεσε τις γραμμές, επιτάχυνε την κυκλοφορία. Ο Ντέλιας μπήκε στο παιχνίδι των ευθυνών, πήρε πρωτοβουλίες, μοίρασε το γκολ του Μύθου, ο οποίος έζησε τη δική του ευρωπαϊκή στιγμή. Και η ομάδα, κουρασμένη, με παίκτες στα όρια, βρήκε ξανά κουράγιο να κυνηγήσει τη νίκη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Η εικόνα στο φινάλε είναι και το μοναδικό κέρδος της βραδιάς. Αυτό που αφήνει όμως μια βαριά σκιά είναι το ότι θα μπορούσε – εύκολα – να βρίσκεται τέσσερις βαθμούς ψηλότερα στη βαθμολογία. Θα μπορούσε, αλλά δεν είναι γιατί δεν πήρε και τη βοήθεια που έπρεπε να πάρει από τον πάγκο, τόσο στο ματς με την Μπραν, όσο και χθες στο Ράζγκαρντ. Και τώρα καλείται να παίξει την πρόκρισή του απέναντι σε Μπέτις και Λυών. Δύο αντίπαλοι υψηλού επιπέδου, σε δύο παιχνίδια που θα κρίνουν τα πάντα. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται μία νίκη ή δύο ισοπαλίες, ίσως, να αρκεί και ένας βαθμός. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

Το ρόστερ έχει φτάσει στα όριά του. Με Γιακουμάκη, Πέλκα, Μιχαηλίδη, Λόβρεν και Σάστρε εκτός, με τον Ζίβκοβιτς κουρασμένο, με τον Τάισον επιβαρυμένο, με τον Κωνσταντέλια να μην μπορεί ακόμη να δώσει 90 λεπτά, ο ΠΑΟΚ μοιάζει με ομάδα που ζει στην κόψη. Όμως μέσα σε αυτή την κόψη βρίσκει τον χαρακτήρα που τον έχει κρατήσει ζωντανό στην Ευρώπη από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ανάγκες. Αντιθέτως, υπάρχουν και είναι ξεκάθαρες. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται στόπερ. Χρειάζεται βάθος. Χρειάζεται λύσεις. Χρειάζεται υποστήριξη στο κέντρο. Και χρειάζεται έναν δεύτερο φορ, γιατί το να πορεύεσαι σε τρεις διοργανώσεις με έναν καθαρό «9» είναι απόφαση που πάντα θα σε οδηγεί σε τέτοιες βραδιές.

Η επιστροφή του Ντεσπόντοφ στα υψηλά του στάνταρ, με γκολ και ασίστ, ήταν το πιο αισιόδοξο στοιχείο της βραδιάς. Η επικείμενη άφιξη του Ζαφείρη επίσης μια ένδειξη ότι ο ΠΑΟΚ θα ενισχυθεί όταν ανοίξει το παράθυρο.

Κι όμως, αυτό που στο τέλος πληγώνει σε μεγάλο βαθμό δεν είναι οι προσωπικές αδυναμίες, αλλά η απόφαση που έβαλε τη Λουντογκόρετς ξανά στο παιχνίδι. Το φάουλ στο οποίο στηρίχθηκε το 2-2 δεν υπάρχει. Ο Καμαρά δεν κάνει παράβαση, ενώ υπάρχει και εκτεθειμένος παίκτης της βουλγαρικής ομάδας.

Μια διπλή απόφαση που έγειρε το παιχνίδι, άλλαξε την ψυχολογία και δημιούργησε αστάθεια σε μια ομάδα που μέχρι εκείνη τη στιγμή έδειχνε πως είχε τον έλεγχο.

Παρεμπιπτόντως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λουτσέσκου πέφτει πάνω σε Ρουμάνο διαιτητή που κάνει λάθη εις βάρος του…