Παπανικολάου στο Gazzetta: «Ονειρο η Εθνική, στη Ράκοβ υπάρχει σωστό project»
Ηταν καλοκαίρι του 2020 όταν ο Γιάννης Παπανικολάου βρέθηκε στην Πολωνία και υπέγραψε τότε στη Ράκοβ, αμέσως μετά από μία σεζόν όπου ναι μεν κέρδισε τις εντυπώσεις αλλά ήπιε από το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού με τον Πανιώνιο.
Τότε λοιπόν πήρε την απόφαση να... ξενιτευτεί και σήμερα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος, αφού ύστερα από δύο σεζόν στην Ekstraklasa όχι μόνο συγκαταλέγεται στους παίκτες που έχουν ξεχωρίσει αλλά παράλληλα προσέθεσε στο παλμαρέ του τίτλους και ατομικές διακρίσεις, με τη «σταχτοπούτα» μάλιστα του εκεί football.
Βλέπετε το club του δεν συγκαταλέγεται στις «παραδοσιακές» δυνάμεις της χώρας και μέχρι το 2019 που επέστρεψε στα «σαλόνια» ως η κατά τεκμήριο κορυφαία του στιγμή λογίζονταν ο χαμένος τελικός Κυπέλλου του 1967, έκτοτε όμως μετρά δύο αντίστοιχες κατακτήσεις με τελευταία χρονικά την προ ημερών, πέρσι τερμάτισε στη 2η θέση, στις αρχές της σεζόν πήρε το Σούπερ Καπ και φέτος «φλερτάρει» με το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του αφού οδηγεί την κούρσα μόλις τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Στην όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία που «γράφεται» ο 24χρονος χαφ είναι εκ των πρωταγωνιστών και μίλησε στο Gazzetta για τις εντυπώσεις του από τη νέα σελίδα που άνοιξε στη ζωή και την καριέρα του, ενώ παράλληλα μας... αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας που συντελείται στην Τσεστοχόβα.
-Γιάννης Παπανικολάου, η δικαίωση (pic)
-Αισθάνεσαι πλέον... συλλέκτης τίτλων;
«Οχι... η αλήθεια είναι πώς δεν το ΄βλέπω΄ έτσι. Κοιτάω κάθε χρόνο να βελτιώνομαι σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο και εάν έρχονται και τίτλοι είναι κάτι που με κάνει χαρούμενο και αποτελεί παράσημο για την καριέρα μου. Αλλά δεν νιώθω έτσι...».
-Η ζωή στην Πολωνία πως είναι;
«Ηρεμη και έτσι έχω αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο και στην επαγγελματική μου εξέλιξη. Ο τρόπος που ζω, η καθημερινότητα που υπάρχει με βοηθά να το πετυχαίνω αυτό. Αλλωστε είναι κάτι που ήθελα».
-Οι διαφορές που συνάντησες στο εκεί πρωτάθλημα σε σχέση με το ελληνικό ποιες είναι;
«Υπάρχουν αρκετές και μεγάλες. Το πολωνικό πρωτάθλημα είναι πιο δυνατό και υπάρχει μεγαλύτερη ένταση. Απαιτεί τρεξίματα και πολύ καλή φυσική κατάσταση. Το ελληνικό διαθέτει πολύ καλές ομάδες με ικανότατους παίκτες, αλλά είναι διαφορετικό. Πιο κλειστό και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην ανασταλτική λειτουργία των ομάδων».
-Πώς κατάφερε η Ράκοβ να αφήσει πίσω τις «μεγάλες» δυνάμεις της Πολωνίας και να παίρνει τίτλους;
«Αυτό που έκανε και για αυτό αφήνει πίσω τους 'μεγάλους' όπως λες ήταν να δημιουργήσει ένα σωστό project, με νεαρούς παίκτες που έχουν όρεξη να παίξουν και να εξελιχθούν. Παράλληλα ξέρει που βαδίζει. Δεν προσπάθησε να πάει κατευθείαν από το 1 στο 10, αλλά προχωρά βήμα-βήμα. Από την πρώτη ημέρα που ήρθα μέχρι σήμερα υπάρχουν και βλέπω μεγάλες διαφορές στην ομάδα, από το πιο απλό πράγμα μέχρι και το πλέον σύνθετο, όπως την ανακατασκευή του προπονητικού, το τεχνικό stuff που έχει μεγαλώσει και άλλα πολλά. Ευρύτερα οι παροχές που μας δίνει η ομάδα βελτιώνονται συνεχώς. Το μυστικό είναι αυτό, να ακολουθείς ένα σωστό project και να μην παρεκκλίνεις από αυτό».
-Κεφάλαιο Εθνική, όπου έχεις ήδη κληθεί μια φορά.
«Είναι το όνειρο κάθε παίκτη να αγωνίζεται στην Εθνική του και να εκπροσωπεί τη χώρα του. Από μικρό παιδί το σκέφτομαι. Αυτό που θέλω είναι να βρίσκομαι σε καλή κατάσταση και αν μου δοθεί η ευκαιρία να μπορέσω να καθιερωθώ στην Εθνική μας ομάδα».
«Οτι έρθει στο μέλλον θα είναι καλοδεχούμενο, αλλά δεν το σκέφτομαι»
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να καθιερωθείς και να κατακτήσεις τίτλους;
«Πρέπει να ομολογήσω πως η μετάβαση δεν ήταν εύκολη και στην αρχή δυσκολεύτηκα αρκετά. Παρόλα αυτά κατάφερα να συνηθίσω τους ρυθμούς του πρωταθλήματος και σταδιακά άρχισα να πατάω γερά στα πόδια μου. Ετσι βοηθάω την ομάδα, εμένα και εξελίσσομαι. Οι τίτλοι που λες έρχονται μέσα από την ομαδική δουλειά και την οργάνωση που υπάρχει. Δεν είναι κάτι ατομικό. Ολοι οι παίκτες βοηθούν. Οταν κερδίζεις τρόπαια είναι κάτι που σου μένει σε όλη σου τη ζωή και είμαι πολύ χαρούμενος που έχει ήδη κατακτήσει τρεις (σ.σ δύο Κύπελλα, ένα Σούπερ Καπ) . Μακάρι να έρθουν και άλλοι στο μέλλον...».
-Θα επέστρεφες άμεσα στο ελληνικό πρωτάθλημα ή θα ήθελες να συνεχίσει εκτός συνόρων και τα επόμενα χρόνια;
«Από μικρό παιδί είχα στο μυαλό μου να παίξω στο εξωτερικό και να δοκιμάσω εκεί τις δυνάμεις μου. Νιώθω χαρούμενος που το έχω πετύχει και να σου πω την αλήθεια δεν είναι στο μυαλό μου η επιστροφή στην Ελλάδα, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Δεν μου αρέσει να λέω μεγάλα λόγια, αλλά αυτή τη στιγμή θεωρώ πως το καλύτερο για μένα είναι να συνεχίσω στο εξωτερικό και να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ».
-Αν σου δινόταν η δυνατότητα να πάρεις μεταγραφή σε ακόμα καλύτερο πρωτάθλημα, σε ποιο θα ήταν;
«Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Θα ήθελα να παίξω στο ιταλικό, το γερμανικό ή στο αγγλικό. Θεωρώ πως μπορώ να αντεπεξέλθω, αλλά το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι να δουλεύω. Οτι και αν έρθει στο μέλλον είναι καλοδεχούμενο και θα το δούμε εκείνη τη στιγμή».
«Η Πολωνία έχει προσφέρει πολλά στην Ουκρανία»
-Παρακολουθείς τα τεκταινόμενα στο ελληνικό πρωτάθλημα; Τι σε κούρασε περισσότερο εδώ και θα ήθελες να το αλλάξεις;
«Ναι το παρακολουθώ, έχω φίλους που παίζουν και βλέπω τι γίνεται. Αν θα άλλαζα κάτι ε; Δυστυχώς στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχουν πολλά που δεν το αφήνουν να εξελιχθεί. Τόσο αγωνιστικά θέματα όσο και εξωαγωνιστικά. Αυτό που εγώ θα ήθελα να αλλάξω είναι να το κάνω με κάποιον τρόπο πιο ελκυστικό στα μάτια του τηλεθεατή. Υπάρχει ποιότητα και αρκετοί πολύ καλοί παίκτες, ειδικά στις 'μεγάλες' ομάδες. Πρέπει λοιπόν με κάποιον τρόπο να το δείξει και να ανέβει στα μάτια του κόσμου. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να αποκομίσει περισσότερα έσοδα που θα το βοηθήσει να εξελιχθεί σε όλους τους τομείς».
-Τι κατάσταση επικρατεί στην Πολωνία λόγω του πολέμου της Ουκρανίας με τη Ρωσία; Υπάρχει κάποιος φόβος για επέκταση του πολέμου;
«Η Τσεστοχόβα βρίσκεται προς τη δυτική πλευρά της χώρας, παρόλα αυτά φιλοξενεί πάρα πολλούς πρόσφυγες. Η Πολωνία έχει προσφέρει πολύ μεγάλη βοήθεια στην Ουκρανία και στον κόσμο που έχει καταφύγει εδώ. Και εμείς στην ομάδα έχουμε συνεισφέρει, στέλνοντας χρήματα, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Φόβος δεν θα έλεγα πως υπάρχει. Δεν συζητιέται από τον κόσμο πως μπορεί να συμβεί αυτό (σ.σ. επέκταση του πολέμου). Η ζωή κυλά όπως και πριν. Αυτό που παρατηρείται είναι μία εγρήγορση, σε όλους τους τομείς, αλλά ως εκεί».
