Όταν ο Κούτουλας έσβησε τον Καντονά!

Ένα από τα ευχάριστα του καλοκαιριού είναι κι όσα βλέπουμε από την εθνική νέων, που σε λίγες ώρες δίνει το κρίσιμο παιχνίδι με τους Άγγλους για τον ημιτελικό του ευρωπαϊκού.

Κι ενώ οι «μικρές» εθνικές κάνουν συχνά επιτυχίες, ωστόσο οι λίγο μεγαλύτεροι ηλικιακά έχουν συνδέσει πολλές από τις μνήμες τους με εκείνο το τρομερό 5-0, στο Ελλάδα – Ολλανδία το 1988. Ήταν ο α’ ημιτελικός (υπήρχε και ρεβάνς τότε για το ευρωπαϊκό) της εθνικής ελπίδων, με τον Καρασαββίδη να οργιάζει, πετυχαίνοντας τα τέσσερα από τα πέντε γκολ.

Με την ευκαιρία, λοιπόν, είπα να ξεσκονίσω το αρχείο για να βρω κι άλλα πράγματα, που με τα χρόνια ίσως έχουν ξεχαστεί. Και ειδικά για τους επεισοδιακούς τελικούς!

Η άνοιξη που δεν έρχεται!

Κατ’ αρχήν, ο α’ ημιτελικός Ελλάδα – Ολλανδία έγινε στις 13 Απριλίου 1988, με τις εφημερίδες να κάνουν λόγο «για άνοιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Η εθνική μας είχε παίξει με τους: Μολακίδη, Παπαδόπουλο (80 Παχατουρίδης), Κούτουλα, Βακαλόπουλο, Χατζηνικολάου, Μαυρομμάτη, Μπορμπόκη (75 Γιουγκούδης), Οικονομίδη, Αρ. Καρασαββίδη, Νιόπλια, Καπουράνη.

Ένα από τα αξιοσημείωτα ήταν ότι ο Αριστείδης Καρασαββίδης με εκείνα τα τέσσερα γκολ είχε ισοφαρίσει το ρεκόρ του Αντώνη Τσολίνα, από το 1930, όταν είχε πετύχει τέσσερα γκολ σε αγώνα ανδρών με την Βουλγαρία (6-1).

Όπως και τώρα…

Διαβάζουμε από την εφημερίδα Τα Νέα για εκείνο το 5-0:

«Αυτή η ομάδα – θαύμα που απόλαυσαν χτες οι Έλληνες φίλαθλοι μάς υπενθύμισε ότι και σε τούτη εδώ τη χώρα υπάρχει, αν μη τι άλλο, το ποδοσφαιρικό ταλέντο και μάλιστα έτοιμο να θαυματουργήσει κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτό είναι από χτες τα θέμα των συζητήσεων σε όλα τα φίλαθλα στέκια. Αναρωτιούνται μάλιστα πολλοί μήπως η ομάδα αυτή είναι ικανή να δώσει τη λύση στο χρόνιο πρόβλημα του ποδοσφαίρου μας και ν’ αποτελέσει την αφετηρία της αναβάθμισής του. Άλλωστε είναι καιρός για γενναίες και ριζοσπαστικές αποφάσεις κι ας εξετασθεί από τους υπεύθυνους το ενδεχόμενο αυτή η ομάδα με κάποιες προσθήκες (Σαραβάκος, Μανωλάς και 1-2 άλλοι) να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην προκριματική φάση του μουντιάλ 1990. Οι ελπίδες έδωσαν το μήνυμα της άνοιξης για το ποδόσφαιρό μας. Ας μην τ’ αφήσουμε να πάει χαμένο…».

Πάνω – κάτω ό,τι λέμε κάθε φορά (και τώρα) σ’ αυτές τις περιπτώσεις που οι Έλληνες πιτσιρικάδες κάνουν μια διάκριση. Με τη διαφορά ότι αυτή την άνοιξη όλο την περιμένουμε κι όλο δεν λέει να έρθει…

Στην πραγματικότητα, άλλωστε, από εκείνη την ομάδα του Ανδρέα Σταματιάδη καριέρα κάνανε μόνο κάποιοι παίκτες. Και πραγματικά σημαντική καριέρα, ελάχιστοι. Με πρώτο, βέβαια, τον Νίκο Νιόπλια!

Πολύ ξύλο στον α’ τελικό!

Ο α’ τελικός έγινε την Τρίτη 24 Μαϊου 1988 στο Καραϊσκάκη. Κι έγινε κόλαση! Το Ελλάδα – Γαλλία έληξε 0-0, όμως έπεσε το ξύλο της αρκούδας! Αφορμή στάθηκε η διαιτησία του Ρουμάνου Γκρατσιουνέσκου, που ήταν σφαγιαστική για την εθνική μας.

Πιο καραμπινάτη αδικία ήταν με τις δυο κίτρινες που είδε ο Γάλλος Γκερέν, αλλά δίχως να αποβληθεί! Ο διαιτητής χρέωσε στο φύλλο αγώνα την δεύτερη κίτρινη στον… Καντονά! Με τον Γάλλο να μην έχει καν συμμετοχή στην φάση.

Όταν ο Κούτουλας «έσβησε» τον Καντονά!

Στην σχετική κριτική του αγώνα διαβάζουμε σε ένα σημείο: «Ο πολυδιαφημισμένος Καντονά, με αντίπαλο τον Κούτουλα, δεν φάνηκε». Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα ο αμυντικός της ΑΕΚ τα είχε πάει εξαιρετικά...

Η εθνική μας είχε και δοκάρι (με τον Βαϊτση που μπήκε αλλαγή στο β’), όμως όπως είπαμε σκιά ήταν τα επεισόδια. Στο τελευταίο δεκάλεπτο πήρε φωτιά το Καραϊσκάκη, όταν μαινόμενοι οπαδοί εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο με ρόπαλα. Στην κερκίδα άναψαν φωτιές, ενώ καταστράφηκαν οι διαφημιστικές πινακίδες. Από τα επεισόδια τραυματίστηκαν τρία άτομα, ενώ έγιναν και τρείς προσαγωγές για είσοδο στον αγωνιστικό χώρο κι επίθεση στα ΜΑΤ.

Η εθνική μας αγωνίστηκε με την ίδια ακριβώς ενδεκάδα, όπως στον ημιτελικό με την Ολλανδία.

Μεγάλα ονόματα από την εθνική Γαλλίας στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ο τεράστιος Καντονά, ο Σοζέ (Μαρσέιγ, Μονακό, Αταλάντα κ.α., συν 39 συμμετοχές στην εθνική Γαλλίας ανδρών), αλλά και ο Φρανκ Σιλβέστρ (Σοσό, Οσέρ, Μονπελιέ, Μπαστιά κ.α.).

Τρείς κόκκινες για Ελλάδα στην ρεβάνς!

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, ο β’ τελικός έγινε μήνες μετά! Στις 12 Οκτωβρίου 1988. Με τους Γάλλους να κερδίζουν 3-0 και να παραλαμβάνουν το κύπελλο από τον πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ, Ζακ Ζορζ, μπροστά σε 25.000 θεατές.

Παρά ταύτα και σ’ αυτό το ματς υπήρχαν παράπονα για τον Ελβετό διαιτητή που απέβαλε τον Κούτουλα στο 48’, κι ενώ το σκορ ήταν 1-0, με τραβηγμένη δεύτερη κίτρινη κάρτα. Στην συνέχεια βγήκαν δυο ακόμα κόκκινες (Χατζηνικολάου, Μολακίδης) κι έτσι η εθνική μας ολοκλήρωσε το ματς με οκτώ παίκτες!!!

Η ενδεκάδα της εθνικής ήταν και πάλι ίδια με τα δυο προηγούμενα ματς που αναφέραμε, με μια μόνο αλλαγή (ο Παχατουρίδης στην θέση του Παπαδόπουλου).

Στην γαλλική ομάδα, όμως, είχε προστεθεί κι ένα ακόμα μεγάλο αστέρι. Ο Λοράν Μπλαν!