Κόμπι Μπράιαντ: Η ζωή που δεν έζησε...
Εκείνο το χαμόγελο. Το πλατύ και αφοπλιστικό χαμόγελο της απόλυτης ευτυχίας. Ο μπαμπάς δεν λείπει πια από το σπίτι για... δουλειές. Είναι όλος δικός σου. Μπαμπάς και κόρη μαζί. Κουβέντες για τη ζωή και το μπάσκετμπολ. Συμβουλές ανεκτίμητες.
Ο Κόμπι Μπράιαντ και η Τζιάνα Μπράιαντ, η μικρή Τζίτζι, αγκαλιασμένοι. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα.
Εκείνο το χαμόγελο. Το πλατύ χαμόγελο της απόλυτης ευτυχίας. Μαζί στο μέρος που ο Κόμπι λατρεύτηκε. Το μέρος που ερωτεύτηκε το μπάσκετμπολ. Το άθλημα που έλαβε την επιστολή του, όταν αποφάσισε πως το κορμί του δεν αντέχει άλλο. Το επόμενο γράμμα του, κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν τα γένια του Κόμπι θα έχουν ξεκινήσει να ασπρίζουν, μπορεί να ξεκινάει κάπως έτσι: «Αγαπημένη μου Τζιάνα....».
Τα παρκέ ήταν το σημείο που ξεκίνησαν όλα για την Τζιάνα. Μία πορτοκαλί μπάλα, μπόλικη δουλειά και σχεδόν έτοιμη.
Το ελικόπτερο απογειώθηκε. Και έφτασε στον προορισμό του. Ένα ακόμη παιχνίδι για τις Black Mambas. Αυτό απέναντι στην ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Τζέισον Τέρι. Με τον Κόμπι να παρακολουθεί. Να δίνει οδηγίες. Και να προσπαθεί να βρει λύσεις για κάθε πρόβλημα. Και να θέλει να νικήσει. Πότε δεν ήθελε;
H ακαδημία που φέρει το παρατσούκλι του Κόμπι ευημερεί. Και προετοιμάζει τα κορίτσια να γίνουν γυναίκες και να διεκδικήσουν μία θέση στο WNBA. O Μπράιαντ είναι από τη φύση του σούπερ οργανωτικός. Ακόμη και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Εμμονικός με την προπόνηση. Και ένας ήρεμος προπονητής.
Η Τζιάνα τον βλέπει και μαθαίνει. Ένας άλλος Κόμπι, από τον αθλητή. Ο Κόμπι προπονητής, ο Κόμπι μπαμπάς. Στα χνάρια του δικού του πατέρα. Χωρίς τα ψεγάδια που μπορεί να βάραιναν τον Τζο «Τζέλιμπιν» Μπράιαντ.
Οι περισσότεροι το παραδέχονται. Ο Κόμπι Μπράιαντ είναι και καλός προπονητής. Ίσως όχι για το ΝΒΑ, αφού έχει παραδεχτεί πως δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, αλλά για την ομάδα των κοριτσιών του είναι ο καλύτερος!
Έναν χρόνο αργότερα, η ακαδημία του Κόμπι έχει εξελιχθεί. Eχει δυναμώσει. Και στην πορεία έχει προσθέσει και άλλα άτομα.
Ο Κόμπι είναι περήφανος. Που βλέπει το κοριτσάκι του να ακολουθεί τα βήματα του. Απέχουμε λίγο καιρό από την ημέρα που ένα βίντεο θα κυκλοφορήσει. Και θα δείχνει την Τζιάνα να σκοράρει κόντρα στον διάσημο μπαμπά της. Δεν αποκλείεται να ακουστεί και μία... προσβολή. Λίγο trash talking σε έναν μετρ του είδους. Αυτός δεν θα αντιδράσει. Μόνο θα χαμογελάσει πλατιά, γιατί ξέρει ότι έχει κάνει καλή δουλειά.
Σε μία γωνία, η Βανέσα Μπράιαντ θα καμαρώνει. Τον σύζυγό της. Την κόρη της. Και τα υπόλοιπα μέλη της φαμίλιας θα ετοιμάζονται για τη δική τους ευκαιρία. Η ακαδημία τις περιμένει. Και ο πατέρας τους τους περιμένει όλους. Για να καλύψει και άλλο χαμένο χρόνο.
Η οικογένεια έχει άλλη μία ευκαιρία δόξας. Την απόλυτη στιγμή για έναν αθλητή. Το Hall Of Fame τον περιμένει. Στη δεύτερη φορά που θα περάσει στην αιωνιότητα. Για πάντα.
Θα έπρεπε να είναι ήδη μέλος της τάξης του 2020. Όμως η πανδημία του... χάλασε τα σχέδια και η τελετή θα γίνει στις 21 Μαίου 2021. Και τι με αυτό; Η δόξα μπορεί να περιμένει λίγο ακόμη.
Η οικογένειά του θα βρίσκεται στην πλατεία του αμφιθεάτρου. Και τον καμαρώνει. Εκείνος μοιράζεται την ίδια σκηνή με τον αδελφό του, τον Μάικλ Τζόρνταν. Αυτόν διάλεξε ο Κόμπι. Ο MJ, ως υπάρχον μέλος του μπασκετικού Πάνθεον, τον καλωσορίζει. Και... εγγυάται την ομαλή είσοδό του. Ο Κόμπι θα κλάψει. Είναι σίγουρο. Όλοι κλαίνε. Μα θα συγκινήσει και όλους τους άλλους. Οι καλεσμένοι θα δακρύσουν... Ο καθένας έχοντας μία γλυκιά θύμηση του Mamba στο μυαλό του.
Η προηγούμενη φορά που ο Κόμπι έκλαψε – και ας μην το παραδέχτηκε - ήταν πριν από επτά μήνες. Ένα βράδυ του Οκτώβρη. Το βράδυ οι Λέικερς κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Το πρώτο που δεν ανέφερε το όνομά του.
Μία φορά Λέικερ, για πάντα Λέικερ. Ο Κόμπι θα ήθελε να είναι στη «φούσκα». Θα έμπαινε και στον πειρασμό να τη δοκιμάσει. Για μία τελευταία φορά.
Έμεινε όμως θεατής. Και πρώτος στους εορτασμούς. Ένα ακόμη tweet για τον αδερφό του, τον ΛεΜπρόν Τζέιμς. Όπως έκανε στις 25 Ιανουαρίου 2020. Εκείνο το tweet για το κατόρθωμα του «Μπρον» να ξεπεράσει τον ίδιο τον θρύλο των Λέικερςι!
Η χαρά του, διπλή. Πήρε δακτυλίδι και ο άνθρωπος που τον... ανέχτηκε όλα αυτά τα χρόνια. Και πήρε πόστο στους Λέικερς με την ευχή του Κόμπι. Ο φίλος και νονός της Τζιάνας, Ρομπ Πελίνκα!
Στο σπίτι της οικογένειας εκείνο το βράδυ βρίσκεται και ο Πάου Γκασόλ. Και κρατάει σφιχτά στην αγκαλιά του την Τζιάνα. Και της υπόσχεται πως το πρώτο παιδί που θα αποκτήσει με τη σύντροφό του, θα φέρει το και όνομά της.
Στην Τζιάνα αρέσει η ιδέα. Και χαμογελάει. Με εκείνο το πλατύ χαμόγελο. Ολόιδιο με του πατέρα της.
Το κλισέ αναφέρει πως έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Όχι αυτή τη φορά. Η ζωή (μας) συνεχίζεται... Δίχως τον Κόμπι... Δίχως την Τζιάνα. Και δεν είναι το ίδιο...
Photo credit: Μάνος Περδικάκης
