Ο Τρινκιέρι θα αντιμετωπίσει το παρελθόν του
Ο αυθορμητισμός είναι μια αντίδραση που χαρακτηρίζει τον Αντρέα Τρινκιέρι. Περισσότερο, είναι θέμα συνείδησης, ιδιοσυγκρασίας χαρακτήρα. Ο Ιταλός προπονητής τα έχει καλά με τον εαυτό του, με το επίπεδο δουλειάς του, τις εργατοώρες που επενδύει σε καθημερινή βάση για να παρουσιάσει αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή, ένας από τους καλύτερους προπονητές της Euroleague. Εξαιρετικός στη δημιουργία προϋποθέσεων εξέλιξης μιας ομάδας αλλά κι ενός παίκτη, αυτό πιστοποιείται μέσα από την προπονητική πορεία του.
Αυτή ξεκίνησε στην Ολίμπια Μιλάνου, τωρινή Αρμάνι, τη μεγάλη και μοναδική αγάπη του. Δεν το έκρυψε ποτέ, ίσα-ίσα το παραδέχθηκε σε πολλές συνεντεύξεις έχοντας αποδεχθεί το παρελθόν για να κοιτάξει με ειλικρίνεια το μέλλον. Είναι γνήσιο τέκνο της ιταλικής μεγαλούπολης, πάντα θυμάται τις βόλτες του στη Duomo, τις Τετάρτες στις κινηματογραφικές αίθουσες, τις περιηγήσεις με φίλους στους δρόμους του Μιλάνο. «Μόνο ένας Μιλανέζος μπορεί να καταλάβει πόσο τρομερή πόλη είναι. Προσφέρει χιλιάδες ευκαιρίες σε ανθρώπινο και επαγγελματικό επίπεδο και παράλληλα διδάσκει κουλτούρα. Μπορείς να απολαύσεις τα πάντα στο υψηλότερο επίπεδο. Θεωρώ ότι το Μιλάνο είναι στις σπουδαιότερες μητροπόλεις του κόσμου», είχε πει για την πόλη του.
Ο Τρινκιέρι αγάπησε οτιδήποτε αναδείχθηκε μέσα από τα σπλάχνα της πόλης του ιταλικού Βορρά. Δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι και… rossoneri, δηλαδή φαν της σπουδαίας Μίλαν. «Είμαι οπαδός της Μίλαν και εκτιμώ τον Κάρλο Αντσελότι. Τον ακούω συχνά παρατηρώντας τη γλώσσα του σώματός του. Βλέπω στον εαυτό μου ότι εφαρμόζει την τακτική του Αντσελότι στο κοουτσάρισμα. Είμαι πραγματιστής», είπε πριν πολλά χρόνια, στη διάρκεια της συνεργασίας (2001-09) του Ιταλού τεχνικού με τη Μίλαν.
Έπειτα από μια εξαετία (1998-2004) στο τεχνικό επιτελείο της Αρμάνι, έφυγε από το Μιλάνο και λες κι έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Όταν επιστρέφει, είναι αντίπαλος. Σε μια «κομπιασμένη» ερώτηση είχε ξεκαθαρίσει ότι « βλέποντας το φιλμ της ζωής μου, ουδέποτε διαπραγματεύτηκα με την Αρμάνι», απορρίπτοντας κάθε σενάριο που αναπτύχθηκε περί συζητήσεων με την ιταλική ομάδα για την ανάληψη των τεχνικών καθηκόντων.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΛΟΖΑΝΗ
Απεχθάνεται το ψέμα και ειδικά στην περίπτωση της ιταλικής ομάδας δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης. Το έχει παραδεχθεί εξάλλου. «Μεγάλωσα ως οπαδός της Ολίμπια». Συνήθιζε να μπαίνει κρυφά στο προπονητήριο για να δει την ατομική προπόνηση των άλλοτε σπουδαίων Ντίνο Μενεγκίν, Μπομπ Μάκαντου. Στις 2 Απριλίου του 1987 ήταν ένας από τους περίπου 6.000 φιλάθλους που βρέθηκαν στο «Centre Intercommunal de glace de Malley» της Λοζάνης και πανηγύρισε την κατάκτηση του (τότε) Κυπέλλου Πρωταθλητριών από την Ολίμπια. Μπήκε στο Fiat Uno που διέθετε και… «πήγα στη Λοζάνη για να δω τον τελικό του Πρωταθλητριών. Όσο μπορούσα ήμουν θεατής και στο Σαν Σίρο, έχω δει τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ. Είμαι από το Μιλάνο και δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι είμαι από την Ελβετία. Έκανα ωστόσο διαφορετικές επαγγελματικές επιλογές κι όποτε βρίσκω μπροστά μου την Αρμάνι, θέλω να την κερδίζω».
Αυτό θα επιδιώξει και απόψε, στη σπουδαία αναμέτρηση της Μπάγερν Μονάχου με την Αρμάνι στο Μιλάνο. Ο Τρινκιέρι επιστρέφει στο σπίτι του, στην πόλη που λατρεύει, κόντρα στην ομάδα της καρδιάς του και απέναντι στον προπονητή που εκτιμά απεριόριστα. Ξεχωρίζει τον Έτορε Μεσίνα για τη φιλοσοφία του, περισσότερο για την κουλτούρα του. Πριν έξι χρόνια, στο Λας Βέγκας, είχε παρακολουθήσει σεμινάριο όπου ο Ιταλός τεχνικός της Αρμάνι ήταν μεταξύ των ομιλητών. «Λέει την αλήθεια κι αυτή είναι πάντα επαναστατική. Δεν σε βάζει να περπατήσεις στο κόκκινο χαλί. Δυστυχώς, αρκετοί προπονητές ζουν ακόμη στην εποχή του… ψυχρού πολέμου και δεν λένε όλα όσα κάνουν», είχε πει, υπό την έννοια ότι λόγω της εξέλιξης του scouting, πλέον είναι αδύνατο για κάθε προπονητή να κρύψει το πλάνο του. «Το να είσαι μεγάλος προπονητής δεν είναι θεωρία. Πρέπει να διαλέξεις σχήματα. Είμαι όπως ο Μάστερ Σεφ. Έχει τα υλικά στο τραπέζι και πρέπει να αποφασίσεις ποια είναι η κατάλληλη συνταγή».
