Μερικές στάλες ιδρώτα…

Τέσσερις και σήμερα που λέμε…

Τέσσερις, μπορεί και λιγότερες, είναι οι ημέρες που απομένουν μέχρι να βγει ο καπνός από την καμινάδα (όχι της Cappella Sistina στο Βατικανό, αλλά) του κτιρίου που βρίσκεται στην οδό Quatre Camins 9-13 της Βαρκελώνης…

Καπνός, λευκός ή μαύρος, για το αν θα αναγορευθεί (όχι ο νέος Ποντίφικας της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, αλλά) ο νέος βασιλιάς της Ευρωλίγκας!

Εάν κι εφόσον αποφασισθεί η επανεκκίνηση της διοργάνωσης, θα τεθεί πρωτίστως το ζήτημα της στέγης της, για την οποία ερίζουν σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το Βελιγράδι, το Κάουνας και η Θεσσαλονίκη…

Τις προάλλες βγήκε ο διευθυντής της Stark Arena (απ’ την οποία διάβολε, εμείς οι Ελληνες κάτι ωραίο έχουμε να θυμόμαστε από τον Σεπτέμβριο του 2005) και τόνισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι το Βελιγράδι είναι το πρώτο φαβορί για να φιλοξενήσει όλο το υπολειπόμενο πακέτο της διοργάνωσης.

Αυτό το πακέτο δεν είναι και μικρό, χώρια η διαδικασία του fast track με την οποία θα εκτυλιχθεί, καθόσον περιλαμβάνει τις τελευταίες έξι αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, τα Play Οffs και τo Final 4…

Παρεμπιπτόντως σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο στη «Fernando Buesa Arena» η ΤΣΣΚΑ Μόσχας νικούσε την Αναντολού Εφές με 91-83 και αναγορευόταν βασίλισσα της Ευρώπης, αλλά αυτά είναι περσινά ξινά σταφύλια!

Εάν δεν ενέσκηπτε η πανδημία, δεν έμπαινε λουκέτο στην Ευρωλίγκα και η ζωή μας συνεχιζόταν κανονικά, αυτές τις μέρες όλοι οι δρόμοι θα οδηγούσαν στην Κολωνία, όπου την Παρασκευή και την Κυριακή θα διεξαγόταν το Final 4, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.

Βγήκε λοιπόν ο Γκρμπόβιτς και είπε ότι το Βελιγράδι είναι το πρώτο φαβορί για να φιλοξενήσει τη συνέχεια της Euroleague, αλλά μεγάλο καλάθι κράτα, γκοσπόντινε Γκόραν, μεγάλη κουβέντα μην πεις!

Μια παροιμία λέει πως «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί» και το νόημα της ισχύει απολύτως στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό, διάβολε, ο παλικαράς από to Kρούσεβατς έπρεπε να το ξέρει και πάντως να το θυμάται καλά και εξ ιδίας πείρας…

Και η Γιουγκοσλαβία λογιζόταν ως φαβορί στον ημιτελικό του Eurobasket 1987, αλλά δεν της έκατσε!

Ηταν όντως παλικαράς στα νιάτα του ο Γκρμπόβιτς, δεν το γράφω ειρωνικά αυτό: τόσο παλικαράς που μαζί του πήγαινες άοπλος στον πόλεμο!

Το μαρτυρούσε άλλωστε αυτό και το παρατσούκλι του: τον αποκαλούσαν «Τανκ»!

Για τον συμπαίκτη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και στην Μπόρατς Τσάτσακ και στην Παρτίζαν Βελιγραδίου και στην Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, οι δείκτες του ρολογιού έχουν σταματήσει σε εκείνη την αλήστου μνήμης βραδιά της 12^ης Ιουνίου του ’87 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Η λήξη του πρώτου ημιχρονίου (όπως το λέγανε οι παλιοί μας) του δεύτερου ημιτελικού ανάμεσα στην Εθνική και στους «Πλάβι» βρήκε τους λεγάμενους να επιστρέφουν από το -11 (23-12) και να προηγούνται με διαφορά δέκα πόντων (35-45), που λίγο αργότερα με ένα τρίποντο του Τόνι Κούκοτς από τις 45 μοίρες ανέβηκε στους 13 (39-52).

Και τότε, ενώ μας έζωναν τα φίδια και βλέπαμε το όνειρο να χλομιάζει, έγινε out of the blue αυτό που επέπρωτο να γίνει!

H μεγάλη επιστροφή, η ολική επαναφορά, το επικό come back από την Κόλαση στον Παράδεισο!

Η Εθνική όχι μονάχα στάθηκε όρθια, αλλά προηγήθηκε κιόλας με 81-73. Ένα λεπτό και 54 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, με το σκορ στο 81-75 οι Γιουγκοσλάβοι έκαναν παγίδα, έκλεψαν την μπάλα και ο Ντάνκο Τσβετίτσανιν ξεχύθηκε στον αιφνιδιασμό…

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης τον ακολούθησε για να φυλάξει τις…Θερμοπύλες και έκανε ένα μακροβούτι για να αποτρέψει το λέι απ και ει δυνατόν κιόλας, να σώσει την κατοχή της μπάλας, όπερ και εγένετο.

Με ένα σμπάρο όχι δυο, αλλά τρία τρυγόνια: δεν φάγαμε το καλάθι, ανακτήσαμε την μπάλα και αφήσαμε μερικές στάλες ιδρώτα πάνω στο παρκέ, που λίγα δευτερόλεπτα αργότερα θα επέφεραν τη λύτρωση!

«Είναι ένα σωτήριο μακροβούτι. Αυτό το μακροβούτι ίσως πάει την ελληνική ομάδα στον τελικό» σχολίαζε προφητικά ο Φίλιππος Συρίγος, αλλά η ιστορία είχε και μπόλικο παρασκήνιο…

Όταν ο Γιαννάκης βούτηξε πάνω στο παρκέ και η μπάλα βγήκε άουτ ο υπάλληλος του ΣΕΦ Κώστας Παπαδόπουλος, πιστός στο καθήκον του, πήρε τη σκούπα για να καθαρίσει το παρκέ από τον ιδρώτα.

Την ώρα που περνούσε τη γραμμή μπροστά από τον πάγκο της Εθνικής, νιώθει ένα χέρι να τον πιάνει από το μπράτσο και να τον αναχαιτίζει!

Γυρίζει λοιπόν και βλέπει τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου να του λέει με αυστηρό ύφος: «Τι κάνεις εκεί ρε καρντάση; Κάτσε στη θέση σου…» (https://www.youtube.com/watch?v=tM7j03mgUUQ)

Ο Παπαδόπουλος δίστασε, αλλά οι διαιτητές ζήτησαν να σκουπιστεί το παρκέ. Με … βαριά καρδιά ο Παπαδόπουλος μπήκε στο γήπεδο και σκούπισε –όχι με μεγάλο ζήλο, είναι αλήθεια- την περιοχή στην κορυφή της ρακέτας και όχι πιο μέσα, όπου είχε συρθεί ο Γιαννάκης αφήνοντας τα ίχνη του!

Στο επόμενο κλικ το κόλπο έπιασε: ο Γκόραν Γκρμπόβιτς, ενώ έφευγε στον αιφνιδιασμό, γλίστρησε πάνω στον ασκούπιστο ιδρώτα του «Δράκου», σωριάστηκε φαρδύς πλατύς στο παρκέ και

όλα τα άλλα είναι Ιστορία, που αποτυπώθηκε στο 81-77.

Συνέβησαν και άλλα τινά, βεβαίως σε εκείνο τον ημιτελικό…

Ο Φάνης Χριστοδούλου το 'πε και το ΄κανε! Αυτός μούνταρε σαν λυσσασμένος πάνω στον Ντράζεν Πέτροβιτς και όχι μονάχα τον αποσυντόνισε (6/17 σουτ), αλλά τον εκνεύρισε κιόλας, βάζοντας τον κάτω από τις... μασχάλες του! Στην αρχή του αγώνα η ελληνική ομάδα προηγήθηκε με 23-12, ωστόσο οι Γιουγκοσλάβοι που λάνσαραν το μαρκάρισμα του Γκάλη με δίμετρους παίκτες (το οποίο έμελλε να γίνει μόδα τα επόμενα χρόνια) αντέδρασαν και έδειχναν να κυριαρχούν...

Στο δεύτερο ημίχρονο ο συχωρεμένος ο Κώστας Πολίτης έκανε το μεγάλο κόλπο χρησιμοποιώντας στη θέση “4” τον Λιβέρη Ανδρίτσου ο οποίος πέτυχε καθοριστικά καλάθια και εξιλεώθηκε για το τελευταίο άστοχο σουτ στον αντίστοιχο αγώνα του Ευρωμπάσκετ του 1983 στη Λιμόζ (77-79). Τότε επίσης ξύπνησε και το... κοιμισμένο θηρίο, που λεγόταν Παναγιώτης Φασούλας ενώ η ελληνική άμυνα θωράκισε την άμυνα της και άνοιξε το γήπεδο για να σκοράρει ο Γκάλης (30 πόντοι, 10/17 σουτ) και να πετύχει η Εθνική αυτό το θαύμα.

Ένα θαύμα που ήταν αληθινό και ολοζώντανο!

Για την Ιστορία, ιδού οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτόν τον ημιτελικό, στον οποίο η Εθνική έριξε στο κανναβάτσο τους Γιουγκοσλάβους για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ βράδια.

ΕΛΛΑΔΑ: Γκάλης 30 (1τρ.), Γιαννάκης 14 (2), Καμπούρης 14, Φασούλας 11, Ανδρίτσος 8, Καμπούρης, Φιλίππου, Σταυρόπουλος, Χριστοδούλου 18 (3). Προπονητής: Κώστας Πολίτης

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ: Ντρ. Πέτροβιτς 22 (3), Αλ. Πέτροβιτς 4, Γκρμπόβιτς 14 (3), Ραντοβάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Πάσπαλι 9 (1), Ράντοβιτς 1, Τσβετίτσανιν 9, Βράνκοβιτς, Κούκοτς 3 (1). Προπονητής: Κρέζιμιρ Τσόσιτς

Οι δυο ήττες από την Ελλάδα αποδείχθηκαν αχώνευτες και ανυπόφορες για τους Γιουγκοσλάβους, με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του (πρεσβύτερου αδελφού του Ντράζεν) Αλεξάντερ Πέτροβιτς στη λήξη του αγώνα...

«Μας έσφαξε η διαιτησία. Εάν οι συνθήκες ήταν κανονικές, θα είχαμε νικήσει με διαφορά 25 πόντων. Καλή τύχη στους Ρώσους («Good luck to Russians»!

Την ίδια στιγμή στη Γιουγκοσλαβία οργίαζαν οι θεωρίες συνωμοσίας και σπίλωσης των θριάμβων της Εθνικής. «Εκτός από τη διαιτησία που τους υποστηρίζει 100%, υπάρχει πιθανότητα οι Ελληνες παίκτες να είναι ντοπαρισμένοι! Σίγουρα πάντως τους ντοπάρει ο κόσμος» είπε από του μικροφώνου ο τηλεσχολιαστής Ζόραν Ποπόφσκι. Μάλιστα οι Γιουγκοσλάβοι συνέχισαν το ίδιο... βιολί και τις επόμενες ημέρες στιγματίζοντας την ελληνική ομάδα.

Τέσσερα χρόνια νωρίτερα υπήρξα αυτόπτης μάρτυς στο εφεξής καλούμενο «ξύλο της αρκούδας»: ένα… μελέ στο οποίο ο Γκρμπόβιτς έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, βγαλμένος από τα σελιλόιντ ταινίας τρόμου!

Λιμόζ, Beaublanc, 30 Μαΐου του 1983…

Στην τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης του Eurobasket, η Γιουγκοσλαβία αντιμετωπίζει την Ιταλία και προηγείται με 42-36 στο ημίχρονο, αλλά το ματς είχε πολύ δρόμο ακόμα…

Με το που γύρισαν οι δυο ομάδες στο γήπεδο έγινε ο…θάνατος της αλεπούς, με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να τρέξουν ένα επί μέρους σκορ 55-34 και να επιβληθούν με 91-76.

Πώς; Με πολύ ξύλο!

Οκτώ λεπτά πριν από τη λήξη, οι Γιουγκοσλάβοι εκνευρισμένοι από την... «karate press» άμυνα των Ιταλών αντέδρασαν και έγινε το έλα να δεις!

Ο Ντράζεν Πέτροβιτς (τον οποίο το ελληνικό φιλοθεάμον κοινό είχε απολαύσει την προηγούμενη χρονιά στους Βαλκανικούς Αγώνες στην Πάτρα) κτύπησε τον Ενρίκο Τζιλάρντι, ενώ ο Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς κλώτσησε τον (προπονητή των «Ατζούρι») Σάντρο Γκάμπα και στη συνέχεια έδωσε μια ξεγυρισμένη μπουνιά στον Ρενάτο Βιλάλτα…

Ο φόργουορντ της Σινουντίνε Μπολόνια δεν μάσησε. Άστραψε με τη σειρά του μια γερή γροθιά στον Ντράζεν Νταλιπάγκιτς, ενώ ο Ζόραν Σλάβνιτς χυμούσε στον Ρομέο Σακέτι και έμπαιναν στη μέση ο Ντίνο Μενεγκίν και ο Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι.

Και ο Γκόραν Γκρμπόβιτς; Ελόγου του πήγαινε τρέχοντας στον πάγκο, έβγαζε ένα ψαλίδι από την τσάντα του φαρμακείου και όρμαγε στον Σακέτι!

Επί δυο λεπτά στο γήπεδο γινόταν της κολάσεως το κάγκελο. Ο Κιτσάνοβιτς (που τότε αγωνιζόταν στην Σκαβολίνι Πέζαρο) για να προφυλαχθεί από τη μήνη των Ιταλών ανέβηκε πάνω στα έδρανα του Τύπου που ήταν εγκατεστημένα κατά μήκος του γηπέδου, αλλά εκεί τον περίμενε μια έκπληξη…

Οι Ιταλοί δημοσιογράφοι τον βάραγαν στα πόδια με τα καπάκια των γραφομηχανών τους!