Οζελέγιε στο Gazzetta: «Ο Καϊρί είναι ένας τρομερά ευφυής τύπος, που απλά την... πάτησε!»
Γεννήθηκε στα προάστια του Κάνσας και ως παιδί που μπήκε από νωρίς στα μπασκετικά μονοπάτια, ονειρεύτηκε τον εαυτό του με την φανέλα των Jayhawks. H υποτροφία από το Duke, όμως, δεν γινόταν να απορριφθεί κι έτσι η κολεγιακή του εμπειρία άρχισε με μία διετία υπό τις οδηγίες του προπονητή-θρύλου Μάικ Σιζέφσκι.
Η μικρή συμμετοχή που είχε με τα χρώματα των Blue Devils τον ώθησε να μείνει έναν χρόνο έξω, ώστε να αποκτήσει δικαίωμα μετεγγραφής σε ένα πανεπιστημιακό πρόγραμμα που θα τον εμπιστευόταν περισσότερο. Ο Λάρι Μπράουν τον πίστεψε και τον πήρε στον Southern Methodist του Ντάλας, αλλά μέχρι να φτάσει η ώρα για να μπει στο γήπεδο, ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός των Ηνωμένων Πολιτειών (2004) ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο, τιμωρήθηκε κι έλυσε την συνεργασία του.
Παρ’ αυτά, ο αθλητικός forward με τις νιγηριανές ρίζες έπαιξε πολύ καλά και χάρη στις επιδόσεις του στην τελευταία του σεζόν (μ.ο. 19,0π., 6,9ρ. & 1,5ασ. με 42,4% τριπ.), είδε το όνομά του στο νο37 του draft (2017), ως επιλογή των Σέλτικς, την φανέλα των οποίων φόρεσε για 4 χρόνια (2017-2021)
O λόγος για τον Σέμι Οζελέγιε, που απόψε (21.30) δεν θα βρίσκεται στην διάθεση του Σέρτζιο Σκαριόλο για το ματς με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αλλά αποτελεί μία από τις σημαντικές μετεγγραφές της ομάδας του και τον παίκτη που αναδείχτηκε MVP στον τελικό του ιταλικού Super Cup.
Έως τώρα, ο πρώην συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μπακς, έχει μ.ο. 8,2 πόντους και 3,9 ριμπάουντ με πολύ καλά ποσοστά (81,8% βολ., 62,1% διπ. & 45,5% τριπ.) στην Euroleague και 10,1 πόντους με 5,3 ριμπάουντ στο ιταλικό πρωτάθλημα (82,2% βολ., 33,3% διπ. & 73,3% τριπ.).
Μιλώντας στο Gazzetta, σχολίασε τις δύο πρώην ομάδες του στο ΝΒΑ, δηλώνοντας πεπεισμένος ότι Σέλτικς θα στεφθούν πρωταθλητές και αποδίδοντας τα εύσημα στους Μπακς για την διαχείριση του ταλέντου του “Greek Freak”. H συζήτηση δεν θα μπορούσε να μην πάει στον Καϊρί Ίρβινγκ και φυσικά στις εντυπώσεις του από την παρθενική ευρωπαϊκή του εμπειρία.
Ρίχνοντας μία ματιά στο βιογραφικό σου, θα έλεγε κανείς ότι η διαδρομή της οικογένειάς σου μοιάζει με την αντίστοιχη εκείνης του Αντετοκούνμπο, με την διαφορά ότι οι γονείς μετακόμισαν από την Νιγηρία στην Αμερική. Εσύ πως νιώθεις, Νιγηριανός ή Αμερικανός; Έχεις επιστρέψει ποτέ πίσω εκεί που βρίσκονται οι ρίζες των γονιών σου;
«Είμαι πάνω απ’ όλα Νιγηριανός! Από την Νιγηρία προέρχεται η κουλτούρα με την οποία μεγάλωσα, η γλώσσα που διδάχθηκα από τους γονείς μου κι εκεί βρίσκονται οι συγγενείς μας! Από την άλλη πλευρά, δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα, αν δεν μεγάλωνα στην Αμερική. Δεν θα είχα αυτές τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν για να σπουδάσω και να προοδεύσω στην ζωή μου. Με την ευκαιρία η μητέρα μου ταξίδεψε πριν από μερικές εβδομάδες στο Λάγος, στο οποίο πηγαίναμε οικογενειακώς όποτε μας δινόταν η ευκαιρία. Έχουμε πάρα πολλούς συγγενείς εκεί, απλά η κατάσταση στην χώρα δεν εμπνέει ασφάλεια και σταθερότητα και πλέον δεν είναι εύκολο να επιστρέφουμε συχνά.»
Είσαι παιδί του Κάνσας, που είναι μία κατεξοχήν μπασκετική πόλη όσον αφορά στο NCAA αλλά επέλεξες το Ντιουκ. Ποια η εμπειρία σου από τον Σιζέφσκι και πόσο εύκολα αποφασίζει ένας μπασκετμπολίστας να φύγει από ένα τέτοιο κολέγιο για να πάει στο Southern Methodist για παράδειγμα;
«Πράγματι μεγάλωσα με το όνειρο να παίξω στο πανεπιστήμιο του Κάνσας, αλλά ποιο παιδί που θέλει να παίξει μπάσκετ, μπορεί να αρνηθεί μία υποτροφία από το Ντιουκ και να παίξει υπό τις οδηγίες του “coach K”; Απλά όταν πήγα, δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ και να βρω ρυθμό με αποτέλεσμα να τεθώ από νωρίς εκτός rotation. Θα έλεγα ότι ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία σε λάθος timing. Γι’ αυτό και έψαξα μία καλύτερη λύση που θα μου έδινε τον χρόνο και την εμπιστοσύνη να δείξω την αξία μου και το SMU με τον Λάρι Μπράουν στον πάγκο τότε (σ.σ.: πριν τελειώσει η σεζόν 2015-2016 τιμωρήθηκε με 9 αγώνες αποκλεισμό και στη συνέχεια δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του), μου την έδωσε . Αλλά η εμπειρία και η συνεργασία με τον Μάικ Σιζέφσκι έχουν τεράστια επίδραση στο τι παίκτης έχω γίνει τώρα.»
Έγινες draft απο μία ιστορική ομάδα σαν τους Σέλτικς και στην Βοστώνη βρήκες ένα group πολύ ταλαντούχων νέων παικτών, που πέρυσι έφτασαν να διεκδικούν τον τίτλο του ΝΒΑ. Πως ήταν η συνεργασία σου με το τριο Τέιτουμ-Μπράουν-Σμαρτ, τι πιστεύεις γι' αυτούς κι αν θεωρείς ότι το παράθυρό τους για το πρωτάθλημα μπορεί να ξανανοίξει;
«Ήμουν στο ίδιο draft με τον “JT” και όταν ενταχθήκαμε στην ομάδα ο Σμαρτ περισσότερο και ο Μπράουν λιγότερο είχαν αρχίσει να καθιερώνονται σαν σημαντικά κομμάτια των Σέλτικς. Η προσθήκη του Τέιτουμ συνέθεσε ένα τρίο, που τότε θεωρούνταν σαν το “παράθυρο” στο μέλλον, ακόμη κι αν στην ομάδα υπήρχαν ονόματα όπως ο Χέιγουρντ και ο Ίρβινγκ και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα τώρα. Μπορεί πέρυσι να έχασαν στις λεπτομέρειες τον τίτλο, αλλά στην τρέχουσα σεζόν ήδη φαίνεται ότι η περυσινή τους πορεία δεν ήταν πυροτέχνημα. Όλοι στο ΝΒΑ ξέρουν και αναγνωρίζουν ότι η Βοστώνη έχει όλο το ταλέντο για να είναι η επόμενη πρωταθλήτρια. Στα δικά μου μάτια είναι απλά θέμα χρόνου να βρουν τον τρόπο να κυριαρχήσουν και αποκτήσουν τα δαχτυλίδια τους!»
Στο ΝΒΑ είχε πολύ δράμα φέτος το καλοκαίρι με δύο πρόσωπα τα οποία είχαν σύνδεση με τον οργανισμό της Βοστώνης. Ισχύει ότι όσο τρομερός παίκτης είναι ο Καϊρί, άλλο τόσο δύσκολος είναι σαν άνθρωπος;
«Γουστάρω τον Καϊρί με τα χίλια! Ο τύπος ήταν άψογος απέναντί μου και όποιος έχει μία ουσιαστική ευκαιρία να κάτσει μαζί του και να συζητήσει, θα αντιληφθεί ότι είναι πολύ ευφυής. Απλά στον σημερινό κόσμου του επαγγελματικού αθλητισμού με την τόσο μεγάλη διείσδυση που υπάρχει από τα media, δεν είναι δύσκολο να παρεξηγηθεί κάποιος. Ειδικότερα στην περίπτωση ενός superstar σαν τον Ίρβινγκ, που είναι “υποχρεωμένος” να απαντά σχεδόν καθημερινά σε δεκάδες ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους, δεν θέλει να πολύ να την πατήσεις! Είναι εύκολο για τον καθένα να βγει και να πει ότι ο Καϊρί είναι εκείνο και το άλλο... Εγώ που τον έχω γνωρίσει πολύ καλά, σας λέω ότι είναι μια χαρά παιδί!»
Για τον Ουντόκα ποια είναι η άποψη σου. Δεν δουλέψατε μαζί, ωστόσο, γνωρίζεις την κουλτούρα του οργανισμού και υποθέτω ότι αναγνωρίζεις την προσφορά του στην περυσινή πορεία της ομάδας...
«Τρομερός προπονητής με μεγάλη συνεισφορά στην περυσινή πορεία των Σέλτικς. Δεν ξέρω πολλές λεπτομέρειες, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα ατυχές μπλέξιμο στο οποίο προφανώς και έχει ευθύνη από την στιγμή που έχει ακολουθήσει την τακτική της σιωπής. Στενοχωρήθηκα για τον Ίμε, είναι κάτι που σιχαίνεσαι να συμβαίνει σε κάποιον που εκτιμάς, αλλά θεωρώ ότι θα το ξεπεράσει και αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στο coaching.»
Μιλγουόκι Μπακς και Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου;
«Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν την περίπτωση του Αντετοκούνμπο και το πλάνο που στήριξαν πάνω του, νομίζω ότι αποτελεί ένα σπουδαίο παράδειγμα για οργανισμούς που βρίσκονται σε μικρές αγορές και θέλουν να “μεγαλώσουν”. Νομίζω ότι θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην διεκδίκηση τίτλων όσο ο Γιάννης συνεχίζει να είναι τόσο προσηλωμένος στο κυνήγι της επιτυχίας και να δουλεύει όσο κανένας άλλος παίκτης, όχι μόνο στο status του superstar αλλά στο ΝΒΑ γενικότερα. Η πνευματική δύναμη και η θέληση που έχει, σε συνδυασμό με τα αθλητικά του προσόντα, έχουν τεράστια επίδραση στον Χόλιντεϊ, τον Μίντλετον, τον Λόπεζ και τα υπόλοιπα παιδιά. Για όσο διάστημα διατηρήσει αυτή την “φλόγα”, τότε οι Μπακς θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην συζήτηση για το πρωτάθλημα!»
Στον καιρό που ήσασταν συμπαίκτες, συζητούσατε καθόλου για τις νιγηριανές σας ρίζες;
«Εννοείται! Κάναμε πολλές συζητήσεις και με τον Γιάννη και με τον Θανάση για την κουλτούρα των οικογενειών μας και για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στην ζωή μας. Όπως βλέπετε την μητέρα των παιδιών να είναι πανταχού παρούσα, το ίδιο ισχύει και με την δική μου...»
Και τέλος Λος Άντζελες Κλίπερς. Είναι τόσο ηττοπαθής οργανισμός όσο λένε οι κακές γλώσσες στο ΝΒΑ;
«Αυτό ίσως ίσχυε τα προηγούμενα χρόνια. Από τότε που αγόρασε την ομάδα ο Στιβ Μπάλμερ έχουν γίνει πολλά βήματα προς τα εμπρός. Στο διάστημα των 4 μηνών που ήμουν εγώ στο L.A., η εμπειρία μου ήταν πολύ καλή και πολύ επαγγελματική. Το ρόστερ είχε μεγάλη ποιότητα, απλά χρειάζεται χρόνος για να μπουν όλα τα κομμάτια στην σωστή σειρά και να έρθει η επιτυχία.»
Είσαι τύπος του burger ή της pizza και του spaghetti;
«Είμαι λίγο απ’ όλα, αλλά η σωστή απάντηση στην δεδομένη στιγμή είναι η δεύτερη νομίζω (γέλια)...»
Επομένως, δεν έχεις δυσκολευτεί στην προσαρμογή στην Μπολόνια. Είναι η λεγόμενη “basket city” της Ιταλίας και το φαγητό είναι εξαιρετικό...
«Ειλικρινά, απολαμβάνω κάθε λεπτό αυτή της νέας εμπειρίας. Από το φαγητό που είναι αδιανόητα γευστικό και τις συζητήσεις με τους συμπαίκτες μου, μέχρι τις δυσκολίες στην επικοινωνία κάποιες στιγμές, αλλά και την διαδικασία της ολικής επαναφοράς μετά από ήττες σε μία τόσο απαιτητική διοργάνωση όσο η Euroleague. Όλα είναι καινούρια για μένα. Η κουλτούρα της καθημερινότητας και του μπάσκετ, η διαδικασία του δεσίματος με τους συμπαίκτες μου και την απόκτησης ομοιογένειας, αλλά πραγματικά πρόκειται για μία διαδρομή που μου δώσει νέα εφόδια. Και είμαι πραγματικά ευγνώμων για την ευκαιρία, γιατί δεν θα μπορούσα να αποκτήσω τέτοιες εμπειρίες χωρίς το μπάσκετ.»
Μπασκετικά τι σου έχει κάνει περισσότερη εντύπωση;
«Το ότι ο αμυντικός μπορεί να μείνει στην ρακέτα όσο θέλει. Αυτός ο διαφορετικός κανονισμός της Ευρώπης σε σχέση με το ΝΒΑ, αλλάζει όλο το παιχνίδι. Αυτομάτως, η ρακέτα είναι μόνιμα γεμάτη κορμιά και η διείσδυση είναι δραματικά πιο δύσκολη από όσο στην Αμερική. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Ντόντσιτς κάνει πλάκα (γέλια)!»
Να υποθέσω ότι η παρουσία του Σέρτζιο Σκαριόλο στην ομάδα, που έχει προϋπηρεσία στο ΝΒΑ, έπαιξε ρόλο;
«Σίγουρα γιατί ουσιαστικά ήρθα στην Ιταλία να παίξω γι’ αυτόν και λατρεύω τις καθημερινές προκλήσεις με τις οποίες με φέρνει αντιμέτωπό! Νιώθω ότι πήρα την σωστή απόφαση για να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο!»
Γενικά, πως έχεις δει το επίπεδο της Euroleague και του ιταλικού πρωταθλήματος, τι σου αρέσει κι τι όχι;
«Μου αρέσει πολύ το physical game που παίζεται στην Ευρώπη αλλά και η νοοτροπία που υπάρχει για κάθε παιχνίδι, σαν να μην υπάρχει αύριο! Σαν να είναι τελικός και να κρίνεται τίτλος! Σίγουρα έχω εντυπωσιαστεί με το επίπεδο, που είναι υψηλότερο απ’ όσο περίμενα και μου αρέσει που στην Ιταλία όλες οι ομάδες μας κυνηγούν και μας αντιμετωπίζουν σαν τον αντίπαλο που έχει αξία να κερδίσουν. Μου δίνει έξτρα κίνητρο όλη αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και ώθηση να είμαι ολοένα και πιο ανταγωνιστικός.»
Ποια είναι η άποψή σου για τις δύο ελληνικές ομάδες; Τον Παναθηναϊκό που θα αντιμετωπίσετε την Τετάρτη (σ.σ.: απόψε) και τον Ολυμπιακό με τον οποίο θα παίξετε σε δύο εβδομάδες;
«Θα περάσουμε δύσκολα βράδια στην Αθήνα. Οι ελληνικές ομάδες – περισσότερο ο Ολυμπιακός και λιγότερο ο Παναθηναϊκός – είναι πολύ δύσκολοι αντίπαλοι, όπως άλλωστε κάθε ομάδα που βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο. Ξέρω ότι οι Έλληνες φίλαθλοι ξέρουν πολύ μπάσκετ και είναι πολύ υποστηρικτικοί, οπότε ανυπομονώ να ζήσω αυτό το περιβάλλον και να παίξουμε καλά, γιατί μόνο έτσι θα έχουμε τύχη.»
