Παναθηναϊκός: Συμπεράσματα από τώρα; Σοβαροί να είμαστε...

• Τρίποντα και λάθη
• Ο ηγετικός Γουίλιαμς και ο ανεβασμένος Μαντζούκας
• Η προσαρμογή των Καλαϊτζάκηδων και ο «βαρύς» (ακόμα) Γκουντάιτις
• «Οικονομία» ο Άντριους, πληθωρικός ο Λι, ανέτοιμος ο Γουόλτερς

Πώς είχε πει εκείνη τη διαχρονική ατάκα ο Στιβ Γιατζόγλου και η οποία μνημονεύεται ύστερα από κάποιο φιλικό προετοιμασίας οποιαδήποτε ομάδας;

«Εάν νικάς στα φιλικά και πανηγυρίζεις, είναι σαν να σε αγκαλιάζει η αδερφή σου και να ηδονίζεσαι». Ε, αυτό. Άλλωστε για ποιον λόγο να γίνονται φιλικά κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας; Το λέει η λέξη από μόνη της: «Προετοιμασία». Χάσεις , κερδίσεις, το ίδιο και το αυτό. Δεν θα το θυμάται κανείς. Και εδώ που τα λέμε για ποιον λόγο να το θυμάται κάποιος; Το φιλικά ματς πρέπει να είναι μόνο για τους προπονητές και τους παίκτες. End of story.

Καταλαβαίνω τη λαχτάρα του οπαδού και του φιλάθλου που θέλει να δει την ομάδα του αλλά κανονικά όλα τα φιλικά παιχνίδια πριν από την πρόβα τζενεράλε (σ.σ. όπως για παράδειγμα το «Παύλος Γιαννακόπουλος» μία εβδομάδα πριν από το Super Cup στη Ρόδο) θα πρέπει να είναι κεκλεισμένων των θυρών. Να είναι ματς ΜΟΝΟ για «διορθώσεις» και «μοντάρισμα». Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο τουρνουά του Κάλιαρι, αντιμετώπισε χαμηλότερης (η αλήθεια είναι) δυναμικότητας ομάδες, δεν τα πήγε (επίσης η αλήθεια είναι) καλά ωστόσο δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο τα αποτελέσματα, ακόμα και η συνολική εικόνα της ομάδας στα 85 (λόγω και της παράτασης απέναντι στη Βαρέζε) λεπτά. Δηλαδή και στην Αρμάνι πρέπει να τα βάψουν μαύρα επειδή έχασαν το τουρνουά στον τελικό από τη Σάσαρι; Ε, σοβαροί να είμαστε...

• Έκανε την ανατροπή από το -24 και την ολοκλήρωσε στην παράταση

Στόχος του Ντέγιαν Ράντονιτς και των συνεργατών του είναι να ανέβει βαθμός ετοιμότητας όσο πλησιάζουν τα επίσημα παιχνίδια. Στο 100% δεν θα είναι ούτε στο Super Cup, ούτε καν στην έναρξη της Euroleague στις 6 Οκτωβρίου. Θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος, ειδικά από τη στιγμή που κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας απουσίαζαν τα 2/5 της βασικής πεντάδας και των παικτών που θα έχουν τον πιο κομβικό ρόλο στην ομάδα, όπως οι Γκριγκόνις και Παπαγιάννης. Συν το γεγονός ότι εκκρεμεί ακόμα η απόκτηση ενός ακόμα παίκτη στο «τέσσερα».

Ακόμη και αν όταν επιστρέψουν οι διεθνείς, ακόμη και όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ με την τελευταία μεταγραφική κίνηση, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο ώστε να «μονταριστεί», να βρει «χημεία», συνεργασίες και να μπορέσει να λειτουργήσει ως σύνολο. Οπότε αυτή τη στιγμή και μετά το τουρνουά του Κάλιαρι, δεν είναι δυνατόν να κριθεί ο Παναθηναϊκός. Σε καμία περίπτωση. Αυτό που μπορεί ωστόσο να γίνει, και πάλι σε μικρό βαθμό, είναι η αξιολόγηση των πεπραγμένων όσον αφορά το ατομικό κομμάτι των παικτών.

Τρίποντα και λάθη

Το σίγουρο είναι ότι ο Μαυροβούνιος προπονητής «πειραματίζεται» βάσει του υλικού που έχει αυτή τη στιγμή στα χέρια του, δοκιμάζει πράγματα και καταστάσεις, χρησιμοποιεί διάφορα σχήματα και εναλλάσσει πρόσωπα ανακατεύοντας την τράπουλα στις πεντάδες. Παρόλα αυτά θα εστιάσω σε δύο κομμάτια τα οποία στέρησαν από τον Παναθηναϊκό να περάσει πιο εύκολα απογεύματα και να μην παρουσιάσει ένα μέτριο πρόσωπα σε αυτά τα ματς.

• Τρίποντα Στα δύο ματς είχε 14/49 σουτ έξω από τα 6.75 μέτρα. Βέβαια στο δεύτερο παιχνίδι το «έφτιαξε» έχοντας 10/25 και αυτό λόγω του Μαντζούκα ο οποίος είχε 6/8 τρίποντα σε αυτά τα δύο ματς και οι υπόλοιποι 8/41! Όμως τα σουτ μία φορά θα μπούν, μία δεν θα μπουν. Αφενός είναι καθαρά θέμα ημέρας και αφετέρου απουσίαζε και ο πιο αξιόπιστος σουτέρ της ομάδας, κάτι που απέδειξε και στο Eurobasket. Ο Γουίλιαμς είχε 0/11 συνολικά και ο Λι μέτρησε 1/9, εκ των οποίων το ένα μοναδικό και εύστοχο πετώντας τη μπάλα πίσω από το κέντρο.

• Λάθη: Ο Παναθηναϊκός ήταν επιρρεπής στο λάθος. Είτε είχε να κάνει με απόφαση στην επίθεση, είτε ακόμα και με συνεννόηση, ειδικά στην άμυνα. Σε αυτά τα δύο ματς είχε κατά μέσο όρο 18 λάθη! Όμως είπαμε. Γι' αυτό είναι τα φιλικά. Για να βλέπει το προπονητικό τιμ όλα τα λάθη και να μπορεί να διορθώσει ή έστω να τα περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ο ηγετικός Γουίλιαμς και ο ανεβασμένος Μαντζούκας

Όσον αφορά ατομικά τα όσα παρουσίασαν οι παίκτες θα εστιάσω στο ηγετικό mindset που(φαίνεται πώς) θα έχει και θέλει να βγάλει στον Παναθηναϊκό ο Ντέρικ Γουίλιαμς. Άλλωστε ο Αμερικανός είπε στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzetta ότι θέλει να βοηθάει και να συμβουλεύει τους νέους.

Και το έκανε. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τους μάζευε για μερικές οδηγίες-συμβουλές. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ήθελε να έχει τη μπάλα στα χέρια του, την ζητούσε, επιχείρησε να τελειώσει φάσεις. Βέβαια όλα τα σουτ που επιχείρησε από την περιφέρεια βρήκαν σίδερο, αλλά... μικρό το κακό. Έδειξε ότι δεν θέλει να είναι μια πριμαντόνα που πήγε στον Παναθηναϊκό για να είναι μπλαζέ. Έδειξε διάθεση. Το κρατάμε και θα το συζητήσουμε στο μέλλον.

Βέβαια εκείνος που έκλεψε την παράσταση και ξεχώρισε σε αυτά τα δύο ματς ήταν ο Λευτέρης Μαντζούκας. Ο 19χρονος φόργουορντ «πατάει» καλύτερα, έχει βελτιώσει πολύ το σώμα του, (δείχνει πώς θα) σουτάρει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, «κυνηγάει» τα ριμπάουντ και τις χαμένες μπάλες και σύμφωνα με τον τρόπο τον οποίο τον χρησιμοποιεί ο Ράντονιτς, φέτος αναμένεται να έχει μεγαλύτερο και πολύ πιο ουσιαστικό ρόλο μέσα στην ομάδα. Στη στατιστική του δεύτερου ματς «κύκλωσα» το +21 στο +/- όταν ήταν στο παρκέ.

Η προσαρμογή των Καλαϊτζάκηδων και ο «βαρύς» (ακόμα) Γκουντάιτις

Αντίθετα εκείνοι που χρειάζονται περισσότερο χρόνο είναι οι Παναγιώτης και Γιώργος Καλαϊτζάκης. Ειδικά ο πρώτος, ο οποίος ακόμα προσαρμόζεται, ειδικά από τη στιγμή που έχασε το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας λόγω της παρουσίας του στην Εθνική ομάδα. Ακόμα είναι έξω από τα νερά του και αυτό φαίνεται από το «εύκολο λάθος» στο οποίο μπορεί να υποπέσει. Αντίθετα, ο Γιώργος θεωρείται «παλιός» και γνωρίζει καλύτερα την ομάδα. «Πατάει» καλύτερα και φάνηκε στο δεύτερο ματς όταν «πήρε» προσπάθειες και μάλιστα σε στιγμές που ο Παναθηναϊκός «γύριζε» το ματς. Ίσως να είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τον δίδυμο αδερφό του.

• Τα «κενά» διαστήματα έφεραν την ήττα από την Σάσαρι

Χρόνο χρειάζεται και ο Αρτούρας Γκουντάιτις. Φάνηκε λίγο «βαρύς» ωστόσο δεν είχε αγωνιστεί στο φιλικό με τον Απόλλωνα και δεν είχε καθόλου ρυθμό. Φάνηκε απέναντι στη Σάσαρι. Όμως στο δεύτερο ματς «πατούσε» καλύτερα, πήγαινε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο χαμηλό post, ενώ έβαλε και το «κερασάκι» στην τούρτα με ένα εντυπωσιακό μπλοκ σε μια προσπάθεια του Τζόνσον της Βαρέζε να καρφώσει μπροστά του. Βέβαια μην ξεχνάτε κάτι. Ο Λιθουανός δεν αποκτήθηκε για βασικός, αλλά για back up του Παπαγιάννη...

Ο Μποχωρίδης λειτούργησε καλύτερα στο δεύτερο φιλικό, έκανε λίγο απ' όλα και τα έκανε καλά (σε αντίθεση με το πρώτο ματς που δεν είχε καλή απόδοση) ενώ ο Νίκος Χουγκάζ που χρησιμοποιήθηκε αρκετά στο «πέντε» δεν μπορεί να κριθεί. Χρειάζεται ωστόσο περισσότερη αυτοπεποίθηση. Νωρίς είναι ακόμα...

«Οικονομία» ο Άντριους, πληθωρικός ο Λι, ανέτοιμος ο Γουόλτερς

Κλείνοντας άφησα τα τρία γκαρντ. Ο Άντριου Άντριους δεν αγωνίστηκε στο πρώτο ματς λόγω κάποιων ενοχλήσεων, ενώ στο δεύτερο έπαιξε... τόσο-όσο προκειμένου να πάρει ρυθμό, να κάνει συντήρηση και να μην πιεστεί. Και σε αυτό το διάστημα μου έδειξε ότι θα είναι ο... «γκαρντ-οικονομία». Όπως «γκαρντ-οικονομία» αλλά με πιο κομβικό ρόλο είναι και ο Γκριγκόνις. Ο Άντριους σε μόλις 17 λεπτά είχε 14 πόντους με μόλις 7 προσπάθειες, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα... Αν μη τι άλλο θα αποτελέσει μεγάλο «κλειδί» η απόδοσή του για την πορεία του Παναθηναϊκού τη νέα σεζόν.

Στη θέση του point guard ο Πάρις Λι (με εξαίρεση τα σουτ) τα πήγε πολύ καλά και έδειξε σε καλύτερη κατάσταση από τον Γουόλτερς. Αν και υπήρξαν στιγμές που έπαιξαν και μαζί στο (πρώτο) ματς. Ο Λι ήταν πληθωρικός στο παιχνίδι του, μοίρασε καλά τη μπάλα, έδειξε διάθεση στην άμυνα και δη να πιέσει τον αντίπαλο για το κλέψιμο, τρέχει καλά στο ανοικτό γήπεδο και δείχνει ότι θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα του νέου Παναθηναϊκού. Ο Γουόλτερς δεν μπορεί να κριθεί. Είναι ανέτοιμος, έφτασε τελευταίος στην προετοιμασία πριν από 10 ημέρες ενώ στο δεύτερο ματς κόντρα στη Βαρέζε αγωνίστηκε μόλις 10 λεπτά λόγω ενοχλήσεων. Οπότε χρειάζεται πίστωση χρόνου...

Όπως και αν έχει το πράγμα, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ακόμα χρόνο. Χρόνο και δουλειά. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα. Και ο Παναθηναϊκός (θα) είναι μια νέα ομάδα. Με 9+1 νέους παίκτες. Με καινούργιο προπονητή. Οπότε είναι πολύ νωρίς για το οτιδήποτε...