Ολυμπιακός: Πολιορκία μέχρι παράδοσης

Οι δημοσιογραφικές θέσεις στο ΣΕΦ εδώ και λίγα χρόνια έχουν μεταφερθεί στο παρκέ. Αυτό έχει πολλά πλεονεκτήματα και ένα μειονέκτημα. Το αρνητικό είναι πως χάνεις την οπτική σε κάποια λίγα σημεία του γηπέδου τα οποία κρύβει η μπασκέτα, τα βασικότερα πλεονεκτήματα είναι πως ακούς τα πάντα, βλέπεις αντιδράσεις, καταλαβαίνεις καλύτερα τι γίνεται στο παρκέ και κυρίως νιώθεις...

Βλέποντας χθες το παιχνίδι με την Βιλερμπάν ένιωσα μία δυσφορία, μία πίεση, ένα άγχος. Απόρροια της άμυνας των παικτών του Ολυμπιακού. Προφανώς και υπερβάλλω, αλλά όντως μερικές φορές οι παίκτες της Βιλερμπάν έμοιαζαν ανήμποροι. Κυριολεκτικά ανήμποροι να βγάλουν ίχνος αντίδρασης. Σα να τους είχαν πιάσει από το λαρύγγι και να τους έσερναν από δω κι από εκεί. Πώς ήταν στο Space Jam τα Looney Tunes πριν εμφανιστεί ο Τζορνταν... Αυτό.

Το έκαναν σε τέτοιο βαθμό που αισθανόμουν ακόμη κι εγώ άβολα κι ας βρισκόμουν στα 5 μέτρα απόσταση. Η άμυνα των «ερυθρόλευκων» είναι αδιανόητα πιεστική. Θα την χαρακτήριζα, πολιορκητική. Πνίγει τον αντίπαλο, τον βγάζει από την άνεσή του, του δημιουργεί άγχος και κάποια στιγμή μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνει απλά παραιτείται της προσπάθειας και περιμένει καρτερικά την κόρνα της λήξης. Αυτό έκανε η Μπάγερν, αυτό έκανε κι η Βιλερμπάν. Για 40 λεπτά δεχόντουσαν σφυροκόπημα και απλά κάποια στιγμή (αρκετά νωρίς στο παιχνίδι) σταμάτησαν να προσπαθούν.

Δεν ξέρω ειλικρινά αν έχει νόημα να αναφερθώ σε αγωνιστικά στοιχεία που έκριναν το αποτέλεσμα με τους Γάλλους, αλλά να είστε σίγουροι πως δεν ήρθε τυχαία αυτή η «35άρα». Σε μία πρόχειρη ανάλυση της αμυντικής λειτουργίας θα αναφέρω τον στόχο του περιορισμού των Οκόμπο και Τζόουνς. Ήταν η βασική προτεραιότητα των «ερυθρόλευκων», αλλά αυτό δε σημαίνει πως απλά τους είπε ο coach «μπείτε και μη φάτε καλάθι». Υπήρχε τακτική. Ειδικά στον Οκόμπο. Ο Μπαρτζώκας δεν ήθελε να βρει ρυθμό και για αυτό το λόγο ήθελε να του περιορίσει ο Ουόκαπ την διείσδυση μέσω της οποίας αρέσκεται να βρίσκει ρυθμό ο Γάλλος. Ο «Robocop» του Ολυμπιακού βρισκόταν συνεχώς μπροστά του, δεν του πρόσφερε το παραμικρό εκατοστό που θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί όταν είχε την μπάλα στα χέρια και τις 1-2 φορές που τον πέρασε, του έκανε φάουλ νωρίς. Ο Οκόμπο δεν είναι σουτέρ για να βρει ρυθμό από τα 6.75 και αυτό το γνώριζε ο Ολυμπιακός. Πάντως κανείς παίκτης δεν λούφαρε στα αμυντικά του καθήκοντα. Δεν ήταν μόνο ο Ουόκαπ συνεπής, αλλά όλοι και αυτό δείχνει πώς έχουν κατανοήσει τα κέρδη που απολαμβάνουν μέσα από την άμυνά τους.

Ενα τέτοιο είναι κι η γρήγορη επίθεση. Δεν έχω πρόχειρο κάποιο νούμερο, όμως θεωρώ πως οι Πειραιώτες βρήκαν χθες (και όχι μόνο) πολλούς πόντους στα πρώτα 8-10 δευτερόλεπτα. Η λεγόμενη και «early offense» είναι σημαντικό κομμάτι του σύγχρονου μπάσκετ και δίνει πλεονέκτημα απέναντι σε ομάδες με κακό αμυντικό transition (δηλαδή αργές επιστροφές στην άμυνα). Ριμπάουντ, γρήγορη πρώτη πάσα και αμέσως επίθεση.

Ακόμη όμως και στο «πέντε εναντίον πέντε» η ομάδα λειτούργησε καλά. Υπήρχε συνεχής κίνηση, γρήγορες πάσες, αντικατάσταση θέσεων μετά από κοψίματα στην πλάτη αντιπάλου.

Ο Ολυμπιακός παίζει ένα εντυπωσιακό μπάσκετ. Μετά από 16 αγωνιστικές λίγες ομάδες παίζουν καλύτερα από αυτόν και κυρίως λίγες ομάδες έχουν την αγωνιστική συνέπεια των «ερυθρόλευκων» εδώ και δυόμιση μήνες. Ουσιαστικά η ομάδα έχει παίξει ένα πολύ κακό παιχνίδι (εκτός με Εφές) σε σύνολο 16 αγώνων.

Αυτό το επίτευγμα το πιστώνεται ο Γιώργος Μπαρτζώκας, οι συνεργάτες του και οι παίκτες του. Αυτό το επίτευγμα όμως το απολαμβάνει κι ο κόσμος. Ο Ολυμπιακός κερδίζει καθημερινά νέο κοινό. Οι «παλιοί» τραβάνε καινούριους οπαδούς μαζί τους και οι καινούριοι λένε στους «παλιούς»... «θα έρθω κι εγώ μαζί σου στο επόμενο ματς».

Είναι σημαντικό να φεύγεις χαμογελαστός από ένα γήπεδο, να φεύγεις χορτασμένος από αυτό που έχεις δει και να ανυπομονείς για την επόμενη παράσταση. Γιατί αυτό κάνει συχνά ο φετινός Ολυμπιακός, δίνει παραστάσεις και βλέπει το θέατρό του (ΣΕΦ) να γεμίζει όλο και περισσότερο.

ΥΓ: Το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ είναι διαφορετικό από αυτό που έγινε πριν ένα μήνα. Ο Ολυμπιακός ανέκαθεν αντιμετώπιζε πρόβλημα όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ασχολιόταν όχι με τη νίκη, αλλά με την διαφορά που αυτή θα ερχόταν. Αντιθέτως όποτε η ομάδα πηγαίνει για... πόλεμο, ανταποκρίνεται πολύ καλύτερα. Προσωπικά δεν κρίνω την εικόνα μίας ομάδας από ένα ματς. Δεν μπορώ να αφήσω έξω από την σκέψη μου την μπασκετάρα που παίζει και τις 11 νίκες σε 16 ματς επειδή απλά θα χάσει ένα ματς τον Δεκέμβριο από τον Παναθηναϊκό. Αν το χάσει τον Ιούνιο, τότε... μαζί σας.

ΥΓ 2: Ο Κώστας Αντετοκούνμπο διαθέτει τρομακτικά προσόντα, αλλά ακόμη είναι άγουρος μπασκετικά. Αν μείνει στην Euroleague σε δύο χρόνια θα είναι παίκτης του εκατομμυρίου και θα παίζει σε Final 4.

ΥΓ 3: Με 1/2 νίκες το 2021 θα «κλειδώσουν» τα playoffs. Με 2/2...

ΥΓ 4: Αυτή ήταν η 7η φετινή νίκη με διαφορά μεγαλύτερη των 15 πόντων κι η 5η με διαφορά μεγαλύτερη των 20 πόντων.