Ο Ρούμπιτ κάνει την καλύτερη χρονιά του στην Euroleague

• Εμπλούτισε το παιχνίδι του

Ίσως τελικά ο Αμερικανός φόργουορντ/σέντερ εμφανίζει καλύτερη εξοικείωση στη γερμανική κουλτούρα καθώς εκεί πέρασε τα περισσότερα χρόνια της επαγγελματικής καριέρας του, έπειτα από τον Γολγοθά των πρώτων χρόνων. Δηλαδή, από την ταραχώδη παιδική ηλικία, τη συναναστροφή με εγκληματικά στοιχεία, την απόδρασή του από το γκέτο όπου μάλλον… έφυγε ατσαλάκωτος βάσει των περιστατικών στα οποία συμμετείχε, έως ότου κολυμπήσει σε ήρεμα νερά φτάνοντας στα κολεγιακά χρόνια. Η κύρια επιτυχία του Όγκουστιν Ρούμπιτ είναι ότι κατάφερε να μείνει ζωντανός, όσο μακάβριο κι αν φαίνεται αυτό, για να ακολουθήσει μια τάξη στη ζωή του, η επαγγελματική καριέρα του και φυσικά η καταξίωσή του στον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Εξάλλου, όταν ήταν σε ηλικία κατά την οποία τα περισσότερα παιδιά ονειρεύονται να αγωνιστούν στο ΝΒΑ, αυτός απλά σκεφτόταν την επιβίωση.

Ο 32χρονος δεν τα κατάφερε άσχημα και η φετινή χρονιά μάλλον αποτελεί το highlight της καριέρας του καθώς είναι πιο παραγωγική του στην Euroleague αλλά και επιδραστική στη συμπεριφορά ομάδας. Ο προπονητής του στην Μπάγερν Μονάχου, Αντρέα Τρινκιέρι, δεν έχει απλά αδυναμία στους λεγόμενους undersized ψηλούς, αλλά και ειδικότητα να τους αναδεικνύει, αυτό επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του Ρούμπιτ ο οποίος έχει 11.4 πόντους κατά μέσο όρο με ποσοστό ευστοχίας 55.6% στα σουτ εντός παιδιάς.

Ειδικά στους τελευταίους πέντε αγώνες εμφάνισε χαρακτηριστικά τα οποία μάλλον δεν διέθετε καθώς ανταποκρίνεται σε ευθύνες πρωταγωνιστή με 14.4 πόντους ανά αγώνα, έχοντας ακρίβεια στην εκτέλεση (63.6%) και αρκετά καλή συγκομιδή βαθμών (16) στο σύστημα αξιολόγησης. Καθόλου τυχαία, η Μπάγερν Μονάχου από το… πουθενά έγινε παράγοντας και εντάχθηκε στις ομάδες που θα διεκδικήσουν θέση στα Playoffs (με την αμφιβολία για το επίπεδο αντοχών της) καθώς μετρά τέσσερις νίκες στους τελευταίους πέντε αγώνες, όλες σε εντός έδρας παιχνίδια.

Εμπλούτισε το παιχνίδι του

Μια αδυναμία που δεν κατάφερε να ξεπεράσει ο Όγκουστιν Ρούμπιτ προϊόντος του χρόνου είναι ότι βάσει θέσης και ρόλου του στο παρκέ, θα έπρεπε να ήταν πιο αποτελεσματικός στο ριμπάουντ. Επί τούτου, συνεχίζει να κινείται σε ρηχά νερά καθώς ο μέσος όρους του μετά βίας φτάνει στα τέσσερα. Αντιθέτως, εμπλούτισε το επιθετικό παιχνίδι του, καλλιέργησε το σουτ από τα 4-5 μέτρα, δίχως αυτό να σημαίνει ότι έφτασε στο σημείο να εκτελεί από μακρινή απόσταση. Συνολικά στην 4ετή καριέρα του στην Euroleague δεν έχει «πάρει» περισσότερα από 62 σουτ τριών πόντων με ποσοστό 37.1%. Δεν είναι χαμηλό για παίκτες των δικών του χαρακτηριστικών, βάζοντας όμως στην εξίσωση και τα 101 παιχνίδια του στη διοργάνωση, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι το μακρινό σουτ ουδέποτε αποτέλεσε τρόπο έκφρασής του στην επίθεση.

Αντιθέτως, φρόντισε να αναπτύξει το κομμάτι των συνεργασιών, δηλαδή, πλέον βλέπει πάσες σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχει μοιράσει 27 ασίστ κι ενώ στη διετία που προηγήθηκε σε Ολυμπιακό (2019-20) και Ζαλγκίρις (2020-21) και σε σύνολο 57 αγώνων είχε περιοριστεί στις 38. Πλέον δίνει δύο τελικές πάσες ανά αγώνα έχοντας παρουσιάσει σημαντική βελτίωση και στον συγκεκριμένο τομέα.