Ρούντι Φερνάντεθ, στης ψυχής το παρακάτω...

Μαριλένα Καλόπλαστου 19 Σεπτεμβρίου 2022 - 12:35

Ο Ρούντι Φερνάντεθ στο πιθανότατα τελευταίο ευρωμπάσκετ της καριέρας του δεν έδειξε μόνο από τί υλικό είναι φτιαγμένος, μα και τον άνθρωπο πίσω απ' την περσόνα στα παρκέ που μάθαμε όλοι να μισούμε...

Το «κωλόπαιδο», ο εριστικός, ο flopper, ο προκλητικός. «Ο πιο μισητός παίκτης στην Ευρώπη». O ηγέτης, ο θρύλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο παίκτης που έχει διαλύσει τη μέση του, που έχει πατήσει τα 37 και δηλώνει αδιάλειπτα παρών. Αυτός που έχασε τον πατέρα του πριν από 5 μήνες, που βίωσε το Eurobasket σαν μια διαδικασία λύτρωσης, παίζοντας σα να ήταν το πρώτο του...

Ο Ρούντι Φερνάντεθ που μάθαμε δύο γενιές να μισούμε επειδή στο παρκέ παρουσιάζει σχεδόν μηδενικά δείγματα intimacy, κι επειδή μας στέρησε με την παρέα του την κορυφή του κόσμου το 2006, διανύει τα τελευταία του χιλιόμετρα στο παρκέ, βιώνει κάθε στιγμή επί δύο κουβαλώντας μαζί του τον μπασκετικό του αδερφό, Σέρχιο Γιουλ, και μετά το τέλος του μεγάλου τελικού δεν σταμάτησε να κλαίει...

«Αφιερώνω το μετάλλιο στον πατέρα μου. Μου λείπει πολύ, ήταν το στήριγμά μου και ξέρω πως μας βοήθησε από ψηλά. Για μένα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά με την απώλεια του πατέρα μου. Θα το απολάμβανε κι εκείνος αν ήταν εδώ. Αν δεν είχα λόγια στη φάση των 16, φανταστείτε τώρα που είμαστε πρωταθλητές. Είμαι πολύ περήφανος για αυτή την ομάδα, αυτό το μετάλλιο είναι πολύ ιδιαίτερο, ίσως το πιο ιδιαίτερο γιατί δουλέψαμε πολύ. Δεν μπορώ παρά να νιώθω περηφάνια για αυτή την ομάδα ανθρώπων, που έχουν δουλέψει σκληρά με μεγάλη ταπεινοφροσύνη. Και είχαμε πάντα στο μυαλό μας τον Σέρχιο Γιούλ», είπε ο 37χρονος σε ΜΜΕ της πατρίδας του.

Ρούντι Φερνάντεθ, haters gonna hate (vids)

Όταν ο μεγάλος τελικός με τη Γαλλία ολοκληρώθηκε ο Ρούντι χάθηκε στην αγκαλιά της οικογένειάς του, της φυσικής, κι ύστερα ανέβηκε στο βάθρο με τη δεύτερη, τη «ρόχα». Η κάμερα τον έπιασε να αδυνατεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του και μάλλον να βιώνει την στιγμή της απόλυτης επιτυχίας με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι η νέα γενιά της εθνικής Ισπανίας.

Η ηγεσία είναι μια αρετή που δεν μπορεί να μετρηθεί, κι ο αντίκτυπός της ή η πραγματική της αξία σε μία ομάδα φαίνεται σε μικρές λεπτομέρειες. Ο προπονητής της «ρόχα», Σέρχιο Σκαριόλο, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην AS είπε για τον γερόλυκο Φερνάντεθ: «Είναι απίστευτος. Έχει τραυματισμούς στη μέση, στα γόνατά του, παντού, αλλά δεν φοβάται! Και όταν είναι στο γήπεδο, ρίχνεται πάνω στις μπάλες σαν 18χρονο παιδί. Είναι ηγέτης παράδειγμα από όλες τις απόψεις. Είναι ένας μεγάλος ηγέτης για τους συμπαίκτες του, ειδικά σε δύσκολες στιγμές».

Εξάλλου είναι ο μόνος εναπομείνας... Έχει δει τον Καλντερόν να φορά κουστούμι. Το ίδιο και τον Ναβάρο, τον Ρέγιες, τον Γκασόλ. Είδε τον διόσκουρό του Σέρχιο Γιουλ να χάνει τη διοργάνωση λόγω τραυματισμού. Είχε το βάρος της ευθύνης, να ηγηθεί της προσπάθειας μιας Ισπανίας... αουτσάιντερ. Να ενώσει τις δύο γενιές. Είχε παράλληλα και την ανάγκη λύτρωσης. Φέτος βίωσε την πιο σκληρή κι απόλυτη μορφή απώλειας, τον θάνατο.

Αυτό το τουρνουά ήταν ξεχωριστό για εκείνον, το καθιστούσε σαφές σε όλες του τις δηλώσεις. Πόσο ξεχωρίζει αυτή η ομάδα, αυτό το eurobasket, πόσο περήφανος είναι για τους συμπαίκτες του. «Είμαι τρομερά περήφανος για εσάς. Είναι η πρώτη φορά, αλήθεια όπως σας το λέω. Είμαστε μαζί σε πολλές διοργανώσεις, έχουμε ζήσει πολλά πράγματα, όμως αυτή την περηφάνια που νιώθω για εσάς θα τη θυμάμαι σε όλη τη γαμ@@@νη ζωή μου!», τους είπε μετά τη νίκη επί της Γερμανίας.

Γι' αυτό μετά από την ολοκλήρωση του τελικού, λύγισε και η φωτογραφία του στα αποδυτήρια, που βρίσκεται μόνος, στο πάτωμα, φορώντας τη φανέλα του μπασκετικού του αδερφού είναι το πιο συγκλονιστικό κλικ του Eurobasket.