Πριν από δύο χρόνια, τέτοια εποχή, πανηγυρίζαμε την κατάκτηση ενός ακόμη χρυσού μεταλλίου στις μικρές ηλικίες κι οι πιο μπασκετικοί, κάναμε όνειρα για την μετεξέλιξη των πρωταθλητών Ευρώπης του Βόλου, με φόντο την ενίσχυση της Εθνικής ανδρών.

Για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη σας, στις 2 Αυγούστου του 2015, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 18 ετών, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο (μ.ο. 16,6π., 8,1ρ. & 5,2ασ.) να αναδεικνύεται πολυτιμότερος παίκτης (MVP) της διοργάνωσης και μαζί με τον Γιώργο Παπαγιάννη (2ος ριμπάουντερ με μ.ο. 10,3 και 2ος μπλοκέρ με μ.ο. 2,4) να επιλέγονται στην καλύτερη πεντάδα των αγώνων. Τότε, λοιπόν, όλοι οι αρμόδιοι φορείς του αθλητισμού γενικότερα και του μπάσκετ, ειδικότερα, είχαν σπεύσει να ξεστομίσουν μεγάλες κουβέντες για τις δυνατότητες αυτών των παιδιών και τις υποσχέσεις που άφησαν για το μέλλον του αθλήματος στην χώρα μας.

Με μία προσεκτική μελέτη στα πεπραγμένα της ταλαντούχας φουρνιάς των 97άρηδων και των 98άρηδων, όμως, διαπιστώνουμε ότι αν εξαιρέσουμε τον 20χρονο διεθνή σέντερ από τα Μέγαρα, που μετά την προπερυσινή χρονιά στον Παναθηναϊκό (μ.ο. 6,4π. & 2,7ρ. σε 21 αγώνες στο πρωτάθλημα και 8,0π. & 4,5ρ. στα playoffs) δοκίμασε τις δυνάμεις του στο ντραφτ του ΝΒΑ (Σακραμέντο Κινγκς) και δικαιώθηκε πανηγυρικά για την επιλογή του στο νο13 (έγινε το υψηλότερο pick στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ), όλα τα υπόλοιπα παιδιά δεν βρήκαν χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να μείνουν στάσιμα.

Το χειρότερο απ' όλα, είναι ότι ο πλέον ελπιδοφόρος παίκτης αυτής της γενιάς και αρχηγός της Εθνικής των εφήβων και των νέων, που παρεμπιπτόντως πέρυσι, όχι απλά κλήθηκε στην Εθνική ανδρών αλλά συμπεριελήφθη και στην 12άδα του προολυμπιακού τουρνουά, προέρχεται από δύο χρονιές με πτωτική πορεία, υπό την έννοια ότι πήρε χρόνο συμμετοχής μόνο σε εύκολα παιχνίδια πρωταθλήματος... Γεγονός που καταρράκωσε την ψυχολογία του και δεν τον βοήθησε να βελτιώσει το παιχνίδι του.

Ο έλεγχος

Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά τι έκαναν πέρυσι οι «χρυσοί» έφηβοι του Βόλου, ποιοι απ' αυτούς βρίσκονται στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των νέων του 2017 (8/12), γιατί ο τραυματίας το 2015, Κόνιαρης, αποδείχτηκε... τυχερός μέσα στην ατυχία του, αλλά και να εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους, ο Παπαγιάννης όρισε την μοίρα του και τώρα πλέον, λογίζεται ως βασικός στέλεχος της Εθνικής ανδρών και θεωρείται σημαντικό κεφάλαιο για τους «βασιλιάδες».

Ο ένας ΝΒΑ, ο άλλος ψάχνεται!

Στο πρώτο γκρουπ βρίσκουμε τους θεωρούμενους πιο πρωτοκλασσάτους παίκτες, με τον ΜVP του Eurobasket του 2015, να έχει στάσιμη πορεία και τον κορυφαίο σέντερ εκείνου του τουρνουά, να ετοιμάζεται για την 2η χρονιά του στο ΝΒΑ και την πρώτη του συμμετοχή σε μία διεθνή διοργάνωση με την Εθνική ανδρών.

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Παναθηναϊκός)

Στην 5η (!) του χρονιά με την «πράσινη» φανέλα, ο 20χρονος φόργουορντ από το Αιγάλεω, είχε στάσιμα (σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν) στατιστικά στην Α1 Κατηγορία (μ.ο. 4,3π., 2.5ρ. & 1,2ασ. με 61,9% στα διπ. σε 24αγ. και 17,7'), ενώ στην Euroleague χρησιμοποιήθηκε συνολικά μόλις 29'29" (0,6π. & 0,3ρ. σε 7 αγ. και 4,2'), σε αντίθεση με τα 57'01" (9αγ.) την περίοδο 2015-16 και τα 106'08" (12αγ.) την προπροηγούμενη! Με δεδομένο ότι το περασμένο καλοκαίρι ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το 2024(!), η απόφαση να δοθεί δανεικός σε ομάδα που θα τον αξιοποιήσει πλήρως, αποδεικνύεται σωτήρια για την καριέρα του.

Γιώργος Παπαγιάννης (Σακραμέντο Κινγκς/Ρένο Μπιγκχορνς)

Ο «Big George» όπως αποκαλούν στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια τον Παπαγιάννη, «ψήθηκε» στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν στην D-League με την θυγατρική ομάδα των «βασιλιάδων» (μ.ο. 13,7π., 8,1ρ., 2,6κοψ. σε 23αγ. και 32,1') και προς τα τέλη της κανονικής περιόδου, μπήκε στο rotation του Ντέϊβ Γιέργκερ, παίρνοντας αρκετό χρόνο συμμετοχής στα τελευταία 15 ματς της ομάδας του (μ.ο. 5,6π., 3,9ρ. & 0,8κοψ. σε 21αγ. και 11,4'). Συνολικά έπαιξε σε 45 παιχνίδια σε υψηλό ανταγωνισμό, έδειξε ότι ανήκει στο ΝΒΑ και γι' αυτό πλέον, λογίζεται ως βασικός στέλεχος της Εθνικής ανδρών. Όλα αυτά, επειδή συνειδητοποίησε πολύ γρήγορα ότι το μέλλον του είναι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν δεσμεύτηκε με πολυετές συμβόλαιο με τους «πράσινους» και την κατάλληλη στιγμή τόλμησε το μεγάλο βήμα.

Ούτε 7 ματς ολόκληρα!

Στο 2ο γκρουπ βρίσκουμε τέσσερα παιδιά που αγωνίζονται σε ομάδες της Α1 Κατηγορίας, τα οποία συνολικά, δεν έχουν αγωνιστεί περισσότερο από 245 λεπτά, νούμερο που ισοδυναμεί με κάτι περισσότερο από 6 αγώνες (αν έπαιζαν και στα 40 λεπτά)!

Μιχάλης Λούντζης (Παναθηναϊκός): μ.ο. 3,6 πόντους σε 3 αγώνες και συνολικά 16'33".

Δημήτρης Φλιώνης (Άρης): μ.ο. 2,0π. & 2,0ρ. με 7/10 τριπ. σε 18αγ. (6,9')

Βασίλης Χρηστίδης (Άρης): μ.ο. 1,8π. & 1,1ρ. σε 6αγ. (5,0')

Διονύσης Σκουλίδας (ΑΕΚ): μ.ο. 0,6π. σε 13αγ. (5,7')

Η σωτηρία της Α2 και της Β' Εθνικής Κατηγορίας!

Σ' αυτό το γκρουπ βρίσκονται οι υπόλοιποι έξι της 12άδας του 2015 και όπως αποτυπώνουν οι αριθμοί, μόνο ο Μουράτος και ο Δίπλαρος είχαν βασικό ρόλο στις ομάδες τους.

Βασίλης Μουράτος (Ψυχικό, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 12,9π., 3,3ρ., 2,3ασ. & 1,0κλ. σε 30αγ. (26,1')

Νίκος Δίπλαρος (Μαχητές Δόξας Πεύκων, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 9,1π., 2,9ασ. & 1,5κλ. με 81% βολ. σε 10αγ. (23,0')

Ιάκωβος Μιλεντίγιεβιτς (Δούκας, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 3,4π. με 42% στα τριπ. σε 29αγ. (9,9')

Θανάσης Ντουζίδης (Εθνικός, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 0,7π. σε 14αγ. (4,3')

Παντελής Σκορδάς (Αναγέννηση Καρδίτσας, ανέβηκε από την Β' Εθνική στην Α2 Κατηγορία): μ.ο. 1,5π. σε 24αγ.

Γιάννης Μιχαλούτσος (Πανελευσινιακός, Β' Εθνική): μ.ο. 4,6π. σε 7αγ.

Ο «τυχερός-άτυχος» Αντώνης Κόνιαρης και οι 3 νεοσύλλεκτοι της Νέων

Σε σχέση με την ομάδα του 2015, η εφετινή Εθνική Νέων έχει τέσσερις προσθήκες. Η πιο σημαντική είναι αυτή του 19χρονου Χανιώτη, που πρόσφατα αναδείχτηκε καλύτερος νέος παίκτης της Basket League. Μετά από δύο χρόνια μεγάλης ταλαιπωρίας από ένα σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, ο ταλαντούχος point-guard παίκτης του ΠΑΟΚ, έμεινε ελεύθερος το περασμένο καλοκαίρι από τον Παναθηναϊκό και στην Θεσσαλονίκη, βρήκε σταδιακά χρόνο συμμετοχής και ρόλο στο rotation του Σούλη Μαρκόπουλου στο πρωτάθλημα (μ.ο. 3,9π., 1,8ρ., 1,9ασ. & 0,8κλ. σε 26αγ. με 15,8')), τα playoffs (μ.ο. 5,7π., 3,5ρ., 3,5ασ. & 1,5κλ. σε 4αγ. με 21,3') αλλά και στο Basketball Champions League (μ.ο. 3,7π., 2,5ρ., 1,6ασ. & 0,9κλ. σε 18αγ. με 15,4'). Αυτός είναι και ο λόγος που στο υψηλότερο επίπεδο, είναι ο πιο «παιγμένος» παίκτης του Ηλία Παπαθεοδώρου σ' αυτό το τουρνουά. Κάτι που άλλωστε αποτυπώνεται και από τα νούμερά του (μ.ο. 9,0π., 3,3ρ., 4,0ασ. & 3,3κλ. με 57,1% στα διπ. & 50% στα τριπ.) στους τρεις πρώτους αγώνες της 1ης φάσης.

Τα υπόλοιπα τρία παιδιά αγωνίστηκαν στην Α2 Κατηγορία με σχετικά μικρό χρόνο συμμετοχής, με τον δανεικό από τον Άρη, Διονύση Τάταρη, πάντως, να χρησιμοποιείται στα περισσότερα παιχνίδια της χρονιάς.

Διονύσης Τάταρης (Μαχητές Δόξας Πεύκων): μ.ο. 4,1π. & 3,0ρ. με 57% στα διπ. σε 29αγ. (14,1')

Θόδωρος Καρράς (Δούκας, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 3,8π. & 2,6ρ. σε 7αγ. (9')

Ιωάννης Αγραβάνης (Δουκας, Α2 Κατηγορία): μ.ο. 6,5π., 1,9ρ. & 0,9ασ. σε 7αγ. (10,7')

Η σύγκριση με τους ξένους συνομήλικούς τους

Μία πρόχειρη ματιά στους διακριθέντες του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος του Βόλου (2015), δημιουργεί ένα μικρό σοκ, καθώς η πορεία και η πρόοδος κάποιων παιδιών που βρέθηκαν στην σκιά των Ελλήνων «χρυσών» εφήβων, προκαλεί μελαγχολία.

Ο Φουρκάν Κορκμάζ, που ανήκε στην Εφές Αναντολού (πέρυσι έπαιξε δανεικός στην Καρσίγιακα) και ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας του τουρνουά, επελέγη πέρυσι στο ντραφτ (νο26) του ΝΒΑ, από τους Φιλαντέλφια Σίξερς και φέτος υπέγραψε συμβόλαιο για 2+2 χρόνια.

Ο Φινλανδός σέντερ, Λάουρι Μαρκάνεν που βγήκε 1ος σκόρερ της διοργάνωσης (μ.ο. 18,2π. & 6,3ρ.) επελέγη στο νο7 του εφετινού ντραφτ και υπέγραψε για 2+2 χρόνια με τους Σικάγο Μπουλς.

Ο Γάλλος γκαρντ, Μπράϊαν Ντιλίκινα, που δεν ήταν ο καλύτερος παίκτης των «τρικολόρ» στο τουρνουά (μ.ο. 8,6π., 3,1ρ. & 4,4ασ.), επελέγη από τους Νικς τον περασμένο Ιούνιο στο νο8 του ντραφτ και εισχώρησε κι αυτός θριαμβευτικά στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Ο Γερμανός σέντερ, Αϊζέϊα Χάρτενστάϊν (μ.ο. 11,6π. & 8,7ρ.), τον οποίο «έκλεψε» η Ζαλγκίρις (χάρη στην επιμονή του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους) από την Μακάμπι, επελέγη στο νο43 του εφετινού ντραφτ από τους Χιούστον Ρόκετς και φέτος αναμένεται να πάρει χρόνο συμμετοχής στο Κάουνας.

Ο Κροάτης σέντερ, Ίβιτσα Ζούμπατς (15,8π.), τέλος, που τελείωσε το τουρνουά ως 1ος ριμπάουντερ (μ.ο. 12,9ρ.) και μπλοκέρ (μ.ο. 3,0κοψ.) των αγώνων, βρίσκεται από πέρυσι (νο32 στο ντραφτ) στο rotation των Λος Άντζελες Λέϊκερς (μ.ο. 7,5π., 4,2ρ. & 0,9κοψ.), πρόσφατα κατέκτησε τον τίτλο στο Summer League του Λας Βέγκας κι ετοιμάζεται για μία πολλά υποσχόμενη 2η χρονιά στο ΝΒΑ.

Συμπέρασμα: Ίσως τελικά να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία τα μετάλλια και οι διακρίσεις στις μικρές ηλικίες, αν δεν δημιουργούμε αυτομάτως τις κατάλληλες προϋποθέσεις αξιοποίησης των ταλέντων που βγάζουμε. Καλά τα συμβόλαια με τις μεγάλες ομάδες, όμως, αν σε ηλικία 17-18 ετών, οι παίκτες δεν έχουν σταθερά αυξανόμενες αγωνιστικές παραστάσεις, πολύ γρήγορα, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μετατραπούν σε πρώην ταλαντούχους... Και φυσικά να βλέπουν κάποιους άλλους συνομήλικούς τους, να έχουν μεγαλύτερη εξέλιξη με μικρότερο potential...