Το συρτάρι με τα γραμμάτια

To συρτάρι στο οποίο ο Βασίλης Σπανούλης είχε κλειδωμένα τα ανεξόφλητα γραμμάτια απέναντι στο κισμέτ του φαίνεται ότι πλέον άδειασε. Μετά από αρκετά χρόνια ταλαιπωρίας και παθών, ο ηγέτης του Ολυμπιακού αισθάνεται πλέον σαν στο σπίτι του και μέσα στο παλαιό του σπίτι, όπως αισθάνεται σαν στο σπίτι του στα περισσότερα γήπεδα της Ευρώπης.

Ο Σπανούλης οδήγησε τους «κόκκινους» σε μία παράσταση που μπορεί να εξαργυρωθεί σε σκληρό νόμισμα στο τέλος της ευρωπαϊκής σεζόν.

Αν το τελευταίο ντέρμπι της περυσινής σεζόν στο «Νίκος Γκάλης» ολοκληρώθηκε με δικό του τρίποντο, το πρώτο φετινό τελείωσε με ασίστ που θα τη ζήλευε και ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του στο γήπεδο.

Δώρο στον Γιώργο Πρίντεζη, όπως τότε που ο Ολυμπιακός κατέκτησε το δεύτερο ευρωτρόπαιο της ιστορίας του, στην ίδια Πόλη που περιμένει τους μνηστήρες του φετινού στέμματος…

Δεν κατάλαβα από ποια κλειδαρότρυπα πέρασε η μπάλα για να φτάσει στα χέρια του Πρίντεζη, θυμάμαι όμως πόσο χλευάστηκα όταν τόλμησα να γράψω ότι ο Σπανούλης είναι ο κορυφαίος πασέρ των ευρωπαϊκών γηπέδων μέσα σε μποτιλιάρισμα. Ο Μίλος Τεοντόσιτς δικαιούται να φέρει αντίρρηση σε αυτόν τον τον αφορισμό, αλλά οι υπόλοιποι παρακαλούνται να σιωπήσουν.

Στα τελευταία δευτερόλεπτα ενός αγώνα που απαιτεί τόσα λίτρα ενέργειας, ιδρώτα και αυτοσυγκέντρωσης, δεν αρκεί η τεχνική για να βγει τέτοια ασίστ. Χρειάζεται και καθαρό μυαλό, το οποίο είθισται να είναι το πρώτο θύμα της κόπωσης.

Ο Σπανούλης, όμως, είχε και δυνάμεις και διαύγεια και επιδεξιότητα. Ο Ολυμπιακός πήρε την πολύτιμη νίκη επειδή μπόρεσε να κρατήσει τον ηγέτη του φρέσκο.

Ο Σίνγκλετον που τον κυνηγούσε στο φινάλε έπαιξε 35,5 λεπτά, ο Καλάθης και ο Ρίβερς από 33, ο 36χρονος Φώτσης που ανέλαβε την κρίσιμη άμυνα και το τελευταίο σουτ 28, ο Φελντίν το ίδιο, ο αναντικατάστατος υποτίθεται Σπανούλης 27:55.

Το επτάλεπτο της ξεκούρασής του στο β’ ημίχρονο, σχεδόν 20 λεπτά καθαρού χρόνου μαζί με τα τάιμ-άουτ και τις λοιπές ανάπαυλες, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά στο τέλος.

Ο παίκτης που πέτυχε το νικητήριο καλάθι, ο Γιώργος Πρίντεζης, μοιράστηκε σχεδόν εξ ημισείας το 40λεπτο με τον αναπληρωματικό του (Παπαπέτρου). Ο βασικός σέντερ Μπερτς έμεινε στο παρκέ σκάρτα 23’, ενώ ο τελευταίος παίκτης του Ολυμπιακού ήταν στη δωδεκάδα της Εθνικής Ανδρών.

Ο Τσάβι Πασκουάλ προσπάθησε να πάρει το ντέρμπι με rotation 8 παικτών, εκ των οποίων ο ένας (Νίκολς) έμεινε στο «ζερό», ενώ ένας δεύτερος (Φελντίν) είχε ξεχαστεί στη Μαδρίτη…

Ο Ολυμπιακός έλαβε χείρα βοηθείας από παίκτες-βαρόμετρα όπως οι Χάκετ, Λοτζέσκοι, Γκρην. Η αφλογιστία των Μάντζαρη, Παπανικολάου πέρασε απαρατήρητη, ιδίως στο α’ ημίχρονο των 47 πόντων και της αλάνθαστης κυκλοφορίας.

Ο Παναθηναϊκός μυρίστηκε ψητό από ένα περίεργο «αυτογκόλ» του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ο οποίος άλλαξε ανεξήγητα στο ημίχρονο το απόλυτα επιτυχημένο αμυντικό του πλάνο.

Ο Νικ Καλάθης είδε ξαφνικά απέναντί του όχι κάποιον από τους Παπανικολάου-Λοτζέσκι, αλλά τον -αβοήθητο μάλιστα- Σπανούλη. Οι 3 σερί φάσεις που κέρδισε ο «βιονικός» ηγέτης του Παναθηναϊκού στο ξεκίνημα της γ’ περιόδου ξανάβαλαν την ομάδα του στο παιχνίδι και την εξέδρα στην εξίσωση.

Τα ρήγματα πολλαπλασιάστηκαν και τα τρίποντα των «πρασίνων» (με αιχμή τον Ρίβερς) έγιναν εφαλτήριο αντεπίθεσης, σε συνδυασμό με τη δυναμική άμυνα, βγαλμένη από τον παλιό, καλό καιρό.

Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τελευταίο πεντάλεπτο για να πατήσει ξανά το «βαμμένο» ο Ολυμπιακός. Όπως σημείωσα και πιο πάνω, τα αποθέματα ενέργειας που έφεραν μαζί τους από τον πάγκο ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης έστειλαν τη μπίλια στο κόκκινο μετά το 67-67.

Δεν ξέρω ποιος μετρ των κλισέ έβγαλε τον Τσάβι Πασκουάλ «μετρ των ειδικών καταστάσεων», αλλά ο Παναθηναϊκός υστέρησε για πολλοστή φορά πάνω στο τεντωμένο σχοινί των τελευταίων δευτερολέπτων.

Αντιθέτως, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έβγαλε λαγό από το καπέλο όταν έδωσε εντολή για φάουλ επί του Καλάθη 27’’ πριν το τέλος, με το σκορ ισόπαλο. Ο άτσαλος Νικ έχασε τη μία από τις δύο βολές και έδωσε στον Ολυμπιακό δικαίωμα να ψάξει δίποντο νίκης, με μία πλήρη επίθεση στη διάθεσή του και με τον Σπανούλη στο παρκέ.

Τα 3 δευτερόλεπτα που περίσσεψαν για τον Παναθηναϊκό πήγαν στράφι, αφού δεν βγήκε σουτ της προκοπής. Ας μη γράψω ξανά ποιον παίκτη χρειαζόταν το «τριφύλλι» στο παρκέ, διότι θα με πείτε κακεντρεχή.

Ο Παναθηναϊκός μετράει πλέον 4 ήττες στον πόντο και δεν έχει τρόπο για να μετουσιώσει τα «μπράβο» και τα «κρίμα» σε βαθμούς.

Μετά τις δύο ήττες που γνώρισε μέσα στην εβδομάδα, οπισθοχώρησε και βρέθηκε στον σωρό των ομάδων που συνωστίζονται πίσω από τους πρωτοπόρους. Δεν έχει πάθει ακόμη χοντρή ζημιά, ούτε όμως δημιούργησε συνθήκες εκτόξευσης.

Ο Ολυμπιακός, αντίθετα, μετράει δύο κολοσσιαίων διαστάσεων διπλά (ΟΑΚΑ, Βασκόνια), με τα οποία ρέφαρε τη νίλα της ήττας από τη Γαλατασαράι.

Εφ’όσον αποφύγει τέτοιου είδους γκέλες, θα περάσει τον χειμώνα του κοντά στην κορυφογραμμή και θα διεκδικήσει πλεονέκτημα έδρας για τα playoffs. Όσο περισσότερο έδαφος κερδίσει σε σχέση με μνηστήρες όπως η Μπαρτσελόνα, η Νταρουσάφακα, η Βασκόνια και ο …Παναθηναϊκός, τόσο πιο καθαρά θα βλέπει την αγαπημένη του Πόλη.