Ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο παιχνίδι των τελικών απέναντι στον Ολυμπιακό κατόρθωσε να υπερασπιστεί την έδρα του επικρατώντας με 61-53 και σε συνδυασμό με το break μεσοβδόμαδα, ισοφάρισε την σειρά σε 2-2, με τις ερυθρόλευκες να φέρουν το 2-0 από την κανονική περίοδο.

Το παιχνίδι ήταν αρκετά κλειστό με τις δύο ομάδες βαδίζουν οριακά στο μεγαλύτερο διάστημά του. Με το σκορ στο 52-53 υπέρ των φιλοξενούμενων με κάτι παραπάνω από δύο λεπτά να μένουν στο ρολόι, η Σεκόια Χολμς έδωσε την ενέργεια που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για την τελική ευθεία! Αρχικά ευστόχησε σε ένα ζευγάρι βολών, ενώ αμέσως μετά έκλεψε τη μπάλα και ξεχύθηκε στον αιφνιδιασμό για το λέι απ του 56-53! Ήταν οι πρώτες βολές (2/8) και το πρώτο δίποντο (1/6) που έβρισκε στόχο στο εν λόγω παιχνίδι, ωστόσο ήρθαν σε κρίσιμο σημείο. Συνολικά, είχε 7 πόντους, 2 ριμπάουντ, 5 κλεψίματα (!) και 1 μπλοκ.

Η Χολμς μίλησε στο Gazzetta μετά την λήξη της αναμέτρησης για την πίστη που έχουν άπαντες στην ομάδα για τις ικανότητές τους, την επιστροφή από τον τραυματισμό, αλλά και τις απαιτήσεις που έχει ο Παναθηναϊκός που φτάνουν τα όρια... της τελειότητας.

Περιμένατε αυτή τη συνθήκη (σ.σ. το 2-2 στη σειρά) όταν ξεκινούσαν οι τελικοί με 2-0 προβάδισμα για τον Ολυμπιακό;

«Εγώ προσωπικά ναι! Πιστεύω στην ομάδα μας, πιστεύω σε ό,τι δείξαμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είχαμε κάποια σκαμπανεβάσματα και κάποια σημεία που έπρεπε να βελτιωθούμε, αλλά για αυτό είναι μακρά η σεζόν. Και τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να ανασυγκροτηθούμε και να παίξουμε μαζί. Αλλά νομίζω, στο σύνολο είμαστε οι μόνοι που πιστεύουμε σε εμάς! Ο Παναθηναϊκός και οι φίλαθλοι. Είμαστε οι μόνοι στα αποδυτήρια, οι παίκτες, οι προπονητές, που πιστεύουμε σε όσα μπορούμε να κάνουμε».

Έδωσες ενέργεια στην ομάδα στην τελευταία περίοδο και σε ένα κρίσιμο σημείο. Πώς είναι να γίνεσαι παράγοντας του ματς μπροστά από τους φίλους της ομάδας;

«Είναι απίστευτο το συναίσθημα! Δεν πιστεύω ότι για τα πρώτα τρία δεκάλεπτα έπαιξα καλά στην επίθεση. Έχασα κάποια καλάθια, ήμουν εκτός ρυθμού, αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος να επηρεάσεις το παιχνίδι. Ειδικά όταν πηγαίνει προς την... crunch time το παιχνίδι. Οτιδήποτε και αν κάνεις στην επίθεση δεν έχει σημασία, απλά πρέπει να δημιουργήσεις το στοιχείο σου στην άμυνα. Το πιστεύω και αυτό προσπάθησα να κάνω. Στο τέταρτο δεκάλεπτο εστίασα σε αυτό».

Είναι γενικά του στυλ σου; Ακόμη και όταν δεν ξεκινάει καλά για σένα το παιχνίδι, επιμένεις όταν πρέπει να πάρεις την μπάλα;

«Ναι, είναι δύσκολο να παραμείνεις συγκεντρωμένος ως παίκτης. Κάποιες φορές απελπίζεσαι όταν χάνεις καλάθια που πιστεύεις ότι έπρεπε να σκοράρεις. Αλλά πρέπει να συνεχίσεις να παίζεις. Και όσο συνεχίζεις να παίζεις παραμένεις «κλειδωμένος» στο τί κάνει η ομάδα. Επειδή δεν έχει να κάνει με σένα ως μονάδα, αφορά την ομάδα. Οπότε όσο βοηθάς την ομάδα και κάνεις αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνεις αμυντικά, η επίθεση θα έρθει!»

Δεν έχεις επιστρέψει ακόμη 100% από τον τραυματισμό σου. Φαίνεται όμως σαν να δίνεις τα πάντα στο παρκέ…

«Όπως είπες, έχω και εγώ τα σκαμπανεβάσματα... Όμως όταν μπαίνεις στο παρκέ, πρέπει να δώσεις ό,τι έχεις! Ο τραυματισμός στον αστράγαλο είναι σκληρός, γιατί υπάρχουν πολλά κοψίματα και πηδήματα, αλλά δεν θέλω να βρίσκω καμία δικαιολογία. Αν είμαι στο γήπεδο πρέπει να είμαι ικανή να παίζω και αισθάνομαι ότι ακόμη και αν έχω αυτό το 80%, πρέπει να δώσω αυτό το 80% και είναι... οκ. Ελπίζω να επανέλθω στο 100% και να παίξω όπως ξέρω ότι μπορώ να το κάνω. Προς το παρόν εξακολουθώ να δουλεύω».

Πονάς ακόμα;

«Είναι... μέρα με τη μέρα!»

Βρίσκεσαι για πρώτη χρονιά εδώ και βιώνεις τους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Πώς νιώθεις για αυτό;

«Ουάου! Είναι μία απίστευτη αντιπαλότητα. Τα ντέρμπι και όλα, το να ζεις στην χώρα υπάρχει τόση ιστορία μεταξύ των δύο ομάδων. Είναι ευχαρίστηση το να είμαι κομμάτι της, μία ευλογία. Το να έρχομαι εδώ και να βλέπω το πόσο παθιασμένοι είναι οι φίλαθλοί μας για την ομάδα τους. Είναι σίγουρα ένα τρομερό συναίσθημα να έχουμε αυτούς τους φιλάθλους δίπλα μας. Να είμαι στους τελικούς την πρώτη μου χρονιά εδώ. Στον Παναθηναϊκό περιμένουν... τελειότητα! Έχουν ιστορία νικών! Οπότε το είσαι ένα μέρος από όλα αυτό είναι τέλειο και ελπίζω να πάμε ως το τέρμα!».