Το θέμα σηκώνει πολλή κουβέντα. Το 10 είναι μικρό νούμερο για να τους χωρέσεις όλους όσους έχεις στην κούτρα σου. Αυτό όμως είναι που το καθιστά ξεχωριστό. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι το 10 το καλό, μα οι 10... οι καλύτεροι. Η αρχή έγινε με τους τερματοφύλακες, ακολούθησαν οι αριστεροί και δεξιοί αμυντικοί, οι στόπερ, οι λίμπερο (σέντερ μπακ) και σειρά παίρνουν οι αμυντικοί μέσοι. Εμείς επιχειρούμε μια –υποκειμενική– αξιολόγηση για τους κορυφαίους σε όλες τις θέσεις του ποδοσφαίρου...

Πιθανώς ο καθένας απ' όσους το διαβάσουν, να έβαζε κάποιον άλλον στη λίστα. Κάποιον της αρεσκείας του. Από τον πιο πρόσφατο... σκύλο Τζενάρο Γκατούζο έως τον παλαιότερο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Νόμπι Στάιλς. Εμείς τοποθετήσαμε σε αυτή τη 10άδα αυτούς που θεωρούμε πως συνδύαζαν τη δύναμη, την αντοχή, το μυαλό, σε συνδυασμό με την μοναδικά ποδοσφαιρική ικανότητα να κάνουν τα πιο καθαρά ή βρώμικα τάκλιν. Ολα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση της συμβολής στην κατάκτηση τίτλων.

Η λίστα με τους box to box μέσους, όπως για παράδειγμα οι Πίρλο, Τσάβι, Ρεδόνδο, θα μπει την επόμενη Κυριακή!


10. ΡΑΪΝΕΡ ΜΠΟΝΟΦ
Μέλος μίας από τις κορυφαίες γερμανικές ομάδες όλων των εποχών, κατέκτησε σχεδόν τα πάντα. Μεγαλούργησε στη Γκλάντμπαχ των '70ς (1970-'78) του Ούντο Λάτεκ, όπου παρέα με τους Γιουπ Χάινκες, Μπέρτι Φογκτς, Οίλι Στίλικε, Αλαν Σίμονσεν πανηγύρισαν τέσσερα πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο UEFA (1975), ενώ ηττήθηκαν σε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς (UEFA 1973, Πρωταθλητριών 1977). Και με τη Βαλένθια αργότερα όμως είχε τις ευρω-επιτυχίες του μες το Κυπελλούχων και το Σούπερ Καπ του 1980. Ηταν τρομερά δυνατός και το σουτ του μόνο εφάμιλλο του Ρομπέρτο Κάρλος μπορεί να θεωρηθεί. Με την Εθνική Γερμανίας κατέκτησε ένα Μουντιάλ (1974 ως νεότερο μέλος της ομάδας), δύο EURO (1972, 1980), ενώ έχασε και ένα ακόμα (1976).

9. ΓΚΡΕΪΑΜ ΣΟΥΝΕΣ
Πολύ σκληρός εκτός και εντός γηπέδων. Αρχηγός και ηγέτης της Λίβερπουλ στο δρόμο για τα δύο από τα τρία Πρωταθλητριών που κατέκτησε μαζί της (1978, 1980, 1984). Στο πρώτο μάλιστα πέτυχε και το νικητήριο γκολ κόντρα στη Μπριζ. Με τους Κόκκινους σήκωσε πέντε πρωταθλήματα και όλους τους άλλους εγχώριους τίτλους, αλλά και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης (1979). Οταν μετακόμισε στη Σαμπντόρια, την οδήγησε στο παρθενικό Κύπελλο της ιστορίας της (1985) και τους Ρέιντζερς ως παίκτης-προπονητής σε τρεις ακόμα τίτλους.

8. ΚΑΡΛΟΣ ΝΤΟΥΝΓΚΑ
Το κανονικό όνομα του είναι Κάρλος Κετάνο Μπλεντόρν Βέρι. Το Ντούνγκα του το έδωσε η θεία του και είναι το βραζιλιάνικο όνομα του Ντόπεϊ, ενός από τους νάνους στο παραμύθι της Χιονάτης. Η παρουσία του στην Εθνική Βραζιλίας υπήρξε τόσο καταλυτική και ειδικά η περίοδος 1992-'96 αποκαλείται «εποχή Ντούνγκα». Οι συμπατριώτες του βέβαια που παραδοσιακά λατρεύουν το jogo bonito, δεν τον αγάπησαν ως παίκτη, μιας και συμβόλιζε το αργό, ανασταλτικό -παρότι μυαλωμένο- ποδόσφαιρο με τις πολλές πάσες. Χάρη στο μυαλό του έπαιξε τόσο πολύ στη Σελεσάο (91 ματς), με την οποία κατέκτησε ένα Μουντιάλ (1994), έχασε έναν τελικό (1998). Και στα δύο Μουντιάλ συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία 11άδα. Επίσης πήρε και δύο Κόπα Αμέρικα (1989, 1997) να και σε συλλογικό επίπεδο δεν έπαιξε στην κορυφή.


7. ΕΝΤΓΚΑΡ ΝΤΑΒΙΝΤΣ
Αναμφίβολα από τους πλέον αναγνωρίσιμους (και εμφανισιακά) παίκτες της γενιάς του. Πρόκειται για ό,τι πιο κοντά σε αυτό που ποδοσφαιρικά αποκαλούμε «σκύλος». Αγιαξ, Μίλαν, Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα, Ιντερ. Ετσι και... δάγκωνε τον αντίπαλο του, δεν τον άφηνε με τίποτα. Απίστευτα χιλιόμετρα με το πιο μυώδες κορμί του εν λόγω Top 10. Με τον Αίαντα κατέκτησε τα πάντα: Ενα Τσάμπιονς Λιγκ (1995) και την ίδια χρονιά το Διηπειρωτικό και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Ενα Κύπελλο UEFA (1992), τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Αλλα τρία με τη Γιουβέντους και δύο Σούπερ Καπ Ιταλίας συν ένα Κύπελλο με την Ιντερ. Επαιξε σε τρία EURO, ένα Μουντιάλ και βρέθηκε στην καλύτερη 11άδα των διοργανώσεων του 2000 και του 1998. Εάν είχε κάνει περισσότερα πράγματα με την Εθνική Ολλανδίας, ίσως να βρισκόταν ακόμα ψηλότερα.

6. ΠΑΤΡΙΚ ΒΙΕΪΡΑ
Το φοβερό με την περίπτωση του ήταν πως στα 20 του η Μίλαν τον έδιωξε ως ανεπαρκή. Ο Αρσέν Βενγκέρ δεν έχασε την ευκαιρία και πάνω σε αυτόν και τον Ανρί έχτισε την κορυφαία Αρσεναλ. Τρία πρωταθλήματα, με αυτό του 2004 αήττητο, τέσσερα Κύπελλα (συν ένα με τη Σίτι) και ισάριθμα Λιγκ Καπ πήρε με τους Κανονιέρηδες. Υψος, άλμα, τεχνική, και διασκελισμός, τον καθιστούσαν απροσπέλαστο και ασυναγώνιστο. Και στην Ιταλία όμως όταν επέστρεψε, ήταν τέλειος. Πρωταθλήματα με Γιουβέντους (ένα που αργότερα αφαιρέθηκε) και Ιντερ (4) συν Κύπελλα και Σούπερ Καπ. Το σημαντικότερο όμως που βίωσε, ήταν η χρυσή εποχή της Εθνικής Γαλλίας (Μουντιάλ 1998, χαμένος τελικός το 2006, EURO 2000). Αμέτρητες υπήρξαν οι ατομικές διακρίσεις του.

5. ΠΕΠ ΓΚΟΥΑΡΔΙΟΛΑ
Απίστευτα εγκεφαλικός. Κανονικός προπονητής και μέσα στο γήπεδο. Εκανε παιχνίδι από πίσω και δίχως να είναι ο δυνατός ή σκληρός παίκτης, είχε έναν εκπληκτικά καθαρό τρόπο να κλέβει... πορτοφόλια. Μέλος της Dream team του Κρόιφ ήταν θεμελιώδης στα τέσσερα σερί πρωταθλήματα (1990-'94) και πήρε ακόμα δύο με τον Φαν Χάαλ. Επίσης δύο Κύπελλα, τέσσερα Σούπερ Καπ Ισπανίας και δύο ευρωπαϊκά. Νικητής στον τελικό του πειραματικού Τσάμπιονς Λιγκ (1992) και χαμένος δύο χρόνια αργότερα στον τελικό του ΟΑΚΑ, πανηγύρισε και ένα UEFA (1997), αλλά και το Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στους Αγώνες της Βαρκελώνης (1992).

4. ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΜΑΚΕΛΕΛΕ
Απίστευτα χιλιόμετρα και δύναμη. Ο απόλυτος ορισμός του αμυντικού μέσου. Δεν έζησε την χρυσή εποχή της Εθνικής Γαλλίας παρά τον χαμένο μουντιαλικό τελικό του 2006. Πήρε όμως πρωτάθλημα με τη Ναντ, και δύο ακόμα με την Τσέλσι, με την οποία κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους και έπαιξε στον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2008. Η αφανής δουλειά του έγινε απίστευτα αντιληπτή στη Ρεάλ, όταν έφυγε για την Τσέλσι το 2004. Μέχρι τότε έκανε όλη τη... βρώμικη εργασία για χάρη των Γκαλάκτικος που σήκωσαν το Τσάμπιονς Λιγκ του 2002, το Διηπειρωτικό και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της ίδιας χρονιάς, δύο πρωταθλήματα και ισάριθμα Σούπερ Καπ Ισπανίας.

3. MΑΡΚΟ ΤΑΡΝΤΕΛΙ
Σερνόταν για τάκλιν πιο πολύ από κάθε άλλον σε αυτή τη λίστα. Ηξερε όμως και πολύ μπάλα, ενώ σκόραρε και με ευκολία, έχοντας απίστευτο πείσμα. Χαρακτηριστική στιγμή της καριέρας του ο πανηγυρισμός στο τρίτο γκολ της νίκης στον τελικό του Μουντιάλ του 1982 επί της Δ. Γερμανίας. Με την αγαπημένη του Γιουβέντους αγωνίστηκε επί μία 10ετία (1975-'85) κατακτώντας σχεδόν τα πάντα: Από ένα Πρωταθλητριών (1985), Κυπελλούχων (1984), Σούπερ Καπ Ευρώπης (1984), Κύπελλο UEFA (1977), πέντε πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα.

2. ΡΟΪ ΚΙΝ
Ατσάλι, νεύρο, τσαμπουκάς, μαραθωνοδρόμος, οργανωτής, ηγέτης. Από τους πλέον ιδιότροπους, ιδιαίτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και από τα μεγαλύτερα κωλόπαιδα. Ηταν όμως τόσο παικταράς και στα 12 χρόνια του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1993-'05), κατακτώντας επτά πρωταθλήματα (πήρε ένα και με τη Σέλτικ), τέσσερα Κύπελλα, ισάριθμα Λιγκ Καπ, ένα Τσάμπιονς Λιγκ (1999) και ένα Διηπειρωτικό. Πέραν όλων των μεγάλων παιχνιδιών που έπαιξε, έκανε κακό σε αντιπάλους, με τους οποίους διαπληκτιζόταν σε διαρκή βάση αν και αυτό δεν μας απασχολεί ως στήλη.

1. ΦΡΑΝΚ ΡΑΪΚΑΡΝΤ
Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε αυτή την θέση που έφτασε τόσο κοντά στην κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας (3ος το 1988 και το 1989). Ο πιο ολοκληρωμένος όλων, καθώς συνδύαζε όλα τα προτερήματα που χρειάζεται ο κόφτης, ενώ ήταν παράλληλα 10άρι έως και κρυφός επιθετικός. Το έκανε με τον Αγιαξ και τη Μίλαν. Το παλμαρέ είναι κάτι περισσότερο από ασφυκτικά γεμάτο. Σε περίοπτη θέση βρίσκονται τα τρία Πρωταθλητριών/ Τσάμπιονς Λιγκ (1989, 1990 με Μίλαν/ 1995 με Αγιαξ), ενώ υπάρχουν ακόμα με τον Αίαντα: πέντε πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα, δύο Σούπερ Καπ, και ένα Κύπελλο UEFA (1987). Με τους Ροσονέρι, όπου αγωνίστηκε μαζί με τους Γκούλιτ, Φαν Μπάστεν πρόσθεσε δύο πρωταθλήματα, εγχώρια Σούπερ Καπ, δύο ακόμα ευρωπαϊκά και άλλα τόσα Διηπειρωτικά. Το αγαπημένο τρόπαιο του όμως ήταν το EURO που πήρε με την Εθνική Ολλανδίας το 1988.

Η λίστα με τους box to box μέσους, όπως για παράδειγμα οι Πίρλο, Τσάβι, Ρεδόνδο, θα μπει την επόμενη Κυριακή!


ΟΙ ΟΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ 10ΑΔΕΣ

Το TOP-10 με τους τερματοφύλακες μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.gazzetta.gr/article/item/234683-top-10-hruson-gadion-vids

Το TOP-10 με τους αριστερούς μπακ μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.gazzetta.gr/article/item/236317-top-10-ep-aristera

Το TOP-10 με τους δεξιούς μπακ μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.gazzetta.gr/article/item/238515-top-10-epi-dexia

Το TOP-10 με τους στόπερ μπορείτε να το δείτε εδώ: http://adminpro.gazzetta.gr/article/item/240601-top-10-stoper-vids

Το TOP-10 με τους λίμπερο (σέντερ μπακ) μπορείτε να το δείτε εδώ: http://adminpro.gazzetta.gr/article/item/242787-top-10-limpero-seder-bak