H αρπαγή των εισιτηρίων και το τηλέφωνο του Παύλου στον Ανδρέα Παπανδρέου (vid & pics)

Είμαστε απ' αυτούς που όταν πλησιάζουν οι τελικοί πρωταθλήματος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, η πρώτη μας σκέψη δεν είναι «ωραία, τι μπασκετάρα θα δούμε φέτος», αλλά «κάτσε να δούμε τι άλλο θα σκεφτούν οι διοικήσεις για να το τινάξουν στον αέρα».

Βλέπετε, οι κόντρες σε διοικητικό επίπεδο δεν είναι τωρινό φαινόμενο, δεν αποτελούν σημεία των καιρών, είναι καταστάσεις που τις βιώνουμε χρόνια κι όποιος ανατρέξει στο παρελθόν μπορεί να βρει δεκάδες ιστορίες που 20 χρόνια μετά τις σκέφτεσαι και λες «βρε, τι ζήσαμε...».

Η σημερινή ιστορία μας χρονολογείται 20 χρόνια πριν, τον Μάιο του 1995, όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός προετοιμάζονταν για έναν ακόμη τελικό πρωταθλήματος. Η σειρά ήταν στο 2-2, οι «πράσινοι» είχαν ισοφαρίσει στο κλειστό της Γλυφάδας και οι δύο ομάδες ακόνιζαν τα μαχαίρια για το πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι που θα διεξάγονταν στο κλειστό του ΣΕΦ.

Ηταν εκείνο το Σαββατοκύριακο (13-15 Μαϊου) που η ιστορία κατέγραψε μερικά από τα πλέον γραφικά περιστατικά στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, μερικές από τις πλέον γραφικές ατάκες των μεγαλοπαραγόντων, με το κερασάκι στην τούρτα να μπαίνει από τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Λιάνη που μπροστά στο χάος και την ντροπή πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε για την Πορτογαλία, αφήνοντας την διοργανώτρια αρχή να βγάλει το φίδι από την τρύπα!

Πώς έφυγαν τα εισιτήρια από την ΕΣΑΚ;

Ο πέμπτος τελικός έγινε στη σκιά του θανάτου ενός 25χρονου οπαδού στη Γλυφάδα την ημέρα του τέταρτου τελικού των δύο ομάδων. Η πολιτική ηγεσία σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τα πνεύματα αποφασίζει να αναβαλει το πέμπτο παιχνίδι, αλλά στο μεσοδιάστημα γίνεται η... κόλαση του Δάντη με τα εισιτήρια του παιχνιδιού. Σαλονίκης και Γιαννάκης καταστρώνουν σχέδιο, πάνε στα γραφεία της τότε ΕΣΑΚ στην οδό Μητροπόλεως και... αρπάζουν όλα τα εισιτήρια του πέμπτου αγώνα.

Ο θρύλος μάλιστα λέει πως τα «μαγικά χαρτάκια» «φυγαδεύτηκαν» μέσα σε τσουβάλι από πίσω παράθυρο, ενώ άλλοι μύθοι λένε πως οι παράγοντες του Ολυμπιακού τα άρπαξαν από τον τότε ταμία της διοργανώτριας αρχής, Φραγκή Δανιηλίδη.

Ακολούθησε πανικός, Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος συνοδευόμενοι από οπαδούς «μπουκάρουν» στην ΕΣΑΚ και ο «πόλεμος» ξεκινάει. Αλλος μύθος της εποχής ανέφερε μάλιστα πως οι ιδιοκτήτες του ΤΑΚ Παναθηναϊκός (τότε) έφτασαν στο σημείο να πάρουν τηλέφωνο τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και να πιέσουν για να λυθεί το ζήτημα!

Τελικά, κατά άλλους με παρέμβαση της πολιτείας και προσωπικά του Γ. Λιάνη, κατά άλλους με απόφαση του προέδρου της ΕΣΑΚ Θόδωρου Καρατζά, ο Παναθηναϊκός δικαιώνεται, παίρνει το 30% των εισιτηρίων (4.500 από τα 15.000 που εκδόθηκαν) και μέχρι να ληφθεί η οριστική απόφαση ακούγονται μαγικές ατάκες.

Ο άνθρωπος που είπε «Ναι, λύγισα!»

Ο Ολυμπιακός, στον οποίο ιδιοκτήτης και πρόεδρος ήταν ο Σωκράτης Κόκκαλης, επιτίθεται στον τότε πρόεδρο της ΔΕΚΑΒ, Μανώλη Κολυμπάδη, ο οποίος μέσα σε 72 ώρες άλλαξε απόφαση κι από 'κει που έλεγε «τελικός μόνο με παρουσία οπαδών του Ολυμπιακού», στη συνέχεια το γύρισε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση, κάνοντας λόγο για μεγάλα συμφέροντα και φωτογραφίζοντας τους παράγοντες των ομάδων ως ηθικούς αυτουργούς για τη βία.

Από την άλλη βεβαίως ίσως είναι ο μόνος παράγοντας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού που με ανακοίνωσή του, παραδέχτηκε πως «λύγισα στα συμφέροντα» και αποδεχόμενος βεβαίως πως δεν μπορούσε να παραμείνει στο πόστο του με άνωθεν παρεμβάσεις.

Τα μυθικά επιχείρηματα του «Ξανθού»

Ο Γιάννης Ιωαννίδης χρησιμοποιεί απίστευτα επιχείρημα σε μια προσπάθεια να πείσει για το αδικαιολόγητο της αναβολής, θέλοντας να τονίσει πως η ΕΣΑΚ έπαιξε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. «Το ΣΕΦ είναι κλεισμένο για άλλες υποχρεώσεις ως τις 29 του μήνα» το πρώτο επιχείρημα. «Τελειώνουν τα συμβόλαια των ξένων και κάποιων εξ αυτών (εννοώντας τον Εντοι Τζόνσον) θέλουν να παίξουν στο ΝΒΑ» ήταν η δεύτερη.

«Ο Βράνκοβιτς έχει τραυματιστεί στο χέρι και ο Παναθηναϊκός θέλει να κερδίσει χρόνο» ήταν η τρίτη και οι δημοσιογράφοι έτρεχαν βραδιάτικα στο Γλυφάδα για να κάνουν... κατασκοπία για να διαπιστώσουν αν πράγματι ο Στόικο είχε επίδεσμο στο χέρι ή αν όλα αυτά ήταν φαντασίες του «Ξανθού».

Την ίδια ώρα, μόλις η ΕΣΑΚ ανακοίνωσε την απόφαση για 70-30, ο Σαλονίκης αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης του Ολυμπιακού από τον πέμπτο τελικό (!) και θέτει το ερώτημα πως θα γίνει η αναδιανομή των εισιτηρίων από την στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ήδη πωλήσει τα «μαγικά χαρτάκια» που είχαν πάρει εκείνο το απόγευμα από τα γραφεία της διοργανώτριας αρχής.

Ο Λιάνης μπήκε στο αεροπλάνο κι έφυγε!

Μέχρι να ληφθεί η οριστική απόφαση, οι παράγοντες των δύο ομάδων, η Αστυνομία, η ΔΕΚΑΒ, η ΕΣΑΚ και η πολιτεία προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη μέσα σε ένα γραφείο με τις ατάκες να γράφουν ιστορία και τις συσκέψεις να κρατούν περισσότερες από 8 ώρες!

Ο Ολυμπιακός τα φόρτωνε όλα στον Βασιλακόπουλο και αποκαλούσε τον Κολυμπάδη «πιόνι του Βασιλακόπουλου», ο Καρατζάς τα άκουγε ως πρόεδρος της διοργανώτριας αρχής, η Αστυνομία ζητούσε «κεκλεισμένων των θυρών» ή οπαδοί μόνο της μιας ομάδας (της γηπεδούχου προφανώς) και ο καλύτερος απ' όλους ο Γιώργος Λιάνης που στην κρισιμότερη σύσκεψη πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε για την Πορτογαλία, πετώντας κυριολεκτικά την ευθύνη στην ΕΣΑΚ, μην αντέχοντας κι αυτό τον «τελικό της ντροπής».

Τελικά, τα εισιτήρια διανεμήθηκαν κανονικά, η Αστυνομία είχε... μαζέψει και τον τελευταίο αστυνομικό της πόλης για να μπορέσει να ελέγξει την κατάσταση και ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαϊου του 1995, με τον Ολυμπιακό να κατακτά το πρωτάθλημα με το άστοχο σουτ του Νίκου Οικονόμου, πέντε δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε του αγώνα και το σκορ στο 45-44.