• «Απλά κάναμε το καθήκον μας»
• Ο «χοντρός» και Σκωτσέζος
• Το μυστικό του Μιγιάτοβιτς
• «Άγιος» από τον πάγκο
• Η προφητεία του προέδρου

Οι αριθμοί, στην περίπτωσή τους, λένε την (απολαυστική) αλήθεια και μόνο όλη την αλήθεια για την σχέση τους. Σε 66 χρόνια ζωής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League, η Ρεάλ Μαδρίτης μετράει 51 συμμετοχές (77%).

Σε αυτές τις 51 συμμετοχές, οι Μαδριλένοι έχουν φτάσει 38 φορές στα ημιτελικά (58%), 16 σε τελικό (31%) και 13 έχουν σηκώσει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά (25%).

Η Ρεάλ, δηλαδή, έχει κατακτήσει τουλάχιστον μια φορά κάθε τέσσερις συμμετοχές το Άγιο Δισκοπότηρο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο!

Φέτος, παρά τα συνεχή προβλήματα, για ένατη φορά τα τελευταία έντεκα χρόνια (!), η Ρεάλ φτάνει στα ημιτελικά της αγαπημένης της διοργάνωσης, στην δημιουργία της οποίας συνέβαλε τα μέγιστα με τον πρόεδρο – θρύλο Σαντιάγο Μπερναμπέου και το δεξί του χέρι, Ραϊμούντο Σαπόρτα.

«Απλά κάναμε το καθήκον μας»

Η γαλλική εφημερίδα «L’ Equipe» ήταν αυτή που προώθησε την δημιουργία μιας διοργάνωσης μεταξύ των πρωταθλητριών ομάδων της Ευρώπης, κάτι που δεν άρεσε στην UEFA, η οποία την ίδια εποχή είχε «γεννήσει» το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Η πρώτη διοργάνωση δεν ονομάστηκε Ευρωπαϊκό Κύπελλο, γιατί η συνομοσπονδία δεν το επέτρεψε, αλλά επί της ουσίας αυτό ήταν, έστω και αν επίσημα έφερε την ονομασία «Κύπελλο των Ευρωπαίων Πρωταθλητών Συλλόγων».

Η Ρεάλ, ένας από τους 16 ιδρυτικούς συλλόγους, κατέκτησε τα πρώτα πέντε τρόπαια, το παρθενικό με συναρπαστική νίκη επί της Ρεμς (4-3), σε ένα ματς όπου βρέθηκε να χάνει με 2-0 στο πρώτο δεκάλεπτο.

Παρά την ανατροπή και την συγκλονιστική νίκη, ο Μπερναμπέου θέλησε με το «καλημέρα» να τονίσει το μεγαλείο της Ρεάλ και το τι σήμαινε για τον σύλλογο η κατάκτηση του συγκεκριμένου, βαρύτιμου τροπαίου: «Απλά κάναμε το καθήκον μας».

Ο «χοντρός» και Σκωτσέζος

Ο Φέρεντς Πούσκας υπέγραψε στη Ρεάλ σε ηλικία 31 ετών και με αρκετά παραπανίσια κιλά. «Δεν ξέρω τι θα κάνω με αυτόν τον παίκτη, του περισσεύουν αρκετά κιλά» παραπονέθηκε ο προπονητής Λουίς Καρνίλια στον Μπερναμπέου, με τον πρόεδρο – θρύλο να τον προ(σ)καλεί «να τον φέρεις στην καλή του κατάσταση».

Ο Ούγγρος «χοντρός» έσπασε τα κοντέρ με την λευκή φανέλα και, το 1960, πέτυχε τέσσερα γκολ στον τελικό (ο μοναδικός που τα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα), οδηγώντας την Βασίλισσα σε ένα θριαμβευτικό 7-3 επί της Άιντραχτ Φρανκφούρτης (χατ – τρικ ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο).

Ο τελικός με τα περισσότερα γκολ (δέκα), την μεγαλύτερη προσέλευση (127.621 θεατές στο «Χάμπτεν Παρκ» της Γλασκόβης) και τον πιο ξεχωριστό πανηγυρισμό μετά την επιτυχία.

Ο Μαρκίτος υποσχέθηκε να ντυθεί σαν Σκωτσέζος, σε περίπτωση νίκης. Δεν βρέθηκε η ακριβής ενδυμασία, αλλά στο αεροδρόμιο, με την συνδρομή του Σαπόρτα, ο Μαρκίτος ντύθηκε με φούστα, τραγιάσκα, κάλτσες και μια γκάιντα!

Το μυστικό του Μιγιάτοβιτς

Το 1966, η Ρεάλ κατέκτησε το μοναδικό Πρωταθλητριών με έντεκα Ισπανούς στις τάξεις της και, στη συνέχεια, χρειάστηκε να περιμένει 32 ολόκληρα χρόνια μέχρι να στεφθεί εκ νέου πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Ήρωας στον τελικό ο Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς ο οποίος, δύο ημέρες πριν από το ματς, τραυματίστηκε στον μηρό. «Αν πεις κάτι στον προπονητή, θα σε σκοτώσω» είπε ο Πέτζα στον φυσιοθεραπευτή Πέδρο Τσουέκα, ο οποίος δεν είπε τίποτα στον προπονητή Γιούπ Χάινκες.

Συγκάτοικος του Μιγιάτοβιτς στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ήταν ο Φερνάντο Σανθ, γιος του προέδρου Λορένθο. Παραμονές του τελικού, βλέπει αγχωμένο τον συμπαίκτη του, ο οποίος δεν είχε πετύχει ούτε ένα γκολ στο Champions League εκείνη την σεζόν.

«Μην ανησυχείς, θα σκοράρεις αύριο» προέβλεψε ο γιος Σανθ, η πρόβλεψη του οποίου επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, όταν ο Μιγιάτοβιτς σκόραρε, έτρεξε στον πάγκο για να αγκαλιάσει τον συμπαίκτη – προφήτη.

Στον αγωνιστικό χώρο του «Άμστερνταμ Αρένα», οι παίκτες συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν προνοήσει για να γιορτάσουν με σαμπάνιες και τις δανείστηκαν από την… ηττημένη Γιουβέντους!

«Άγιος» από τον πάγκο

Ο Ίκερ Κασίγιας έκανε ντεμπούτο στο Champions League στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, δεχόμενος τρία γκολ από τους Ζιοβάνι (2) και Ζλάτκο Ζάχοβιτς (1), σε ένα συναρπαστικό 3-3 με τον Ολυμπιακό.

Την ίδια σεζόν, έγινε ο νεαρότερος τερματοφύλακας που έπαιξε σε τελικό της διοργάνωσης, κατακτώντας το τρόπαιο τέσσερις ημέρες μετά τα 19α γενέθλιά του.

Δύο χρόνια αργότερα, ο καθιερωμένος πλέον Ίκερ είχε χάσει την θέση του βασικού από τον Θέσαρ Σάντσεθ. Στον τελικό με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, ο οποίος σημαδεύτηκε από την ασύλληπτη γκολάρα του Ζινεντίν Ζιντάν, ο Θέσαρ τραυματίστηκε στο 68ο λεπτό.

Χωρίς ζέσταμα, ο Κασίγιας ήρθε από τον πάγκο, έκανε τρεις σωτήριες αποκρούσεις και κράτησε όρθια την Βασίλισσα. Εκείνο το βράδυ, άρχισε να παίρνει μορφή ο θρύλος του «Άγιου Ίκερ».

Η προφητεία του προέδρου

Μετά το 2002, η Ρεάλ χρειάστηκε να περιμένει δώδεκα χρόνια για να πατήσει ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, προτού κάνει το ιστορικό «3 στα 3» από το 2016 έως το 2018.

Δύο ημέρες πριν από τον πρώτο, μαδριλένικο τελικό με την Ατλέτικο, ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ αγκάλιασε στοργικά τον Σέρχιο Ράμος, στην είσοδο του αεροδρομίου της Μαδρίτης.

«Εγώ έχω εναποθέσει όλη μου την εμπιστοσύνη σε εσένα» του είπε ο «Φλο», με τον Σεβιλιάνο αμυντικό να απαντάει αστειευόμενος ότι «σε αυτή την περίπτωση, μάλλον δεν πάμε καλά, ε;».

Στον τελικό της Λισσαβόνας, η Ρεάλ βρίσκεται από νωρίς πίσω στο σκορ και, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, βλέπει την κούπα να απομακρύνεται. Ο Ράμος προωθείται στο κόρνερ, με κεφαλιά στέλνει το ματς στην παράταση και η συνέχεια είναι γνωστή…