Champions League: Σχέσεις (στ)οργής με φόντο την Πόλη
Τα ψέματα έχουν τελειώσει προ πολλού, αλλά η πραγματική… αλήθεια ξεκινάει τώρα. Με την προσμονή να έχουμε κόσμο στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου της Κωνσταντινούπολης στον τελικό του Champions League (29/05), οι οκτώ ομάδες που έφτασαν στα προημιτελικά ρίχνονται στη μάχη, με αρκετές εξ’ αυτών να έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς.
Και όχι μόνο οι ομάδες μεταξύ τους, αλλά και άμεσοι ή έμμεσοι πρωταγωνιστές αυτών, οι κόντρες των οποίων αναβιώνουν μέσα από τα τέσσερα, «καυτά» ζευγάρια της προτελευταίας φάσης πριν από τον μεγάλο τελικό. Κόντρες που μυρίζουν… φωτιά και αίμα σε κάποιες περιπτώσεις.
«Σκύλος ο Γκουαρδιόλα»
Στα χαρτιά, η Μάντσεστερ Σίτι είναι το μεγάλο φαβορί κόντρα στη Μπορούσια Ντόρτμουντ. Οι Βεστφαλοί, όμως, έχουν κάτι που δεν διαθέτει η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα: Τον Έρλινγκ Μπράουτ Χάαλαντ.
Μάνατζερ του Νορβηγού επιθετικού – φαινομένου είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερος εχθρός (με ή χωρίς εισαγωγικά) του Καταλανού προπονητή της επίδοξης πρωταθλήτριας Αγγλίας.
Ο Μίνο Ραϊόλα μίσησε (χωρίς εισαγωγικά) τον Γκουαρδιόλα για τον άτιμο τρόπο με τον οποίο θεωρεί ότι φέρθηκε ο τεχνικός στον πελάτη και καλό του φίλο, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, όταν οι δύο τελευταίοι συνεργάστηκαν στην Μπαρτσελόνα, την σεζόν 2009-10.
«Αν ο Γκουαρδιόλα δεν χρησιμοποιεί τον Ζλάταν ενώ έχει δώσει 75 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, τότε καλύτερα να τον στείλουν σε μια ψυχιατρική κλινική» είχε πει την εποχή που ο Πεπ είχε περιθωριοποιήσει τον «Ίμπρα», με τον οποίο δεν βρέθηκε ποτέ χημεία.
Καιρό αργότερα και αφού ο Ιμπραΐμοβιτς είχε φροντίσει να… στολίσει τον Γκουαρδιόλα μέσω της αυτοβιογραφίας του, ο Ραϊόλα ξεσπάθωσε εναντίον του. «Είναι άθλιος ως άνθρωπος, αλλά σπουδαίος προπονητής. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ως προπονητής, είναι φανταστικός. Ως άνθρωπος είναι το απόλυτο μηδενικό. Ένας δειλός, ένας σκύλος» ήταν μερικά από τα… γλυκόλογα του μάνατζερ, ο οποίος μετά τον τελικό του Champions League του 2011, στον οποίο η Μπάρτσα θριάμβευσε χωρίς πλέον τον Ίμπρα στις τάξεις της, όρμησε να πλακωθεί με τον Πεπ, αλλά τον σταμάτησε ο αντιπρόεδρος της Μίλαν, Αντριάνο Γκαλιάνι.
Έκτοτε, οι δύο τους δεν βρέθηκαν ποτέ ξανά τόσο κοντά και φροντίζουν να ανταλλάσσουν βέλη μέσω των ΜΜΕ. Πρόσφατα, ο Ραϊόλα ξεκαθάρισε ότι «το βιβλίο Γκουαρδιόλα έχει κλείσει οριστικά για εμένα. Όλοι ξέρουν ποια είναι η γνώμη μου γι’ αυτόν σε προσωπικό επίπεδο. Δεν θα σκάσω για κανέναν. Θα λέω την γνώμη μου και θεωρώ ότι έχω αυτό το δικαίωμα».
Ο Χάαλαντ, λίγες ημέρες μετά την «τουρνέ» του ατζέντη του για να μιλήσει με τους μνηστήρες του, έχει επιπλέον κίνητρο για να «σκοτώσει» την Σίτι, του προπονητή που δεν θέλει ούτε ζωγραφιστό να βλέπει ο μάνατζέρ του.
Λείπει ο Ράμος, όχι η δίψα
Ο τελικός του Champions League το 2018 αποτέλεσε οδηγό για την Λίβερπουλ, ώστε την επόμενη διετία να κατακτήσει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά μετά από 14 χρόνια και, στη συνέχεια, το πρωτάθλημα μετά από τριάντα.
Τα προβλήματα στην άμυνα λύθηκαν με Βέρτζιλ Φαν Ντάικ και Άλισον, οι Κόκκινοι πάτησαν δύο «χρυσές» κορυφές, αλλά δεν ξεχνούν τα όσα έλαβαν χώρα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Κιέβου, στις 26 Μαΐου κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο σοβαρός τραυματισμός του Μοχάμεντ Σαλάχ στον ώμο από το κεφαλοκλείδωμα του Σέρχιο Ράμος (φωτό) δεν έχει φύγει από τη μνήμη του Αιγύπτιου, ο οποίος διέψευσε ότι απάντησε στον Σεβιλιάνο πως «όλα καλά», όταν του έστειλε μήνυμα για να του ζητήσει συγνώμη.
Ο Γιούργκεν Κλοπ και οι παίκτες της Λίβερπουλ θεωρούν πως, εκτός από τον τραυματισμό του Σαλάχ, ο Ράμος προκάλεσε και διάσειση στον Λόρις Κάριους, η οποία είχε ως αποτέλεσμα ο Γερμανός τερματοφύλακας να κάνει μεγαλοπρεπείς «γκάφες» στα δύο από τα τρία γκολ της Βασίλισσας.
Ο Ράμος, εξαιτίας νέου (δικού του) τραυματισμού, δεν θα σταθεί ως «κόκκινο πανί» απέναντι στους παίκτες της Λίβερπουλ. Η δίψα για ρεβάνς, όμως, υπάρχει, ειδικά από την στιγμή που η αγγλική ομάδα ψάχνει μέσω του Champions League να σώσει την (κακή) χρονιά της.
Συν τοις άλλοις, ο Κλοπ «παίζει» δυνατά για διάδοχος του Ζινεντίν Ζιντάν στον πάγκο των Μαδριλένων, με τον Ζιζού να γνωρίζει ότι αυτά τα δύο παιχνίδια θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το άμεσο, επαγγελματικό του μέλλον. Κόλαση…
Φίλε, όχι τώρα…
Ουσιαστικά της ίδιας γενιάς, αφού τους χωρίζουν δύο χρόνια. Το καλοκαίρι του 2018, ο Κίνγκσλεϊ Κομάν δεν μοιράστηκε με τον Κιλιάν Μπαπέ την χαρά της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αφού ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός από την αποστολή της Εθνικής Γαλλίας.
Δύο χρόνια αργότερα, ήταν η σειρά του Κομάν να γιορτάσει και του Μπαπέ να παρακολουθεί. Η κεφαλιά – γκολ του Κίνγκσλεϊ έστεψε πρωταθλήτρια Ευρώπης την Μπάγερν Μονάχου κόντρα στην ομάδα που τον έκανε επαγγελματία, αλλά δεν τον πίστεψε ποτέ.
Αυτή την φορά, η Παρί Σεν Ζερμέν δείχνει να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα απέναντι στους Βαυαρούς, εξαιτίας της απουσίας του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Ο Κομάν γνωρίζει ότι οι υποχρεώσεις του είναι αυξημένες χωρίς τον «Λέβα» και ο Μπαπέ θέλει να δώσει συνέχεια στα… όργια που έκανε κόντρα στη Μπαρτσελόνα.
«Ξέρω ότι έχει υψηλές φιλοδοξίες και ελπίζω να τις πετύχει» έλεγε τον Φεβρουάριο ο Κομάν για τον Μπαπέ. Δεν εννοούσε, βεβαίως, το φετινό Champions League, στο οποίο φιλοδοξεί να πικράνει και πάλι τον συμπατριώτη του. Όπως και να’ χει, στο φινάλε της κόντρας, θα υπάρξουν γαλλικά χαμόγελα και γαλλική κατήφεια. Η Παρί έχει πέντε Γάλλους ποδοσφαιριστές (όχι πολλοί για γαλλική ομάδα…) και η γερμανική Μπάγερν… έξι!
«Το έστησε ο Αμπράμοβιτς»
Το πιο αμφίρροπο ζευγάρι, πάντα στη θεωρία, είναι αυτό της Πόρτο με την Τσέλσι. Δύο ομάδες, η σύγχρονη ιστορία των οποίων σημαδεύτηκε από τον Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος κατέκτησε Κύπελλο UEFA και Champions League με τους Δράκους, προτού πάει στους Μπλε για να τους στέψει πρωταθλητές, μετά από 50 χρόνια «ξηρασίας».
Στο τιμόνι των δύο συλλόγων, δύο πετυχημένοι επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν κάνει ουκ ολίγες δουλειές από εκείνο το καλοκαίρι του 2004, στη διάρκεια του οποίου ο Μουρίνιο άλλαξε το «Ντραγκάο» για το «Στάμφορντ Μπριτζ».
Τον ακολούθησαν, μάλιστα, Ρικάρντο Καρβάλιο, Πάουλο Φερέιρα και Ζοσέ Μποσίνγκουα (ο τελευταίος τέσσερα χρόνια αργότερα), η μετακόμιση των οποίων απέφερε 70 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του πορτογαλικού συλλόγου.
Παρά την αγαστή συνεργασία των Ζόρζε Νούνο Πίντο Ντα Κόστα και Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ο πρόεδρος – Πάπας της Πόρτο έγραψε στην αυτοβιογραφία του μια αναφορά στον Ρώσο ολιγάρχη της Τσέλσι που σηκώνει (μέχρι και) μήνυση.
Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Champions League, το αφεντικό των Δράκων υποστήριξε ουσιαστικά ότι ο ομόλογός του στους Μπλε υποχρέωσε (!) την Τσέλσι να χάσει στα ημιτελικά της διοργάνωσης από την Μονακό του Άκη Ζήκου, ώστε να αποφύγει τυχόν έρευνα της UEFA για επαφές του με τον προπονητή της αντίπαλης ομάδας σε έναν ενδεχόμενο τελικό.
«Στις 19 Απριλίου (σ.σ. λίγες ώρες πριν ανοίξει η αυλαία των ημιτελικών), ο Πίτερ Κένιον (σ.σ. εκτελεστικός διευθυντής της Τσέλσι) και ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς συναντήθηκαν με τον Ζοσέ Μουρίνιο και τον Ζόρζε Μέντες, τον μάνατζερ του προπονητή, για να υπογράψουν την συμφωνία του πρώτου με την Τσέλσι. Αποφάσισα να ανακρίνω τον Μέντες γι’ αυτά τα γεγονότα, τα οποία και μου επιβεβαίωσε» αναφέρει αρχικά ο Πίντο Ντα Κόστα.
«Έμεινα έκπληκτος από το γεγονός ότι όλα αυτά συνέβησαν μια ημέρα πριν από τον αγώνα τους με την Μονακό και δύο πριν από τον δικό μας με την Λα Κορούνια. Ο Αμπράμοβιτς ήρθε στο Πόρτο για να υπογράψει έναν από τους πιθανούς αντιπάλους στον τελικό του Champions League, γι’ αυτό και υποχρέωσε την Τσέλσι να καθίσει να χάσει από την Μονακό (!) για να αποφύγει μια πιθανή έρευνα της UEFA για τον ιδιοκτήτη ενός εκ των φιναλίστ να υπογράφει συμβόλαιο με τον προπονητή της αντιπάλου του σε εκείνο τον τελικό» συμπλήρωσε.
Για την ιστορία, η Πόρτο απέκλεισε την Λα Κορούνια και, στον τελικό του Γκελζενκίρχεν, νίκησε 3-0 τη Μονακό, η οποία με την σειρά της είχε αποκλείσει την Τσέλσι του Κλαούντιο Ρανιέρι (ακόμα τότε).
Παρ’ όλες τις συγκεκριμένες αράδες, πάντως, οι δύο άνδρες συνέχισαν να κάνουν δουλειές και, εκτός από τον Μποσίνγκουα, ο Αμπράμοβιτς δεν δίστασε το 2011 να δώσει 15 εκατομμύρια ευρώ στην Πόρτο για να λύσει το συμβόλαιο του Αντρέ Βίλας Μπόας, στην πιο ακριβή μεταγραφή προπονητή όλων των εποχών.
Πηγή σκίτσου: Squawka
