• Το 11-1 που έφερε τον Μπερναμπέου
• Σε πατάω και γίνομαι φίλος σου
• Το γουρουνάκι του μουσείου
• Το θριαμβευτικό ψέμα του Ρόνι

Η Μπαρτσελόνα ιδρύθηκε από έναν Ελβετό μετανάστη που 31 χρόνια αργότερα αυτοκτόνησε λόγω της οικονομικής κρίσης. Η Ρεάλ Μαδρίτης ιδρύθηκε από δύο αδέλφια από την... Καταλονία (!) που είχαν τα πρώτα τους γραφεία σε κατάστημα με υφάσματα με το όνομα «Καπρίτσιο».

Το πρωί της 13ης Μαΐου του 1902 έλαβε χώρα το πρώτο Clasico της ιστορίας. Μέχρι το σημερινό (24/10, 17:00, Cosmote Sport 2 HD), το πρώτο της ιστορίας χωρίς κόσμο (αχ βρε άτιμε Covid-19...) μεσολάβησαν άλλα 277 παιχνίδια, αμέτρητες συγκινήσεις και δεκάδες ιστορίες που απλά επιβεβαιώνουν ότι η κόντρα των Μπλαουγκράνα με τους Μπλάνκος δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ ένα απλό παιχνίδι.

Το 11-1 που έφερε τον Μπερναμπέου

Ο θρύλος λέει ότι ο τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα, Λουίς Μιρό, έπαιζε πέντε μέτρα μακριά από την εστία του (!), στην προσπάθειά του να προστατευτεί από τις πέτρες που του πετούσαν οι οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η αλήθεια λέει ότι, μετά το ιστορικό 11-1 της Βασίλισσας επί της Μπάρτσα, στις 13 Ιουνίου του 1943, ο Μιρό κρέμασε τα γάντια (που δεν φορούσαν ακόμα οι τερματοφύλακες) σε ηλικία τριάντα ετών, ατιμασμένος από τον ιστορικό διασυρμό.

Ο θρύλος λέει ότι, πριν από την έναρξη της ρεβάνς των ημιτελικών του Κυπέλλου (η Μπαρτσελόνα είχε νικήσει 3-0 στο πρώτο ματς), στα αποδυτήρια των Καταλανών εισέβαλε ο γενικός διευθυντής ασφάλειας του (καθεστωτικού) κράτους, Χοσέ Φινάτ ι Εσκριβά ντε Ρομανί (ένας είναι) και είπε στους ποδοσφαιριστές ότι «μην ξεχνάτε πως κάποιοι από εσάς παίζετε χάρη στην γενναιοδωρία του καθεστώτος, που σας συγχώρεσε την έλλειψη πατριωτισμού».

Η αλήθεια λέει ότι ένας 23χρονος δημοσιογράφος που κατέγραψε στην εφημερίδα του μια σκληρή κριτική κατά της συμπεριφοράς των φιλάθλων της Ρεάλ και των όσων έγραψαν οι συνάδελφοί του στον Τύπο της Μαδρίτης, εκδιώχθηκε από τον δημοσιογραφικό χώρο για εννέα χρόνια, για παραδειγματισμό. Το όνομά του; Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, ο μετέπειτα θρυλικός πρόεδρος της ΔΟΕ!

Ο θρύλος λέει ότι οι παίκτες της Μπαρτσελόνα, τρομοκρατημένοι από την κολασμένη ατμόσφαιρα που συνάντησαν, ουσιαστικά δεν έτρεχαν μέσα στο γήπεδο (έχαναν... 8-0 στο ημίχρονο!), όντες και ενοχλημένοι για διάφορες αθετημένες (οικονομικές) υποσχέσεις από την διοίκηση.

Η αλήθεια λέει ότι, η κακή εικόνα που έδωσαν προς τα έξω και οι δύο σύλλογοι με την συμπεριφορά των φιλάθλων, οδήγησε στην «οικειοθελή» παραίτηση των δύο προέδρων. Στην θέση του Ενρίκε Πινέιρο στη Μπαρτσελόνα τοποθετήθηκε από το καθεστώς ο «φιλικός» Χοσέ Αντόνιο Αλμπέρτ ι Μουντάδας, ενώ στην Ρεάλ, ο Σάντος Περάλμπα έδωσε την θέση του στον άνθρωπο που σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία του συλλόγου. Το όνομά του; Σαντιάγο Μπερναμπέου.

Σε πατάω και γίνομαι φίλος σου

Αλήτης, με την καλή (ποδοσφαιρική) έννοια, αλλά και με την κακή (βαλκανική), ο Χρίστο Στόιτσκοφ άφηνε συχνά πυκνά το πάθος του να τον κυριεύει. Στις 5 Δεκεμβρίου του 1990, όμως, ο Βούλγαρος επιθετικός της Μπαρτσελόνα... ξέφυγε.

Στο 40ό λεπτό ενός Clasico για το Σούπερ Καπ Ισπανίας, ο Στόιτσκοφ υποκρίθηκε (το συνήθιζε) ένα φάουλ από τον Τσέντο. Ο διαιτητής Ιδελφόνσο Ουρίθαρ Αθπιτάρτε δεν τσίμπησε, αλλά ο προπονητής της Μπάρτσα, Γιόχαν Κρόιφ του ζήτησε τα ρέστα («πάντα τα ίδια, σφυρίζοντας υπέρ της ίδιας πλευράς!»), επέμεινε και ο ρέφερι τον απέβαλε.

Ο Στόιτσκοφ σηκώθηκε, πλησίασε τον Ουρίθαρ Αθπιτάρτε και με πονηρό τρόπο τον πάτησε (!), προκαλώντας του μεγάλο πόνο. Ο Βούλγαρος, βεβαίως, αποβλήθηκε και τιμωρήθηκε με εξάμηνο αποκλεισμό για το... υπέρμετρο πάθος του.

Ο χρόνος, βεβαίως, είναι ο καλύτερος γιατρός. Και μπορεί ο Στόιτσκοφ να έχει πει επανειλημμένως ότι δεν μετάνιωσε για εκείνη την (απαράδεκτη) ενέργειά του, αλλά ζήτησε συγνώμη από τον Βάσκο ρέφερι, του χάρισε τα παπούτσια με τα οποία τον πάτησε (!) και έκτοτε οι δύο τους έγιναν φίλοι. «Τα παπούτσια βρίσκονται σε μια βιτρίνα στο σαλόνι, μαζί με τα άλλα αναμνηστικά από την καριέρα μου» αποκαλύπτει ο παλαίμαχος διαιτητής.

Το γουρουνάκι του μουσείου

Οι φίλοι της Μπαρτσελόνα τον θεωρούν τον μεγαλύτερο, σύγχρονο ποδοσφαιρικό προδότη. Το καλοκαίρι του 2000, όταν ο Λουίς Φίγκο έβγαλε τα Μπλαουγκράνα για να βάλει τα Λευκά, μπήκε για πάντα στα μαύρα κατάστιχα των Καταλανών.

Στην πρώτη του επιστροφή στο «Καμπ Νόου», καταγράφηκε ρεκόρ ντεσιμπέλ από τα σφυρίγματα και τις αποδοκιμασίες. Τα πραγματικά αίσχη, όμως, έγιναν στην δεύτερη επιστροφή του, όπου ο αγωνιστικός χώρος γέμισε από κάθε λογής αντικείμενα που πετούσαν οι οπαδοί. Τα πιο χαρακτηριστικά; Ένα μπουκάλι ουίσκι και μια... γουρουνοκεφαλή!

«Έχω έτοιμη την γουρουνοκεφαλή για να την φάω αυτή την Παρασκευή» σχολίαζε αστειευόμενος ο Πορτογάλος στην 20ή επέτειο από τη μεταγραφή του στην Ρεάλ, για την πιο διάσημη γουρουνοκεφαλή στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μπαρτσελόνα δεν τιμωρήθηκε ΠΟΤΕ για τα συγκεκριμένα αίσχη (για να μην λέτε μόνο για την Ελλάδα...), ενώ η γουρουνοκεφαλή έφτασε να εκτίθεται σε γερμανικό μουσείο (!) και έκθεση με τίτλο «Πάθος στις εξέδρες». Εντάξει, μια ρέπλικα της, όχι η αυθεντική...

Το θριαμβευτικό ψέμα του Ρόνι

Πριν μπλέξει με τα τσιγάρα, τα ποτά, τα ξενύχτια και τα... πλαστά διαβατήρια, ο Ροναλντίνιο υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ ο πλανήτης. Λίγες ημέρες πριν από ένα Clasico στην Μαδρίτη, τον Νοέμβριο του 2006, ο Βραζιλιάνος σταρ της Μπαρτσελόνα τηλεφώνησε στις τρεις το πρωί (!) στον Αντρές Ινιέστα.

«Αντρές, ξέρω ότι είναι τρεις το πρωί, αλλά πρέπει να σου πω κάτι σημαντικό. Τον Ιούνιο φεύγω από την Μπάρτσα. Ο αδελφός μου κλείνει συμφωνία με την Ρεάλ Μαδρίτης. Τα ποσά είναι απίστευτα και δεν μπορώ να πω όχι» του αποκάλυψε ο Βραζιλιάνος μάγος, ζητώντας του να μην πει τίποτα σε κανέναν. «Σε εμπιστεύομαι περισσότερο από κανέναν» του είπε.

Την επόμενη μέρα, μια περίεργη σιωπή κυριαρχούσε στην προπόνηση, όπου όλοι πάντως είχαν στα ώπα ώπα τον Ρόνι. Στα αποδυτήρια του «Μπερναμπέου», πριν από την έναρξη του αγώνα, ο Ροναλντίνιο πήρε τον λόγο.

«Παιδιά, σήμερα παίζουμε ένα σημαντικό ματς. Εκείνοι είναι δυνατοί, αλλά ανακάλυψα ότι εμείς είμαστε μια οικογένεια. Τηλεφώνησα στον καθένα από εσάς μέσα στη νύχτα και σας είπα ότι φεύγω, αλλά κανένας δεν μίλησε. Κατάλαβα ότι είμαστε διατεθειμένοι να πεθάνουμε μέσα μας προτού να προδώσουμε ο ένας τον άλλο. Θα μείνω για πολλά χρόνια. Τώρα ας βγούμε στο γήπεδο να δώσουμε ένα ποδοσφαιρικό μάθημα σε αυτούς της Μαδρίτης» ήταν η (απρόσμενη) ομιλία του Ροναλντίνιο.

Στο γήπεδο, ο Βραζιλιάνος έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του και, με δύο απίθανα γκολ, οδήγησε τους Μπλαουγκράνα σε θρίαμβο με 3-0, «υποχρεώνοντας» τους φιλάθλους της Ρεάλ να τον χειροκροτήσουν, όπως είχαν κάνει για παίκτη της Μπαρτσελόνα μόνο με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, 24 χρόνια πριν!