Υπό κανονικές συνθήκες, ένας μαθητής της Γ' Λυκείου θα βρισκόταν τώρα στην τελική ευθεία του στόχου του. Οι κόποι μιας ολόκληρης χρονιάς θα περνούσαν από... τεστ, με την ελπίδα στο τέλος το αποτέλεσμα να είναι το επιθυμητό.

Στην εποχή του κορονοϊού, όμως, δεν υφίσταται αυτό. Από τις 10 Μαρτίου μπήκε... pause και στα σχολεία, όπως και σε όλη την κοινωνία, μετά τα κρούσματα που έκαναν την εμφάνισή τους στην χώρα μας.

Μια νέα πραγματικότητα ήρθε και για τους μαθητές, ιδιαίτερα αυτών της τελευταίας τάξης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με τις Πανελλήνιες να έχουν προγραμματιστεί πια για τις 15 Ιουνίου, μετά την δίμηνη διακοπή που υπήρξε.

Η Παναγιώτα Μπουτζικούδη, μαθήτρια της Γ' Λυκείου του 1ου Λυκείου Βύρωνα, μιλάει στο G-Weekend για την πρωτόγνωρη κατάσταση που έζησε τόσο η ίδια, όσο και οι συμμαθητές της.

«Είναι πολύ περίεργο», εκμυστηρεύεται. «Στην αρχή πίστευα ότι θα με ωφελήσει κι έλεγα ότι θα εκμεταλλευτώ κι εγώ το χρόνο μου, όπως θα κάνουν όλα τα παιδιά. Αλλά μετά, μιλώντας με τους συμμαθητές μου, κατάλαβα ότι όλοι είμαστε σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Όλη αυτή η κλεισούρα μέσα στο σπίτι, ειδικά τις πρώτες ημέρες, που δεν το είχαμε συνηθίσει, ήταν πολύ δύσκολη. Στην αρχή, λέγαμε πως θα ήταν για δύο εβδομάδες. Προφανώς, όμως, και δεν θα γινόταν αυτό, γιατί τα κρούσματα ολοένα κι αυξάνονταν. Και παίρναμε παράταση στην παράταση, χωρίς να ξέρουμε την ύλη, χωρίς να ξέρουμε πότε θα δώσουμε Πανελλήνιες. Είναι υπερβολικά αγχωτικό. Και τελικά, μπορεί να είχαμε περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι, αλλά το διάβασμα δεν είναι το ίδιο. Και δεν το βλέπω μόνο στον εαυτό μου, αλλά και σε άλλα παιδιά. Δεν λειτουργούμε το ίδιο. Έχουμε ποσοτικά περισσότερο χρόνο, αλλά ποιοτικά είναι χειρότερα», εξηγεί.

Μία συνηθισμένη ημέρα της Παναγιώτας περιλάμβανε το κλασικό πρόγραμμα. Πρωί σχολείο, για 6-7 ώρες, σπίτι για μεσημεριανό, φροντιστήριο για ακόμα 3-4 ώρες και σπίτι για διάβασμα ξανά. Μετά το «λουκέτο», όμως, η μάθηση μέσω διαδικτύου έγινε κομμάτι της καθημερινότητάς της.

«Ευτυχώς έχουμε καλούς καθηγητές στο σχολείο. Δύο από αυτούς είχαν προνοήσει πριν το webex, που είναι εφαρμογή που έχει φτιάξει το Υπουργείο, και κάναμε από messenger. Με το που έκλεισαν τα σχολεία, μας έστειλαν μήνυμα να κάνουμε μαθήματα. Έκθεση κάνουμε μέσω της εφαρμογής, ενώ Φυσική μας στέλνουν ασκήσεις και στέλνουμε τις απαντήσεις».

Σίγουρα, το να προετοιμάζεται κάποιος από το καλοκαίρι ακόμα, με θερινά μαθήματα, για να δώσει ένα κρίσιμο τεστ τον Μάιο και όλα να κυλούν ομαλά, είναι πολύ διαφορετικό από την τρέχουσα συνθήκη. Τα σχολεία θα ανοίξουν πάλι στις 11 Μαΐου για τα παιδιά της Γ' Λυκείου - και στις 18 για τους υπόλοιπους - με την ανασφάλεια να επικρατεί. Η Παναγιώτα λέει για το άγχος της:

«Από τη μία θέλω πάρα πολύ να γυρίσω στο σχολείο και να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου, αλλά από την άλλη, υπάρχει το εξής παράδειγμα... Τις προάλλες συζητούσαμε με έναν καθηγητή του φροντιστηρίου και μας έλεγε "φανταστείτε πως το χειρότερο σενάριο είναι να κάνετε μάθημα στο σχολείο, να κολλήσετε 15 Ιουνίου και να δώσετε επαναληπτικές τον Σεπτέμβριο". Εγώ, σαν Παναγιώτα, ξέρω ότι δεν θα πάω να αγκαλιάσω τη φίλη μου. Θα κρατήσω την απόσταση, θα τηρήσω τα μέτρα υγιεινής. Το θέμα είναι, τα υπόλοιπα παιδιά θα κάνουν το ίδιο; Και οι ίδιοι οι καθηγητές φοβούνται. Κάποιοι είναι και μεγάλης ηλικίας ή ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες».

Η πρώτη ημέρα της επιστροφής στο σχολείο και της αντάμωσης με τους φίλους θα είναι σίγουρα περίεργη και η ίδια αναφέρει: «Θα υπάρχει μια επιφυλακτικότητα. Αλλά το θέμα είναι τι θα γίνει και τις άλλες μέρες, γιατί θα δεις ανθρώπους μετά από καιρό. Κάποια στιγμή μπορεί κάποιος να ξεχαστεί. Εγώ αυτό φοβάμαι. Βέβαια, εντάξει, θα είμαστε και χαρούμενοι που θα δούμε ξανά ο ένας τον άλλον, έστω κι από απόσταση».

Όσο για τους προβληματισμούς των Πανελληνίων; «Τα θέματα, πήραν άλλη τελείως τροπή. Εκεί που είχαμε έναν μπούσουλα και τόσα χρόνια μπορούσαμε να λύσουμε τις Πανελλήνιες των προηγούμενων χρόνων και ξέραμε πως είναι περίπου από μονάδες ή π.χ. το τρίτο θέμα στη Χημεία που ήταν οργανική ή στη Φυσική ήταν το στερεό, τώρα το περισσότερο βγήκε εκτός. Στην δική μου κατεύθυνση (θετική), έβγαλαν πάρα πολλά. Από τα Μαθηματικά σχεδόν τη μισή ύλη. Χημεία και Φυσική έβγαλαν τα τελευταία κεφάλαια. Δεν ξέρουμε καθόλου πως θα είναι τα θέματα και αυτό σε αγχώνει απίστευτα πολύ, γιατί θα είναι κάτι τελείως καινούριο, που δεν θα το έχουμε ξαναδεί».

Συνήθως στην Έκθεση το θέμα ανάπτυξης είναι επίκαιρο, ειδικά αν υπάρχει και αρκετή «τροφή» γι' αυτό. Οι καθηγητές φροντίζουν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους όσο το δυνατόν καλύτερα για παν ενδεχόμενο, όπως συμπεραίνεται και από τα λεγόμενά της. «Πριν δύο εβδομάδες γράψαμε ένα τεστ και μας έβαλαν για τον κορονοϊό. Στο σχολείο κάναμε τρία κείμενα σχετικά με τον κορονοϊό. Μας έχουν πει ότι είναι πολύ πιθανό. Όχι αυτό καθαυτό για τον κορονοϊό, αλλά και για την ατομική ευθύνη, για το πως, όταν ένας άνθρωπος είναι στο σπίτι του, προστατεύει τους υπόλοιπους. Να πατήσει πάνω σε αυτό και να γράψει κάτι που να ισχύει γενικά για την κοινωνία».

Η γνώμη της για τα μέτρα που πήρε η χώρα μας για την καταπολέμηση της νόσου Covid-19; «Η χώρα μας καλά έκανε και πήρε αυτά τα μέτρα. Συγκριτικά με άλλες χώρες, έχουμε πολύ λιγότερα κρούσματα. Βέβαια, δεν ξέρω πόσα τεστ γίνονται και πόσο αξιόπιστα είναι. Εγώ ένιωσα ασφάλεια. Μπορεί να τσαντίστηκα λίγο με το ότι θα είμαι όλη την ώρα στο σπίτι, αλλά ξέρω πως έτσι σώζουμε ζωές. Αν ο καθένας έχει ατομική ευθύνη, τότε όλα θα πάνε καλύτερα. Ακόμα κι όταν έκλεισαν οι καφετέριες και τα εστιατόρια, έβλεπα έξω κόσμο και μού έδειξαν ανευθυνότητα. Αναγκαστικά κάτι έπρεπε να γίνει, για να τους κρατήσει ακόμα περισσότερο μέσα στο σπίτι τους».

Στόχος της Παναγιώτας, που τον Ιούνιο θα κληθεί να δώσει 4 μαθήματα (Έκθεση, Μαθηματικά, Φυσική Χημεία) είναι να περάσει σε μία σχολή που θα έχει σίγουρα σχέση με τους... αριθμούς! «Κάθε μέρα το ψάχνω όλο και περισσότερο, γιατί πλησιάζει αυτή η ώρα. Σίγουρα έχω στόχο να γράψω όσο καλύτερα γίνεται και να περάσω στο Μαθηματικό, που είναι μια από τις επιλογές μου και να έχω τα μόρια για να το κάνω. Να γράψω όσο πιο ψηλά μπορώ, για να είμαι καλυμμένη».

Τέλος, έχει και ένα μήνυμα, για όσους νιώθουν καταβεβλημένοι από την όλη κατάσταση. «Θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλα τα παιδιά. Αυτή η διαδικασία έχει βοηθήσει κάποια παιδιά, ενώ κάποια άλλα όχι και δεν είναι τόσο αποδοτικοί στο διάβασμά τους. Να μην αφήσουν το στόχο τους. Ό,τι και να κάνουν, έχουν μείνει δύο μήνες και να το παλέψουν. Και στον εαυτό μου το λέω αυτό, για να το πιστέψω. (γέλια) Να μην αφήσουν την προσπάθεια τόσων χρόνων, για κάποιους μήνες, να πάει χαμένη, επειδή ίσως να μην είναι καλά στην ψυχολογία τους. Να προσπαθήσουν να βγουν έξω ακόμα και για μισή ώρα να ξεσκάσουν, να πάρουν τις ανάσες τους και να δώσουν το 100% αυτούς τους δύο μήνες, για να έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα και στο τέλος να βγουν ανακουφισμένοι από όλο αυτό».

Το G-Weekeng εύχεται... τύχη αγαθή σε όλα τα παιδιά που θα δώσουν Πανελλήνιες φέτος! Το έχετε!