• Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΓΙΓΑΝΤΩΣΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
• ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΟΥ... ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΣΟΥΤΕΡ!

Στην δεκαετία που έφυγε το μεγάλο ερώτημα ήταν και φυσικά παραμένει: Κριστιάνο Ρονάλντο ή Λιονέλ Μέσι; Ποιος είναι ο καλύτερος της εποχής μας; Το διαχρονικό ερώτημα για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή ever, μονοπωλεί το δίπολο Μαραντόνα και Πελέ! Ποιες ήταν, όμως, οι πρώτες... βεντέτες του αθλήματος, ποιοι θα μπορούσαν να είναι ο Κριστιάνο, ο Μέσι στα πρώτα βήματα του ποδοσφαίρου;

Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω, στα τέλη του 19ου αιώνα. Μεγάλη Βρετανία. Με αφορμή την εξαιρετική ποδοσφαιρική σειρά The English Game που προβάλλεται στο Netflix, το GWJ παρουσιάζει τον βίο των δύο πρώτων σταρ του ποδοσφαίρου. Άρθουρ Κινέρντ και Φέργκους Σούτερ. Τόσο διαφορετικοί κοινωνικά αλλά τόσο ίδιοι ως προς την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο και την επιδραστικότητά τους στο παιχνίδι.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΓΙΓΑΝΤΩΣΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ο λόρδος Κινέρντ ήταν ένας από τους ανθρώπους που οραματίστηκαν το ποδόσφαιρο όπως είναι σήμερα και οι ιδέες του για την διάδοση του αθλήματος βοήθησαν το παιχνίδι να εξελιχθεί, να φύγει από τα χέρια του πλούσιων οικογενειών της Αγγλίας, να εξαπλωθεί και να... παραδοθεί στον πλανήτη ως ο βασιλιάς των σπορ! Δεν είναι τυχαίο, πως για 33 συναπτά έτη αποτέλεσε τον πρόεδρο της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, απολαμβάνοντας τον σεβασμό από όλες τις πλευρές. Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του και σύμφωνα με δημοσιογράφους της εποχής ήταν ο πρώτος ποδοσφαιρικός σταρ!

Γεννήθηκε το 1847 στο Κένσιγκτον, δούλεψε στην οικογενειακή τράπεζα και ήταν διευθυντής της Ransom, τράπεζας που μαζί με άλλες το 1896 συγχωνεύτηκαν και δημιούργησαν τον κολλοσό της Barclays, η οποία από το 2001 μέχρι και το 2016 ήταν ο μεγαλύτερος χορηγός της Premier League ενώ στην συνέχεια αποτέλεσε την επίσημη τράπεζα της διοργάνωσης.

Ως ποδοσφαιριστής ο Κινέρντ δημιούργησε και κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ! Έχει αγωνιστεί σε εννιά τελικούς Κυπέλλου Αγγλίας! Από αυτούς, στους πέντε ήταν νικητής. Τρεις φορές με την φανέλα των Wanderers και δύο με εκείνη των Old Etonians.

Ποια ήταν η θέση του; Όλες. Από τερματοφύλακας μέχρι επιθετικός σε ένα ποδόσφαιρο που καμία σχέση δεν έχει με την σημερινή του μορφή και έμοιαζε περισσότερο με ένα κυνήγι της μπάλας χωρίς στρατηγική, τακτική, συγκεκριμένες θέσεις και πλάνο.

Σύμφωνα με τις περιγραφές, ο Κινέρντ ήταν ο παίκτης με το πιο σκληρό τάκλιν στην εποχή του! Μάλιστα η σύζυγός του φοβόταν μήπως κάποια στιγμή επιστρέψει στο σπίτι με σπασμένο πόδι για να πάρει την... πληρωμένη απάντηση ενός συμπαίκτη πως ᾽᾽μην φοβάστε. Αν γυρίσει με σπασμένο πόδι στο σπίτι, σίγουρα δεν θα είναι το δικό του᾽᾽!

Μάλιστα σε ένα άρθρο του Νίκολας Τζάκσον, του ανθρώπου που ίδρυσε την Κορίνθιανς στην Βραζιλία, σε ένα παιχνίδι των Etonians με τους Harrovians o αντίπαλος αρχηγός παραπονέθηκε έντονα για την σκληρότητα των μαρκαρισμάτων του Κινέρντ!

Σε ένα άλλο άρθρο της εποχής γίνεται αναφορά στην ηγετική του φυσιογνωμία, με τα εξής λόγια:

᾽᾽Ένας ψηλός, γυμνασμένος, μυώδης άνδρας με γενιάδα που σίγουρα δεν παραπέμπει σε λόρδο. Ήταν ένα ηγέτης μέσα στο γήπεδο. Σε κάθε θέση ήταν παράδειγμα για συμπαίκτες και αντιπάλους. Έκανε δημοφιλές το παιχνίδι από την δραστηριότητα ανάμεσα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Θα μπορούσε να είναι με τους εργάτες, όσο και με τους πλούσιους συμπαίκτες του στους Old Etonians’’.

Μάλιστα στον τελικό του 1877 ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε εις βάρος της ομάδας του με αυτογκόλ, καθώς μαζί με την μπάλα πέρασε την τελική γραμμή! Ένα γκολ που για άγνωστο λόγο η ομοσπονδία απέκρυψε και παρά το γεγονός πως ο τελικός κρίθηκε στην παράταση, καθώς έληξε 1-1 στην κανονική διάρκεια!

Ο Κινέρντ παρότι Άγγλος, αγωνίστηκε επίσης και για την Εθνική ομάδα της Σκωτίας, στο δεύτερο διεθνές παιχνίδι που έγινε τον Μάρτιο του 1873.

Aξιοσημείωτη πάντως ήταν η συμμετοχή του και σε άλλα αθλήματα, μιας και αποτέλεσε τον ορισμό του sportsman. Είχε σημαντικές διακρίσεις τόσο στο τένις, στο Κανόε και στην κολύμβηση!

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΟΥ... ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΣΟΥΤΕΡ!

Ο λιθοδόμος από την Γλασκώβη έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν οι αθλητές ποδοσφαίρου στο νησί στα τέλη του 19ου αιώνα. Επί της ουσίας ο Φέργκους Σούτερ ήταν ο πρώτος ή για την ακρίβεια ο πιο διάσημος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής εκείνη την εποχή, κάτι που απαγορευόταν ρητά από τους κανονισμούς της αγγλικής ομοσπονδίας και έφερε μεγάλες κόντρες στο εσωτερικό της αλλά και την νέα εποχή!

Για τους ρομαντικούς του αθλήματος το να πληρώνεται κάποιος δεν ήταν δίκαιο. Από την άλλη, όμως, υπήρχε ξεκάθαρη αδικία στην προετοιμασία των ομάδων.

Από την μία οι ομάδες των πλουσίων έκαναν προπονήσεις, καλή διατροφή και καλή ζωή. Από την άλλη η ομάδα των εργατών δεν είχε ούτε το 1/10 των ανέσεων και αυτή η τεράστια διαφορά καλύφθηκε από την δημιουργία επαγγελματιών ποδοσφαιριστών που στην αρχή αποτελούνταν σε τεράστιο βαθμό από άντρες της εργατικής τάξης.

Οι εμφανίσεις του Σούτερ στην Πάρτικ, τον έφεραν στην Ντάργουιν μαζί με τον καλό του φίλο και συμπαίκτη, Τζέιμς Λοβ.

Η μετακίνησή του στην Ντάργουιν έφερε θύελλα αντιδράσεων, καθώς η επίσημη αιτιολογία είχε να κάνει με το γεγονός πως θα δούλευε ως λιθοδόμος. Μόνο που στην Αγγλία ήταν σχεδόν απίθανο να μπορεί κάποιος να δουλέψει την αγγλική πέτρα και ήταν ξεκάθαρο πως θα πληρωνόταν για τις υπηρεσίες του στον ποδοσφαιρικό σύλλογο της περιοχής.

Το καλοκαίρι του 1880 ο Σούτερ έγινε το πρώτο μεταγραφικό σίριαλ στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Από την Ντάργουιν θα πάρει μεταγραφή για την γειτονική και... μισητή Μπλάκμπερν! Η μετακίνησή του προκάλεσε εκ νέου αντιδράσεις ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων! Μάλιστα για τα... μάτια του Σκωτσέζου ποδοσφαιριστή καταγράφηκαν τα πρώτα επεισόδια στην ιστορία του ποδοσφαίρου ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων!

Ο Σούτερ ήταν ένας πραγματικά σπουδαίος ποδοσφαιριστής της εποχής και αυτή η μεταγραφή οδήγησε την Μπλακμπερν στο να γίνει η πρώτη ομάδα της εργατικής τάξης που κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας!

Ο Σούτερ έπαιξε σε τέσσερις τελικούς, κατέκτησε τρεις φορές το τρόπαιο(1884, 1885, 1886) και αποσύρθηκε έχοντας μία συμμετοχή στο πρωτάθλημα Αγγλίας στο φινάλε της καριέρας του. Ήταν 22 Δεκεμβρίου του 1888, όταν έπαιξε ως τερματοφύλακας στην θέση του Χέμπι Άρθουρ!

«Αυτός ο παίκτης άνοιξε τα μάτια των ανθρώπων των αγγλικών ομάδων. Ήταν Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής μετρίου επιπέδου που όμως μπορούσε να βελτιώσει τρομερά ένα αγγλικό σύνολο. Κάπως έτσι οι ομάδες άρχισαν σιγά – σιγά να ψάχνουν για ανάλογες περιπτώσεις ανδρών που έπαιζαν ποδόσφαιρο, ήταν ταλαντούχοι και θα δέχονταν να μετακινηθούν σε άλλους τόπους για να παίξουν. Προτού καν το καταλάβεις, είχε γεμίσει ο χώρος του ποδοσφαίρου με τέτοιους παίκτες» είχε εξηγήσει στην Telegraph ο ιστορικός του ποδοσφαίρου, Άντι Μίτσελ!