Για τη μεγάλη οικογένεια του ΠΑΟΚ η 3^η -και όχι η 4^η – Ιουλίου θα πρέπει να είναι μια σημαδιακή ημερομηνία: αυτή τη μέρα του 2008 με είκοσι τέσσερις λέξεις, που τότε έμοιαζαν ψυχρές σαν όλες τις άλλες, η ομάδα της Θεσσαλονίκης ανακοίνωνε την συμφωνία της με την Πόρτο για την απόκτηση του Αντρέ Βιεϊρίνια!

«Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ανακοινώνει την συμφωνία με τον Πορτογάλο ποδοσφαιριστή Adelino Freitas Vierinha για 1 χρόνο με τη μορφή δανεισμού από την Porto FC». Είκοσι τέσσερις λέξεις αρκετές για να αλλάξουν, τελικώς, το ρου της Ιστορίας του «Δικεφάλου».

Μια εβδομάδα νωρίτερα είχε περάσει στα ψιλά των εφημερίδων η προφορική συμφωνία του ΠΑΟΚ με τους «Δράκους» για τον δανεισμό του 22χρονου Πορτογάλου, το όνομα του οποίου δεν ξέραμε καλά-καλά πως γράφετε. Κάποιοι το έγραφαν «Βιερίνια», άλλοι «Βειρίνια», σίγουρα όχι «Βιεϊρίνια»…

Την ίδια περίοδο οι «ασπρόμαυροι» είχαν βάλει στο μάτι τον Ζοάο Πάουλο, της Πόρτο, όμως ο Φερνάντο Σάντος δεν καιγόταν και κυρίως δεν είχε ψηθεί για τον 23χρονο μεσοεπιθετικό. Ο καημός του ήταν ο Βιεϊρίνια.

Αυτός, λοιπόν, ο μικρόσωμος Πορτογάλος (αυτός βρε, που στα πρώτα του βήματα στη Θεσσαλονίκη χαρακτηρίστηκε «χοντροκώλης»!) έφτασε μετά από ένδεκα χρόνια να είναι ο απόλυτος ηγέτης του ΠΑΟΚ. Ο ποδοσφαιριστής που είναι πολύτιμος πάντα. Ο παίκτης της ομάδας. Ώριμος. Έμπειρος. Με τη φιγούρα του στο γήπεδο, όπως διάβασα, να παραπέμπει σε τανκ, με πόδια βαριά, λες είναι κολλημένα στο έδαφος. Αυτός που με κλειστά μάτια του φοράς το περιβραχιόνιο και τον αφήνεις απλά να βρίσκεται πάνω στο χορτάρι. Αρχηγός.

Στα 33 του, πια, ο λατρεμένος της «ασπρόμαυρης» κερκίδας ετοιμάζεται να φορέσει για 200^η φορά τη φανέλα με το «Δικέφαλο Αετό» στο στήθος και να συνεχίσει να γράφει τη δική του μοναδική ιστορία.

Και, τι ειρωνεία; Αυτή η σημαδιακή συμμετοχή στα ασπρόμαυρα μπορεί να γραφτεί απέναντι στην ομάδα, την ΑΕΛ, που του θυμίζει ένα από τα πιο δύσκολα βράδια της καριέρας του στον ΠΑΟΚ, εκείνο του περασμένου Απρίλη στο χωράφι της AEL FC Arena, όπου υπέστη για δεύτερη φορά ρήξη χιαστών!

Πάντως, επειδή μας αρέσουν οι καλές και όχι οι δυσάρεστες ιστορίες, ας επιστρέψουμε στο καλοκαίρι του 2008, όταν άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της σχέσης ΠΑΟΚ-Βιεϊρίνια, μιας σχέσης που δοκιμάστηκε στο χρόνο, αλλά έμεινε αναλλοίωτη, αφήστε που ο Αντρέ αγάπησε τόσο πολύ την ομάδα και τη Θεσσαλονίκη, φρόντισαν γι’ αυτό και οι δύο κυρίες της ζωής του, η Βάσω και η Κριστίνα, σε σημείο να έχει απαρνηθεί μια για πάντα τα πάτρια εδάφη και το χωριό του, την Γκόντσα, στην Πορτογαλία.

Θυμάμαι σαν να 'ταν χθες, τη μέρα που πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στη Θεσσαλονίκη. Δεν τον περίμενε κανείς στο αεροδρόμιο, το θυμάται και εκείνος γεμάτος έκπληξη και απορία, ωστόσο μεγαλύτερη αξία έχει να μάθουμε το πως ο ΠΑΟΚ μπήκε στη ζωή του.

Μιλάμε για έρωτα, όχι αστεία! Ένας έρωτας, σε ασπρόμαυρο φόντο, που προέκυψε στα… τυφλά κι εντελώς τυχαία, ενώ ο Αντρέ έκανε διακοπές στα νότια παράλια της Πορτογαλίας, το Αλγκάβρε, μια περιοχή που θυμίζει σε μας τους Έλληνες το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής με την πολυκοσμία της και αποτελεί δημοφιλή προορισμό πολλών ευρωπαϊκών ομάδων για προετοιμασία.

Κάποια στιγμή το κινητό του Βιεϊρίνια χτύπησε και στην άλλη άκρη ήταν ο τεχνικός διευθυντής της Πόρτο και μετέπειτα της Παρί Σεν Ζερμέν, Αντέρο Ενρίκε. Το μόνο που του είπε επί λέξη ήταν: «Αύριο πρέπει να είσαι στο γραφείο μου, γιατί υπάρχει ένας Πορτογάλος προπονητής στο εξωτερικό, που σε θέλει στην ομάδα του».

Καμία νύξη στο όνομα του προπονητή, ούτε καν τη χώρα που εργάζεται, γιατί θα του ήταν εύκολο να το βρει, τίποτα απολύτως. Ο Βιεϊρίνια μπήκε στο αυτοκίνητό του και κάλυψε σε χρόνο ρεκόρ τα 580 χιλιόμετρα ως το Πόρτο, για να είναι συνεπής στο… «ραντεβού στα τυφλά»! O Ενρίκε σχημάτισε το νούμερο και του έδωσε το τηλέφωνο: «Μίλα, είναι ο προπονητής που σε θέλει στην ομάδα του…».

Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Φερνάντο Σάντος. «Μου λέει, “μου αρέσεις σαν παίκτης, σε ξέρω και σε θέλω, έχουμε συμφωνήσει για το δανεισμό σου, εσύ τι θέλεις”, τι να θέλω μίστερ, θέλω να παίζω…». Κάπως έτσι προέκυψε ο ΠΑΟΚ στη ζωή του, λίγες μέρες πριν βγει και ο Ιούνιος το καλοκαίρι του 2008, κάπως έτσι ήρθε και η πρώτη συνεργασία με τον Σάντος.

Σ’ ένα παιχνίδι της μοίρας, ο Αντρέ ήταν η αιτία που ο Φερνάντο επέστρεψε για τρίτη φορά στην Ελλάδα και ανέλαβε τον «Δικέφαλο» τον Σεπτέμβριο του 2007. «Εγώ τον έδιωξα από την Μπενφίκα», θυμάται και γελάει με την ψυχή του ακόμη και σήμερα, «σε διαφορετική περίπτωση μπορεί και να μην ερχόταν στον ΠΑΟΚ…». Τι είχε συμβεί; Μετά από μια ισοπαλία (1-1) της Μπενφίκα απέναντι στη Λεϊσόες όπου έπαιζε δανεικός ο Βιεϊρίνια, στις 18 Αυγούστου του 2007, ο Φερνάντο Σάντος απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία των «Αετών» της Λισαβόνας και κάπως έτσι μπόρεσε ο Θόδωρος Ζαγοράκης να τον συναντήσει μερικές μέρες μετά στο Μόναχο για να συμφωνήσει και να τον φέρει στην Τούμπα.

Ο Αντρέ πήρε έναν δικηγόρο από το Πόρτο και πέταξαν την άλλη μέρα για τη Θεσσαλονίκη, που ήδη είχε μάθει για τον νεαρό διεθνή Πορτογάλο εξτρέμ, που ερχόταν στον ΠΑΟΚ, με προσωπική εισήγηση του Σάντος. «Φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη εικόνα δεν ήταν και η καλύτερη. Κανένας από την ομάδα δεν με περίμενε στο αεροδρόμιο…», μου είχε εξομολογηθεί τον περασμένο Απρίλιο όταν τον συνάντησα και μιλήσαμε για πάνω από δύο ώρες για τη ζωή του, φιλοξενώντας στο G-Weekend μια συνέντευξη-ποταμό, με αφορμή την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ.

​

Συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες, θα πείτε, αν και στο αεροδρόμιο είχε βρεθεί ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ, Κυριάκος Κυριάκος, το οποίο ο Αντρέ μάλλον είχε ξεχάσει, όμως το σοκ συνεχίστηκε και στο «Νεφέλη», ένα από τα παραδοσιακά του Πανοράματος στη Θεσσαλονίκη, όπου οι άνθρωποι της διοίκησης είχαν κλείσει δωμάτιο για το δικηγόρο, όχι όμως και για εκείνον! «Μαθαίνεις από τέτοια πράγματα, γίνεσαι ακόμη πιο σκληρός, αλλά όντως ήταν δύσκολες στιγμές, ήμουν σε μια ξένη χώρα, δεν ήξερα κανέναν, δεν μιλούσα τότε αγγλικά, καλά για ελληνικά δεν το συζητάω, στην Πορτογαλία όταν δεν μιλάμε και δεν καταλαβαίνουμε τι λέει ο συνομιλητής μας, λέμε… “ελληνικά μιλάς”, τα ελληνικά μοιάζουν για μας με… κινέζικα».

Τα «μαθήματα ζωής» συνεχίστηκαν για τον 22χρονο, τότε, Βιεϊρίνια, μέσα από την συνύπαρξή του στα αποδυτήρια της Τούμπας, με τον Κονσεϊσάο, τον Γκαρσία, τον Κοντρέρας, τον Λίνο και τα υπόλοιπα λαμπρά αστέρια εκείνης της σπουδαίας ομάδας, που είχε δημιουργήσει ο Θόδωρος Ζαγοράκης. «Ήταν δύσκολα! Δεν είναι όπως τώρα, τότε λέγαμε “κύριε Σάντος, κύριε Κονσεϊσάο, κύριε Γκαρσία”, και σκύβαμε το κεφάλι, υπήρχε ένας διαφορετικός σεβασμός, αυτός που έπρεπε και επέβαλαν η εποχή και τα πρόσωπα». Κι όλα αυτά για ένα παιδί που είχε προλάβει να συνυπάρξει στα αποδυτήρια του «Ντραγκάο», με τον Ζοζέ Μουρίνιο και τους Ντέκο, Μανίς, Ζόρζε Κόστα, Βίτορ Μπαϊα Ρικάρντο Καρβάλιο και πάει λέγοντας.

Ντεμπούτο στην Κρήτη

Ο Αντρέ Βιείρίνια έκανε ντεμπούτο στις 30 Αυγούστου του 2008 στο Παγκρήτιο Στάδιο. Εκεί έπαιζε ο ΟΦΗ, τότε, με τον ΠΑΟΚ του Σάντος να κάνει μια ονειρεμένη πρεμιέρα και να κερδίζει εύκολα και άνετα με 2-0 μπροστά σε περισσότερους από 2.000 ΠΑΟΚτσήδες που είχαν ταξιδέψει μ’ αεροπλάνα και βαπόρια στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Στην πρώτη του σεζόν με τη φανέλα του ΠΑΟΚ ένας σοβαρός τραυματισμός στο παιχνίδι με τον Άρη τον άφησε για σχεδόν τέσσερις μήνες εκτός δράσης. Σκόραρε το πρώτο του γκολ εναντίον του Πανθρακικού (18.01.2009, 2-0) και έκλεισε την πρώτη του παρουσία στην Τούμπα (Ιούλιος 2008-Ιανουάριος 2012) με 129 συμμετοχές και 28 γκολ.

Οι υπόλοιπες 70 συμμετοχές καταγράφηκαν στο δεύτερο κομμάτι της παρουσίας του στην Τούμπα (Σεπτέμβριος 2017 – σήμερα) με 10 γκολ και κυρίως τρεις τίτλους: ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα.

Έχει μετρήσει 121 νίκες, 40 ισοπαλίες και 38 ήττες στα προηγούμενα 199 παιχνίδια εκ των οποίων στα 179 ήταν βασικός και αντίκρισε μόλις μία φορά την απευθείας κόκκινη κάρτα.

Ο Βιεϊρίνια είναι κατάλληλος αρχηγός, στην κατάλληλη ομάδα, την κατάλληλη στιγμή. Είναι παντού. Είναι η επιτομή της αγωνιστικής εξέλιξης, της προσπάθειας, της σκληρής δουλειάς. Ο σοβαρός τραυματισμός του πριν από έξι μήνες μπορεί να τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα, όμως ο αρχηγός ήταν παρών σε κάθε βήμα της πορείας του ΠΑΟΚ μέχρι την στιγμή που επέστρεψε υγιής και δυνατός.

Ο Αντρέ είναι μαχητής, πηγή έμπνευσης, πιστός στο άσπρο και το μαύρο…