Αργεντινή - Κολομβία με αμέτρητες αγορές και σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr.

Αυτή η υπόθεση έχει τα χαρακτηριστικά της καλοκαιρινής μπόρας γιατί δεν εξελίχθηκε σε σήριαλ καθώς η χρονική απόσταση μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου επεισοδίου ήταν (περίπου) μια εβδομάδα. Ταυτόχρονα, ο Νιγηριανός επιθετικός είναι πλέον ο κάτοχος του μεγαλύτερου συμβολαίου στους «κίτρινους» διότι (συμπεριλαμβανομένων των bonus) το ετήσιο ποσό αγγίζει τις 600.000 ευρώ. Αυτομάτως γίνεται αντιληπτό και το επίπεδο της επένδυσης του Άρη.

Ο Άρης κατέληξε στην περίπτωση του 31χρονου επιθετικού γιατί πολύ απλά αναζητούσε έναν ισχυρό εκφραστή της δικής του ποδοσφαιρικής επανάστασης και διαπίστωσε ότι στα εσώψυχα του αθλητή καλλιεργείται καθημερινά το κίνητρο της επιστροφής. Γιατί επίσης ο πρότερος αγωνιστικός βίος του είναι θαυμαστός. Τις προηγούμενες ημέρες, το gazzetta.gr ξεδίπλωσε την ιστορία ζωής του ποδοσφαιριστή ξεκινώντας από τα παιδικά χρόνια του, την απόδραση από το γκέτο, την καταξίωση αλλά και τις δύσκολες τελευταίες ημέρες στο Κίεβο, αλλά και τη μοναδική εμπειρία στην Κίνα

Ενδεχομένως να μη φανταζόταν και ο ίδιος αυτήν την εξέλιξη όταν ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Νιγηρία με προορισμό την Ελβετία. Η πρώτη νύχτα, παραμονή της δοκιμασίας του στην Ξαμάξ, μάλλον είναι από τις εικόνες που δεν θα φύγουν ποτέ από το μυαλό του. «Κοιμήθηκα ελάχιστα. Από την πολύ ζέστη, ξαφνικά βρέθηκα στο κρύο. Είχα άγχος γιατί ήξερα ότι καλύτεροι παίκτες από εμένα είχαν αποτύχει», είπε χρόνια μετά. Ο Ιντέγε ταξίδεψε στην Ελβετία έχοντας στα πόδια του μόλις πέντε επίσημους αγώνες με τους OceanBoys. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Κι όμως, η συνεργασία με την ελβετική ομάδα εξελίχθηκε σε θεμέλιος λίθος μιας όμορφης καριέρας.

Μιας διαδρομής που τον οδήγησε στη Σοσό. «Πολύ άγχος. Ήξερα ότι, αν δεν έπαιζα καλά σε 2-3 παιχνίδια, θα καθόμουν στον πάγκο. Κι αν ο αντικαταστάτης μου αποδεικνυόταν καλύτερος από εμένα, θα ερχόταν και το τέλος. Έτσι όπως ήταν το γαλλικό Πρωτάθλημα εκείνη την εποχή, ένας επιθετικός δεν είχε περισσότερες από 2-3 ευκαιρίες για να σκοράρει. Κάθε φορά που έχανα μια ευκαιρία σκεφτόμουν… ‘αυτό είναι το τελευταίο μου παιχνίδι», είχε πει. Μετά την εντυπωσιακή παρουσία με την Ξαμάξ, ο Ιντέγε έκανε το ίδιο και με τη Σοσό. Εκεί εκτοξεύτηκε η αγοραστική αξία του. Μετά τα 30 γκολ που σημείωσε με την ελβετική ομάδα, ακολούθησαν ακόμη 22 στη Γαλλία.

Η καθιέρωσή του ήρθε στο διάστημα της παρουσίας του στην Ντιναμό Κιέβου. Οι διαδοχικές παραγωγικές χρονιές σε συνδυασμό με την ανταπόκρισή του στο υψηλό επίπεδο, τον τοποθέτησαν σε υψηλή βαθμίδα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το χαμένο στοίχημα

Από μικρό παιδί, το αγγλικό Πρωτάθλημα στοιχειοθετούσε τον μακροχρόνιο στόχο του. Το παραδέχθηκε όταν μεταγράφηκε στη Γουέστ Μπρομ το 2014. Η αγγλική ομάδα έβγαλε από το ταμείο της 11.3 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου μέχρι εκείνη την εποχή. Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα περίμενε και πέρα από την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, είχε να αντιμετωπίσει και το μένος των φιλάθλων. «Ο κόσμος έχει το δικαίωμα να πει την άποψή του. Δεν γίνεται όμως να φτάσεις στο μάξιμουμ της απόδοσής σου όταν κάθεσαι στον πάγκο. Και τα 10-15 αγωνιστικά λεπτά δεν είναι αρκετά για να βρεις ρυθμό. Δέχομαι την κριτική αλλά δεν γίνεται να αισθάνομαι συνεχώς ότι ένα όπλο ακουμπάει το κεφάλι μου. Πολλοί με χαρακτηρίζουν άσχημα στον λογαριασμό μου στο Instagram. Δεν είναι δίκαιο. Πώς κρίνεις κάποιον που δεν παίζει;», είχε πει.

Η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό ήταν η… σανίδα σωτηρίας πάνω στην οποία ακούμπησε. Μέσω των Πειραιωτών εκτόξευσε και πάλι την αγοραστική αξία του και κυρίως στη δεύτερη χρονιά του στο λιμάνι όπου το ποσοστό αποτελεσματικότητάς του (γκολ ανά αγώνα) άγγιξε το 0.6.

Τον Φλεβάρη του 2017, η Ταϊνίν Τέντα ξόδεψε 12 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Συμπεριλαμβανομένων και των ποσών που είχαν ξοδέψει για να τον αποκτήσουν οι Σοσό, Ντίναμο Κιέβου, Γουέστ Μπρομ και Ολυμπιακός, τα χρήματα που ξοδεύτηκαν συνολικά για την αγορά των δικαιωμάτων του έφτασαν τα 41.8 εκατομμύρια ευρώ! Δίχως να υπολογίζονται οι ετήσιες απολαβές του στις ομάδες. Μόνο στην ομάδα της Κίνας αυτές άγγιζαν τα 3.5 εκατομμύρια ευρώ.