NBA Jam: Ένα όνομα, μια ιστορία. Ένας σημαντικός λόγος για να αναπολεί τα 90s μια ολόκληρη γενιά που σπατάλησε εκατοντάδες εργατοώρες και χάλασε εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές πάνω στα άβολα σκαμπό των ουφάδικων παίζοντας το arcade που έγραψε την δική του ιστορία.

Πιο εθιστικό και από τον τζόγο, το NBA Jam κυριολεκτικά λατρεύτηκε πριν από 25 χρόνια ανατρέποντας την άποψη που υπήρχε μέχρι τότε για τα μπασκετικά video games.

Το καφέ Block στη Νέα Σμύρνη κυριολεκτικά κατακλύζονταν από λυκειόπαιδα που έδιναν ομηρικές μάχες στο NBA Jam μετά το σχολείο. Ολόκληρες ουρές και σειρά προτεραιότητας μπροστά από ένα arcade που αντιμετωπιζόταν ως τοτέμ με τα ματς ακόμη και τεσσάρων παικτών να έχουν την τιμητική τους!

Τι και αν ήσουν άμπαλος μπασκετικά; Στο NBA Jam μπορούσες να κάνεις πραγματικότητα και το πλέον απίθανο. Insert coin, press start και η μαγεία άρχιζε!

Ο Chris Mullin δεν έχανε τρίποντο, ενώ ο Dominic Wilkins έσπαγε ταμπλό. Ο Gary Payton σέρβιρε, ο Shawn Kemp κάρφωνε και ο Rik Smits μοίραζε τάπες. Μην ξεχνάμε και τον Reggie Miller που σκόραρε από παντού!

Τα πάντα μπορούσαν να ανατραπούν μέσα σε δευτερόλεπτα, αφού το παιχνίδι είχε απίστευτη ταχύτητα και σασπένς. Όταν ήσουν on fire μπορούσες να σκοράρεις από τη μία ρακέτα στην άλλη ή να καρφώσεις από το τρίποντο.

Η Midway σε συνεργασία με τις Acclaim και Electronic Arts δημιούργησε έναν πραγματικό κολοσσό που ακόμη και σήμερα συζητιέται μεταξύ των των 40άρηδων που τίμησαν με το υστέρημα τους το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Ήταν η εποχή που ο Jordan βρισκόταν στα «ντουζένια» του και έναν χρόνο πριν η Dream Team... έκρυβε την μπάλα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα επικά: «Boom-shaka-laka», «He’s on fire», «Is it the shoes?», «Put up a brick», ή και τα «From down town», «rejected», «for two» και «ugly shot» με τον Tim Kitzrow να δανείζει την φωνή του. Ατάκες που σηματοδότησαν μια ολόκληρη εποχή. Τις θυμάσαι και ανατριχιάζεις συνειδητοποιώντας την ταχύτητα με τις οποία πέρασαν δύο δεκαετίες και βάλε.

Ένα ακόμη στοιχείο που εκτόξευσε το NBA Jam ήταν το γεγονός πως δεν σφυρίζονταν φάουλ, ενώ τα γραφικά των παικτών, αλλά και οι ικανότητες τους δεν απείχαν από την πραγματικότητα.

Παιχνίδι, όπου το θέαμα είχε τον πρώτο λόγο. Φωτιές, τάπες, turbo, ξύλο, ρεπερτόριο καρφωμάτων, τρίποντα, μυστικούς κωδικούς για να ξεκλειδώνεις τους stars του NBA, αλλά και τη δυνατότητα για αυτοσχέδια πρωταθλήματα όπου ανάλογα με τις επιτυχίες σου το όνομα σου με τον τρόπο που το αποθήκευες περνούσε στο πάνθεον των κορυφαίων.

Το gameplay ήταν ωστόσο που έκανε την διαφορά αφού εκείνη την εποχή με εξαίρεση ίσως το Tv Sports Basketball σπάνια κάποιο άλλο μπασκετάκι μπορούσε να σε καθηλώσει.

Εσύ πόσα ταμπλό έκανες θρύψαλα με τα συνεχόμενα καρφώματα σου;

Θυμηθείτε τα νιάτα σας...