Όλα λάθος στον Άγιο Θωμά

Το ξέρω πως δεν είναι καθόλου εύκολο να γράφεις κάτι μετά από μια διακοπή αγώνα ή για την ακρίβεια μια αναβολή αγώνα λόγω έντασης και χρήσης χημικών. Και δεν είναι εύκολο γιατί ό,τι και να γράψεις θα υπάρχουν αυτοί που θα σου την πουν. Αν γράψεις πως φταίει ο κόσμος θα τα ακούσεις από τον κόσμο, αν γράψεις πως φταίει η αστυνομία θα τα ακούσεις από τους φίλους της φιλοξενούμενης ομάδας, ενώ αν γράψεις πως φταίνε και οι δύο, θα τα ακούσεις και από τους δύο.

Η αλήθεια είναι πάντως πως το νόμισμα έχει δύο όψεις και σε μια αναβολή όντως φταίνε όλοι, αλλά σίγουρα δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Στην προκειμένη και μιλώντας φυσικά για τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στη ρεβάνς της νίκης των «πρασίνων» στο Ρέντη για τα ημιτελικά του Challenge Cup, ο οποίος τελικά θα διεξαχθεί την Πέμπτη στις 14:30, χωρίς παρουσία φιλάθλων στις εξέδρες.

Για το ντέρμπι «αιωνίων» θα έλεγα πως όλα στον Άγιο Θωμά έγιναν λάθος. Αρχικά ξεκινάμε από την διοίκηση του Ερασιτέχνη που στα δικά μου μάτια δεν προστάτευσε την ομάδα. Και τι εννοώ. Οκ η απόφαση για διεξαγωγή του ματς στο μικρό αυτό κλειστό γυμναστήριο είχε βάση και θα ξαναπώ πως προσωπικά ήμουν υπέρ αυτής της λογικής, από την στιγμή που και ο αντίπαλος προτίμησε το Ρέντη και όχι το ΣΕΦ. Ναι δύο ημιτελικοί στα δύο μεγαλύτερα κλειστά της χώρας, ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες, θα ήταν κάτι σημαντικό που θα ανέβαζε το βόλεϊ μας στην εκτίμηση της CEV, αλλά σημασία για τις διοικήσεις έχουν πρώτα οι προκρίσεις και οι τίτλοι και μετά η χλιδή και οι δημόσιες σχέσεις.

Θα πείτε τότε που είναι το λάθος της διοίκησης; Το λάθος είναι στο ότι ενώ ήξερε πως δεν θα πέφτει καρφίτσα στο γήπεδο και πως ο κόσμος που ήθελε να βρεθεί στο γήπεδο θα γέμιζε με άνεση ακόμα και το ΟΑΚΑ δεν έκανε τις ενέργειες που χρειάζονταν. Ενέργειες όπως το να υπάρξει επικοινωνία με τους συνδέσμους προκειμένου να υπάρξει συνεργασία στην περιφρούρηση και ειδικά στις πόρτες που στο κάτω-κάτω δεν είναι και 50, αλλά μόλις 2. Να είναι εκεί άνθρωποι του Ερασιτέχνη μαζί με τους οργανωμένους προκειμένου να σταματήσουν το οποιοδήποτε θέμα εν την γενέσει του. Και φυσικά αν υπήρχε η δυνατότητα γιατί το γήπεδο είναι του Δήμου Αμαρουσίου και όχι του Παναθηναϊκού, να άνοιγαν οι πόρτες τουλάχιστον από τις 5:00. Ήταν το ματς της χρονιάς για κάθε φίλο του «τριφυλλιού» και αν μπορούσες να ανοίξεις τις πόρτες πιο νωρίς και δεν το έκανες, μιλάμε για τεράστιο σφάλμα.

Το λάθος φυσικά και το έκαναν και οι λίγοι που προσπάθησαν να μπουν χωρίς εισιτήριο. Ναι καταλαβαίνω πως η δίψα ήταν μεγάλη, δίψα που θα είχαν οι φίλοι των περισσοτέρων ελληνικών ομάδων, καθώς μιλάμε για δεύτερο ημιτελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Όμως αφού ξέρεις πως στο γήπεδο δεν πέφτει καρφίτσα, γιατί πας; Δεν καταλαβαίνεις πως αν προσπαθήσεις να μπεις χωρίς εισιτήριο θα δημιουργηθεί θέμα; Γιατί δεν προστατεύεις την ομάδα που εσύ ο ίδιος συνεχώς τραγουδάς πως αγαπάς;

Και φυσικά το μεγαλύτερο λάθος από όλους, τόσο μεγάλο που επισκιάζει τα προηγούμενα, το έκανε η αστυνομία. Όσα δίκια και να είχαν οι αστυνομικοί που βρισκόντουσαν στο Μαρούσι (που στην προκειμένη δεν είχαν), τα έχασαν με την εγκληματική χρήση χημικών σε κλειστό γυμναστήριο. Και το εγκληματική δεν μπαίνει σε εισαγωγικά γιατί όντως είναι εγκληματική. Δεν γίνεται να ρίχνεις δακρυγόνο και να μην ξέρεις πως όσοι βρίσκονται στις εξέδρες εκείνη την στιγμή (ανάμεσά τους παιδιά και αθλητές των τμημάτων ΑμεΑ του «τριφυλλιού») κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό.

Και δεν μιλάμε αν ανάμεσά τους υπήρχαν άνθρωποι με πρόβλημα στο αναπνευστικό, εκεί ο κίνδυνος θα ήταν στο δεκαπλάσιο. Εγκληματική ήταν η χρήση χημικών σε κλειστό γυμναστήριο ακόμα και αν όλοι ήταν 1000% καλά στην υγεία τους. Και εδώ αξίζει να αναφερθεί πως αυτό το θέμα με την χρήση χημικών από την αστυνομία με το παραμικρό έχει ξεφύγει. Όπως έχει ξεφύγει και η βία με το παραμικρό, κάτι που είχαμε δει άλλωστε και σε βίντεο με το ξύλο προς τους οπαδούς του Άρη την στιγμή που αυτοί έφευγαν ήρεμοι από το γήπεδο του Περιστερίου.

Δεν γίνεται να χτυπάνε με το παραμικρό, να ρίχνουν χημικά με το παραμικρό και να βάζουν σε κίνδυνο κόσμο που έχει πάει σε ένα γήπεδο να παρακολουθήσει έναν αγώνα. Δεν γίνεται να τινάζουν έτσι στον αέρα έναν αγώνα. Και αν στην προκειμένη θα πει κάποιος πως προσπάθησαν λίγοι ή και πολλοί αν εσείς θέλετε, να μπουν χωρίς εισιτήριο, η απάντηση είναι πάλι μία. Ας είχες στήσει μπλόκο ή και μπλόκα λίγα μέτρα έξω από το γήπεδο ελέγχοντας τους πάντες για εισιτήριο και όχι ακριβώς έξω από την πόρτα εισόδου. Τόσο απλό, όσο βέβαια απλό ήταν να το απαιτήσει και η διοίκηση του Ερασιτέχνη, αλλά δεν το έκανε.

Έτσι φτάσαμε μια γιορτή, όπως ήταν και το πρώτο παιχνίδι στο Ρέντη για να είμαστε σωστοί, να μετατραπεί σε ένα παιχνίδι που θα διεξαχθεί σε άδειες κερκίδες. Ένα παιχνίδι που μετά τα όσα έγιναν χθες είναι ανοικτό σε κάθε αποτέλεσμα, καθώς κανείς δεν ξέρει πόσο θα έχουν επηρεαστεί κυρίως οι ξένοι αθλητές των δύο ομάδων. Ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά και θα απολαύσουμε ένα μεγάλο παιχνίδι με την ευχή φυσικά του όποιος προκριθεί να κατακτήσει το Challenge Cup.

ΥΓ: Το μόνο θετικό από το χθεσινό ματς που δεν έγινε ήταν το να βλέπεις τους ανθρώπους των δύο ομάδων να μιλάνε σε εξαιρετικό κλίμα και να προσπαθούν να βρουν λύση και μπράβο τους.