Ρότζερ Φέντερερ: Η αρχή του ταξιδιού για τον «βασιλιά»

• Τα πρώτα δειλά βήματα
• Η νίκη στο Πράτο και το σκούτερ της Piaggio
• Οι πέντε τίτλοι του Φέντερερ στα junior

«Ο πατέρας μου ξόδευε σχεδόν 30.000 ελβετικά φράγκα το χρόνο (31.500 ευρώ) για να πληρώνει τα έξοδα προπόνησής μου στο τένις. Αλλά υπήρχε σκεπτικισμός σχετικά με την ικανότητά μου να γίνω επαγγελματίας παίκτης. Σε ηλικία 16 ετών ρώτησα τους γονείς μου αν θα μπορούσα να αφήσω το σχολείο και να επικεντρωθώ στο τένις.

O πατέρας μου μού έδωσε χρονικό περιθώριο δύο ετών. Αν αποτύγχανα ή δεν γινόμουν επαγγελματίας παίκτης, θα έπρεπε να γυρίσω στο σχολείο. Του είπα να με εμπιστευτεί και ευτυχώς έγινα Νο.1 στον κόσμο στην κατηγορία junior».

Κάπως έτσι περιέγραφε ο Ρότζερ Φέντερερ την αγωνία των παιδικών του χρόνων να ασχοληθεί αποκλειστικά με το σπορ που αγάπησε.

Γεννημένος στη Βασιλεία στις 8 Αυγούστου 1981 από Ελβετογερμανό πατέρα και μητέρα από τη Νότια Αφρική, ανήκει στο εθνικό γκρουπ των Afrikaners, που δημιουργήθηκε από Ολλανδούς αποίκους, ο Φέντερερ έκανε πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο.

Έγινε Νο.1 στην τελευταία του χρονιά στην κατηγορία των junior το 1998. Ήταν η χρονιά που κατέκτησε τον τίτλο στο Wimbledon νικώντας στον τελικό τον Γεωργιανό, Ιρακλί Λαμπάτζε με 6-4, 6-4, στον πρώτο σημαντικό τίτλο του. Για να φθάσει σε αυτόν έδωσε έξι συνολικά αγώνες, επικρατώντας σε όλους με 2-0 σετ.

Έτσι έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του Wimbledon μέχρι τις ημέρας μας που κατέκτησε τον τίτλο ως junior χωρίς να χάσει σετ, κάτι που επανάλαβε ως άνδρας πια και το 2017.

Τα πρώτα δειλά βήματα

Πάμε μερικά χρόνια πίσω. Ο Φέντερερ ήταν σχεδόν τεσσάρων ετών όταν έβλεπε στην τηλεόραση, το μεγάλο του είδωλο, τον Σουηδό Μπγιορν Μποργκ να κατακτά το Wimbledon το 1985. Από τότε ο μικρός Ρότζερ δεν έχανε την ευκαιρία να παρακολουθεί με τις ώρες αγώνες τένις από την τηλεόραση.

«Μου άρεσε το τένις, ήταν το καλύτερο από όλα τα αθλήματα γιατί ήταν συναρπαστικό και η νίκη ή η ήττα βρισκόταν πάντα στα δικά σου χέρια» δήλωνε αργότερα ο ίδιος.

Πολύ σύντομα άρχισε να ασχολείται με το άθλημα. Παράλληλα με την εγγραφή του στο σχολείο, είχε και την πρώτη επαφή με το τένις, κάνοντας τρεις προπονήσεις την εβδομάδα.

Εκεί γνωρίστηκε με ένα συνομήλικο αγόρι τον Μάρκο Κιουντινέλι με τον οποίο πέρα από το τένις έπαιζαν ακόμα σκουός και ποδόσφαιρο. Έπαιξαν για πρώτη φορά μεταξύ τους σε μια επίσημη εκδήλωση το «Τhe Bambino Cup» και ο Κιουντινέλι θυμάται:

«Παίξαμε ένα μεγάλο σετ στα εννέα games. Στην αρχή ήμουν πίσω στο σκορ με 5-2 και άρχισα να κλαίω. Τότε ήρθε ο Ρότζερ για να με παρηγορήσει, συνεχίσαμε το παιχνίδι και προηγήθηκα 7-6. Τότε είδα τον Ρότζερ να κλαίει, πήγα κι εγώ κοντά του για να τον ενθαρρύνω. Ήταν η μόνη φορά που μπόρεσα να τον νικήσω».

Σε ηλικία 10 ετών ο Φέντερερ άρχισε προπονήσεις στο ιδιωτικό «The Old Boys Tennis Club» με τεχνικό τον Άνταμ Κατσόφσκι.
«Ήταν σαν να γεννήθηκε μια ρακέτα στο χέρι. Γρήγορα παρατηρήσαμε το ταλέντο του, αρχίσαμε να του κάνουμε ιδιαίτερα μαθήματα, μάθαινε γρήγορα. ‘Όταν ήθελες να του διδάξεις κάτι νέο, θα το έκανε ύστερα από τρεις, τέσσερις φορές, όταν άλλα παιδιά χρειάζονταν εβδομάδες. Ήθελε πάντα να γίνει ο καλύτερος στο κόσμο, γελούσαμε μαζί του και εγώ. Σκεφτόμουν πως ίσως να γινόταν ο καλύτερος παίκτης στην Ελβετία ή στην Ευρώπη, αλλά όχι στον κόσμο. Το είχε στο μυαλό του, το δούλεψε».

Μέχρι τα 12 χρόνια του ο Φέντερερ έπαιζε και ποδόσφαιρο, όταν αποφάσισε να το εγκαταλείψει και να επικεντρωθεί στο τένις.
Σε ηλικία 14 ετών έγινε πρωταθλητής Ελβετίας στα ηλικιακά πρωταθλήματα και το καλοκαίρι 1996 εντάχθηκε στο σιρκουί αγώνων στο ITF Junior, φθάνοντας δύο χρόνια μετά να γίνει το Νο.1 στον κόσμο.

Η νίκη στο Πράτο και το σκούτερ της Piaggio

Ο Φέντερερ στην κατηγορία junior έπαιξε σε έξι τελικούς, κατακτώντας πέντε τίτλους, δίνοντας συνολικά 163 αγώνες.

O πρώτος στο Πράτο θα του έχει μείνει αξέχαστος, καθώς για τη νίκη του είχε λάβει δώρο ένα κόκκινο σκούτερ της Piaggio. Ο 16χρονος Φέντερερ μην ξέροντας τι να το κάνει, είχε ζητήσει από τους διοργανωτές να του το στείλουν στο σπίτι του, έχοντας στο μυαλό του μελλοντικές βόλτες στους δρόμους της Βασιλείας.

Η πορεία αυτή των δύο ετών άρχισε στις 15 Ιουλίου 1996 σε τουρνουά εφήβων στην Ελβετία, νικώντας τους Λούκας Ρόμπεργκ (Αυστρία) 6-1, 6-0, Μαρκ-Ολιβιέ Μπαρόν (Γαλλία) 7-6, 6-3 και χάνοντας από τον αυστριακό Νάθαν Χίλεϊ με 7-6, 4-6, 4-6.

Οι πέντε τίτλοι του Φέντερερ στα junior

Ο Φέντερερ στην κατηγορία junior έπαιξε σε έξι τελικούς, κατακτώντας πέντε τίτλους και δίνοντας συνολικά 163 αγώνες. Οι τρεις πρώτοι ήταν στην κατηγορία G2.

*Tον Μάιο του 1997 στο Πράτο της Ιταλίας (κατηγορία G2), νικώντας σε χωμάτινη επιφάνεια τον Κροάτη, Λούκα Κάτανιατς (6-4, 6-0).

*Τον Ιανουάριο του 1998 στο Victoria Junior Championship στην Αυστραλία (σκληρή επιφάνεια), επικρατώντας στον τελικό του Γάλλου, Ζουλιέν Ζανπιέρ 6- 4, 6-4.

*Και τον Απρίλιο του 1998 σε τουρνουά στη Φλωρεντία (γρασίδι), νικώντας στον τελικό τον Ιταλό, Φίλιπο Βολάντρι με 7-6, 6-3.

Ακολούθησε τον Ιούλιο ο τίτλος στο Wimbledon, τον Σεπτέμβριο αγωνίστηκε στο US Open, γνωρίζοντας την ήττα στον τελικό από τον Αργεντινό, Νταβίντ Ναλμπαντιάν με 6-3, 7-5.

Η πορεία του στην κατηγορία junior ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1998, με τον τίτλο στο Orange Bowl Tennis Championships στις ΗΠΑ, νικώντας στον τελικό έναν άλλο σπουδαίο Αργεντινό, τον Γκιγιέρμο Κορία με 7-5, 6-3.

Μετά για τον Ρότζερ Φέντερερ ακολούθησε το μεγάλο ταξίδι στα γήπεδα του κόσμου.