Τα νούμερα σοκάρουν. Περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV και 26 εκατομμύρια έχουν χάσει την μάχη με ασθένεια που σχετίζεται με το AIDS. Η πραγματικότητα, από την μέρα που ο ιός σου «χτυπάει την πόρτα», γίνεται πιο σκληρή και η πάλη με ζητήματα που προκύπτουν γίνεται βίωμα. Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Πολλοί αθλητές όλα τα χρόνια δεν δίστασαν να παραδεχθούν δημόσια ότι είναι φορείς του ιού και να κάνουν γνωστό σε όλους ότι θα παλέψουν με αυτόν, δημιουργώντας κίνητρο σε όλους τους ανθρώπους που βρέθηκαν ή ίσως βρεθούν σε αυτήν θέση. Το gazzetta.gr θυμάται κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις με την κοινή γνώμη να ακούει συγκλονισμένη τις εξομολογήσεις των ανθρώπων αυτών.

Μάτζικ Τζόνσον: Μπάσκετ

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα. Τετριμμένο ναι, αλλά αυτό έγινε. Ήταν στην αρχή της δεκαετίας του 90' και συγκεκριμένα ο Τζόνσον έκανε τις καθιερωμένες εξετάσεις πριν αρχίσει η σεζόν για το ΝΒΑ. Σε αυτές τις εξετάσεις ρουτίνας ο Μάτζικ Τζόνσον, βρέθηκε θετικός στον ιό HIV. Σε συνέντευξη που έδωσε στις 7 Νοεμβρίου του 1991 παραδέχθηκε στο κοινό την ασθένεια του και μαζί και την απόσυρση του από την ενεργό δράση.

Παράλληλα δήλωσε ότι η γυναίκα του δεν έχει τον ίο όπως και το αγέννητο παιδί και έδειξε αποφασισμένος να αφιερώσει την ζωή του στην μάχη ενάντια στην ασθένεια. Την εποχή εκείνη δεν ήταν διαδεδομένο ότι μπορούν και οι ετερόφυλοι να έχουν τον ίο για αυτό και αμέσως άρχισε η φήμη στην Αμερική ότι ο Τζόνσον είναι ομοφυλόφιλος, γεγονός που τον ανάγκασε να το αρνηθεί άμεσα.

Η ανακοίνωση του Τζόνσον στην Αμερική το 2004 ανακηρύχθηκε από το ESPN η 7η πιο σημαντική των 25 τελευταίων ετών γεγονός που δείχνει πως αντιμετωπίζονταν η ασθένεια από την κοινή γνώμη. Μέσα στα χρόνια η πράξη αυτή άρχισε να αντιμετωπίζεται παράλληλα με σκεπτικισμό αλλά και αποθεωτικά από κάποιους άλλους, όπως ο Τζορτζ Μπους που δήλωσε ότι για εκείνον ο Τζόνσον είναι ήρωας.

Παρόλο που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το κοινό τον διάλεξε για το All Stat Basket του 1992. Αυτό έφερε αρκετές αντιδράσεις από κάποιους παίκτες χωρίς τελικά να στέκονται δυνατές να τον αποκλείσουν από το παιχνίδι όπου τελικά ανακηρύχθηκε και MVP πετυχαίνοντας 25 πόντους, με 9 ασίστ και 5 ριμπάουντ. Ο Τζόνσον πήρε μέρος στην Ολυμπιακή ομάδα του 1992 όπου και κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο. Η περίπτωση του και η αντιμετώπιση στο θέμα θεωρείται έμπνευση για τους ανθρώπους που πάσχουν από τον ιό.

Γκρεγκ Λουγκάνις: Κολύμβηση

Ο σπουδαίος αυτός αθλητής έχει γράψει ιστορία στις καταδύσεις. Τα κατορθώματα του είναι μοναδικά και έχει γράψει το όνομα του στην ιστορία του αθλήματος με χρυσά γράμματα. Έχει κατακτήσει 4 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (1988, 1988, 1984, 1984) και ένα αργυρό το 1976 στο Μόντρεαλ.

Το 1988 κέρδισε το βραβείο του καλύτερου αθλητή. Μετά το ατύχημα που είχε το 1988, όπου και τελικά κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, χτυπώντας το κεφάλι του στην σανίδα ανακοίνωσε σε όλο τον κόσμο ότι είναι θετικός στον ιό HIV, μια διάγνωση που ήξερε 6 μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνης της χρονιάς.

Οι χορηγοί τον εγκατέλειψαν και έγινε τεράστιος ντόρος για το γιατί δεν δήλωσε την ασθένεια του πριν τους αγώνες. Ο Λουγκάνις το 2015 βραβεύτηκε για την συνεισφορά του στην ενημέρωση για θέματα γύρω από την σεξουαλικό προσανατολισμό.

Τόμι Μόρισον: Πυγμαχία

Η ιστορία του πυγμάχου που συγκλονίζει. Την πρώτη του χρονιά στο άθλημα μετά από το ντεμπούτο του στην πυγμαχία το 1988 ο Τόμι Μόρισον κατείχε το ρεκόρ 19 αγώνων ανίκητος. Τον Οκτώβριο του 1991 έχασε από τον Ρέι Μέρσερ και μαζί έχασε και τον τίτλο γεγονός που του στοίχισε. Το όνειρο του ήταν να κερδίσει τον τίτλο. Τελικά το κατάφερε το 1993 όπου κέρδισε τον τίτλο του WBO.

Ο Μόρισον έγινε ευρέως γνωστός όταν είχε εμφανιστεί το 1990 στην ταινία Ρόκι V με τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Το 1996 πριν τον αγώνα με τον Άρθουρ Γουέδερς αποκαλύφθηκε ότι ο Μόρισον ήταν θετικός στον ιό HIV. Ο αθλητής είπε ότι θα σταματήσει να αγωνίζεται, ρίχνοντας την ασθένεια του στον τρόπο ζωής που είχε μέχρι τότε. Μετά όμως όλα άλλαξαν και η κριτική έπεσε πάνω του. Ο αθλητής θέλησε να επιστρέψει στα ρινγκ ισχυριζόμενος ότι τα αποτελέσματα των προηγούμενων εξετάσεων ήταν εσφαλμένα.

Επανέλαβε τις εξετάσεις το 2006 και βγήκαν αρνητικές για τον ιό, αλλά πάντα υπήρχε η πεποίθηση ότι ήταν ψεύτικα τα αποτελέσματα απλά και μόνο για να επιστρέψει ο Μόρισον στο ρινγκ. Την 1η Σεπτεμβρίου του 2013 ο Μόρισον πέθανε σε ηλικία 44 ετών. Παρόλο που δεν επιβεβαιώθηκε επίσημα ότι ο θάνατός του οφείλεται στο AIDS υπάρχει η πεποίθηση ότι τελικά αυτό ήταν που στοίχισε την ζωή του του πυγμάχου.

Άρθουρ Ας: Τένις

Ο Άρθουρ Ας έχει γράψει ιστορία. Έγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός που κατάφερε και κατέκτησε το US Open το 1968, το Αυστραλιανό Όπεν το 1970 αλλά και το Γουίμπλετον το 1975. Έχει αφήσει βαριά παρακαταθήκη και στο άθλημα που επέλεξε αλλά και στην ίδια την ζωή όπου την αντιμετώπισε σαν μαχητής. Η ιστορία του και το πως κόλλησε τον ιό του AIDS είναι τραγική.

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1979 αποφασίστηκε να κάνει μπαι-πας εξαιτίας προβλήματος στην καρδιά. Λίγους μήνες μετά την εγχείρηση και ενώ προσπαθούσε να κάνει την μεγάλη του επιστροφή στο τένις επανεμφανίστηκαν προβλήματα στην καρδιά. Το 1983 ο Ας μπήκε και για δεύτερη εγχείρηση για να διορθωθεί η πρώτη. Παράλληλα, προσπάθησε να ενημερώσει τον κόσμο για τα καρδιολογικά προβλήματα.

Το 1988 ο Ας θα ξαναμπεί στο νοσοκομείο με προβλήματα που δείχνουν ότι έχει προσβληθεί από τον ιό HIV. Πιστεύετε ότι ο αθλητής έγινε φορέας του ιού από τις μεταγγίσεις αίματος που του έγιναν για τις εγχειρήσεις της καρδιάς. Μετά από ένα τεράστιο θέμα που έγινε η δημοσιοποιήσει της ασθένειας ο Ας δημιούργησε ένα ίδρυμα και πάλεψε για να ενημερωθεί ο κόσμος για τον ιό όπως επίσης και για το ασφαλές σεξ.

«Θέλουμε να μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να πούμε ότι όλοι νοιαζόμαστε και ότι κάναμε ότι μπορούσαμε, όταν έπρεπε να το κάνουμε και με ότι μέσα είχαμε». Αφιέρωσε την ζωή του στο κοινό καλό και στην ενημέρωση όλων των ανθρώπων. Ο Ας πέθανε από πνευμονία που σχετιζόταν με την ασθένεια τον Φεβρουάριο του 1993, σε ηλικία μόλις 49 ετών.

Η λίστα δεν τελειώνει εδώ φυσικά και δεν σταματάει σε αθλητές και ανθρώπους διάσημους. Πολλοί άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο δίνουν τον αγώνα τους κόντρα στο ιό. Αυτή η ασθένεια έχει στερήσει την ζωή από εκατομμύρια ανθρώπους και η 1η Δεκεμβρίου μας δίνει την δυνατότητα να θυμόμαστε αυτούς που υποφέρουν αλλά και να εκτιμούμε την αξία της ενημέρωσης, της πρόληψης αλλά και της σωστής πληροφόρησης.