Με τον νομό Αιτωλοακαρνανίας να είναι κάθε καλοκαίρι το... σημείο συνάντησης των φίλων του κλαρίνου, ελέω των πανηγυριών που γίνονται συνεχώς σε κάθε χωριό, μικρό και μεγάλο, θα περίμενε κανείς ότι το περίφημο πνευστό θα... είχε την τιμητική του και στα εντός έδρας ματς του Παναιτωλικού! Δεν συμβαίνει όμως αυτό... Αντίθετα ο όχι και τόσο «οικείος» για τους Αγρινιώτες ήχος της Ποντιακής λύρας (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ ΤΟ... ΗΧΗΤΙΚΟ) ακούγεται κάτι λιγότερο από τον ύμνο του συλλόγου.

Ο λόγος προφανής. Για... πάρτη του Γιώργου Θεοδωρίδη γίνονται όλα. Του... Γιωρίκα μιας και αναφερόμαστε σε κάποιον που οι... ρίζες του χάνονται στον Πόντο! Ο ίδιος πλέον δείχνει να το απολαμβάνει. Να το περιμένει. Γονατίζει και με τα χέρια κάνει σαν να παίζει... νοητά λύρα. «Παφ και τάληρο» έλεγε παλιά ο Νίκος Παπαναστασίου στην διαφήμιση που παρίστανε τον «Λαλάκη τον εισαγώμενο»! «Γκολ και λύρα» ισχύει για την περίπτωση του Θεοδωρίδη!

Τα πιο ώριμα χρόνια του

Έχοντας φορέσει την φανέλα του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Άρη, αλλά έχοντας πάρει και... άρωμα Γερμανίας θα έλεγε κανείς ότι για τον «Τεό» το Αγρίνιο και ο Παναιτωλικός είναι ένα καλό... λιμάνι για τα τελευταία σίγουρα ένσημα στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Δεν είναι έτσι όμως. Το αντίθετο συμβαίνει. Τα 3+1 χρόνια (υπήρξε το... ενδιάμεσο διάλλειμα της Κύπρου) στο Αγρίνιο δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι είναι τα πιο ώριμα για τον έμπειρο μέσο.

Τα καλύτερα του; Ίσως να ισχύει κι αυτό, αν και μόνο ο ίδιος ο Θεοδωρίδης μπορεί να το απαντήσει. Στο παρελθόν με τρεις από τις πλέον βαριές φανέλες του Ελληνικού ποδοσφαίρου ποτέ δεν μπόρεσε να κάνει το... μεγάλο μπαμ για διαφόρους λόγους. Τι κι αν από ποιότητα ξεχείλιζε; Δεκάρι παλαιάς κοπής από αυτά που στα... μπαλαδο-στέκια λέμε ότι ξέρει «100 καντάρια μπάλα». Δεν είναι τυχαίο ότι το «10» στην πλάτη τον συνοδεύει!

Μερίδιο ανόδου και... αμφισβήτηση

Τελικά αφού και στο Ηράκλειο με την φανέλα του Εργοτέλη δεν βρήκε την... ποδοσφαιρική Ιθάκη του, βρέθηκε στο Αγρίνιο σαν το παλιό καλό κρασί! Στην πρώτη χρονιά του Παναιτωλικού στην Β΄εθνική (μετά το περίφημο μπαράζ της Νέας Σμύρνης) τον... έσωσε άνετα, τον έφτασε μια ανάσα από τα πλέι οφ και φυσικά αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και πολυτιμότερος παίκτης της ομάδας! Στην δεύτερη έζησε την απόλυτη αποθέωση.

Μετά από 34 χρόνια στην αφάνεια, στην μιζέρια και στα... χωράφια ο Παναιτωλικός βρέθηκε στα «σαλόνια» της Σούπερ Λίγκας. Ο Θεοδωρίδης με μερικά φανταστικά γκολ κι άλλες τόσες απίθανες ασίστ πήρε την... μερίδα του λέοντος εκείνης της ανόδου. Οι «Μαγιάτικες βραδιές» αποθέωσης και υποδοχών είχαν τον Έλληνα μέσο ως ένα από τα βασικά πρόσωπα. Η ανανέωση στο συμβόλαιο του ήρθε μέσα σε λίγα λεπτά μετά το ραντεβού του με τον Φώτη Κωστούλα.

Η τρίτη σεζόν του στο Αγρίνιο ήταν αυτό που λέμε... τρίτη και φαρμακερή! Για τον ίδιο τα είχε όλα. Υποβιβασμός με τον Παναιτωλικό, τραυματισμοί που τον άφησαν μεγάλο διάστημα εκτός, αλλά και αμφισβήτηση που έφτανε ακόμη και στο σημείο να τον θέλει... αρχηγό εντός αποδυτηρίων μαζί με τον «κολλητό» του Άγγελο Χαριστέα! Όλα αυτά του άνοιξαν την πόρτα... της εξόδου από το Αγρίνιο.

Με βαριά καρδιά αλλά εκείνη την εποχή δεν γινόνταν αλλιώς, όταν μάλιστα ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ είχε αφήσει να ενοηθεί ότι θα εγκαταλείψει το «κυανοκίτρινο καράβι». Ο Θεοδωρίδης βγήκε από τα σύνορα. Η... αγκαλιά του Απόλλωνα Λεμεσού ήταν ο επόμενος σταθμός όχι όμως για πολύ. Άλλωστε εκείνο το διάστημα, στην αρχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης στην χώρα μας, η Κύπρος φάνταζε κάτι σαν... ποδοσφαιρικό παράδεισο!

Η μεγάλη επιστροφή

Είπαμε όμως, κάτι σαν ένα... παιχνίδι της μοίρας μακριά από το Αγρίνιο ο Γιωρίκας δεν έβρισκε ηρεμία. Δεν το... γούσταρε. Έτσι επειδή «το αίμα νερό δεν γίνεται», ο Θεοδωρίδης γύρισε στα γνώριμα λημέρια του. Ο Παναιτωλικός κέρδισε ξανά την άνοδο στην Σούπερ Λίγκα κι ανάμεσα στις μεταγραφές του καλοκαιριού ήταν και ο γεννημένος στην Φρανκφούρτη 33χρονος μέσος!

«Από σήμερα νιώθω ότι γύρισα σπίτι μου» είπε ο γεννημένος στην Φρανκφούρτη, αλλά αναγεννημένος στο Αγρίνιο. Ο Γιωρίκας με 5 γκολ και 3 ασίστ σε 17 αγώνες που έχει παίξει το αποδεικνύει. Κι αν σκεφτεί κανείς ότι τα 3 από τα 5 γκολ ήταν... κλειδιά για νίκες-τρίποντα τότε καταλαβαίνει κανείς πιο εύκολα γιατί πλέον η... Ποντιακή λύρα είναι κάτι σαν εθνικός ύμνος στην πόλη.

Είτε παίζει αριστερά, είτε σαν ελεύθερος μέσος πίσω από τον επιθετικό, ο Θεοδωρίδης δείχνει πλέον να το χαίρεται το ίδιο. Να πατάει γερά, να έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση στα πόδια καθώς σχεδόν όλα τα γκολ του είναι εντυπωσιακά και να δείχνει το προφανές. Ότι επέστρεψε στο Αγρίνιο γιατί είχε αφήσει... ανοιχτούς λογαριασμούς από την περασμένη θητεία του.

Δεν ήθελε να τελειώσει από τον Παναιτωλικό με την «ρετσινιά» ότι ήταν μέλος της ομάδας που... έχασε την κατηγορία! Αντίθετα θέλει να μείνει ως ο ηγέτης, ο αρχηγός που οδήγησε στην παραμονή, στις μεγάλες νίκες και στην σπουδαία πορεία! Αν τελικά αυτό είναι το πλάνο του μέχρι στιγμής το ακολουθεί κατά γράμμα... Οι δύο γκολάρες κόντρα στον Πανθρακικό ήταν απλά ένα ακόμη μήνυμα προς κάθε αντίπαλο!

Δείτε ΕΔΩ τα πέντε φετινά γκολ του Γιώργου Θεοδωρίδη.