Μετά τις πρώτες δοκιμές στο Μάλμε το 1976 και στο Σιτάρντ της Ολλανδίας το 1980, τα παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου άρχισαν από το Ελσίνκι το 1983.

Σε αυτή την πορεία των 39 ετών και των 17 διοργανώσεων υπάρχουν στιγμές που ακόμα μνημονεύονται από τους φανατικούς φίλους του κλασικού αθλητισμού μέχρι τις ημέρες μας.

Πάμε πίσω, λοιπόν, στο χρόνο και στο 4ο παγκόσμιο πρωτάθλημα που φιλοξενήθηκε στη Στουτγάρδη τον Αύγουστο του 1993.

Ο τελικός των 100μ. γυναικών πέρασε στην ιστορία για ένα ρεκόρ: έκρινε το χρυσό μετάλλιο στο ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου!

Πρωταγωνίστριες δύο σταρ των σπριντ η Αμερικανίδα, Γκέιλ Ντίβερς και η Τζαμαϊκανή και μετέπειτα Σλοβένα, Μέρλιν Ότεϊ. Ο δυο τους έπεσαν μαζί στη γραμμή τερματισμού, ο χρόνος τους 10.82, ρεκόρ αγώνων, μόνο που με βάση τους κανονισμούς έπρεπε να υπάρξει νικήτρια.

Για παράδειγμα σήμερα η παγκόσμια ομοσπονδία υγρού στίβου (FINA) σε ταυτόχρονη άφιξη πάει στο δίκαιο της υπόθεσης, από ένα μετάλλιο ίδιου χρώματος και όλοι ευτυχισμένοι.

Πίσω στη Στουτγάρδη. Οι ιθύνοντες της διεθνούς ομοσπονδίας (IAAF τότε), με τα τεχνικά μέσα εκείνης της εποχής, εξέτασαν το φώτο φίνις, τα παγωμένα καρέ και έπειτα από αρκετά λεπτά αποφάσισαν: Γκέιλ Ντίβερς νικήτρια για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.

Σήμερα η Wolrd Athletics, με την εξέλιξη της τεχνολογίας δίνει ως επίσημο αποτέλεσμα: Ντίβερς 10,811 και Ότεϊ 10,812. Δηλαδή ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου.

«Δεν ήξερα τίποτα μέχρι που ο εκφωνητής φώναξε το όνομά μου», δήλωνε μετά η Ντίβερς, δίπλα στην Ότεϊ κοιτούσαν τον πίνακα αποτελεσμάτων και ανέμεναν το αποτέλεσμα.
«Δεν είχα ιδέα τι να περιμένω» συμπλήρωνε η Ντίβερς, η οποία ένα χρόνο πριν γινόταν για πρώτη φορά ολυμπιονίκης στα 100μ. στη Βαρκελώνη.

Από την άλλη η 33χρονη τότε Μέρλιν Ότεϊ ήξερε ακριβώς τι να περιμένει. Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες και άλλα τόσα παγκόσμια πρωταθλήματα και δεν έχει κερδίσει ποτέ χρυσό μετάλλιο σε ατομικό αγώνισμα. Μετά από περισσότερο από μια δεκαετία απογοητεύσεων η Ότεϊ τόλμησε πραγματικά να πιστέψει ότι, επιτέλους, είχε νικήσει.

Στη στιγμή της αναμονής το πρόσωπό της εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη. Το πλήθος των 40.000 θεατών την επευφήμησε, άρχισε να πιστεύει πιο πολύ στην ιδέα ότι είχε κερδίσει το χρυσό. Και μετά ήρθε η επίσημη ανακοίνωση, είχε χάσει ξανά, αυτή τη φορά με τη μικρότερη δυνατή διαφορά.

Και δεν της άρεσε.
«Νίκησα», είπε, «όλοι ξέρουν ότι νίκησα. Είναι παράλογο να μου δίνουν διαφορετικό χρόνο. Ο μόνος λόγος που το έκαναν ήταν γιατί δεν ήθελαν να μου δώσουν το χρυσό μετάλλιο» δήλωνε η Ότεϊ.

«Ανοησίες, δεν ξέρω γιατί δεν θα ήθελαν να δώσουν στον Ότεϊ ένα χρυσό μετάλλιο» ανταπαντούσε ο Μπόμπι Κέρσι, ο διάσημος προπονητής της Ντίβερς.

Η ομάδα της Τζαμάικα έκανε ένσταση. Η κριτική επιτροπή εφέσεων της παγκόσμιας ομοσπονδίας χρειάστηκε 6.300 δευτερόλεπτα (μία ώρα και 45 λεπτά) για να βεβαιώσει το αρχικό αποτέλεσμα.

Μέσα στη γενική σύγχηση Γερμανός δημοσιογράφος έριξε την ιδέα, οι δυο αθλήτριες να επιστρέψουν στην πίστα και να τρέξουν ξανά 100 μέτρα!
«Πόσα χρήματα έχεις στην τσέπη σου;» ήταν η ερώτηση του Κέρσι.

Η Μέρλιν Ότεϊ, τρεις ημέρες αργότερα τα κατάφερνε, γινόταν πρωταθλήτρια κόσμου στα 200μ.