Αρχιμανδρίτης πέταξε τα ράσα: «Τι Θεός είναι αυτός που ορίζει με τι πλαγιάζουν οι άνθρωποι;» (vid)
Ο Συράκος-Ιωάννης Κεσέν (πλέον) αποφάσισε να πετάξει τα ράσα, ανεβάζοντας ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο στο YouTube, με το οποίο εξηγεί ότι ο λόγος της απόφασής του, μεταξύ άλλων, είναι η σεξουαλικότητά του.
Ο πρώην, πια, αρχιμανδρίτης και ένας από τους καλύτερους και πιο αγαπητούς ιερείς της νέας γενιάς, δεν είχε διστάσει πριν από λίγα χρόνια να δηλώσει -στη Lifo- σχετικά με το παραλήρημα μίσους ενός παπά μέσα σε εκκλησία: «Είμαστε αρκετοί οι κληρικοί, οι οποίοι καταδικάζουμε τις θέσεις των εκάστοτε ιερέων ή ιεραρχών, που εκφράζονται κατ' αυτόν τον τρόπο, ο οποίος απάδει της χριστιανικής διδασκαλίας».
Με ένα βίντεο στο Religion Recovery, λοιπόν, ο πρώην πατήρ Ιάσων εξηγεί πώς αποφάσισε να μην υπηρετεί πια την εκκλησία.
«Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να είμαι μέλος, πόσω μάλλον διδάσκαλος ενός θρησκευτικού συστήματος που εκ προοιμίου, λόγω της σεξουαλικότητάς μου, με στέλνει στην κόλαση, με στέλνει στο σκοτάδι, με στέλνει στην αφάνεια», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Συγκεκριμένα, λέει: «Μετά από πέντε χρόνια στο ράσο, έρχεται κάποια στιγμή η αναμέτρηση με την προσωπική αλήθεια. Πλέον, έχοντας αφήσει στο παρελθόν εκκλησία και οργανωμένη θρησκεία, μπορώ να μιλώ και να σκέφτομαι χωρίς στεγανά, χωρίς δόγματα, χωρίς αφορισμούς. Μικρά βίντεο, μικρά λιθαράκια που χτίζουν την αλήθεια. Από τα ράσα στον φεμινισμό, από την κανονικότητα στην ορατότητα».
Στη συνέχεια, προσθέτει: «Ήμουν ιερέας της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας για πάνω από πέντε χρόνια. Αρκετά πρόσωπα με γνωρίζουν είτε από τη φυσική μου παρουσία καθότι είχα την εκκλησία, κόσμο, λειτουργίες, κηρύγματα είτε από το διαδίκτυο καθότι δημοσίευμα κείμενά μου και αναπτυσσόταν συχνά ένας ζωηρός κάτω από αυτά διάλογος. Δεν είμαι πλέον ο πατήρ Ιάσων ιερομόναχος. Ονομάζομαι Συράκος Ιωάννης Κεσέν. Άφησα πίσω μου τα ράσα, την εκκλησία, πέταξα τα ράσα όπως λέει ο λαός, και πετώντας τα ράσα άφησα κάθε εκκλησία Ανατολής και Δύσης, κάθε οργανωμένη θρησκεία που κατεργάζεται από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας την καταπίεση του ανθρώπου φτιάχνοντας συστήματα που φράζουν σώματα και στόματα, ορίζοντας με σαφήνεια το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος».
«Κάποια στιγμή κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Κάποια στιγμή κοίταξα μέσα μου καλά χωρίς ψευτιές, χωρίς υπεκφυγές και είπα τι είναι για σένα σημαντικότερο αλήθεια» λέει και προσθέτει: «Να πορεύεσαι με άξονα τη δική σου προσωπική αλήθεια ή μια κάποια αλήθεια που σου επιβλήθηκε σαν θέσφατη; Έτσι κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να είμαι μέλος πόσο μάλλον διδάσκαλος ενός θρησκευτικού συστήματος που εκ προοιμίου λόγω της σεξουαλικότητάς μου με στέλνει στην κόλαση, με στέλνει στο σκοτάδι, με στέλνει στην αφάνεια».
Στη συνέχεια, δε, αναρωτιέται: «Αλήθεια, τι Θεός είναι αυτός που επεμβαίνει τόσο δυναμικά στις ζωές των ανθρώπων και τους ορίζει με το τι θα πλαγιάζουν στο κρεβάτι τους, ορίζει πως θα βιώνουν τη σεξουαλικότητά τους. Μόνο Θεός αγάπης και φιλανθρωπίας δεν είναι. Εγώ σε αυτόν τον Θεό βλέπω έναν δυνάστη. Και πώς θα ήταν διαφορετικά όταν αυτός ο άντρας Θεός είναι κατασκεύασμα των ανδροκρατούμενων κοινωνιών από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας που παίρνουν ύφασμα και ράβουν παντελόνια και φοράνε αυτά τα παντελόνια στο θείον, όπου εάν υπάρχει αυτό το θείον, είναι πνεύμα και με ποιο δικαίωμα του δίνουμε ένα φύλο».
