Εκατοντάδες διαδηλωτές της Κολομβίας αγνοούνται και πιστεύεται πως βρίσκονται σε κρυφά κέντρα κράτησης και… εκφοβισμού (pics)
Δύο εβδομάδες μετά το ξέσπασμα διαμαρτυριών στη Κολομβία και αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι αγνοούνται με την αστυνομία και τις αρχές να αποσιωπούν σε μεγάλο βαθμό για την τύχη τους. Οι πολίτες πιστεύουν πως πολλοί από τους αγνοούμενους (γύρω στους 435) βρίσκονται σε κρυφά κέντρα κράτησης, φυσικά παράνομα και εκτεθειμένοι στις όποιες ορέξεις των αρχών.
Οι αναταραχές δημιουργήθηκαν ενάντια σε μια νέα φορολογική μεταρρύθμιση και η Κυβέρνηση “απάντησε” με μια βάναυση καταστολή από την αστυνομίας, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 41 διαδηλωτών. Η αστυνομική βία εξόργισε τους Κολομβιανούς και μετέτρεψε τις διαμαρτυρίες σε ένα εθνικό κίνημα επανάστασης, το οποίο αποκάλυψε τη βαθιά δυσαρέσκεια για την ανισότητα, τη φτώχεια και την βιαιοπραγία ως κακοποίηση της αστυνομίας.
Μπορεί η παγκόσμια κοινότητα να έχει εκδηλώσει την έντονη ανησυχία της για τους θανάτους των διαδηλωτών, ωστόσο ελάχιστοι έχουν ενημερωθεί για τις καθημερινές εξαφανίσεις των διαδηλωτών.
Η Mayra López που παρευρέθηκε σε μια ειρηνική διαμαρτυρία στην πρωτεύουσα της δυτικής επαρχίας Quindio, όταν η αστυνομία άρχισε να ρίχνει δακρυγόνα. Η ξαδέλφη της ζαλίστηκε, η Lopez έμεινε να τη βοηθήσει και οι δυο τους συνελήφθησαν για.,.. Βανδαλισμό.
Μαζί με άλλους πέντε διαδηλωτές μετακινήθηκαν με ένα όχημα για αρκετές ώρες σε αστυνομικά τμήματα. Όταν η López, (33 ετών) έφτασε επιτέλους στον τελικό της σταθμό είπε, ότι εκείνη και άλλοι διαδηλωτές έμειναν κρατούμενοι, εξευτελίστηκαν από αξιωματικούς της αστυνομίας για τη συμμετοχή τους στις διαμαρτυρίες και τους έριξαν αέριο.
Ήταν τυχερή, γιατί κατάφεραν να την απελευθερώσουν λίγες ώρες αργότερα, οι Public Question. Μια κολομβιανή ερευνητική δημοσιογραφική οργάνωση που παρακολουθεί ανάλογες περιπτώσεις και κατάφερε να... τη βγάλει από τη λίστα των αγνοούμενων.
«Ήταν εξευτελιστικό και απογοητευτικό», είπε στο VICE World News η Mayra López «επειδή δεν κάναμε τίποτα λάθος«.
Πολλοί διαδηλωτές βέβαια είχαν χειρότερη μεταχείριση από την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένης φυσικά σωματικής κακοποίησης, όπως είπε η Lopez, ωστόσο φοβούνται να μιλήσουν. Τραγικό αποτέλεσμα; Εκατοντάδες διαδηλωτές εξακολουθούν να αγνοούνται.
«Δεν φοβάμαι για τον εαυτό μου. Φοβάμαι ότι τίποτα δεν θα βγει από τις διαδηλώσεις και ότι όλοι οι άνθρωποι που πέθαναν θα... πέθαναν για τίποτα».
Η López ήταν τυχερή. Πολλοί αγνοούμενοι διαδηλωτές δεν έχουν αναφερθεί ως νεκροί ή στους συλληφθέντες και μη κυβερνητικές οργανώσεις προσπαθούν σκληρά για να τους βρουν. Συγκεντρώνουν πληροφορίες χρησιμοποιώντας ακόμα και το Facebook, το Twitter και άλλα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Ενώ ο διοικητικός Επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κολομβία έχει αναφέρει 168 εξαφανίσεις, οι μη Κυβερνητικές οργανώσεις εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρχουν έως και 435 εξαφανίσεις, οι περισσότερες από αυτές στο Calι, που σημειώθηκε το μεγαλύτερο μέρος των ταραχών.
Αρκετοί διαδηλωτές φαίνεται πως κατέληξαν σε μη εξουσιοδοτημένα «κρυφά» κέντρα κράτησης όπου «δεν υπάρχει νομική αρχή για να επιβεβαιώσει τη κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί», όπως αναφέρουν ενώ άλλοι διαδηλωτές συλλαμβάνονται βάσει... νόμου που τους επιτρέπει να κρατούνται για 12 ώρες το πολύ σε ειδικά κέντρα “προστασίας”. Σε αυτά τα κέντρα χρησιμοποιείται αδιάκριτα η τεχνική του εκφοβισμού, ώστε να τους τρομοκρατήσουν και να τους αποτρέψουν να επεστρέψουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν ξανά.
Επίσης, ορισμένοι διαδηλωτές που τελούν υπό κράτηση, κατηγορούνται για εγκλήματα, μερικά αρκετά σοβαρά όπως η τρομοκρατία.
Κάποιοι διαδηλωτές που επέστρεψαν από τα κέντρα κράτησης, μίλησαν για σωματική κακοποίηση ενώ είπαν πως «δεν επιτρέπεται στους κρατούμενους να έρθουν σε επαφή με τους δικηγόρους». Η Elmer Montaña, πρώην εισαγγελέας του Cali, η οποία είναι τώρα εκτελεστική διευθύντρια του Ιδρύματος Υπεράσπισης των Αθώων είπε πως «το μόνο πράγμα που γνωρίζουμε είναι ότι ο αριθμός των ατόμων που αναφέρθηκαν ως εξαφανισμένοι αυξάνεται ώρα την ώρα και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των νέων έχουν συμμετάσχει σε συγκεντρώσεις».
«Τα αστυνομικά τμήματα είναι απρόθυμα να μοιραστούν πληροφορίες με τις ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων», είπε η Gimena Sánchez-Garzoli, διευθύντρια του Γραφείου της Ουάσινγκτον στη Λατινική Αμερική (WOLA), το οποίο ζητά μια ανεξάρτητη έρευνα για την αστυνομική καταστολή από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ που παρακολουθεί τα γεγονότα.
«Ενδεχομένως να μην είναι ζωντανοί, γιατί αν ήταν ζωντανοί, θα έφταναν στα σπίτια τους λέγοντας τουλάχιστον στους συγγενείς και τις οικογένειές τους:« εδώ είμαστε. Αλλά αν δεν έχουν επιστρέψει, είναι επειδή... δεν πρόκειται να εμφανιστούν».
Αυτός ο φόβος είναι ιδιαίτερα ισχυρός σε μια χώρα με μια φρικτή προϊστορία εξαναγκαστικών εξαφανίσεων. Το σκάνδαλο «false positives» της Κολομβίας, στο οποίο χιλιάδες αθώοι άνθρωποι εξαφανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τον στρατό και στη συνέχεια ψευδώς χαρακτηρίστηκαν αντάρτες, παραμένει ακόμα ένα ανεξίτηλο τραύμα στην καρδιά της χώρας.
Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται, με βασικό αίτημα την εξασφάλιση ενός βασικού εισοδήματος για τους φτωχούς και την απόσυρση της μεταρρύθμισης στον τομέα της υγείας και της φορολογίας.
