Όλα είναι πόλεμος!
Ο πόλεμος είναι πολιτική. Με άλλα μέσα. Με τα ίδια μέσα. Το δίκαιο του ισχυρού. Οι σφαίρες του ισχυρού. Οι σιδερένια γροθιά του ισχυρού. Ο πόλεμος είναι η πολιτική. Άμεσος, απλός, αδιαμφισβήτητος, ξεκάθαρα δολοφονικός. Ο πόλεμος είναι διαρκής συμβιβασμός για μια ματωμένη ειρήνη. Ο πόλεμος είναι εικόνα στα δελτία ειδήσεων και στις οθόνες των κινητών. Ο πόλεμος είναι η «ινσταγραμική» (sic) γωνιά που δεν ζήτησες και όμως θαυμάζεις με δέος και πάθος. Ο πόλεμος είναι τα ασυλλόγιστα λόγια και τα πολύ καλά επεξεργασμένα. Ο πόλεμος ο άνεργος που πέφτει δίπλα σου από την πείνα. Ο πόλεμος είναι το ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων και η ισορροπία κερδών-ζημιών. Ο πόλεμος είναι το πρώτο χτύπημα με το κλομπ αναποδογυρισμένο και με τη μολότοφ που σκάει πάνω από τα κεφάλια μας. Ο πόλεμος είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων και αυτών που αγωνίζονται ενάντια σε αυτά. Ο πόλεμος είναι η κοφτερή, «άρρωστη», ερώτηση «τι ομάδα είσαι;». Ο πόλεμος είναι μια ανάρτηση του αμερικανού προέδρου στα social media και μια αντίδραση σε αυτήν. Like, καρδούλες, λύπη, οργή, νοιάζομαι και η ζωή, ο πόλεμος, συνεχίζεται. Ο πόλεμος είναι ο έρωτας, ο χωρισμός. Ο πόλεμος είναι η ίδια η ζωή. Ο πόλεμος, ο «Υπέροχος πόλεμος» (Εκδόσεις Ίκαρος) είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε για τα χαρακώματα της ζωής (μας).
Γιατί τόση ευτυχία. Γιατί ο διαρκής πόλεμος
Η Ευτυχία Γιαννάκη έχει πάει το αστυνομικό μυθιστόρημα ένα βήμα παραπέρα. Καλή η ψυχαγωγία του μυστηρίου, των ανατροπών, της περιπέτειας, των απρόσμενων ηρώων. Ακόμα καλύτερη η συνεχής απορία ποιος να είναι ο δολοφόνος; Δεκτά και απολαυστικά. Όμως… Τι είναι μια αστυνομική ιστορία; Είναι ο πόλεμος στο σώμα της κοινωνίας, είναι οι εκρήξεις της και τραύματά της που καταλήγουν στο ανθρώπινο σώμα, στο σημείο δηλαδή απ’ όπου ξεκίνησαν. Η Γιαννάκη, λοιπόν, φροντίζει τόσο καλά το σύμπτωμα και διαρκώς αναζητεί την αιτία. Επιστρέφει, επιστρέφει, επιστρέφει και η σπείρα που δημιουργεί φτάνει στα μύχια της ψυχής και του μυαλού. Και σε αυτή τη διαδικασία κανείς δεν μένει απ’ έξω. Φανταστικοί (;) χαρακτήρες, αναγνώστες, η ίδια η συγγραφέας, όλοι βλέπουν κάτι από τον εαυτό τους στα βιβλία της. Ο «Υπέροχος πόλεμος» δεν αποτελεί εξαίρεση. Το έγκλημα είναι η αφορμή και το επίμονο «γιατί» το φως που οδηγεί τη σκέψη και τη γραφή. Από την πολλή ευτυχία μπορείς να γλιτώσεις. Από τον πόλεμο, όμως, δεν γλιτώνει κανείς. Και η Γιαννάκη ξοδεύει κάθε ικμάδα των δυνάμεων της για να καταλάβει γιατί τόση ευτυχία και γιατί ο διαρκής πόλεμος. Και όταν βάζει «τέλος», έρχεται ένα ακαταμάχητο μυθιστόρημα όπως αυτό.
Στιβαρό μυθιστόρημα
Ο «Υπέροχος πόλεμος» θα μπορούσε να είναι η πρώτη ιστορία του Χάρη Κόκκινου, του βασικού χαρακτήρα των αστυνομικών μυθιστορημάτων της Γιαννάκη. Ο επικεφαλής του Εγκλημάτων κατά Ζωής ανανεώνεται δημιουργικά από τη συγγραφέα και με φρεσκάδα και ορμή μας ξαναβρίσκει.
Η υπόθεση που ερευνά έχει να κάνει με τον θάνατο ενός άνδρα που είναι παντρεμένος με διάσημη στιχουργό. Η τελευταία συνομιλεί με γυναίκα δημοσιογράφο ώστε να γράψει τη βιογραφία της. Ο σύζυγος έχει πέσει από σκαλωσιά που είχε τοποθετηθεί έξω από το σπίτι λόγω εργασιών. Ατύχημα, αυτοκτονία ή δολοφονία; Και ενώ η έρευνα ξεκινά, μαζί αρχίζει η καταβύθιση στα σκοτεινά σημεία του αστυνόμου, της δημοσιογράφου, του νεκρού, των οικογενειών τους. Παράνομες υιοθεσίες παιδιών, εκτελέσεις και εκδίκηση είναι οι οδοδείκτες σε αυτή την αστυνομική, κοινωνική, υπαρξιακή, περιπέτεια.
Το «Υπέροχος πόλεμος» είναι στιβαρό μυθιστόρημα. Διαθέτει σφιχτή αφήγηση που δεν αφήνει σε κανένα σημείο τον αναγνώστη να βαρεθεί. Η οξυδέρκεια της Γιαννάκη περνάει ατόφια στους χαρακτήρες και τα λόγια τους (της) κόβουν σαν καλά ακονισμένο μαχαίρι. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις τους, οι διάλογοί τους είναι τόσο ζωντανοί που κάνουν τον αναγνώστη θεατή της πρώτης σειράς. Και είναι σαν να γράφτηκε αυτή η ιστορία για μας, σαν να έρχεται από το παρελθόν που πέφτει πάνω μας σαν φάντασμα. Η Ευτυχία Γιαννάκη ξέρει γιατί γράφει και τι την οδηγεί. Στη σελίδα 280 διαβάζουμε: «Η ζωή σαν παιχνίδι, ένας πόλεμος που ώρες ώρες έμοιαζε υπέροχος, άλλες πάλι γινόταν τρομακτικός». Εκεί, ανάμεσα στον τρόμο και στο υπέροχο, εκεί γεννιούνται τα βιβλία της Γιαννάκη.
