Η ανάλυση του Λίβερπουλ - Μάντσεστερ Σίτι από το WyScout (pics)
Τα τελευταία χρόνια τα παιχνίδια της Liverpool με την Manchester City είναι συναρπαστικά. Με βάση την δυναμικότητα των ομάδων θεωρείται το πιο μεγάλο ντέρμπι στην Αγγλία. Αυτό το παιχνίδι ήταν η τελευταία ίσως ευκαιρία της Liverpool να παραμείνει σε τροχιά τίτλου. Οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκτός της νίκης θα σήμαινε και ότι η προσπάθεια υπεράσπισης των κεκτημένων από την περσινή φανταστική χρονιά τελειώνει. Αν και το αποτέλεσμα του αγώνα δείχνει ότι η Manchester City ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του αγώνα, εντούτοις βλέποντας προσεκτικά τον αγώνα η Liverpool ήταν αρκετά επιθετική αλλά η μεγάλη διαφορά ήταν στην ευστοχία της City, καθώς και στο ότι οι ευκαιρίες που δημιούργησε ήταν πιο ποιοτικές και με περισσότερες πιθανότητες να μετατραπούν σε γκολ. Αυτό μαρτυρούν και ο δείκτης των xG ο οποίος για την Liverpool ήταν 1.45 ενώ είχε 8 τελικές με 3 εντός στόχου και για την City ήταν 3.74 με 7 τελικές και 5 εντός στόχου.
Ούτε το χαμένο πέναλτι του Gundogan ήταν αρκετό για να αποπροσανατολίσει την City. Η εκπληκτική κατάσταση στην οποία είναι το τελευταίο χρονικό διάστημα ο παίκτης των Citizens συνεχίστηκε και με την Liverpool ανοίγοντας το σκορ στην αναμέτρηση. Η Liverpool προσπάθησε να αντιδράσει χωρίς να γίνεται απειλητική και προσπαθώντας κυρίως με μεγάλες πάσες στην πλάτη της άμυνας των Μπλε να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις. Το γκολ ήρθε με τέτοια προσπάθεια αλλά σε αυτό συνέφερε και ασυνήθιστο το λάθος του Ruben Dias.
Ο Alisson της Liverpool σε μια πραγματικά τραγική βραδιά με δύο παιδικά λάθη έδωσε την ευκαιρία στον Gundogan και Sterling να δώσει προβάδισμα δύο τερμάτων στην City. O Phil Foden με ένα εκπληκτικό τέταρτο γκολ έκλεισε την βραδιά.
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Η Liverpool εμφανιζόταν με σχηματισμό 1 – 4 – 3 – 3 αλλά αυτό άλλαζε λόγο του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας ο οποίος ήθελε την συμβολή των πλάγιων αμυντικών στην επιθετικά ανάπτυξη.
H Liverpool χρησιμοποίησε κυρίως δύο επιθετικές τακτικές. Τα ανεβάσματα ταυτόχρονα των δυο πλάγιων αμυντικών Arnold και Robertson δίνοντας πλάτος στην επίθεση, έδινε την ευκαιρία στην Liverpool να μεταφέρει τον Mane και Salah στους ενδιάμεσους διαδρόμους αναγκάζοντας την αμυντική τετράδα της City να γίνεται πιο συμπαγής. Με την τοποθέτηση πολλών παικτών κεντρικά οι επιλογές αυξάνονται τόσο για παιχνίδι από τον κεντρικό άξονα όσο και από τα πλάγια. Η πιο συχνή επιλογή για ολοκλήρωση της επίθεσης είναι από τα πλάγια. Οι δύο πλάγιοι αμυντικοί έχουν μεγάλη συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας προσπαθώντας να δημιουργήσουν τελικές προσπάθειες με γεμίσματα στην περιοχή.
Ξεκινώντας με σχηματισμό 1 – 4 – 3 – 3 η Liverpool προσπαθεί με κυκλοφορία της μπάλας κεντρικά να ανεβάσει σιγά σιγά τους πλάγιους αμυντικού Alexander - Arnold και Robertson μετατρέποντας τον σχηματισμό σε ένα 2 – 5 – 3 (με διάφορες παραλλαγές αναλόγως το που βρίσκονται τοποθετημένοι οι παίκτες στο γήπεδο την συγκεκριμένη στιγμή) με τους πλάγιους επιθετικούς να συγκλίνουν αρκετά προς τα μέσα.
Οι πλάγιοι αμυντικοί είχαν ως στόχο από τα πλάγια να φέρνουν την μπάλα στο κουτί με σέντρες από διαφορετικά σημεία του γηπέδου χωρίς απαραίτητα να πρέπει να φτάσουν στην τελική γραμμή πρώτα.
Λόγω της πολύ μεγάλη πίεσης ψηλά που έβαζε η City, η Liverpool κατά διαστήματα δεν ανέβαζε τόσο τον Arnold αφήνοντας τον πιο χαμηλά για να προσφέρει μια επιπλέον λύση για να μπορέσει να προωθήσει την μπάλα μπροστά με ασφάλεια. Φυσικά η μη προώθηση του Arnold είχε να κάνει και με το γεγονός ότι στην πλευρά του αγωνιζόταν ο Sterling και αυτό τον ανάγκαζε να μένει πιο πίσω για να μπορεί να τον ελέγχει.
Εκτός από τις πλαγιοκοπήσεις αλλά και το συνδυαστικό παιχνίδι κεντρικά, η Liverpool προσπαθούσε και με μεγάλες μεταβιβάσεις από την άμυνα να βρει τους επιθετικούς οι οποίοι προσπαθούσαν με κάθετα και διαγώνια τρεξίματα να βγουν πίσω από την πλάτη της άμυνας. Η City αναγκαζόταν να οπισθοχωρεί για να καλύψει τον χώρο στην πλάτη της. Μια από τις επιθετικές ενέργειες των επιθετικών παικτών της Liverpool ήταν οι αντίθετες κινήσεις των παικτών στην γραμμή της επίθεσης. Συχνότερα λόγω ταχύτητας οι Mane και Salah κάνουν κάθετα και διαγώνια τρεξίματα στο αντίπαλο τετράγωνο αναγκάζοντας την αντίπαλη αμυντική γραμμή να οπισθοχωρήσει δημιουργώντας έτσι ένα κενό χώρο ανάμεσα στις γραμμές τον οποίο ο Firmino με ανάποδη κίνηση έρχεται για να υποδεχτεί μια κάθετη πάσα.
Η City επιλέγοντας να παίξει με ψηλό αμυντικό μπλόκ άφηνε αρκετούς χώρους στην πλάτη της. Κάπως έτσι προήλθε και το γκολ της ισοφάρισης με μια μεγάλη πάσα από την άμυνα και το Ruben Dias έχοντας την πίεση στου Salah να μην διώχνει σωστά και ακολούθως να υποπίπτει στο πέναλτι.
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΜΥΝΑ
Ο πρώτος στόχος ήταν η πίεση ψηλά. Η Liverpool σαν φιλοσοφία επιλέγει την πίεση στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου με στόχο την ανάκτηση της της μπάλας και την άμεση μετάβαση μπροστά για γκολ.
Όμως η πολύ καλή κυκλοφορία της City στο αμυντικό της τρίτο ανάγκαζε την Liverpool να επιστρέφει σε ένα μεσαίο μπλοκ σε πολύ συμπαγές σχηματισμό προσπαθώντας να αποτρέψουν κάθετες πάσες. Ο κεντρικός επιθετικός Firmino έχει μια πιο κεντρική θέση και ευθύνη του είναι να μπλοκάρει τις κάθετες μεταβιβάσεις προς τους αμυντικούς μέσους ενώ ο Mane και Salah σε συγκεκριμένες στιγμές βγαίνουν να πιέσουν επιθετικά.
Ο σχηματισμός της Liverpool σε φάση οργανωμένης άμυνας ήταν 1 – 4 – 3 – 3 (1-2) έχοντας ως πρωταρχικό στόχο να αποκόψουν στις πάσες προς τα πλάγια. Από την δεξιά πλευρά αυτό ήταν σχετικά ευδιάκριτο με τον Salah να είναι πάντα έτοιμος να αποκόψει τις μεταβιβάσεις προς στον Zinchenko. Από την αριστερή πλευρά, η συνεχής μετατόπιση του Cancelo προς τα μέσω ανάγκαζε τον αριστερό πλάγιο επιθετικό να μετατοπίζεται προς τα μέσα έτσι ώστε να βοηθά στην αμυντική κάλυψη των κάθετων διαδρόμων.
ΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ
Η Επιθετική μετάβαση είναι ένα από τα δυνατότερα όπλα της Liverpool.Η τοποθέτηση όμως του Cancelo σε θέση εσωτερικού αμυντικού μέσου και η δημιουργία διπλού pivot δεν άφησε την Liverpool να βρεί πολλές ευκαιρίες άμεσης μετάβασης μπροστά. Στις αμυντικές μεταβάσεις η προσπάθεια ήταν για άμεση πίεσης στην μπάλα αλλά η προσπάθεια της City για την διατήρηση της κατοχής όταν ανακτούσε μπάλα έκανε την προσπάθεια της Liverpoolδύσκολη.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ
Η Liverpool είχε αρκετά καλή κυκλοφορία φτάνοντας με σχετική άνεση στο αντίπαλο μισό. Έχοντας 56% κατοχή με συνολικά 630 πάσες χρησιμοποίησε συνδυαστικό παιχνίδι για να μπει στο αντίπαλο μισό. Έχοντας 176 πάσες προς τα εμπρός και 87 προωθητικές πάσες αυτό δείχνει την επιθετικότητα στο παιχνίδι της Liverpool. Το πρόβλημα της Liverpool δεν ήταν να μπει στο αντίπαλο μισό ή να δημιουργήσει προϋποθέσεις για τελικές ευκαιρίες αλλά στο να δημιουργήσει ευκαιρίες με πολύ καλές προϋποθέσεις να τις ολοκληρώσει.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ
Οι πλάγιοι αμυντικοί της Liverpool δεν ήταν σε καλή βραδιά ούτε αμυντικά αλλά και ούτε επιθετικά. Αμυντικά εκτέθηκαν πολλές φορές από σε καταστάσεις 1 εναντίον 1 απέναντι στους πλάγιους επιθετικούς της City. Σχεδόν όλες οι επικίνδυνες φάσεις για την City έγιναν από τα πλάγια. Επιθετικά αν και είχαν εμπλακεί σε αρκετές ενέργειες στο παιχνίδι, οι επιτυχημένες τους ενέργειες ήταν σε πολύ χαμηλό ποσοστό (90 ενέργειες στο παιχνίδι με 58% επιτυχημένες o Arnold και 76 με 64% o Robertson)
ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Η Manchester City όπως πάντα προσπαθούσε μέσα από συνδυαστικό παιχνίδι να προωθήσει την μπάλα μπροστά. Η χρησιμοποίηση συνεχών μετατοπίσεων των παικτών της χωρίς την μπάλα και οι εναλλαγές θέσεων δυσκόλευε αφάνταστα στην Liverpool να αμυνθεί.
Μια πιο τις συχνές μετατοπίσεις ήταν αυτή του Cancelo από θέση δεξιού πλαγίου αμυντικού σε θέση αμυντικού μέσου. Κατά την διάρκεια της Οργανωμένης επίθεσης η City μετατρέπεται σε ένα 3 – 2 – 2 – 3 με την τριάδα πίσω να σχηματίζεται με τον Stones, τον Dias και το Zinchenko.
Η επιλογή για σχηματισμό τριάδας με τους δύο κεντρικούς αμυντικούς και το αριστερό πλάγιο αμυντικό είναι ο λόγος που ο Stone επιλέχτηκε σαν δεξιός κεντρικός αμυντικός. Η μη-ισορροπημένη τριάδα πίσω προσφέρει στην City πολλαπλές επιλογές όσο αφορά την κυκλοφορία της μπάλας και την προώθηση προς τα εμπρός. Ο ορισμός «μη-ισορροπημένη» επιλέγεται καθώς οι δύο παίκτες στα άκρα δεν έχουν τις ίδιες τοποθετήσεις. Έχοντας ποιοτικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά και την ικανότητα προώθησης με την μπάλα προς τα εμπρός αλλά και την κάθετη μεταβίβαση ο Stones με τοποθέτηση στον ενδιάμεσο δεξιό διάδρομο συνείσφερε πολλά στο επιθετικό κομμάτι. Από την αριστερή πλευρά ο Zinchenko έχει μια πιο ακρινή τοποθέτηση. Σε περιπτώσεις όπου η απόσταση όταν η μπάλα θα μεταφερόταν από δεξιά προς τα αριστερά ήταν μεγάλη, ο Rodri είχε σαν οδηγία να μπαίνει στην αμυντική γραμμή σε θέση αριστερού κεντρικού αμυντικού για να παραλαμβάνει την μπάλα.
Η μετατόπιση του Cancelo εσωτερικά δημιουργεί ένα τετράγωνο στον κεντρικό άξονα και ταυτόχρονα μια υπεραριθμία απέναντι στους αντίπαλους 3 κεντρικούς μέσους της Liverpool. Η κίνηση του Foden από θέση κεντρικού επιθετικού προς το κέντρο αύξανε αυτή την υπεραριθμία σε 5 v 3.
Μια εναλλαγή θέσεων όταν η μπάλα ήταν στο μεσαίο τρίτο ήταν μεταξύ Cancelo και του επιθετικού μέσου της πλευράς. Το ανέβασμα του Cancelo δημιουργούσε χώρο στον επιθετικό μέσο (συνήθως τον Silva) να κατέβει σε πιο χαμηλή θέση να υποδεχτεί μπάλα. Αυτό γινόταν για να αντιμετωπιστεί η πιεστική άμυνα της Liverpool στον χώρο του κέντρου.
Η City πολύ συχνά επέλεγε να φορτώνει την μια πλευρά, συνήθως την αριστερή, θέλοντας να κτυπήσει μετά στην αδύνατη πλευρά και να φέρει τον Sterling σε καταστάσεις 1 v 1. Η επιλογή να φορτώνεται η αριστερή πλευρά γινόταν κυρίως λόγο του χώρου που εμφανίζονταν με την μετατόπιση του Cancelo προς τα μέσα και το ανέβασμα του Mahrez στο ύψος της αντίπαλη αμυντική γραμμής.
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΜΥΝΑ
Η City αμυνόταν με δύο διαφορετικούς σχηματισμός αναλόγως με το που βρισκόταν στο γήπεδο. Στο επιθετικό τρίτο αμυνόταν με 3 παίκτες μπροστά σε ένα 1 – 4 – 3 -3 ενώ στο μεσαίο τρίτο οι πλάγιοι επιθετικοί έρχονταν πίσω αλληλοβοήθειες στα πλάγια και ο σχηματισμός μετατρέπονταν σε 1 – 4 – 2 – 2 με ένα επιθετικό μέσο να ανεβαίνει σε θέση επιθετικού.
Η City στο επιθετικό τρίτο χρησιμοποιούσε παγίδες που σκοπό είχε πρωτίστως να οδηγήσει την Liverpool σε μεγάλες μεταβιβάσεις και όχι απαραίτητα να κλέψει μπάλες στοχεύοντας στις δεύτερες μπάλες.
Η ομάδα του Pep επέλεγε η τριάδα του κέντρου να μένει πιο πίσω έτσι ώστε να βοηθά στην άμυνα και στις δεύτερες μπάλες αφήνοντας όμως αρκετό χώρο στην Liverpool αν το επιθυμεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στις ζώνες.
Στο μεσαίο τρίτο η City αμυνόταν με σχηματισμό 1 – 4 – 2 - 2 με μια οργανωμένη άμυνα προσανατολισμένη στην μπάλα με στόχο την κάλυψη των χώρων αλλά και με ξαφνικές πιέσεις σύμφωνα με κάποια κλειδιά (pressing triggers). Η επιλογή ξαφνικής πίεσης γινόταν από τον πιο κοντινό παίκτη στην μπάλα. Τα κλειδιά αυτά ήταν η πάσα προς τα πίσω, κακή υποδοχή της μπάλας αλλά και υποδοχή με κακή στάση σώματος.
Στο αμυντικό τρίτο η City επέλεγε να αμύνεται πιο κεντρικά αφήνοντας πολλές φορές χώρους στα πλάγια και επιλέγοντας να έχει υπεραριθμία στο τετράγωνο για άμυνα στις σέντρες. Η ικανότητα των αμυντικών της ομάδας στις εναέριες μονομαχίες δεν έδωσε δικαίωμα στους αντιπάλους να απειλήσουν.
ΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ
Η City στην επιθετική μετάβαση είχε σαν πρωταρχικό στόχο την διατήρηση της κατοχής. Φυσικά σε περιπτώσεις όπου υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για άμεση μετάβαση μπροστά αυτό γινόταν.
Στην αμυντική μετάβαση η City ασκούσε άμεσα πίεση στην μπάλα με τους πιο κοντινούς παίκτες με γρήγορο τρέξιμο προς την μπάλα από όλες τις κατευθύνσεις. Οι παίκτες μακριά από την μπάλα γρήγορα οπισθοχωρούσαν ή έκλειναν προς τα μέσα για να δημιουργήσουν ένα συμπαγές σύνολο.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Manchester City στο παιχνίδι ήταν η ατομική ικανότητα των παικτών της στο επιθετικό 1 v 1 και ειδικότερα στους πλάγιους διαδρόμους. Από αυτές τις ατομικές ενέργειες προήλθαν ή ξεκίνησαν όλα τα γκολ της City. Ο Sterling με 12 προσπάθειες για ντρίμπλα και 50% επιτυχημένες, ο Foden με 7 προσπάθειες και 4 επιτυχημένες αλλά και Mahrez με 4 συνολικά και 2 πετυχημένες ήταν οι πιο επικίνδυνες παίκτες της City. Δεδομένου του χώρου στον οποίο οι παίκτες ενεργούσαν αυτό αυτόματα σήμαινε ότι κάθε επιτυχημένη ενέργεια ισοδυναμούσε με μεγάλη πιθανότητα δημιουργίας τελικής ευκαιρίας. Οι ατομικές ενέργειες αυτές στα πλάγια έφεραν και τα 4 γκολ της City αλλά και το κερδισμένο πέναλτι. Οι δύο ομάδες είχαν ίδιο αριθμό τελικών ευκαιριών. Η τοποθέτηση των επιθετικών μέσων στα μεσοδιαστήματα ανάγκαζε την Liverpool να έχει μια αμυντική γραμμή με πολύ κοντινές γραμμές αφήνοντας χώρους στα πλάγια για καταστάσεις 1 εναντίων 1.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ
Η μεγαλύτερη αδυναμία της Manchester City ήταν αποτέλεσμα της τακτικής επιλογής οι παίκτες του κέντρου σε φάση οργανωμένης άμυνας στο πρώτο τρίτο να μένουν πιο πίσω για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες μεταβιβάσεις και να πάρουν τις δεύτερες μπάλες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία χώρου πίσω από την πρώτη γραμμή άμυνας τον οποίο η Liverpool μετά το πρώτο 30λεπτο εκμεταλλεύτηκε.
ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ:
Το σημείο κλειδί του παιχνιδιού ήταν η αλλαγή του Mahrez με το Jesus στο 71’. Η αλλαγή αυτή έφερε τον Foden στα πλάγια και σε θέση κεντρικού επιθετικού τον Jesus έναν κανονικό επιθετικό που μπορεί να παίξει με πλάτη. Ο Foden ένας παίκτης με μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι ο Mahrez μπόρεσε να δημιουργήσει με ατομικές ενέργειες τεράστια προβλήματα στην Liverpool. Μετά την αλλαγή αυτή και καθώς το σκορ ήταν στο 1 – 1 ήρθαν τα 3 γκολ της City με τον Foden να δίνει μια τελική πάσα και να σκοράρει ένα γκολ.
Η ανάλυση ήταν του σπουδαστή Σιαλή Λουκά από το πτυχίο Ανάλυσης AlfaSports Analysis Diploma. Η καθοδήγηση έγινε από τον επικεφαλής του πτυχίου Περπερίδη Ευάγγελου και χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από την πλατφόρμα Wyscout.
