• Αήττητη προς τον τερματισμό, με φινάλε που θυμίζει το ένδοξο παρελθόν
  
• The «Benjamin Zlatan» Effect
  
• Αναβαθμίζει το σύνολο, πρωτοστατεί στη φρέσκια τριπλέτα των Ροσονέρι
  

Στην αρχή της πλοκής του κλασικού, πια, φιλμ του Ντέιβιντ Φίντσερ, η ετοιμοθάνατη Ντέζι Φούλερ διηγείται στην κόρη της, Κάρολαϊν, για έναν σιδηροδρομικό σταθμό που χτίστηκε το 1918 και τον τυφλό ορολογοποιό, ο οποίος ανέλαβε την κατασκευή του κεντρικού ρολογιού της αποβάθρας. Όταν ήρθε η ώρα για τα εγκαίνια, οι παρευρισκόμενοι έμειναν έκπληκτοι καθώς διαπίστωναν πως σαν από θαύμα, οι δείκτες του ρολογιού κινούνταν αντίστροφα. Ο επονομαζόμενος κύριος Γκατό, είχε προγραμματίσει με τέτοιο τρόπο τις ρυθμίσεις του ως μία ένδειξη τιμής και μνήμης στους στρατιώτες που χάθηκαν στον πόλεμο. Ένα συμβολικό τέχνασμα για να τους βρει ξανά ο χρόνος στο σπίτι τους και να ζήσουν ολόκληρη τη ζωή που έχασαν μπροστά τους.

Η ωδή στον αναχρονισμό που ενσάρκωσε ο «Μπέντζαμιν Μπάτον» στην ομότιτλη, «απίστευτη ιστορία» του, φαντάζει ως ο απόλυτος παραλληλισμός για έναν μακρυμάλλη ποδοσφαιρικό «γέρο», που βιώνει τη νιότη του από την αρχή. Δυστυχώς για τον γραφόντα, δεν είναι ένα απόσταγμα προσωπικής εφευρετικότητας, αλλά η αυθόρμητη ρήση του ίδιου του πρωταγωνιστή, καλούμενου να αποδώσει τη σπάνια φύση του.

«Είμαι σαν τον... Μπέντζαμιν Μπάτον, αλλά εγώ είμαι πάντα νέος, ποτέ γέρος. Οι άνθρωποι λένε ότι είμαι γέρος και κουρασμένος, αλλά απλά τώρα... ξεκινάω να ζεσταίνομαι. Οποιοσδήποτε έχει την σωστή νοοτροπία και αυτοπεποίθηση όπως εγώ, ξέρει ότι την σωστή ευκαιρία θα την εκμεταλλευτεί. Πρέπει να αρπάξω κάθε ευκαιρία».

Αν μη τι άλλο, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς έχει αποδείξει προ πολλού πως ξέρει να αρπάζει τις ευκαιρίες. Ειδικά όταν συνδυάζονται με μεστές προκλήσεις. Με την έναρξη της τέταρτης ποδοσφαιρικής δεκαετίας του, ο απόλυτος Σουηδός σταρ αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την ενδεχομένως πιο ρομαντική από όσες τόλμησε: Να προσδώσει τη χαμένη λάμψη ανάμεσα στις «Rosso» και «Nero» ρίγες της φανέλας της Μίλαν.

Μία αγωνιστική πριν από το φινάλε της φετινής περιόδου στη Serie A, οι εντυπώσεις βρίσκονται και πάλι κερδισμένες, με το μέρος του. Κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να κάνει τόσο σπάνια λάθη στις επιλογές του, εντός ή εκτός αγωνιστικού χώρου. Η Μίλαν της μετριότητας, σχεδόν από την εποχή που αποχώρησε εκείνος σε πρώτο χρόνο το καλοκαίρι του 2012, έχει μετατραπεί στην εντελώς άτυπη, μα άκρως αισιόδοξη «πρωταθληματική» ομάδα μετά το restart. Και το έχει καταφέρει, επειδή βρήκε μάλλον αυτό που της έλειπε πιο πολύ σε αυτή την «καταραμένη» οκταετία. Το σημείο αναφοράς, ο φύσει και θέσει ηγέτης.

Αήττητη προς τον τερματισμό, με φινάλε που θυμίζει το ένδοξο παρελθόν

Η αντεπίθεση της ομάδας του Στέφανο Πιόλι μετά τη θερινή επιστροφή στα γήπεδα, εξελίσσεται στη μεγαλύτερη ανάκαμψη που έχει ζήσει την τελευταία εννιαετία, περίοδο που απέχει μόνιμα από το «Scudetto».

(Η ακάθεκτη Μίλαν μετά το restart. Credits: SofaScore)

Μία αγωνιστική πριν από το φινάλε, η Μίλαν τρέχει αήττητο σερί 11 αγώνων, με το καλύτερο ενεργητικό τερμάτων (32, τέσσερα περισσότερα από όσα είχε στις πρώτες 26 αγωνιστικές) και την πιο υψηλή βαθμολογική συγκομιδή από κοινού με την Αταλάντα. Από την 27η αγωνιστική που επανεκκίνησε το Campionato, έχει κερδίσει τους 27 από τους 33 διαθέσιμους βαθμούς, για πρώτη φορά μετά την επομένη του τελευταίου πρωταθλήματος, τη σεζόν 2012/13.

Φέτος, όμως, κλήθηκε να γυρίσει τον διακόπτη από τη δεινή θέση των 36 βαθμών, στην οποία βρισκόταν πριν από τη διακοπή λόγω κορονοϊού τον Μάρτιο. Σε φυσιολογικές συνθήκες, θα αιωρείτο η απορία του «πώς στο καλό τα κατάφερε;». Όχι όμως, όταν έχει στις τάξεις της τον απόλυτο season changer. Όχι, όμως, όταν έχει τον Ζλάταν.

The «Benjamin Zlatan» Effect

Κατά την επιστροφή του 38χρονου Σουηδού στο «San Siro», οι Ροσονέρι είχαν βαλτώσει κάτω από τη μέση της βαθμολογίας (11η, με 21 β. σε μόλις 17 αγωνιστικές). Πλέον, επτά μήνες αργότερα, μείον τρεις από την αφαίρεση της περιόδου του lockdown στην Ιταλία, έχει κλειδώσει την ευρωπαϊκή της συμμετοχή, έστω και μέσω των προκριματικών του Europa League.

Δεν μπορεί, κάποιο ρόλο πρέπει να έχει ο Ζλάταν με αυτό το επιβλητικό comeback, που μεταμορφώνει την κατοπινή φιγούρα των Ροσονέρι, στη ζαρωμένη εκδοχή της νεότητας και του μνημειώδους παρελθόντος. Κατά κάποιον τρόπο, ιχνηλατώντας το παράδειγμα του Μπέντζαμιν Μπάτον.

Credits: SofaScore

Η στατιστική απεικόνιση του SofaScore αποδεικνύει με περίσσεια ευκρίνειας την επίδραση του Ζλάταν στο σύνολο των Μιλανέζων. Χωρίς αυτόν, η Μίλαν μετράει αριθμούς μιας πραγματικά μέτριας, οριακά πάνω από τον μέσο όρο των ομάδων της Serie A. Χάρη στην παρουσία και τη συνδρομή του, είναι ξανά... Μιλανάρα από τα παλιά.

Νικάει δύο φορές πιο συχνά, μετράει ήττες με το σταγονόμετρο, κερδίζει σχεδόν έναν βαθμό περισσότερο κατά μ.ο. Η ιδιότητά του στην επίθεση των Ροσονέρι, ευεργετική. Από το μεταβίας ένα γκολ ανά ματς, η Μίλαν αισθάνεται ανικανοποίητη αν δεν βάλει τουλάχιστον δύο φορές τη μπάλα στα δίχτυα.

Η ευχάριστη συγκυρία είναι πως και η άμυνα δεν υστερεί μέσα στο 2020, παράγοντας που την στηρίζει ισοδύναμα όλο αυτό το διάστημα στην ολική αναρρίχησή της μέχρι την πρώτη εξάδα.

Αναβαθμίζει το σύνολο, πρωτοστατεί στη φρέσκια τριπλέτα των Ροσονέρι

Αναμφίβολα, δεν θα μπορούσε να μην συνδυάσει το ρεκτιφιέ της ομάδας της καρδιάς του με εντυπωσιακούς αριθμούς σε ατομικό επίπεδο.

Αυτό, όμως, δεν είναι καν το στοιχείο που συναρπάζει περισσότερο στο δεύτερο του πέρασμα από το «Σαν Σίρο».

Πριν από την έλευσή του, ο Στέφανο Πιόλι είχε τεθεί ήδη στην πόρτα της εξόδου, με μόλις δύο μήνες στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας. Όπως είχαν βρεθεί ο Τζιανπάολο, ο Γκατούσο, ο Μοντέλα, ο Μιχαΐλοβιτς, ο Ιντσάγκι και ο Ζέεντορφ, όλοι τους με την στάμπα του «λίγου» για σουβενίρ. Πλέον, ο Ιταλός τεχνικός βιώνει τις πρώτες ημέρες του νέου συμβολαίου του, που έχει ισχύ μέχρι το 2022, βγάζοντας οριστικά από το κάδρο διαδοχής του τον «συγκεντρωτικό», Ραλφ Ράνγκνικ.

Ο Χακάν Τσαλχάνογλου αποτύγχανε σταθερά να αποδείξει για ποιον λόγο αποκτήθηκε και ονομάστηκε κάποτε «next big thing» με τη φανέλα της Λεβερκούζεν. Μετά το restart, μοιάζει με την πιο πολυτάλαντη μονάδα που διαθέτει στο ρόστερ της η Μίλαν. Τόσο «αλλαγμένος», τόσο πιο κυριαρχικός, τόσο πιο συνεπής στα δημιουργικά και τακτικά του καθήκοντα, έχοντας γίνει εσχάτως μάλιστα ο πρώτος παίκτης της Μίλαν που σκοράρει ή δίνει ασίστ για 5 σερί ματς πρωταθλήματος, μετά τον Κακά το 2008.

(Η «φονική» τριάδα της Μίλαν μετά το restart. Credits: SofaScore)

Η τριάδα άλλωστε που έχουν σχηματίσει οι δυο τους με τον Άντε Ρέμπιτς μετά την επανέναρξη, είναι το δυναμό της εντυπωσιακής, σμικρυμένης πορείας τίτλου που «τρέχει» η Μίλαν φέτος. Τα κατορθώματά τους απεικονίζονται ξεκάθαρα στο infographic του SofaScore.

«Συγγνώμη που ήρθα στα μισά της σεζόν. Αν ήμουν εδώ από την πρώτη ημέρα, θα είχαμε κερδίσει το πρωτάθλημα».

Η πιο γλυκόπικρη ατάκα που θα μπορούσαν να ακούσουν από τα χείλη του οι Τιφόζι των Ροσονέρι. Μπορεί να καθυστέρησε, άλλοι θα πουν χρόνια ολόκληρα, άλλοι μερικούς μήνες στην τρέχουσα σεζόν, αλλά ο Ζλάταν επέστρεψε, όχι απαραίτητα για να χαρίσει ο ίδιος τη δόξα στη Μίλαν. Μα για να «μπολιάσει» στο θυμικό της τις αρετές της δικής του, σπάνιας μενταλιτέ, ώστε η επάνοδος στο κορυφαίο επίπεδο να είναι μόνιμη κι όχι απλά ένα «τρελό» σερί με ημερομηνία λήξης. Ακόμα και όταν θα αναγκαστεί να δει ξανά τους δείκτες του ρολογιού να κινούνται δεξιόστροφα. Ακόμα κι όταν ο δικός της, Μπέντζαμιν Μπάτον, θα φτάσει στο σημείο της θανάσιμης γέννησης της ποδοσφαιρικής του καριέρας.